อยากกลับไปในวัยเรียนจัง..ผู้ใหญ่หลายคนคงคิดกันแบบนี้ เราก็ด้วย

แต่ช่วงในวัยเรียนเราไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เราเป็นเคยเป็น เด็กเกเรมาก่อน จนพ่อจะย้ายเราเข้าไปอยู่โรงเรียนประจำ แต่มีญาติๆห้ามไว้ โดดเรียนเรื่องเล็ก แต่เรื่องใหญ่กว่าคือ ผลสอบออกมาต้องห้ามตกห้ามซ่อม เราทำได้ แล้วก็ได้ดีซะด้วย อาจารย์กับเพื่อน ยัง งงเลย สมัยเรียน เราเป็นคนเรียบร้อย แต่งกายสุภาพ หน้านิ่งมาก อ.บอกเราร้ายเงียบ ไม่ค่อยพูดจากับใครในห้องเพราะ มีเหตุบางอย่างทำให้เพื่อนใน ห้องเรียน ไม่อยากคบกับเรา เวลาเรียนในคาบ เราจึงนั่งเรียนอย่างเงียบๆคนเดียว จะมีเพื่อนที่คุยกับเรา ก็มีบ้าง คนหรือสองคน แต่ก็คุยแบบ กลัวๆเกรงๆ อีกกลุ่มทีเรียกว่าขาใหญ่ในห้อง เราไม่สนใจอ่ะ เพื่อนนอกห้องเรามี เวลาเรียนบาง คาบจะได้เรียนห้องติดกัน ถ้าเราเดินผ่านเพื่อนต่างห้องจะเรียกเราให้เข้าไปเรียนด้วย เพื่อนกลุ่มนี้ บอกให้ทำเรื่องย้ายห้องมาซะ บางคนบอกว่า บรรยากาศห้องเรียนเมิงเนี่ย เห็นแล้ว เป็นกรูๆไม่เข้าเรียนอ่ะ สายตามแมร่งแต่ละคนเหมือนจะเข้ามากัดกรู กรูกลัวเว่ย บางครั้งเพื่อนกลุ่มนี้ก็ออกหน้า แทนเรา ถามเพื่อนในห้องว่า ทำไมถึงทำกับมันแบบนี้วะ มันไปทำอะไรให้พวกเมิงหรอ หรือถือว่าพวกมีเยอะกว่าแล้ว มันตัวคนเดียว เราอยากบอกว่าเพื่อนในห้องเรากลุ่มนี้ ร้ายมากอ่ะ ลอกข้อสอบกันทั้งกลุ่ม ตอนสอบ อ.คุมสอบก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นนะ 10 กว่าคน ไม่ค่อยได้เข้าเรียน แต่ทำคะแนนสอบออกมา ดีกว่าคนมาเรียนทุกคาบ เด็กเรียนในห้องถึงกับ เฟลไปเลยตอนนั้น เราก็เหมือนกัน ในห้องหลายคนก็รู้ว่ากลุ่มนี้มันลอกข้อสอบกันยกกลุ่ม คือในกลุ่มมันจะมีคนเรียนดีอยู่คนนึง แล้วมันก็เต็มใจให้เพื่อนๆของมันลอก เรานั่งทำแทบตาย คะแนนเกินครึ่งมาหน่อยนึง แต่ไอพวกนั้น บอกได้เลยว่ามีแค่คนเดียวที่เรียนดี นอกนั้น เรียนไม่ได้เรื่องซักคนอ่ะ เราจำได้ว่าตอนนั้น เราเข้าไปพบ อ.คุมสอบวิชานั้นเป็น อ.ผู้ชายด้วย เราเข้าไปหาเลยในห้องพักครู ถาม อ.ว่า อ.ไม่รู้จริงๆหรอว่าพวกนั้นทุจริต อ.ไม่เห็นจริงๆหรอ อ.มองหน้าเรา ถามว่าเราทำแบบนี้ต้องการอะไร เราเงียบ เสียใจอ่ะ แมร่งจะตั้งใจเรียนไปหา สวรรค์ทำไมฟระ กรูนั่งลอกเอาก็ำได้ เด็กเรียนในห้องเรา ทำใจไม่ได้ขาดเรียนไปเลย เพื่อนนอกห้องเรามันก็มาพูดปลอบ แบบตลกๆ สอบคราวหน้า เมิงก็ลอกเขาบ้างดิ่ จะคิดมากทำไม เรากับเด็กเรียนอีกคนไม่เข้าเรียน คาบ ที่อ.