แรกเพียงพิศนวลน้องใจพี่สั่น
ใครหรือนั่นงามยิ่งงามดั่งฝัน
งามยลพักตร์งามดั่งนวลดวงพระจันทร์
งามเลิศขวัญงามสยบทั้งดวงใจ

แรกเพียงพบใจพี่จบลงเพียงเจ้า
นั่งครวญเฝ้าอยากจะพบแต่ดวงขวัญ
อยากมีเจ้าพะเน้าพะนอทุกคืนวัน
แม่แจ่มจันทร์อยากดึงเจ้าแนบข้างกาย

แรกเพียงเอื้อนเอ่ยเพียงคำก็ว่าหวาน
จิตประสานนวลน้องเพียงคำขาน
อยากได้คุยกับพะงาไปเนิ่นนาน
จำนรรจาบอกรักน้องเพียงผู้เดียว

จิตปฏิพัทธ์รักเพียงเจ้าเฝ้าเพียงคิด
อยากสนิทแนบชิดใกล้กว่าหญิงไหน
หนึ่งเดียวคือเธอกลางหว่างหทัย
จนกว่าไขษยพี่สิ้นชีวีวัน

.....................

หยาดฟ้ามาดินศรีสมร
อรชรอ้อนแอ้นสมสมัย
เพียงพิศหน้าเจ้าประทับใจ
โอ้ฤทัยงามกว่าใครที่เคยยล

วงพักตร์ดุจเดือนยามเต็มดวง
ศศิธรส่องฟ้าแลสรวงให้สดใส
ดวงเนตรดั่งเนื้อทรายในกลางไพร
สะกดใจผู้คนให้หยุดมอง

เพียงแรกเห็นเย็นจิตรจิตพี่สะดุด
ใจเกือบหลุดลอยละล่องข้องนวลน้อง
ยิ่งได้เห็นยิ่งได้จ้องยิ่งใฝ่ปอง
ยิ่งได้มองยิ่งถ่องแท้ว่ารักเธอ
....................

สุราดั่งเบ็ดเกี่ยวบทกวี
สุขสุขีดีล้ำยามเมามาย
กลอนบทเล่าเหล้าพามิเอียงอาย
ดั่งสายน้ำหลั่งมาพาชุ่มใจ

ค่ำคืนกลืนเหล้าเคล้าทุกข์
ดื่มสนุกสุขสันต์มิรู้หาย
ขวดแล้วแบนเล่าที่เข้ากาย
ทุกข์หายคลายโศกลืมพลัน

แต่ทุกข์บางครั้งมิอาจดับได้ด้วยเหล้า
ยิ่งราดเข้ายิ่งทุกข์หนักยิ่งแข็งขืน
ยิ่งสาดใส่ยิ่งกำแน่นยิ่งยากจะกล้ำกลืน
มิอาจฝืนสยบทุกข์ได้ด้วยฤทธิ์น้ำสุรา

................

ยามเมื่ออยู่เวียงพิงค์แสนสุขสม
นั่งกินลมชมอ่างแก้วมองน้ำใส
ย่ำค่ำตั้งวงชงเหล้าแสนสบายใจ
สุดละไมร่ำสุราแกล้มดวงดาว

แก้วต่อแก้วชนเข้่าใส่กับพื่อนฝูง
ไม่หัวสูงรินเหล้าไทยก็ยังหวาน
หมดอีกขวดเพื่อนยังอยู่สุขใดปาน
เสียงเพลงขานจากคนเมาสนั่นไป

บ้างร่ำร้องถึงเพลงทุกข์ยามจากบ้าน
บ้างขับขานถึงความสุขสุดสดใส
บ้างลำนำแว่วขานถึงคนไกล
บ้างสุขใจที่มีี้ีเธออยู่ข้างเคียง

แต่ใครเล่าจะเป็นเหมือนอย่างฉัน
สุขแค่ฝันว่าเธอนั้นจะยินเสียง
จิบเหล้าพลันนึกฝันอย่างลำเอียง
จะมีเธออยู่ข้างเคียงตลอดไป

.................

รักแรกพบ เกิดแล้ว เมื่อแรกเห็น
ใจมันเต้น ตึงตัง อยู่ไหวไหว
ใจมันคิด ถึงแต่เธอ อยู่ร่ำไป
วันไหนไหน วันใดเล่า จะได้ครอง

โอ้นวลน้อง งามพริ้ง ยามยลพักตร์
ปฏิพัทธ์ รักหนึ่งเดียว มิมีสอง
หากได้สม ดังหมาย ดั่งใจปอง
จะคู่ครอง อยู่กับเจ้า มิรู้ลืม

ใช่แกล้งพูด หยอกไป ให้เพียงรัก
ที่พูดนัก พูดจริง ใช่แกล้งฝืน
ที่พูดนั้น จะทำจริง ทุกวันคืน
ใช่แกล้งกลืน คืนคำ เมื่อได้ครอง

