Bloggang.com : fanrongjaing : ไม่ได้อยากเป็น friends 3

ไม่ได้อยากเป็น friends 3

ที่มหาลัย นศ. หลายคนต่างก็มาดูผลสอบของตัวเอง ความตั้งใจและความพยายามในการเรียน และทบทวนความรู้ของยองเร ทำให้เธอมีผลสอบได้คะแนนสูงสุดของคณะรัฐศาสตร์ หญิงสาวรู้สึกภูมิใจ แต่จะดีไม่น้อยที่พ่อกับแม่จะอยู่ร่วมยินดีและดีใจไปกับเธอด้วย ถ้าตอนนี้เป็นเหมือนตอน ม ปลายก็ดีสิ ประกาศผลสอบทีไร เธอกับเพื่อนๆก็ต้องพากันไปเลี้ยงฉลอง ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเจ้ามือแทบทุกมื้อก็ตาม แต่เธอก็ยินดี ที่ยังมีเพื่อน หัวเราะ สนุกสนานไปด้วยกัน แต่ใน มหาลัยแห่งนี้ มันไม่เหมือนกับ โรงเรียน ม ปลาย บอกไป ใครจะเชื่อ ว่าเธอไม่มีเพื่อนที่สนิทด้วย เลยสักคนเดียว เห้ออ.... ยองเร เดินเรื่อยเปื่อย มานั่งที่ม้าหิน มองดูโทรศัพท์ ซูมินไม่ติดต่อเธอมาพักใหญ่แล้ว อูฮยอนก็ยุ่งอยู่กับ คอนเสิท อยู่ๆน้ำตาเธอก็ไหล ทำไมนะ ทำไมพ่อแม่ถึง ทิ้งหนูไว้คนเดียวแบบนี้ การมีชีวิตอยู่นี่มันเป็นเรื่องยากเย็นจริงๆเลย พ่อแม่รู้มั้ยคะ ลมเย็นๆพัด วูบผ่านเธอไป เธอไม่ค่อยจะอ่อนไหวอะไรแบบนี้เท่าไรนัก แต่วันนี้มันเป็นอะไรที่เธอ รู้สึกเหมือนว่าอยู่เพียงลำพังคนเดียว ตั้งแต่พ่อกับแม่ เสียไปจากอุบัติเหตุ ขณะเดินทางไปเยี่ยม ยองฮวานที่ อังกฤษ ตอนนั้นเธอรอที่จะฉลอง วันเกิดครบรอบ 14 ปีของเธอ พ่อกับแม่บอกว่าจะพา ยองฮวานกลับมาฉลองด้วยพร้อมกัน แต่แล้ว ตั้งแต่วันนั้นจนถึงเดี๊ยวนี้ ใกล้วันเกิดเธอทีไร ถ้าลืมันไปได้ก็คงจะดี พรุ่งนี้แล้วสินะ เสียงมือถือดังจากในกระเป๋า ยองเร กดรับสาย ปรับน้ำเสียงให้เป็นปรกติ คะ คุณลุง ค่ะ พรุ่งนี้ ยองเร ไม่มีเรียน ค่ะไว้เจอกันที่บ้านนะคะ

อ่าา เคืองตาจังเลย สังสัยเป็นเพราะ ลมพัดเอาฝุ่นเข้าตาเมื่อครู่นี้แน่ๆ ยองเร เดินขยี้ตาไปพลาง ระหว่างเดินออกจากหมาลัย ก็ชนเข้ากับชายคนนึง อุ๊ย!.. ของใหนมือเธอเกือบจะหล่นลงพื้น ขอโทษทีครับ กระดาษแจ้งผลการเรียนเธอหล่นลงพื้น ชายคนดังกล่าหยิบมันส่งคืนให้หญิงสาว น้องเป็นอะไรรึเปล่าครับ อ้อไม่ค่ะ ชายหนุ่มมองหน้า ยองเรแล้วเอ่ยขึ้นว่า น้องอยู่คณรัฐศาตร์ใช่มั้ยครับ ค่ะหญิงสาวตอบ ยองเร เหมือนจะจำชายตรงหน้าได้ ใช่พี่ เจ คังรึเปล่าคะ ชายหนุ่มพยักหน้า..

พ่อครับ ผมเจอน้องแล้ว ไว้กลับไปคุยกันที่บ้านนะครับ เจ คัง วิ่งตาม ยองเรไปเพื่อจะส่งยองเรขึ้นรถแท๊กซี่กลับบ้าน ยองเร โบกมือให้ อ่าา ใช่เธอจริงๆด้วย หลายปีที่ เจ คังไม่ได้เจอ ยองเร เพราะเขาถูกส่งไปอยู่กับ ญาติที่ต่างจังหวัด เลยขาดการติดต่อเนื่องจาก แม่ เจ คัง ล้มป่วยและจากเขากับพ่อไป พ่อจึงหันไปทุ่มเทกับการทำงาน จึงไม่มีเวลาดูแล เจ คัง จึงตัดสินใจ ส่งเจคัง ไปอยู่กับ ญาติ ถึงแม้เขาจะไม่ผูกพันกับพ่อเท่าไรนัก แต่การได้กลับมาอยู่กับพ่อ อีกครั้ง เขาก็ยังรู้สึกได้ว่า พ่อไม่ได้ทอดทิ้งเขา ไม่ได้ใส่ใจเหมือนอย่างที่ผ่านมา

