My husband makes my dream come true
ไปดูงาน"Funeral" หรืองานศพของคนอเมริกันกันค่ะ

สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ชาวบล๊อกแก็งค์


ช่วงนี้ดิฉันไม่ได้ไปเยี่ยมเพือน ๆ และน้อง ๆ เท่าไร หรืออัพเดทบล๊อกของตัวเอง เหตุผลเพราะดิฉันต้องทำงานทุกวัน พอทำงานกลับมาก็เหนือย อยากพัก เงินก็อยากได้ แต่มันเหนือยจริง ๆ ค่ะ

สำหรับเพื่อน ๆ และน้อง ถ้าอยากจะอ่านบล๊อกดิฉันล่าสุดคือมาดูเสื้อผ้าราคาถูกไม่เกินสามหรือสี่ดอลล่าร์กันค่ะ นี่คือทางเดินไปบล๊อกค่ะ
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=jiney&group=24







ตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมา จนถึงบัดนี้ ดิฉันได้สูญเสียคนที่รู้จักหรือญาติไปถึงสีคนในเวลาเรียกว่าไม่ห่างกันเท่าไร


คนแรกเมื่อห้าหรือหกเดือนที่ผ่านมา ดิฉันได้สูญเสียน้องสาวไปด้วยโรคมะเร็ง ดิฉันได้ฟังเรื่องราวจากครอบครัวดิฉันแล้วก็คิดว่าเธอไปดีแล้ว ไม่ทรมาน เหตุผลเพราะคนในครอบครัวดิฉันจะเล่าให้ฟังว่า น้องสาวคนนี้ทรมานมาก ๆ พวกเค้าเห็นแล้วน้ำตาไหลเอาเลย แล้วยิ่งดิฉันได้ฟังสามีดิฉันเล่าให้ฟังว่าแม่เค้าได้ตายด้วยโรคมะเร็งที่ปอด ก่อนตายทรมานมากๆ แม่สามีบอกกับสามีก่อนเสียชีวิตว่าเธอทรมานมาก ๆ เหมือนใครเอามีดมาแทงที่หลัง เจ็บปวดมาก ๆ แล้วสภาพไม่ต้องบอก ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ จากคนที่เคยไปไหนมาไหนหรือช่วยตัวเองไม่ได้ จะทรมานแค่ไหน ต้องนอนอยู่บนเตียง แล้วต้องมีคนมาช่วยเหลือทำสิ่งต่าง ๆ เช่น ป้อนอาหาร อาบน้ำหรือทำอะไรต่าง ๆ แล้วยังทรมานเหมือนมีใครเอามีดมาแทงหลังอีก เจ็บปวดมาก ๆ ขนาดฉีดมอร์ฟีนเข้าไปก็ยังไม่บรรเทาความเจ็บปวด

ดิฉันแรก ๆ ก็เสียใจน่ะค่ะ สำหรับการจากไปของน้องสาวคนนี้ เพราะน้องสาวดิฉันเธอยังอายุไม่มาก แต่พอฟังความเจ็บปวด ทรมานจากครอบครัวดิฉันที่เล่าให้ดิฉันฟังทางโทรศัพท์แล้วก็คิดว่าเธอไปดีแล้ว ไม่ต้องมาเจ็บปวดและทรมานอีกต่อไป


สำหรับคนที่สองเป็นเจ้าของหรือผู้ก่อตั้ง Gap ซึ่ง Gap นี้เป็นบริษัทแม่ของ Banana Repulbic และ Old Navy ห้างที่ดิฉันทำงานอยู่ คือ Don Fisher ซึ่งท่านได้เสียชีวิตเมือเดือนที่ผ่านมา ด้วยโรคมะเร็งเหมือนกัน


สำหรับคนที่สามทำให้ดิฉันช๊อคมาก ๆ ค่ะ ก็คือเจ้านายเก่าดิฉันที่ดิฉันทำงานด้วยก่อนที่จะมาอยู่อเมริกา ต้องขอขอบคุณน้องเอที่มาส่งข่าวบอกดิฉัน ดิฉันยังจำวันสุดท้ายเมื่อหกปีก่อน ที่ทำงานกับเจ้านายคนนี้ได้ เป็นคนที่แข็งแรง ออกกำลังกาย ยังหนุ่มมาก ๆ แล้วยังรวยอารมณ์ขันอีก สาเหตุการตายด้วยโรคมะเร็งเหมือนกัน ดิฉันยังจำอารมณ์ขันของเจ้านายคนนี้ได้เลยว่า เจ้านายดิฉันจะพูดแซวดิฉันบ่อย ๆ ว่าทำไมตอนสัมภาษณ์ดิฉัน ดิฉันบอกว่ายังไม่มีแฟน แต่พอทำงานไปได้สักพัก แล้วก็บอกว่าจะขอลาออกจากงาน เพื่อแต่งงานแล้วไปอยู่อเมริกา ดิฉันก็ชอบย้อนกลับว่า ก็ตอนสัมภาษณ์กับคุณแดงตอนนั้น ไก่ไม่มีแฟนจริง ๆ พอทำงานไปแล้วก็มีแฟนเอง บางครั้งสามีดิฉันจะโทรฯทางไกลจากอเมริกามาหาดิฉันที่ทำงานตอนเที่ยง เจ้านายดิฉันก็จะอมยิ้มเวลาได้ยินดิฉันส่งภาษาอังกฤษกับสามี การตายของคุณแดงทำให้ดิฉันช๊อคมาก ๆ จริง ๆ อย่างที่ทราบ ๆ โรคมะเร็งถ้าเป็นขั้นสุดท้ายแล้ว ไม่มีโอกาสรอดจริง ๆ ถึงจะมีเงินทองก็ตาม โรคนี้น่ากลัวมาก ๆทีเดียว