รู้เห็นเรื่องสอบ เด็กเรียนมันบอกว่า รับไม่ได้ที่ อ.เป็นแบบนี้ เราเข้าใจความรู้สึกอ่ะ แต่เราไม่ได้พูดอะไร เด็กเรียนมองหน้าเรา เราถามว่าคุยกับเราหรอ มันพยักหน้า อ้าว ก็เห็นไม่เคยพูดกับเราเลยในห้อง แล้วตอนนี้ทำไมถึงยอมคุยกับเราอ่ะ มันบอกว่าเป็นเพราะไอกลุ่มขาใหญ่นั่นแหล่ะ บอกไม่ให้คุยกับเรา ถ้าเห็นว่าคุยกับเรามันจะไม่เอาเข้ากลุ่ม อืมม เราลุกจากตรงนั้นเลย แล้วตอบไปว่า ไปหากลุ่มของเธอเถอะ เราเดินหนีมาหาเพื่อนนอกห้องเรา แปลกดี อยู่กับเพื่อนกลุ่มนี้แล้วสบายใจ อ.ท่านนึงบอกว่าเราเหมือนเสือ ยิ้มยาก ดื้อแบบตาใส แต่พอมาเข้ากับเพื่อนกลุ่มนี้แล้ว หลายครั้งที่เราหัวเราะได้ ไม่เงียบเหมือนก่อน บางทีเราแอบมานั่งเงียบๆ จะมี อ.ถามว่า มานั่งทำอะไรเงียบๆคนเดียว เพื่อนๆไปไหนหมด ไม่เข้าเรียนหรอ บางที่เราเดินอยู่กับกลุ่มเพื่อนนอกห้องเรา แล้วเจอเข้ากับกลุ่มขาใหญ่ในห้อง ก็เกือบมีเรื่องกันหลายครั้ง เพื่อนกลุ่มนอกห้องเรา มันบอกยิ่งเห็นเมิงเงียบ กรูยิ่งเดือดเพื่อนผู้ชายเรา ก็ไม่ยอมอ่ะ กลุ่มนั้น มันก็มีผู้ชายอยู่หลายคน แต่หัวหน้าห้องเรามันนิสัยดีนะ มันบอก จะมีเรื่องกันก็เอา ได้เข้าห้องเย็น(ฝ่ายปรกครอง)กันหมดนี่แน่ เพื่อนนอกห้องเรามันบอกกรูไม่กลัว กำลังร้อนด้วย อยากเข้าห้องเย็นอยู่เหมือนกัน ..เอากะมันดิ่ แต่เพื่อนในห้องเรา มันก็ฮือๆๆจะเอาอยู่ หัวหน้าห้องบอกกรูไม่ยุ่งนะ พวกเมิงเรื่องลอกข้อสอบคราวก่อนยังไม่เคลียเลย นี่จะเอาอีกหรอ พวกนั้นดีแต่ใช้ปาก พ่นน้ำลายใส่อ่ะ เก่งก็แต่เรื่อง เหน็บแนม จิกกัด เราบอกตามตรงเสียสุขภาพจิตมากเลยตอนนั้น หัวหน้าห้องเรา คอยตามเราให้ไปเข้าชมรม แต่เรามาติดอยู่อีกชมรมอ่ะ ชมรมนั้นเราเลยไม่ได้เข้าไปก็เพราะไอกลุ่มขาใหญ่มันคุม ชมรมนั้นอยู่ เราบอกหัวหน้าห้องไปนะ ว่าเรียกเราไปทำไม เราไม่อยากไป แต่ อ.ที่คุมชมรมนั้นอยู่ ให้หัวหน้าห้องมาตามเราอ่ะ เราเลยเข้าไปคุยกับ อ.ว่าจะขอออกจากชมรมนี้ แต่ อ.บอกว่าเธออยากเข้าก็เข้า อยากออกก็ออกหรอ ตำหนิเราว่ามันเป็นเรื่องของเธอที่เข้ากับเพื่อนไม่ได้ เพราะนิสัยของเธอ อ.