โอ้นวลน้อง งามยิ่ง สยบภพ
เพียงได้พบ สบตา เพียงเราสอง
ใจพี่สั่น มือพี่นิ่ง วางตามอง
อยากตระกอง กอดน้อง มาแนบกาย

ใครกันหนอ เล่าจะมา เห็นใจพี่
ว่าดวงนี้ มีแต่เธอ ทุกเช้าสาย
เพียงพี่ตื่น ขึ้นมา ก็แทบตาย
คิดถึงฉายา มารศรี เจ้าเนื้อเย็น

แม้ก่อนนอน พี่ยังเฝ้า คิดถึงเจ้า
อยากจะเข้า หลับฝันถึง เหมือนที่เห็น
แต่ใจนี้ แสนสุด จะลำเค็ญ
ยากจะเข็น ให้หลับได้ เพ้อแต่พะงา

...............................

ค่ำคืนนี้อยากลองท่องในเวหา
หลังนภาซ่อนอยู่อู่บัญชร
กระซิบคำหวานว่าพี่มิจากจร
สโมสรอยู่กับเจ้าบนฟ้าที่ดาวพราย

ล่องนภาคืนนี้ช่างสุขนัก
มีเพียงกันมั่นอยู่คู่เราสอง
จะล่องท่องข้องไปเฝ้าเมียงมอง
หมายเคียงปองครองคู่เจ้าบนนภา

ฟ้าคืนนี้ช่างน่ามองกว่าคืนไหน
ดาวสุกใสไป่ปลิวผลิเต็มชื่น
ตระกานเด่นได้ชั่วค่ำคืน
เพราะมีสองเรายืนข้างกันในนภา

..............

สวัสดีเจ้า
อ้ายเมากาว่ากลอนเปิ้นเมาน่ะเจ้า
วันนี้นะอ้าย นู๋บ่ฮู้เป๋นหยัง ท่าจะอากาศข้างนอกร้อนขึ้นนักขนาด ต๋อนมะแลง นู๋ว่าจะนอนดูข่าวภาคค่ำ ทีนี้ นอนหลับๆปเลยเจ้า ตื่นต๋อน สี่ทุ่มป๋าย ต๋ายละ บ่าเดี่ยวนี้ไค่หลับน้อยๆเจ้า แล้วนู๋จะก่นหัวนอนต๋อนกี่โมงละเจ้าเนี่ยะ

พระจันทร์ก่อนอนหงายแอ้งแม้งไปแล้วเจ้า เนี่ยะ นู่ไปผ่อตี้หน้าต่างบ่าเดี่ยวนี้เองอ้าย ใสแน้วๆเลย

นอนหลับฝันดีเน้อเจ้า

ปล.คนตี้มันช้อบโทรมาหา วันนี้มันบ่าโทรมาละอ้าย หูย นู๋ดีใจ๋ขนาด ขอมันบ่โทรมาแถ๋มเลย ถ้าโทรมาแถ๋มนา นู๋จะบอกอย่างตี้อ้ายแนะนำไว้ ว่า ข้าเจ้าบ่อยากใค่อู้ตวยแล้วววววว +555

ตะกี้นู๋ลืมบอกไปว่า วันพูกนู๋อัพบล้อกเน้อเจ้าอ้าย วันนี้ยังพิมพ์บ่แล้วเตื่อเจ้า

แต่ทุกข์บางครั้งมิอาจดับได้ด้วยเหล้า
ยิ่งราดเข้ายิ่งทุกข์หนักยิ่งแข็งขืน
ยิ่งสาดใส่ยิ่งกำแน่นยิ่งยากจะกล้ำกลืน
มิอาจฝืนสยบทุกข์ได้ด้วยฤทธิ์น้ำสุรา


เห็นด้วยเป็นที่ยิ่งค่ะ

เพิ่งเสียหมา

คือหมาเพิ่งตายเหรอคะ?

เสียใจด้วยนะคะ




สุราทำให้เหมือนลืมทุกข์ได้ แต่ไม่ได้ช่วยจริงๆ หรอกค่ะ แต่บางครั้ง บรรยากาศในการร่ำสุราก็มีเสน่ห์เกินกว่าจะเมินมันจริงๆ

สวัสดีค้า...เด็กชายก้อง

เราชอบอ่านบทกวี
เด็กชายก้องเขียนได้ดีเหลือเกิน
ซาบซึ้งประทับใจอ่านเพลิน
ขอเยินยอด้วยความจริงใจ

เขียนเพราะมากมาก
ชักอยากฝึกบ้างได้ไหม
ไม่เอาฤทธิ์สุรามาคล้องใจ
ขอแค่อ่านได้ครึ่งหนึ่งก็พอ