สำหรับคนที่สี่ ก็คือพ่อของเพื่อนสามี ที่ดิฉันและสามีไปร่วมงานศพ เมือวันเสาร์ที่ผ่านมา สาเหตุของการตายก็เป็นโรคคนแก่ค่ะ เพื่อนของสามีได้ทราบอยู่แล้วว่าพ่อของเค้าจะตายในไม่ช้าเพราะหมอได้บอกไว้แล้ว การเตรียมงานศพทุกอย่างจึงเตรียมไว้แล้ว


ตอนที่ดิฉันอยู่ไทย ดิฉันเคยคิดว่าคนอเมริกันหรือพวกฝรั่ง เวลาพวกเค้าตายกัน พวกเค้าคงจะฝังกัน ไม่เผาเหมือนคนไทย แต่พอดิฉันมาอยู่อเมริกาแล้วความคิดเรื่องตายแล้วต้องฝังหมดไป เพราะอย่างคนใกล้ตัวดิฉัน ลุงของสามีดิฉันเมื่อตาย ก็เผา แล้วเอากระดูกมาฝังหรือเก็บไว้ที่สุสาน สำหรับสามีดิฉันก็บอกไว้ว่าถ้าเค้าตาย ก็ขอให้เผาเค้า สามีเคยถามดิฉันเหมือนกันว่าดิฉันตาย จะให้ฝังหรือเผา ดิฉันบอกว่าไม่อยากได้ยินคำถามนี้ เพราะยังไม่อยากคิด แต่ความตายเป็นสิ่งแน่นอน แต่จะเมื่อไรเท่านั้นเอง ดิฉันก็ยังทำใจไม่ได้


ดิฉันมาอยู่อเมริกา ก็ไปงานศพหลายครั้งเหมือนกัน งานศพที่ทำให้ดิฉันรู้สึกสลดมาก ๆ ก็คืองานศพของลูกชายเพื่อนสามีที่ทำงาน ลูกชายเค้าเป็นทหารไปรบที่อีรักแล้วถูกระเบิดตาย เชื่อไหมค่ะงานนั้นเศร้มาก ๆ ก็จะไม่ให้เศร้าได้อย่างไรเพราะพ่อและแม่ต้องมางานศพของลูก แทนที่ลูกจะมางานศพของพ่อหรือแม่ แล้วลูกชายเพื่อนสามีคนนี้อายุยังน้อยมาก ๆ และก็มีคู่หมั้นตั้งใจไว้ว่าเมื่อออกจากทหารแล้ว ได้เงินมาก้อนหนึ่งจะมาแต่งงาน แต่ต้องมาตายก่อน ดิฉันเห็นคู่หมั้นของลูกชายเพื่อนสามี ต้องบอกว่ายังเด็กมาก ๆ เธอร้องไห้เหมือนปานจะขาดใจ เรียกว่าตอนฝัง เพื่อนสามีเค้าถึงเป็นลมเลยค่ะ แต่งานนี้ก็เป็นทางการมาก ๆเลย เพราะลูกชายเพื่อนสามีตายในหน้าที่


สำหรับงานศพทั่วไป ๆ ของคนอเมริกันไม่น่ากลัวเลย บางงานก็เปิดโลงแล้วทำให้เราเห็นหน้าของศพเหมือนพวกเค้านอนหลับ มีอยู่งานหนึ่งที่ดิฉันและสามีไปคนในงานนั้นมีแต่ผิวดำ มีสามีดิฉันคนเดืยวที่ผิวขาวและดิฉันเป็นเอเชีย น่ากลัวมาก ๆ เลย มีการเปิดเพลง แล้วก็ยกศพมาให้ญาติแต่ล่ะคนดูใกล้ ๆ พอญาติคนไหนเห็นหน้าศพก็ร้องไห้กันแบบระงม เป็นจังหวะดนตรี สามีดิฉันบอกว่าตั้งแต่เกิดมาเค้าก็ไม่เคยเห็นงานศพแบบนี้


