Bloggang.com : fanrongjaing : 25*28 น้องบอกรัก พี่จัดให้ 1

25*28 น้องบอกรัก พี่จัดให้ 1

เรื่องราวความรัก ช่องว่างระหว่างตัวเลข ของ หญิงสาว ที่อยู่กับจับพลัดจับผลู มาเป็นคนดูแลศิลปิน กับ ชายหนุ่มที่อยู่ในระหว่างการซ้อมและเก็บตัวเพื่อจะก้าวไปเป็นศึลปิน อายุเป็นเพียงตัวเลขจริงหรือ จะเป็นยังไงเมื่อเธอต้องมาอยู่ท่ามกลางเด็กหนุ่ม เด็กแนว ยียวน กวนประสาท เธอจะ เอาเขาพวกนี้อยู่มั้ย...

จูน หญิงสาว ที่เป็นเจ้าของร้าน คาเฟ่ แอท เนตเล็กๆ หลังจากเรียบจบ เธอก็ทำงานอยู่ เกือบปี แต่เธอคิดว่า ชีิวิตสาวออฟฟิสที่เธอเคยฝันไว้เมื่อสมัยเรียน มันไม่น่าพิศมัย(วิไลศักดิ์)ซะเลย มีแต่งแบ่งพรรคแบ่งพวก มีแต่การแข่งกัน เลียนแข้งขาผู้ใหญ่ แล้วคนที่ประจบเอาใจใครไม่เป็นอย่างเธอหล่ะ คงไม่ได้เจิรญก้าวหน้าเป็นแน่แท้ เธอคิดได้อย่างนั้นจึง ออกมาเป็นายของตัวเอง โดยการเปิดร้าน ด้วยเงินมรดกที่ พ่อทิ้งไว้ให้มันไม่มากมายหลายร้อยล้านบาทก็จริง แต่มันก็ทำให้เธอไม่ต้อง ตื่นแต่ ตี 5 นั่งรถฝ่ารถติดไปทำงาน 8 9 โมง แล้วก็ต้องไปผเชิญวิบาก กรรมอีกตอน เลิกงาน นี่คือเหตุผลของเธอ จูน มีแฟน หนุ่ม ที่คบกันมาได้ ปีนึง แฟนของเธอเป็นวิศวกร ของบริษัท ที่ไปประจำอยู่ไซท์งานต่างประเทศ นานาๆ จะกลับมาเจอกันสักครั้ง แต่ทั้งคู่ก็ยังคงติดต่อกันอยู่เรื่อยๆ

จูนๆๆ เสียงเพื่อนสาว แต่ชื่อบอยเรียกเธอลั่น แหมม ลงจากรถมาซะก่อนก็ไม่ได้นะ แกร ต้องแหกปากตะโกนมาซะดัง ไหนแกรว่าเป็นกลุสตรีไง ยะ จูน เปิดประตูร้านไป จิกกัด เพื่อนสาวของเธอ โอ๊ยย นี่เมืองไทย จะเผากันให้ตายไปเลยหรือไงเนี่ย อ๊ะ นี่แกร ยังไม่เผาอีกหรอ ต๊ายย ดำเป็นถ่านขนาดนี้ เพื่อนสาวส่งสายตา กระชากวิญญาณส่งมา จูนเลยต้องหยุดการจิก กัดทันที กลัวมานจะใช้ท่อนแขน ล่ำใหญ่ ฟาดเข้าให้อ่ะดิ่

