มกราคม 2555

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
22
23
24
25
26
27
28
30
31
 
 
-::- 38 week 3 d กับการคลอดเจ้ามังกรน้อย -::-
วันพุธที่ 25 ม.ค. 2555

แม่เริ่มมีอาการปวดท้องแบบมดลูกแข็งตัว ตั้งแต่ช่วงเช้าตรู่ สักตี 2 ตี 4 ประมาณนี้
นอนๆอยู่ก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะปวดท้อง เช้ามาอาการก็ยังเป็นอยู่บ้างง
ตื่นขึ้นมาบอกพ่อไว้เลย ว่าปวดท้องแล้วนะ น่าจะคลอดไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้แหละ


พอสายๆมา อาการก็ทุเลาลง ระยะเวลาในการปวดแต่ละครั้งห่างกันนานมาก 1-2 ชั่วโมงครั้งเห็นจะได้ ปวดทีนึงก็ไม่กี่วินาทีเอง


พอบ่ายมาก็ปวดนิดๆหน่อยๆ ตอนเย็นมาก็เลยบอกพ่อว่าไปหาหมอกันเถอะ
จริงๆหมอนัดตั้งแต่วันอาทิตย์ แต่ไปเก้อ เพราะหมอไม่อยู่
วันจันทร์พ่อไปต่างจังหวัด เลยไม่ได้ไป พออังคารจะไป โทรถามโรงพยาบาลหมอก็ไม่อยู่อีก
ประจวบเหมาะวันนี้ปวดท้องพอดี บวกกับตั้งใจอยู่แล้ว ก็เลยไปหาหมอกัน

19.00 ถึงโรงบาล เข้าห้องตรวจ แม่ก็เล่าอาการให้คุณหมอฟัง คุณหมอถามอยากให้ตรวจภายในให้มั๊ย แม่ไม่ปฏิเสธ
เพราะอยากรู้ว่าใกล้จะคลอดยัง ปากมดลูกเปิดไปกี่เซน
คุณหมอก็จัดการให้แม่ขึ้นขาหยั่งทันที
ตรวจแล้วตอนนี้ปากมดลูกแม่เปิดไปแล้ว 2 cm คิดในใจ อีกไม่นาน น่าจะเช้าตรู่วันพฤหัสสนี้แน่ๆ

แต่บางคน(ญาติแม่เอง เปิดไป 2 cm แต่รอเป็นอาทิตย์ก็ยังไม่คลอด)
หมอเลยถามว่าจะอยู่รอคลอดเลยมั๊ย ให้หมอเจาะถุงน้ำคร่ำเลย จะได้คลอดไวๆ
แต่แม่บอกหมอว่ากลับบ้านก่อนดีกว่า รอปวดแบบไม่ไหวค่อยมา
แล้วแม่กับพ่อก็ไปนั่งกินข้าวหน้าโรงเรียนอนุบาลกัน อาหารมื้อสุดท้ายที่หนูได้รบจากแม่ผ่านสายรก คือ คะน้าหมูกรอบ+ไข่ดาว 555
ตอนนั่งกินก็ปวดไปด้วย บิดตัวไปด้วยกินไปด้วย ตอนนี้เริ่มปวดหนักละ เหมือนระยะที่ 2 แห่งการปวดท้อง ปวดทุกๆ 15-20 นาทีครั้ง ครั้งนึงก็ปวดนาน 30 วิ

21.00 กลับถึงบ้านน เอาพี่ลิลลี่เข้านอน แล้วแม่ก็อาบน้ำเตรียมตัวไว้เผื่อจะต้องมาโรงพยาบาลล
ตอนนี้ก็เริ่มปวดถี่ขึ้น แต่ก็ไม่ได้ปวดมากมายแบบทนไม่ไหวเหมือนตอนพี่หนู
เพราะตอนนี้จะนอนยังนอนไม่ได้ ปวดมากก ร้าวไปถึงหลัง ต้องคุกเข่าขว่ำหน้าลงถึงจะหาย

22.14 แม่บอกพ่อให้พาไปโรงพบาบาลหน่อย เพราะเริ่มปวดหนักขึ้น บวกกับเหมือนรู้สึกอยากเบ่งแล้ว แต่ก็งงว่าทำไมปวดไม่มากเหมือนพี่หนู


22.40 ถึงโรงบาล เดินไม่ไหว ต้องนั่งรถเข็นน


22.52 ขึ้นรถเข็น พยาบาลก็ตรวจความดัน ถามว่าเจ็บนานยัง เจ็บยังไง แม่ก็บอกไปเจ็บเหมือนจะคลอด แล้วเค้าก็ไม่รู้ทำไรกัน ช้ามากกกกก
พ่อเลยช่วยบอกอีกว่า อันนี้ท้องสองแล้วครับบบ !!! (แม่เค้ามีประสบการณ์แล้วว่าเจ็บคลอดเป็นยังไงค้าบบบ) ขอบคุณพ่อจริงๆๆ



22.56 พ่อตัวดีของหนูถ่ายวิดีบทสัมภาษณ์แม่ไว้ด้วย อารมณ์นั้นยังมีกะใจเล่นอีก พ่อหัวเราะบอกเห็นแม่เป็นงี้แล้วตลกดี ไม่รู้จะทำตัวยังไงพ่อเลยขำ (กำ ชั้นจริงๆ)
ตอนนั้นบอกพ่อไม่ไหวแล้ว อย่างเบ่งง
ถ่ายวิดีเสร็จปุ๊บ น้ำเริ่มเดินทันที เจ้าหน้าที่รีบพาไปห้องคลอด
ตอนนั้นจำรายละเอียดอะไรไม่ได้มาก ระหว่างนอนบนรถไปห้องคลอด ได้แต่บอกพ่อว่าไม่ไหวแล้ว ผ่าออกเถอะนะ
พ่อก็ให้กำลังใจว่า ไหวสิ !!!!