สำหรับงานศพที่จะพาไปวันนี้ ต้องบอกก่อนว่าพิธีการทางโบสถ์เร็วมากๆ เริ่มตอนสีโมงเย็น เสร็จประมาณห้าโมงครึ่ง เนื่องจากพ่อของเพื่อนสามีได้นำศพไปเผา ไม่ได้นำไปฝัง จึงมีการนำกระดูกมาทำพิธีทางศาสนา พิธีการจึงไม่ใช้เวลามาก พิธีการทางศาสนาที่ในโบสถ์ เริ่มจากเพื่อนสามีดิฉันและภรรยาจะเดินนำกระดูกใส่ในโถเล็ก ๆ เดินนำแล้วตามด้วยญาติ แล้วนำกระดูกที่เผาแล้วมาวางไว้ข้างหน้าเพื่อให้บาทหลวงทำพิธีทางศาสนา เมื่อเสร็จพิธีทางศาสนาแล้ว ก็จะมีการจัดเลี้ยง ซึ่งคนอเมริกันเค้าจะไม่มีการร้องไห้หรือเศร้าโศกเลยสำหรับงานเลี้ยงเลย ในงานก็จะมีการเลี้ยงอาหาร แล้วมีการพูดคุยกันอย่างสนุกสนานเหมือนงานสังสรรกันมากกว่า งานนี้คนอเมริกันเรียกกันว่าเป็นงาน "Celebration of Life" ถ้าแปลง่ายก็คือ It is a celebration of the life of the recently deceased person.



นี่คื่อด้านหน้าของโบสถ์ที่ดิฉันจะไปงานศพค่ะ








ไปถึงก่อนเวลา ขอเข้าห้องน้ำก่อนค่ะ







โบสถ์ของอเมริกา เมื่อเดินเข้าไปก็จะมีเก้าอี้ยาววางเรียงกันไว้ เพื่อให้ผู้ที่มาร่วมงานได้นั่งเพื่อทำพิธี สำหรับเก้าอี้ยาวที่โบสถ์แห่งนี้ มีเบาะนั่งสีแดงนุ่มมาก ๆ






แต่ล่ะเก้าอี้ที่นั่งก็จะมีคัมภีร์ทางศาสนาวางไว้








มาดูบรรยากาศงานหลังจากเสร็จพิธีทางทางศาสนากันค่ะ

งาน reception หรืองานเลี้ยงนี้จัดขึ้นที่บ้านน้องสาวของเพื่อนสามีค่ะ บ้านเธอใหญ่มาก ๆเลย อาหารทีใช้จัดเลี้ยงก็เป็นสไตล์อิตาเลียนค่ะ เพราะพ่อของเธอมีเชื้อสายอิตาเลียน


เดินมาก็เจอดอกไม้นี้วางอยู่บนโต๊ะค่ะ







นี่คือโต๊ะที่ทางลูก ๆ เค้าจัดไว้เลี้ยงรับรองแขกค่ะ ผ้าปูโต๊ะสีสรรสดใสมาก ๆค่ะ







ทุกโต๊ะจะมีดอกไม้ที่วางบนโต๊ะค่ะ





บรรยากาศภายในงานค่ะ














สามีดิฉันกับเพื่อน ๆ ค่ะ





ก่อนที่จะได้ทานอาหารเย็น ก็จะมีอาหารเรียกน้ำย่อยให้ก่อน นี่ค่ะจานที่ดิฉันตักมา







อาหารที่จัดไว้ค่ะเป็นอาหารอิตาเลี่ยนค่ะ จ้างบริษัทจัดเลี้ยงมา พร้อมพนักงานเสริฟ






อาหารพวกนี้ถ่ายตอน แขกตักอาหารเรียบร้อยแล้ว แต่ยังเหลืออีกเยอะมากเลย เลยถ่ายภาพมาให้ดู
































นี่ค่ะมุมของหวาน เค็กนี่อร่อยมาก ๆค่ะ แขกที่ไปร่วมงานชมกันทุกคน














นี่ค่ะจานที่ดิฉันตักมา เห็นไหมค่ะอาหารวันนี้จะเป็นพาสต้าหลายแบบมาก อย่างที่บอกเพราะพ่อของเพื่อนสามีมีเชื้อสายอิตาเลี่ยน อาหารจึงเป็นพาสต้าส่วนใหญ่ จานนี้ของดิฉันค่ะ วันนี้ทานแค่จานเดียว ทานไม่อิ่มเท่าไร เพราะปกติเคยตักถึงสองหรือสามครั้ง แต่เพราะดิฉันทานมาก เมื่อเร็ว ๆ นี้แล้วเกิดอาการไม่สบาย เลยต้องควบคุมตัวเอง ใจอยากทานอีก แต่กลัวทานแล้วจะป่วยอีก แล้วอีกอย่าง ดิฉันอยากเก็บกระเพาะไว้ทานของหวานคือเค็กเพราะเห็นแล้วอยากทานมาก ๆ กลัวไม่มีเนื้อที่สำหรับของหวาน เลยต้องหักห้ามใจ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน







เมื่อทานอาหารคาวเสร็จ ก็มาทานของหวาน ล้างปากกันค่ะ วันนี้เค็กมีสองแบบน่าทานทั้งสองแบบ ดิฉันจึงตักมาสองจาน








จานที่หนึ่ง ต้องบอกว่าเค็กนี้อร่อยมาก ๆค่ะ อยากจะทานเพิ่ม แต่กลัวไม่สบาย และไม่สามารถทานอีกชนิดได้ จึงต้องหักห้ามใจไว้ค่ะ






เค็กนี้เป็นเค็กผลไม้ค่ะ







สามีทานเค็กอย่างแรกอย่างเดียว สามีทานคำแรกแล้วบอกว่าอร่อยมาก ๆ ดิฉันเลยยกจานดิฉันให้สามีไป แล้วดิฉันก็ไปตักมาใหม่ค่ะ






เห็นไหมค่ะ เค็กหมดเรียบด้วยฝีมือดิฉันสองจาน สามีหนึ่งจาน






ขอขอบคุณเพื่อน ๆ และน้อง ๆ ที่มาเยี่ยมบล๊อกดิฉัน

มีความสุขมาก ๆ ค่ะ








Create Date : 22 ตุลาคม 2552
Last Update : 1 มกราคม 2553 3:34:13 น. 38 comments
Counter : 20195 Pageviews.

 
อ่ะฮ้าเจิมอีกแล้ว แวะมาทีไรพี่ไก่มีเรื่องใหม่ๆๆมาเล่าตลอดเลย


โดย: วิว (yaii vivi ) วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:0:30:09 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไก่ งานเหมือนงานมงคลเลยน่ะค่ะ
อาหารก็ครบครันจริงๆ เห็นเค้กแต่งหน้าสวยๆ แล้วอยากชิมจังเลย
หมดเกลี้ยงอย่างนี้อยากรู้รสชาติว่าเป็นยังไง

เสื้อผ้าสวยๆ ถูกๆ คุณภาพดีๆ ซื้อไว้เถอะค่ะพี่ ใส่ไม่หมด
เดี๋ยวกลับมาเที่ยวเมืองไทย จะได้ไม่ต้องหาของฝากให้ญาติพี่น้อง
เอาเสื้อผ้าที่ช๊อปปิ้งเนี่ยแหละค่ะไปฝาก เรียกว่าสะสมไว้ก่อนไงค่ะ


โดย: T+c+ake Time 2002 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:1:12:29 น.  

 
ดูไปก็ คล้ายๆกันกับที่อังกฤษ มีงานกินแบบนี้..

จัดไว้สวยดีนะ อ่านแล้วเศร้าไปด้วยแต่คุณพี่ยิ้มแย้มมากเลย คงหายเศร้าแล้วเนอะ


โดย: grippini วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:1:40:44 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะคุณไก่
กับการสูญเสียบุคคลใกล้ชิด ในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน
คนเราหนีเรื่องนี้กันไม่พ้นจริงๆค่ะ

พอดูลงมาถึงรูปอาหาร ขอเปลี่ยนโหมดนิดนึง
รู้สึกเบิกบานขึ้นมาเลย อาหารน่าทานทั้งนั้นเลยนะคะ
ตอนที่ไปงานศพคุณพ่อสามี ก็รู้สึกแปลกใจค่ะ
ว่าทำไมคนอิตาเลี่ยนหลังจากทำพิธีฝังศพแล้ว
เค้าก็รื่นเริงกันทันทีเลยเหรอ เพราะเลี้ยงอาหาร
เครื่องดื่ม พูดคุยเหมือนมีปาร์ตี้เลย ทั้งๆที่เพิ่งจะร้องไห้กันไปหยกๆ

เลยคิดว่าเค้าคงปลง และทำใจยอมรับได้มากกว่าเรากระมัง


โดย: ปลาทอง9 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:2:57:36 น.  

 
ไม่เคยรู้เรื่ิองงานศพที่เมืองนอกเลยนะคะเนี่ย ถ้าไม่มาอ่านดู คงนึกว่าเป็นงานเลี้ยงอะไรสักอย่าง

รูปคู่สามีน่ารักจังเลยค่ะ


โดย: kiriya วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:3:15:22 น.  

 

ต้ังแต่มานี้ฝนยังไม่เคยไปร่วนงานศพใครเลย
มาบล็อกพี่ได้ความรู้แยอะจังคะ


โดย: namfonJC วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:3:28:23 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่



ผมไปงานศพของศาสนาคริสต์
ก็รู้สึกว่างานศพของเค้าเรียบง่ายและไม่ได้ดูเศร้าเลย
เหมือนการเต็มใจคืนร่างให้กับพระเจ้า

ส่วนงานพุทธนั้น
ความจริงพระท่านก็เทศน์นะครับ

แต่ส่วนใหญ่ก็เห็นเอาแต่หันมาคุยกันครับ 5555
งานศพเลยเหมือนงานรวมรุ่นประมาณนั้นเลย 5555









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:5:21:31 น.  