ที่หลุมศพ บนเนินเขาลูกนึง ยองเร ทนาย ยู และ เจ คัง มาร่วมไว้อาลัยในวันครบรอบวันเสียชีิวิต ของ คนทั้งสองด้วย ยองเร มาสถานที่แห่งนี้ทุกปี แต่ปีนี้ มี เจ คังเพิ่มมาคนนึงด้วย เจ คัง โค้งศรีษะเป็นการไว้อาลัย ให้กับ พ่อแม่ของ ยองเรด้วย ลมที่นี่แรงจัง พ่อกับแม่คงไม่ร้อนใช้มั้ยคะ ยองเรเอ่ยขึ้น ทนายยูกางร่มให้ ยองเร ไม่เป็นไรค่ะคุณลุง ระวังจะไม่สบายนะครับ อ่าา อากาศดีจังเลยวันนี้ เธอวางใบประกาศผลสอบไว้ตรงหน้าแท่นหิน หนูเก่งใช่มั้ยคะพ่อ ทนายยูเห็นอย่างนั้นแล้วรู้สึกสะท้อนใจ ยองเรไม่มีอะไรจะพูดต่อ เธอนิ่งเงียบไป ภายในจิตใจเธอรู้สึก เศร้า เสียใจ ทุกครั้งเมื่อถึงวันนี้ กลับกันดีกว่าครับ คุณหนู ทนายยู พยักหน้าให้ลูกชายเดินนำหน้าไปก่อน คุณลุงอย่าลืมของขวัญ วันเกิด ยองเรนะคะ ทุกปีคุณลุงจะให้ยองเร ไม่ลืมหรอกครับ ผมเตรียมไว้ให้หลายวันแล้ว เป็นของขวัญเพียงชิ้นเดียว ที่หนูได้จากลุง อย่าพูดอย่างนั้นสิครับ นาฬิกาเรือนนี้ หนูใส่ติดตัวมันตลอด ยองเร โชว์นาฬิกาให้ ทนายยูดู พอถ่านหมด คุณลุงก็ช่วยเอาไปใส่ถ่านให้ แล้วปีนี้เป็นอะไรคะ ทนายยูส่ายหน้า และบอกไปว่า ยังบอกตอนนี้ไม่ได้ครับ เมื่อทั้งคู่เดินมาถึงรถ ทนายยู ยื่นกุญแจให้ เจ คัง ทันที ขับรถให้พ่อหน่อยนะวันนี้ เจ คัง รับกุญแจ มาอย่าง งงๆ ไปไหนครับพ่อ เจ คังเอ่ย..

อ้าว ทนายยู เชิญครับเชิญ ผจก ฝ่ายขาย รถยนต์นำเข้า รีบเข้ามาต้อนรับ เจ คัง มองไปโดยรอบ ใจก็นึกว่าพ่อมาทำอะไรที่นี่ ยองเรก็คิดเช่นเดียวกัน ผมได้รับสาย ด่วนตรงจากท่านประธาน เมื่อวานนี้ 2 คนนี้คือ... อ้อ ยู เจ คัง ลูกชายผมเอง เจ คัง โค้งศรีษะให้ ผจก ฝ่ายขาย และคนนี้ พัค ยอง เร ลูก สาว ประธาน พัค โอ้วว เชิญนั่งก่อนครับ เรื่องที่ ทนายยู คุยกับท่านประธานผมได้ทราบเรื่องแล้ว คุณลุงคะ หนูขอไปเดินรอบๆแถวนี้นะ ทนายยู มองหน้า เจ คัง เป็นคำสั่งให้ชายหนุ่มตามไปด้วย ยองเร เดินออกมาจากโชว์รูม รถ หันไปเห็นรถเข็นขายไอศรีม ว้าวว น่ากินจังค่ะ หนูขอแท่งนี้ คนขายหยิบไอศครีมส่งให้ หญิงสาว แท่งนี้ด้วยค่ะ อ่ะ วันนี้วันเกิดของฉัน ยองเร ยื่นแท่งไอศครีมส่งให้ เจ คัง ชายหนุ่มอมยิ้ม เห็นพี่เป็นเด็กหรือไง แต่ อ่ะ อากาศร้อนๆแบบนี้ ไอศครีมมันก็ช่วยได้เยอะนะ ชิส์ นึกว่าจะไม่เอาซะอีก พี่เพิ่งมารู้วันนี้ ว่าเป็นวันเกิดของเธอ เลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้ให้ ไม่เป็นไรค่ะ อย่างน้อย ทนายยูก็ให้ ยองเร ทุกปีอยู่แล้ว มันไม่เหมือนกันนี่ เจ คัง สังเกตใบหน้า หญิงสาว ที่แก้มเิริ่มแดง ระเรื่อๆ เราเข้าไปข้างในกันเถอะ อากาศข้างนอกมันร้อน เดี๊ยวผิว เธอจะไหม้นะ อืม ฉันก็ว่าเริ่มแสบๆที่แก้มแล้วหล่ะ ยองเร เอามือที่ติดไอศครีมจับที่แก้มเธอ อ่าา แก้มเธอเปื้อนไอศครีมหมดแล้ว เจ คัง เอามือของเขาเช็ดออกให้อย่างอ่อนโยน อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ยเรา หืมม ทำเลอะเทอะแบบนี้ 19 ปีนี้ ฮ๊ะ 19 อืม ยองเร พยักหน้า หงึกๆ..

Create Date : 30 มิถุนายน 2555

Last Update : 30 มิถุนายน 2555 16:05:06 น.

0 comments

Counter : 335 Pageviews.