นี่เรื่องที่คุยกันตกลง หล่อนว่าไงยะ เรื่องไหนฟระ คุยกันตั้งหลายเรื่อง จูน ยังกวนไม่เลิก บอยหันไปสั่งโอเลี้ยงเย็นๆ มาดับร้อน จูบหันไปบอกเด็กว่า ขอนมเย็นด้วย บอยเลยเริ่มพูดต่อ ก็เรื่องที่ฉันจะชวนแกรไปพบรุ่นพี่ไง ที่บอกว่าพี่เขาหาคนช่วยอยู่ อ้อ เรื่องนั้นเอง หล่อนลืมไปแล้วใช่มะ อื้ม จูนพยักหน้า บอยถึงกับ กรีดร้อง นั้น ฉันนัดหล่อนวันนี้ หล่อนก็ลืมแล้วดิ่ เห้ยย จูนเหมือนนึกได้ ว่าเพื่อนสาวนัดให้เธอไปพบกับรุ่นพี่ของเขาวันนี้ แล้วเราจะนั่งทำสากเบือ อะไรอยู่ยะ แม่คู๊ณณณณ เสียงของหล่อนสูงปรี๊ดดด นี่หล่อน ผิดนัดพี่เขานี่ฉันจะเอาหน้าสวยๆไปไว้ไหนยะ ยังต้องทำงานกับพี่เขาอีกนานด้วย รีบๆเลย เพื่อนสาวไล่ให้จูนไปเตรียมตัว

หลังจากคุยงาน ลงรายละเอียดกันเรียบร้อยแล้ว จูนมีคำถาม เธอเอ่ยถาม รุ่นพี่ของเพื่อนสาว เอ่อ พี่คิดว่า จูน จะทำมันได้หรอคะ ชายสูงโปร่งผิวขาว ราวหยวก บวกกับบุคคลิกตุ้งติ้ง มองหน้าเพื่อนสาวของเธอเหมือนกับจะพูดว่า นี่หล่อนไปพาใครมาให้ฉันเนี่ย... คืออย่างนี้ค่ะ จูนอธิบายว่า เธอมีร้านที่ต้องดูแล แม้จะว่างก็จริง แต่เธอก็ทิ้งร้าน ไปนานไม่ได้ เพราะร้านเพิ่งจะเปิดได้ไม่นาน รุ่นพี่เพื่อนสาวอธิบายให้จูนฟังคร่าวๆเกี่ยบกับหน้าที่ ที่เธอต้องรับผิดชอบ จูนนี่งใช้ความคิด เพื่อนสาวก็หันมามองเธอ ส่งสายตาเว้าวอนปริบๆ เธอไม่ได้เห็นแก่ค่าตอบแทน อะไรแต่เธอเห็นแก่เพื่อนสาวคนนี้ ที่คอยช่วยเหลือเธอตอนเปิดร้าน แม้บอยจะไม่ได้หุ้น แต่เขาก็เป็นคน ออกไอเดีย ตกแต่งร้าน ออกมาสไตล์เกาหลี อินเทรนด์สุดๆอ่ะ ลูกค้าแน่นร้านทุกวัน ถ้าเธอตอบปฏิเสธงานนี้ เพื่อนสาวคนนี้คง แช่งชักหักกระดูก โขลกพริกเกลือสาปแช่งเธอแน่ เธอจึงตัดสินใจทำ เพื่อนสาวยิ้มปากกว้างได้อีก รุ่นพี่ของเพื่อนบอก อาทิตย์หน้าให้เธอเข้ามารู้จักกับ ศิลปินฝึกหัดที่นี่

แกรคิดว่าฉันทำได้หรอ วะบอย จูนเอ่ยถามขณะที่อยู่ในรถ เพื่อนบอยเป็นคนขับ ฉันจบการตลาดมานะเว่ยย เออรู้ว่าหล่อนจบการตลาดจบมาด้วย เกรด เกือบ 4 แล้วแกรจะให้ฉันไปทำงานนี้ทำไมฟระ เอาหน่า หล่อนก็ว่างอยู่นี่ แล้วงานนี้ก็ไม่ได้ทำทุกวันนี่หว่า แล้วไอ้งานดูแล ศิลปินฝึกหัดนี่มันต้องทำอะไรบ้างวะ พอได้ยิน เพื่อนสาวอธิบาย จูนก็ ร้อง หาาาา นี่ แล้วฉันจะทำได้หรอวะ ผู้ชายตั้ง 6 คน