 
ที่นี่ คนส่วนมากเป็นโปแตสแต้นท์ หรือ ไม่มีศาสนา (เคร่งครัด) งานศพจะเรียบง่ายมากๆค่ะ เลี้ยงกาแฟกับขนมเท่านั้น

ส่วนถ่ายรูปในงานศพไม่เคยมีเลยค่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันค่ะ เค้าจะเงียบๆ เฉยๆ กล่าวคำไว้อาลัย แล้วก็ร่วมดื่มกาแฟ พร้อมกับแสดงความเสียใจ แล้วก็กลับ กิ๊กก็แปลกใจเพราะไม่เคยมีงานไหนที่มีใครถ่ายรูปเลยซักครั้งค่ะ


โดย: KOok_k วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:6:14:45 น.  

 
สวัสดีค่พี่จินนี่ ... วันนี้ก็ได้เรียนประเพณีงานศพของคนที่นี่นะคะ
ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เคยไปครั้งเดียวค่ะ แต่ไม่ได้ติดตามไปงาน reception
แบบพี่ ... งานเลี้ยงก็เลยถือเป็นการ pay respect ให้ผู้ตาย
ไปนะคะ

.... ที่พี่ถามว่าใช้นมสดทั่วไปแทนนมไวตะมินดี ได้มั้ย คิดว่าได้นะคะ
batter อาจจะเหลวขึ้นนิดหน่อย ... ที่จริงนมไวตะมินดี หรือ
นม whole milk มีขายในซูเปอร์ทั่วไปนะคะ อยู่ในตู้แช่พวกนมสดทั่ว
ไปค่ะพี่ หาไม่ยาก ราคาก็ไม่แพงด้วยค่ะ .. ขวดเล็ก ก็ประมาณ
เหรียญกว่านิด ๆ ค่ะ ... พี่ลองทำดูนะคะ ใช้ถาดมัฟฟิ่นก็ได้ค่ะ
ทาเนยให้ทั่ว ๆ แล้วโรยแป้งเยอะ ๆ แล้วเคาะออกแรง ๆ ให้เหลือติด
พิมพ์บาง ๆ ค่ะ

สนุกกับการทำงานนะคะ ...


โดย: Tristy วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:7:02:28 น.  

 
บล๊อกนี้เศร้าจังเลยคุณไก่ แต่ก็....ธรรมดาของชีวิตน่ะนะ
ขอให้ดวงวิญญานของพ่อเพื่อนสามีคุณไก่ไปสู่สุขคติค่ะ


โดย: Jujastar วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:8:11:39 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่ไก่

ขอโทษด้วยนะคะกุ้งไม่ได้เข้าบล๊อกยาวๆเลยค่ะ เพราะยังทำใจเรื่องน้องหมาที่จากไปอยู่ค่ะ วันนี้เริ่มดีขึ้นเลยพยายามเข้ามาทักทายเพื่อนๆในบล๊อก เพราะหลายคนก็เป็นห่วงว่ากุ้งหายไปน่ะค่ะ

ที่ผ่านมาร้องไห้ทุกวัน ยิ่งเห็นรูปยิ่งทำใจยาก เลี้ยงเค้ามาตั้งเกือบ 14 ปีแล้วน่ะค่ะ ที่ไม่เอาเค้ามาเมกาด้วยก็เพราะที่บ้านก็รักเค้ามากสุดๆเช่นกัน ก็เลยต้องให้เค้าอยู่ที่นั่น

ที่กุ้งเสียใจมากขนาดนี้ก็เพราะกำลังจะไปเมืองไทยอีกไม่กี่เดือนแล้ว อุตส่าห์คอยมาปีเต็มๆกว่าจะได้เห็นเค้าอีกน่เค่ะ ก็เลยทำใจยากมากๆ ถ้าจากไปเมื่อหกเดือนที่แล้วคงทำใจได้มากกว่านี้ ปกติก็จะถามที่บ้านตลอดว่าเค้ายังแข็งแรงดีมั๊ย ก็มักจะได้รับคำตอบเสมอว่ายังกระโดดไปมาอยู่เลย ยังแข็งแรงดีมีความสุข พอมาจากใจแบบนี้มันทำไม่ได้จริงๆค่ะ

เรื่องงานศพกุ้งยังไม่เคยไปงานไหนในเมกาเลยค่ะ แต่ถ้าเป็นในเมืองไทยกุ้งมักจะไปงานศพของคริสเตียนซะเป็นส่วนใหญ่ งานของคริสเตียนในเมืองไทยก็ไม่น่ากลวค่ะ จัดไว้อาลัยที่โบส์ถสามวันเสร็จแล้วส่วนใหญ่จะเอาไปฝังกันค่ะ ยังไม่เจอที่เผานะคะ นอกเสียจากว่าญาติที่ยังไม่ได้เป็นคริสเตียนจะเอาไปทำพิธีแบบพุทธแล้วเผาน่ะค่ะ

พี่ไก่ใส่ชุดดำดูดีจังค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ


โดย: amskye วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:8:30:17 น.  