ว้า...พออ่านได้อะป่าว

อะโห เมาแต่หัววัน

มาแย้วก๊าบบบ มาวิ่งเล่นกวนจัยเจ้าของบ้าน ก๊าบบบบบ

..
คารมนี้..คมนัก
ขอนั่งพักอ่านถ้อยความ
เมาน้ำตาล หวานน้ำคำ
ได้ไหมเอย

^______^

จันทร์ครึ่งดวงส่องกระจ่างในคืนแรม
จันทร์ยิ้มแย้มแสมน้ำตาโอ้อกเอ๋ย
จันทร์ยิ้มเย้ยเฮ่ยเจ้านั่งเอกา
จันทร์เจ้าขาข้านี้เศร้าอกตรม

ด้วยคืนนี้คืนเศร้าข้านั่งเฝ้า
ด้วยจันทร์เจ้าหายไปครึ่งไป่สม
ด้วยจันทร์นี้ข้าจึ่งเศร้าใฝ่อกตรม
ด้วยระทมสมดังที่จันทร์ครึ่งดวง
............

ใจเคยรักรักเจ้ายังรักอยู่
อยากเป็นคู่อยู่กับเจ้ามิรู้หาย
รักเจ้าจริงจะรักเจ้าไปจนตาย
รักมิคลายรักอยู่มิรู้ลืม

เกิดชาติหน้าครั้งไหนครั้งใดเล่า
ขอตามเจ้าไปทั่วทุกดินถิ่นแผ่นผืน
ขออิงแนบแอบอุ่นทุกวันคืน
มิอาจฝืนห่างเจ้าแม้เพียงวัน

...............

ดอกหญ้าลิ่วลมหนาว งามไหว
ดอกหญ้าไกวลิ่มลม งามยิ่ง
ดอกหญ้าปลิวลมบน งามจริง
ดอกหญ้าปลิวไกล งามเอย
................

ฝากท้องฟ้าฝากตะวันว่าฉันก็คิดถึง
คำซึ้งซึ้งในเฆมใสก็มีให้
แม้วันนี้สองเราจะห่างไกล
ไม่ห่างใจห่างเพียงกายใจใกล้กัน

รับรู้แล้วว่าเธอคิดถึงฉัน
รับรู้กันว่าคิดถึงกันไม่สงสัย
รับรู้แล้วและอยากบอกฉันเหมือนกัน
คิดถึงกันทุกวันฉันและเธอ

โอ้วันใดเล่าเราจะได้กลับ
คืนขยับกลับบ้านที่เราหวัง
โอ้วันใดจะได้อยู่ร่วมกันใต้แสงจันทร์
โอ้ความฝันวันใดจะเป็นจริง

..............

พริ้วพริ้วใบไม้ไหว นั่งมองไปยิ่งอกตรม
เปล่าเปลี่ยวใจดิ่งจม อกระทมอยู่เดียวดาย

ดึกแล้วใจยิ่งเหงา เคยเคียงข้างแต่กลับกลาย
ดั่งไม้ใกล้เฉาตาย อยู่เอ้กาผ่านวันคืน

นกเจ้าบินเรียงเรียง แว่วยินเสียงคนกล้ำกลืน
จากแล้วกี่วันคืน นั่งทนฝืนความจาบัลย์

# # # # # # # #

มีขวดโหลใบใหญ่ส่งมาให้
ภายในนั้นสุกสกาวดาวสดใส
แต่ละพับแต่ละกลีบจีบด้วยใจ
นับมาให้พันหมื่นแสนดวงดารา

มีดอกไม้ช่อใหญ่ส่งมาด้วย
ให้เธอช่วยรับไว้นะเธอจ๋า
ความรู้สึกที่แสนดีก็ส่งมา
ให้แก่แม่ฉายาเจ้าเนื้อเย็น..

แหวนต่อแหวนสวมต่อกันใจพันผูก
แทนรักปลูกร่วมกันเพียงเราสอง
รักคงมั่นยาวนานรักใฝ่ปรอง
รักร่วมสองเราเคียงกันนิรันดร

จากวันนี้จะรักเธอใจคงมั่น
จะรักกันรักอยู่รักเราฝัน
รักเธอฉันรักกันรักตะคอง
ฉันเธอสองเรารักตลอดไป
..............

แหวนต่อแหวนสวมต่อกันใจพันผูก
แทนรักปลูกร่วมกันเพียงเราสอง
รักคงมั่นยาวนานรักใฝ่ปรอง
รักร่วมสองเราเคียงกันนิรันดร

จากวันนี้จะรักเธอใจคงมั่น
จะรักกันรักอยู่รักเราฝัน
รักเธอฉันรักกันรักตะคอง
ฉันเธอสองเรารักตลอดไป
..............

นับถือๆ

ยอมรับครับ ว่า บางครั้ง คนเรา
ถ้าดื่มให้พอดีๆ ร่ายบทกวี น้ำไหลไฟดับ

ผมก็เป็นในบางครั้ง 55