ก่อนหน้านี้หลายวัน บอยเข้าไปคุยกับรุ่นพี่ แนะนำจูน ให้ทำงานนี้ บอกกับรุ่นพี่ว่า จูน เคยไปต่างประเทศมาหลายที่ แล้วจูนก็เป็นคนทำงานดีมากด้วย เป็นคนตรงไปตรงมา เป็นคนพูดจาน่าเชื่อถือ บุคคลิกก็ใช้ได้ และที่สำคัญ คือทำงานหรือร่วมงานกับ ผู้ชายได้ไม่มีปัญหา เพราะจูน มีแฟนแล้ว พี่ต้องลองได้เจอเธอดูสักครั้ง แล้วจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันเมาท์มอยให้ฟังนะ

3 วันต่อมา บอยนำแฟ้ม ประวัติของ ศึิลปินฝึกหัดมาให้จูนดู นี่วันนี้ไม่เฝ้าร้านหรอไง บอยวางแฟ้มเอกสารลง อ่ะ เอาไปดู ประวัติ 6 หนุ่ม จูนเปิดดูไปเรื่อยๆ บอยก็เริ่มสาธยายให้ จูนฟัง ว่า บริษัทนี้ จะปั้น ศิลปินกลุ่มนี้ ให้เหมือนกับ ไอดอลเกาหลี กลุ่มนี้จะเป็นกลุ่มแรก และเขาก็เทรน และรวมตัวกันมาได้ 3 เดือนแล้ว ถ้าเธอได้เจอพวกนี้แล้ว ฉันฝากเธอแต๊ะอั๋งพวกเขาด้วยนะ จูน เหลือกตามองเพื่อนสาว จะบ้าหรอแกร เห็นแค่รูป ยังพาเอาฉันคลั่งขนาดนี้ ถ้าได้เจอตัวจริง คงระงับสติไม่อยู่ อ้อ จูนมองไปทางประตู ไม่ต้องรอถึงอาทิตย์หน้าก็ได้มั้ง ฉันว่าฉันเจอ หนึงคนจาก 6 คนแล้ว จูน ชี้ไปทางประตูให้เพื่อนสาว นั่น ชื่ออะไรนะ จูนเปิดแฟ้มดูอีกที อ้อ เอ็ม นัฐธวัฒน์ อายุ 25 ปี สูง 182 ซม. หนัก 68 กก. จบการศึกษาแล้ว ราศี เมษ บอยเพื่อนสาว เห็นหนุ่มตรงหน้า ที่ว่าก็รีบกระโดดเข้าไปทันที

รับอะไรดีคะ เพื่อนสาวสวมรอยเป็นเด็กในร้าน ชายหนุ่มตอบ ขอ ม็อคค่าเย็นครับพี่ แล้วก็บราวนี่ ครับ บอยส่งสายตาวิ๊งๆตลอด น้อง เอ็มรึเปล่าคะ ชายหนุ่มตรงหน้าแปลกในที่ คนหน้าแปลก รู้จักชื่อเขาด้วย อ้อครับ ผมชื่อ เอ็ม พี่รู้จักผมด้วยหรอ บอยทำเนียนนังลงข้างๆชายหนุ่ม แหมม ทำไมจะไม่รู้จักหล่ะ น้องเป็นศิลปินฝึกหัดอยู่รึเปล่าหล่ะ ถ้าใช่ก็ไม่ผิดตัวหรอก ฮะ พี่รู้ได้ไงอ่ะ ชายหนุ่มมีสีหน้าแปลกใจ จนจูน ทนดูทีเพื่อนแทบจะกลืนกินลูกค้าเธอซะให้ได้ จึงลุกไป ดึงเพื่อนสาวออกมา นี่บอย ตามมาช่วยฉันหลังร้านหน่อย ลุกๆๆ จูนเอ่ย พี่ต้องขอโทษด้วยนะ เอ็มยิ้ม ไม่เป็นไรหรอกครับ เพื่อนพี่นี่ตลกดี แป่ววว ...ทำไมไม่บอกว่าน่ารักหล่ะ หิ้มม แต่พี่ไม่โกรธเธอหลอกนะ โกรธคนหล่อไม่ลง แอร๊ยยยย

Create Date : 05 พฤษภาคม 2555

Last Update : 5 พฤษภาคม 2555 18:20:43 น.

0 comments

Counter : 322 Pageviews.