 
สวัสดีค่ะ จขบ.กะสามีน่ารักมากเลย
เห็นรูปในกล่องคอมเมนท์แล้วอดยิ้มไม่ได้

เราไม่เคยไปงานศพแบบคริสต์เลยนะคะ
มีโอกาสได้เห็นจากบล็อคนี้เอง
บรรยากาศเค้าแปลกๆดีนะคะ ไม่ค่อยเศร้ามาก
ไม่เหมือนบ้านเรา จะออกแนวโศกสลดมากกว่านี้

บล็อคนี้น่ารักจัง วันหลังจะมาเยี่ยมใหม่นะ


โดย: hi hacky (hi hacky ) วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:8:36:29 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไก่ (ขอเนียนๆเรียกตามคนนะคะ)
เหมือนงานเลี้ยงสังสรรค์ทั่วไปเลยนะคะ ถ้าไม่ใส่ชุดขาว ดำ คงไม่รู้ว่างานศพ

เค้กผลไม้น่าหม่ำมากๆ เลยค่ะ ดูชุ่มช่ำดีจัง

กทม.ยังมีฝนจนถึงวันนี้เลยนะคะ อาทิตย์ก่อนน้ำท่วมแถวบ้าน รถก็โดนท่วมด้วย เข้าอู่เลยค่ะ

ที่นู่นอาการแปรปรวนรักษาสุขภาพด้วยนะคะ



โดย: อาราเล่ กะ กั๊ตจัง วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:8:40:02 น.  

 
อ่อ . . งานที่บ้านเป็นจีน มีกงเต็ก กับโต๊ะจีน ข้าวต้ม . . แต่งานฝรั่งจัดเหมือนงานเลี้ยงเลยอ่า แต่สุภาพกว่า


RIP นะคะ


โดย: peeshin วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:9:07:23 น.  

 
หนูเพิ่งทราบว่าน้องสาวพี่ไก่เสียแล้ว เสียใจด้วยจริงๆ นะคะ เข้ามาอ่านบล็อกนี้แล้วสลดหดหู่ยังไงบอกไม่ถูก

ในฐานะที่ตอนนี้หนูใช้ชีวิตอยู่ใกล้ๆ และวนเวียนอยู่ที่ base ของอเมริกัน เรื่องทหารที่เสียชีวิตที่อิรักเป็นเรื่องที่หนูเข้าใจความรู้สึกได้ง่ายมากเลย เหมือนมันเป็นเรื่องใกล้ตัวเลยค่ะ


โดย: เบบูญ่า วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:9:23:41 น.  

 
ได้ความรู้เยอะเลยคะ เพราะไม่มีคนรู้จักนับถือคริสต์


โดย: แม่อ้วนใจดีที่สุด วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:11:42:25 น.  

 
ไม่เคยไปงานศพที่นี่เลยค่ะ ไม่รู้จะเหมือนที่อเมริกามั้ย


โดย: asita วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:16:00:17 น.  

 
ประสบการณ์ใหม่เลยค่ะ เพราะไม่เคยไปงานศพของฝรั่งมาก่อนเลย


โดย: ANGEL_CS วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:20:26:38 น.  

 
ช่วงนี้โรคมะเร็งเนี่ยดุจริงๆๆๆ เลยนะค่ะ คร่าชีวิต คนรอบข้างไปหลายแล้ว ตอนนี้ก็มีญาตินอนป่วยเป็นมะเร็งอยู่น่าสงสารมั๊กๆๆๆ เลย

เสียใจด้วยนะค่ะสำหรับการจากไปของพ่อเพื่อนสามีพี่ ประเพณีเค้าดูไม่ค่อยเศร้าเท่าไรนะค่ะ ไม่บอกก็นึกงานปาร์ตี้นะเนี่ย

Take care นะคะพี่


โดย: kamonorchids วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:22:08:23 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไก่ สาแวะมาเยี่ยมค่ะ หลังจากที่หายไปสักพักหนึ่งนะค่ะ


โดย: Candydolls วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:2:38:24 น.  