นี่ก็อีกคนอยู่ฝ่ายปรกครองด้วย ตามจิกเราอยู่นั่น เราบอกว่ายังไงเราก็ขอลาออกอ่ะ ยังมีวีรกรรม กับ อ.ปกครองคนนี้อีกเรื่องนะ เรื่องเงินห้อง เพื่อนสาวคนนึงเรามีหน้าที่เก็บเงินห้อง คนเข้าเรียนสาย เก็บทุกวันๆละ 5บาท เป็นค่าชีท อ่ะ ทีนี้ รวมๆกันเทอมๆนึงกันหลายอยู่ เราจำไม่ได้ว่า มีเหตุ อะไรที่ อ.เรียกขอดูเงินห้อง แต่คนเก็บทำท่ามีพิรุจ บอก อ.ว่าเก็บเงินไว้ที่บ้าน เป็นแบบนี้ อยู่ 2 3 ครั้ง เพื่อนคนอื่นก็สงสัยนะ แต่ก็ไม่โวยวายอะไร หัวหน้ามาคุยกับเราเรื่องนี้ ทำไมเก็บเงินไว้บ้านฟระ เงินห้องต้องเอามาฝากไว้ที่กรูดิ่ อ้าว แล้วที่ผ่านมาไม่ได้ฝากไว้ที่นายหรอ หัวหน้าห้องบอกเห็นแต่ยอด และเป็นคนเซ็นต์รับ แต่ไม่เห็นถุงเงิน มันก็เลยเอาเรื่องนี้ไปบอก อ.ประจำชั้น แล้วอยู่ อ.ก็บอกว่าวันนี้จะขอเช็คเงินห้อง ให้เพื่อนที่เก็บเงินห้องเอาไปให้ อ.ที่ห้องพักครู แต่อยู่คนเก็บเงินก็มาบอกว่าเงินห้องหาย... ทุกคนในห้องบอกหายได้ยังไง หายเมื่อไหร่ หายที่ไหน บลา บลา บลา... วันนั้นมีสอบ คนคุมสอบเป็น อ.ฝ่ายปกครอง ก่อนสอบก็คุยกันแต่เรื่อง ขโมย ต้องจับ ขโมยให้ได้ มันต้องเป็นคนในห้องนี่แหล่ะ เราก็ไม่ได้สนใจเรื่องเงินห้อง สนใจแต่ข้อสอบ นั่งทำข้อสอบไป อ่านข้อสอบไปก็ไม่ได้สนใจว่า อ. พูดคุยอะไรกับเพื่อนๆในห้อง พอเราทำข้อสอบเสร็จ เราก็ลุกขึ้นไปส่ง แล้วก็ออกจากห้องไป แล้วไงหรอ เรากลายเป็น ขโมย ทุกคนพุ่งเป้ามาที่เราว่าเรา ขโมย เอาเงินห้องไป เพราะดูท่าทีเรารีบ ร้อนออกจากห้องสอบ เราก็เหวอ เลย อะไรวะ อ.ปกครองให้หัวหน้าห้องมาตามเราให้ไปหาที่ฝ่ายฯ เรากับเพื่อนต่างห้องนั่งกินข้าวเที่ยงกันอยู่ ก็เล่นให้เพื่อนๆฟังว่าเงินห้องหายหว่ะ ไม่รู้ใครขโมยไป พูดยังไม่ทันเอาลิ้นเข้าปาก หัวหน้าห้องมาตามเรา และบอกว่า อ.กับเพื่อนในห้องคิดว่าเราเป็นคน ขโมย เราไปที่ฝ่ายฯ บอกกับ อ.ว่าเราไม่ได้เอาเงินไป อ.ก็อ้างเหตุที่เราออกจากห้องสอบแบบรีบร้อน (แมร่งคนเราเหตุผลแค่เนี้ยะ)คิดว่าเรา เป็นคนเอาไปแน่ๆ เราบอกว่าไม่ได้เอาไป อ.บอกงั้นไปหาพยานมายืนยัน สถานที่ ที่เราอยู่ ณ เวลานั้น เวลานี้(ดูดิ่ แมร่งเยอะมั้ยอ่ะ) ตอนนั้นเราโคตรเสียใจเลย เพื่อนๆต่างห้องเราหลายคนมาเป็นพยานให้อ่ะ ชาย หญิง มาหมดเลย บอกว่าเราอยู่ด้วยกันตอนนั้นตอนนี้ อ.ฝ่ายปกครอง มองหน้าเราอ่ะ ถามว่าถ้าเอาไปก็ให้เรารับ เราบอกถ้าเอาไปเราจะมายืนให้จับได้ทำไม อ.