Group Blog |
เยาวชนรักษ์ป่าต้นน้ำแม่ป๋าม (2) ยามเย็นแดดร่มลมโชย สายลมแห่งขุนเขาได้พัดโชย เสียดผิวเฉียดกาย หลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมในวันนี้ เด็กๆเยาวชนจึงได้แยกย้ายกันไปอาบน้ำ ทำภารกิจส่วนตัว บ้างก็วิ่งหลอกล้อ บ้างนั่งจับเข่าคุยกัน ก่อนที่จะถึงเวลานัดหมาย 6 โมงเย็น ทันใดนั้นเสียงเรียกขานก็ดังขึ้น เพื่อส่งสัญญาณให้พร้อมกันบริเวณลานใต้ร่มไม้ก่อนที่จะรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน เมนูเด็ดวันนี้คือ น้ำพริกอ่อง ผักลวก และต้มจืด เมื่อต่างคนต่างได้รับประทานอาหารเสร็จแล้วได้ช่วยกันล้างจานเพื่อแบ่งเบาภาระจากแม่ครัว และเป็นการฝึกความรับผิดชอบไปในตัวอีกด้วย กิจกรรมในเวลาย่ำค่ำนี้เป็นการค้นหาที่มาของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ข้าว ผ้าฝ้ายทอมือ น้ำมัน กระดาษ เพื่อที่จะให้เยาวชนได้มีวิธีคิดที่เชื่อมโยง ของสรรพสิ่งที่มีความสัมพันธ์กัน การคิดแบบองค์รวมไม่แยกส่วน ได้ผ่านกระบวนการคิดวิเคราะห์ เชื่อมโยงถึงปัญหาและสาเหตุ ก่อนที่แต่ละกลุ่มจะนำเสนอผลงานของตนเองในรูปแบบต่างๆ บทสรุป สุดท้ายทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วมีที่มาจากธรรมชาติทั้งนั้นและเป็นสิ่งที่คนเราเป็นตัวแปรสำคัญในการใช้ทรัพยากรเหล่านี้ แสงแห่งเปลวเทียนได้ส่องนำทางให้เยาวชนได้เข้าไปศึกษา ค้นหาบางอย่างที่ขาดหายไป หรือเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม แต่ละกลุ่มได้เข้าไปยังแสงไฟซึ่งแต่ละฐานจะมีข้อแลกกเปลี่ยนเพื่อแลกกับรหัสลับบางอย่าง ในการที่จะนำเอามาต่อกันให้สมบูรณ์ รหัสลับที่ว่านั้นเป็นบทกวีของ ภู เชียงดาว ที่ชื่อว่า ธรรมชาติสมดุล เป็นบทกวีที่ได้สะท้อนถึงธรรมชาติได้อย่างงดงาม และสอดคล้องกับธรรมชาติปัจจุบัน แต่ตอนนี้บทกวีได้แปรเปลี่ยนไปหลายคำได้ถูกสับเปลี่ยนกันจนจับต้นชนปลายไม่ได้ จึงต้องให้เวลากับเยาวชนในการเรียงร้อยถ้อยคำของบทกวีบทนี้ เสียงกรีดเกากีต้าร์เบาๆได้บรรเลงขึ้นท่ามกลางผู้คนที่กำลังสับสนกับการเรียงร้อยคำ และยังเป็นสัญญาณเตือนให้ทุกคนหยุด เพื่อที่จะได้รับฟังการเฉลยบทกวี โดยการถ่ายทอดออกมาเป็นบทเพลง จาก เจ้าของบทกวีบทนี้ ภู เชียงดาว สิ้นเสียงเพลง เยาวชนได้ช่วยกันเรียงร้อยบทกวีอีกครั้ง ก่อนที่หลายกลุ่มจะส่งเสียงร้อง เฮ้ !!! นั่นหมายถึงบทกวีนั้นเสร็จสิ้นสมบูรณ์ แต่ก็ยังมีอีกหลายกลุ่มที่งุนงงกับภาษากวี แต่ความพยามก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เมื่อทุกกลุ่มได้บทกวีเป็นของตนเองแล้วจึงได้ร่วมร้องเพลง ธรรมชาติสมดุล อีกครั้ง ท่ามกลางดงดอยสูงแห่งค่ำคืนนี้ ก่อนที่จะแยกย้ายไปแสดงความคิดเห็นต่อต้นไม้แห่งความหวัง และพักผ่อนในค่ำคืนนี้ มาชื่นชมกิจกรรมดีๆ ค่า
มาให้กำลังเพื่อนคนนี้ ขอให้มีความสุขในกิจกรรมค่ะ โดย: โมกสีเงิน วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:26:47 น.
ชมภาพแล้ว นึกถึงค่ายล่องแม่ปิง ที่เคยทำเลยค่ะ ชอบมากบรรยากาศของค่ายพักแรมเนี่ย
โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:12:14 น.
น่าชื่นใจจริงๆที่มีเยาวชนรักป่า...เป็นกำลังใจให้ครับ
โดย: wilsonamax IP: 125.24.145.78 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:30:36 น.
จากไผ่กลางไพร สู่ไผ่เมือง
สบายดีครับ ตอนนี้มีงานให้ทำมากมายเลยทีเดียว เสี้ยวขาวก็คงสบายดีเช่นกันนะ แล้วจะแวะไปเยี่ยมที่หน่วยฯนะ มาให้เมืองก็มาแวะหากันนะ โดย: ไผ่เมือง IP: 117.47.126.88 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:54:25 น.
แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
และขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ โดย: สาวิกา วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:59:47 น.
แวะมาอ่านยามดึก เพลินกับกิจกรรม
โดย: พี่ยาย IP: 117.47.230.105 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:19:53 น.
เชียงของยินดีต้อนรับนะคะ หากได้มีโอกาสได้มาเยือน อยากแนะนำมาช่วงปลายฝนต้นหนาวก็ดีนะคะ เมืองนี้เล็กๆค่ะ อาจไม่หวือหวา แต่ก็เดินเที่ยวได้สบายใจนะคะ ของกินเยอะเหมือนกันค่ะ
โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:30:17 น.
คุณดอกเสี้ยวขาว.. มาอ่านเรื่องราวที่ต่อเนื่องนะคะ เป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ โดย: Nok_Noah วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:10:11:12 น.
|
ดอกเสี้ยวขาว
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] .....ร้อยพันคำ แฝงฝัง..... .....อยู่ในความเงียบ..... .....บนหน้าผา ผาสูงชัน..... .....ใต้แสงตะวัน..... .....มีเงาตะวัน..... .....ความฝันของเธอ .... .....เหมือนใจของเธอ..... ....................................................... เพลงดอกเสี้ยวบนไหล่ดอยหลวงเชียงดาว โดย คุณสุวิชานนท์ รัตนภิมล อัลบั้มเพลงรักเชียงดาว โค๊ดเพลง โดย คุณแพรจารุ Friends Blog
|
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
ชอบ....แหล่ม