 
เสียใจด้วยนะคะกับการจากไปของคนรอบข้าง
งานศพที่มีงานเลี้ยงเหมือนสังสรรค์แหม่มก็เคยไปที่เมืองไทยเนี่ยแหละค่ะ แบบคนตายสั่งไว้และให้ทุกคนใส่เสื้อผ้าสีสดใสไปร่วมงานด้วย

คุณไก่ทำขนมชั้นออกมาแล้วเป็นไงบ้างคะ แฟนคงชมว่าอร่อยเช่นเคย เพราะคนทำใส่ใจลงไปด้วยตอนทำ

เรื่องอัพบล๊อกบางทีเหนื่อยๆ ก็ไม่ค่อยอยากอัพเหมือนกันค่ะ เพราะว่าไม่รู้จะเขียนอะไร บางทีมีรูปมีข้อมูลอยู่แต่เขียนออกมาแล้ว
มันเหมือนกับเขียนแบบขอไปทีก็เลยทำให้ไม่อยากอัพ

กรุงเทพฝนยังตกทุกวันเช่นเคย พรุ่งนี้เมืองไทยเป็น long weekend ก็คงมีคนออกไปเที่ยวต่างจังหวัดกันแยะ
แต่ก็นะน้ำมันก็ชิงขึ้นราคาตั้งแต่เมื่อวาน ก็คงเหมือนที่เมกา เพราะคนที่โน่นจะบ่นทุกทีว่าพอใกล้วันหยุดยาวทีไรน้ำมันจะขึ้นราคาประจำ
แหม่มเองคงไม่ได้ไปไหนไกล....วันเสาร์ว่าจะพาเพื่อนไปเที่ยวอยุธยา ส่วนอาทิตย์หน้เพื่อนคุณพ่อชวนขึ้นไปงานกฐินที่เชียงใหม่
พอดีแหม่มมีแพลนว่าจะต้องไปเรื่องงานอยู่แล้ว ก็ว่าจะถือโอกาสไปทีเดียว แต่เมื่อวันก่อนคุยกับน้องบอกว่าเป็นลอยกระทงพอดี


โดย: narellan วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:6:03:11 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:7:37:03 น.  

 




ช่วงนี้คุณแคทมักห่างหายแต่ไม่ห่างงานบุญ
ด้วยโชคดีค่ะที่มีบุญใหญ่ให้ได้รับ..ในครั้งนี้
สองวันนี้คุณแคทและครอบครัวมีงานบุญถือว่าใหญ่
ด้วยบุตรที่รักแห่งเราพร้อมทดแทนคุณผู้บังเกิดเกล้า
คุณแคท..มักนึกถึงมิตรแสนดีพร้อมรับบุญนำเยือนด้วยเสมอ

คุณแคทขออนุโมทนาบุญมายังกัลยณมิตรที่แสนดีค่ะ





คิดถึงเสมอค่ะพี่สาวคนดี
ขอบคุณมากค่ะ



โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:8:20:15 น.  

 
เห็นของกินแล้วอยากไปงานเอามากๆเลยค่า น่ากินๆสุดเลยค่ะ
เสียใจด้วยน่ะค่ะกับการจากไปของคนรอบข้าง
กรุ๊ปก็เคยค่ะ แถมเสียชีวิตในเวลาๆติดๆกันด้วยหล่ะค่ะ
แต่3คนอ่ะค่ะ


โดย: มิคุริ วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:10:14:24 น.  

 
เป็นงานศพที่สดใสมากๆ ค่ะ
Have a wonderful weekend na ka.


โดย: kim_tiger วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:10:38:50 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

เขาจัดงาน เหมือนงานมงคลบ้านเราเลย

บรรยายกาศไม่ค่อยเศร้าเหมือนงานบ้านเรานะคะ

เอาใจช่วยค่ะ


โดย: NathalieNoelle วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:13:45:59 น.  

 
เหมือนงานเลี้ยงฉลองอะไรซักอย่างเลยค่ะ ถ้าเป็นเมืองไทยคนอาจจะคิดว่าดีใจที่คนตายไปได้เลยเลี้ยงฉลองเลยค่ะ
เคยเจองานศพเลี้ยงโต๊ะจีนเลยคิดว่าดีใจกันหรือเปล่าหว่า??
เค้กน่ากินมากๆค่ะ
----------------
หนูใส่ไซส์ L ค่ะพี่ แต่ตอนนี้คงต้องXL แต่จะพยายามเอาให้เหลือแอลเหมือนเดิมค่ะ ตอนนี้เอวหนู32 ค่ะพี่ไปวัดเอานะคะเพราะไม่รู้ว่าไซส์แอลของฝรั่งกะของไทยมันเหมือนกันหรือเปล่าค่ะ


โดย: quilt วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:16:07:20 น.  

 
เหมือนงานเลี้ยงฉลองเลยนะค่ะพี่ไก่


โดย: Roseshadow วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:21:51:56 น.  