ให้ไปตามคนเก็บเงินมาสอบถาม แต่มันไม่อยู่อ่ะดิ่ คนเก็บเงินมันโดดเรียน ไปไหนก็ไม่รู้ เพื่อนๆเรามองหน้ากันตาปริบๆ มันบอกเรากลายเป็นแพะ ไปแล้ว อ.ประจำชั้นเราเข้ามาพอดี บอกว่า จะเรียกคนเก็บเงินมาพบ ถ้าพรุ่งนี้คนๆนั้นมาแล้วให้มาพบ อ.ด้วย แล้วก็บอกให้เรากับเพื่อนๆ กลับอ่ะ อ.ปกครองบอกใ้ห้เรามาพร้อมกับคนเก็บเงินด้วยเหมือนกัน แมร่งชีวิตกรู น้ำเน่าโคตรๆเลย ที่พูดเล่นๆว่าน่าจะเอามาเขียนนิยายนะเนี่ย อัตถชีวะประวัติของกรูในวัยเด็ก เราขอบใจเพื่อนๆพวกนั้นมากๆอ่ะ ทั้งสนิทและไม่สนิทนะ มาช่วยยืนยันให้เรา มันบอกว่า ก็เมิงไม่ได้ขโมยนี่ แล้วก็นั่งอยู่กับพวกกรู กรูก็พูดความจริงอ่ะ ห้องเมิงเนี่ยนะ แมร่งเลวร้ายมาก หัวหน้าห้องยังเคยเปรยๆว่าจะขอย้ายห้อง เลย ทนสภาพ ไม่ไหว มีคนตั้งใจเรียนไม่เกิน 5 คน ที่อยากขอย้าย อ.ชมรมใหม่ที่เรา เข้ามาอยู่ ท่านเอ็นดูเรานะ ท่านบอกหน้าตาเราน่าสงสาร เวลาเรามีปัญหาเล็กน้อยๆ อ.หลายท่านที่ ชมรมนี้จะคอยช่วยเราอ่ะ ถึงจะไม่มีอำนาจเท่าฝ่ายปกครอง แต่ อ.ท่านนึงก็เป็น รอง ผอ.อ่ะ เรื่องเงินห้อง เพื่อนต่างห้องมันพูดว่า ถ้าใครบอกว่าเมิงเป็น ขโมย กรูจะชกปากคนนั้น มันพูดตอนเดินสวนกับเพื่อนในห้องเราด้วย เราเอาเรื่องนี้กลับมาเล่าให้พ่อฟัง พ่อไม่พูดอะไร ใส่แว่นนั่งอ่านหนังสือ จนกระทั่งเราไปพบ อ.ประจำชั้นที่ห้องพัก แต่ไม่เห็นคนเก็บเงินอ่ะ อ.บอกว่าเขาไม่คิดว่าเราจะขโมยเงินไปหรอก พอดีหัวหน้าห้องเรา เข้ามาด้วย อ.เลยให้หัวหน้าห้องกับเรารับผิดชอบ เงินห้องไปต่อจากนี้ หง่ะ... หัวหน้าห้องเกาหัว บ่นว่าซวยแล้วกรู ห๊ะทำไมต้องเป็นเราอ่ะ เราบอก อ.ว่าถ้าให้เราเก็บ ไอกลุ่มขาใหญ่มันไม่ยอมจ่ายแน่ๆ อ.บอกว่าจะจัดการเรื่องนั้นเอง ใครไม่ยอมจ่ายก็จดชื่อมา ให้หัวหน้าเซ็นต์เป็นพยานด้วย เริ่มเก็บกันใหม่เลย

หัวหน้าห้องกับเรา เลยซวยเบย มันบอกว่ามันจะเก็บเงินให้เองจากเพื่อนในห้อง แต่เราต้องเอาไปเก็บรักษาเองนะ เราเอาเรื่องนี้มาพูดกับเพื่อนนอกห้อง แล้ว อ.ในชมรมได้ยิน บอกให้เราเอาเงินไปฝากไว้กับท่านก็ได้ เราโล่งใจมาก กลัวจะทำเงินหาย กลายเป็นขโมยไปอีก ทีนี้อ่ะ ไม่แพะ ก็แกะ เลย

Create Date : 23 มกราคม 2556		1 comments
Last Update : 23 มกราคม 2556 20:07:20 น.
Counter : 732 Pageviews.
Share Tweet