 
หนูขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนพ่อสามีพี่ด้วยนะคะ หนูเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าทางโน้นต้องเอาศพไปเผาด้วย ตอนหนูไปงานศพพ่อสามีหนูเค้าทำพิธีที่โบสถ์เป็นชั่วโมงเลยค่ะ หลังจากนั้นเอาไปเอาฝังที่สุสานใกล้ๆ โบสถ์ แล้วก็มีเลี้ยงอาหารแขกที่มางานเล็กน้อย แต่ไม่มากเท่างานนี้น่ะค่ะ

ตอนนี้พวกหนูอยู่ไทยกันแล้ว อากาศร้อนเหมือนกัน แต่ก็โอเคค่ะ หนูก็ไปเจอเพื่อนๆ แล้วก็กินอาหารไทยกัน น้ำหนักจะขึ้นนี่ไม่กลัวเลยนะคะ เพราะเดี๋ยวกลับนอร์เวย์แล้วก็ไม่ได้กินอย่างนี้น่ะ

แล้วคุยกันนะคะพี่ รักษาสุขภาพค่ะ


โดย: CeciLia_MaLee วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:23:00:25 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไก่ ไปเคยไปงานแบบนี้เลยค่ะ เหมือนงานฉลองเลย มีอาหารเครื่องดื่มอีก
พี่ไก่ วันก่อนแม่น้องขวัญไปช้อป Gap ให้น้องขวัญได้มาสองตัว ราคายังแพงอยู่ อยากไป Old navy บ้าง น่าจะถูกกว่า Gap แต่เป็นเครือเดียวกัน ใช่ไหมคะ
Have a nice weekend ka


โดย: แม่น้องขวัญ_ซาแมนต้า วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:23:12:14 น.  

 
สวัสดีค่ะ พี่ไก่ ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจ อิอิ

เข้ามาบล็อคพี่ไก่ทีไร ได้เรียนรู้อะไรเยอะเลย ครั้งนี้เกี่ยวกับวัฒนธรรมของคนอเมริกัน พี่ไก่เขียนบล็อคได้ดีมากเลยค่ะ เขียนซะเห็นภาพเลยนะค่ะ


ขอบคุณพี่ไก่มากๆๆ นะค่ะสำหรับกำลังใจที่มีให้กัน อิอิ

ข้าวเหนียวมาส่งพี่ไก่เข้านอนค่ะคืนนี้ฝันดีนะค่ะ


โดย: น้องข้าวเหนียวกะพี่หมูปิ้ง (MooBamBam ) วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:0:46:25 น.  

 
ขอบคุณพี่ไก่ที่เล่าเรื่องนี้ให้ฟังค่ะ
หนูเองจะได้นำไปบอกเล่าให้กับเหล่านักเรียนได้ความรู้ต่อไปนั่นเอง

พี่ไก่สบายดีนะคะ


โดย: numainew วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:10:31:51 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยกับการสูญเสียคนที่รู้จักไปในระยะเวลาไล่เลี่ยกันคะ


โดย: หน่อยอิง วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:17:50:34 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:7:29:45 น.  

 
Glitter รัก
ขอadd นะคะ


โดย: หนูดำจำมัย วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:19:43:00 น.  

 
แวะมาทักทายค่าพี่ไก่ สบายดีเปล่าคะพี่

อ้อขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนสามีพี่ไก่ด้วยนะคะที่สูญเสียคุณพ่อไป



โดย: thainurse@norway วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:2:43:03 น.  

 


วันนี้วันพระขึ้น 8 ค่ำเดือน 12

* ความแก่ หง่อม ย่อมทุลัก ทุเลมาก
ดั่งคนบอด ข้ามฟาก ฝั่งคลองหา
กิริยา แสนทุลัก ทุเลแล.

** ถ้าไม่อยาก ให้ทุลัก ทุเลมาก
ต้องข้ามฟากให้พ้น ก่อนตนแก่
ก่อนตามืด หูหนวก สะดวกแท้
ตรองให้แน่ แต่เนิ่นๆ รีบเดินเอย ฯ

คำคม ท่านพุทธทาสภิกขุ

อนุโมทนาวันพระใกล้เพ็ญเดือนสิบสองค่ะ

ใจดีจิตดี ย่อมทำให้เจอแต่สิ่งดีดีเสมอ
อนุโทนาบุญครั้งนี้ที่คุณแคทได้รับ
นำมาเยือนหากัลยาณมิตรที่แสนดีของคุณแคทเสมอ

สาธุ...





ขอบคุณมากค่ะพี่สาวแสนดี
งานเขาไม่เหมือนบ้านเราเลยนะค่ะ
แต่ใส่สีดำเหมือนกันเลยค่ะ



โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:14:58:05 น.  

 
แวะมาดูคนสวยคะพี่
แหมรูปกล่องคอมเม้นต์นี้สดใสจริงๆ


โดย: นู๋แอนแสนเก๋ (cbreeze21 ) วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:16:20:46 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สวยตลอดกาล
Location :
Southern California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]






Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
22 ตุลาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add สวยตลอดกาล's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.