น่าจะประมาณ 23.00 ไปถึงเจ้าหน้าที่ให้เข้าไปนอนในห้องคลอดเลย ขึ้นขาหยั่งง
เค้าถามเราก็บอกไปว่าตอนทุ่มมาหาหมอแล้ว เปิดไป 2 cm แล้ว
เค้าบอกว่า คุณหมอบอกไว้แล้วค่ะ ว่าวันนี้ให้พวกพี่เตรียมตัวไว้รอเลย จะมีเคสคลอดแน่ๆ ^^

มีเจ้าหน้าที่ 3 คน วุ่นวายกันสุดๆๆ หมอยังไม่มาเพราะยังไม่รู้
พี่คนนึงก็ตรวจช่องคลอดว่าเปิดเท่าไหร่แล้ว อันนี้แม่อยากรู้มาก จะได้เตรียมใจว่าต้องปวดไปอีกกี่ชั่วโมง เพราะมันเปิดชั่วโมงละ 1 cm เอง
แม่เลยถาม เค้าบอกเปิดหมด 10 cmแล้วว หัวน้องมาตุงแล้วค่ะคุณแม่ !!!!!!!


ถึงตอนนี้วุ่นวาย ^ 2
ต้องรีบโทรตามหมอทำคลอด หมอเด็ก บอกมีเคสส จะคลอดแล้วตอนนี้ Fully head
พี่คนนึงโทรศัพท์ คนนึงเตรียมเครื่องมืออุปกรณ์ คนนึงโกนขน ^^

ระหว่างนั้นแม่ได้แต่บอก ไม่ไหวแล้วว อย่างเบ่งง
เสียงตอบรับกลับมา อย่าเพิ่งเบ่งค่ะ ทนไว้ก่อนน รอคุณหมอมาก่อนค่ะ อารมณ์นั้นก็กลั้นเบ่งไว้ แบบปวดเบ่งก็หนีบๆตรงนั้นไว้ บิดไปบิดมาเท่าที่จะทนได้
แต่ถึงลมเบ่งที่ทนไม่ไหวแม่ก็เบ่งแล้วว เจ้าหน้าที่เค้าก็ไม่ว่าอะไร ก็เค้ารู้แหละว่าทนไม่ไหว ก็หัวหนูมาตุงแล้วนี่เนอะ
ตอนนั้นได้เปลี่ยนแค่ช่วงล่าง เสื้อแม่ยังไม่ได้เปลี่ยนเป็นชุดโรงพยาบาลเลย มาตัวไหนใส่ตัวนั้น

สักพักหมอก็มา ไม่ได้ดูนาฬิกาว่ามาตอนกี่โมง

พอหมอมา แม่ก็อุ่นใจ จะได้เบ่งได้ตามเต็มที่ เจ้าหน้าที่ช่วยสนับสนุน เอ้า !! คุณหมอมาแล้วค่ะ เบ่งได้แล้วจ้าาา ^^
พอท้องเเข็ง ลมเบ่งก็มา แม่ก็เบ่งง อึ๊บบบบบ รู้สึกได้เลยหัวหนูตุงแล้วว และค้างอยู่ตรงนั้น (ติดเรทนิดหน่อย)
แล้วก้หมดแรง ลงไปนอนพัก 4-5 วิ หมอบอกเบ่งอีกทีนึง หายใจเข้าายาวๆแล้วเบ่ง แม่ก็ทำตามอย่างว่าง่าย รอลมเบ่งมา สูดหายใจยาวว แล้วก็เบ่งง
..... ตอนนี้ไม่รู้สึกว่าตุงแล้ว สงสัยหัวจะออกมาหมดแระ ^^




แล้วก็นอนรอท้องเเข็งอีกครั้งนึง แล้วก็เบ่งง ......






และแล้ว......เจ้าตัวน้อยก็โผล่ออกมาเผชิญโลกกว้างแล้วว





หมอจับมานอนบนพุงแม่ เห็นช้างน้อยการันตีว่าเป็นผู้ชายชัวร์ๆ

แล้วหมอก็ตัดสายสะดืออ แม่บอกหมอให้เผื่อไว้สัก 2 cm เพราะของพี่หนูมันสั้นไป

เห็นอะป่าวว่าแม่เเข็งแรงแค่ไหน คลอดเสร็จยังกำชับหมอได้อีก 5555


แล้วเจ้าหน้าที่ก็นำหนูไปนอนเตียงข้างๆ ทำความสะอาดร่างกายย แล้วหนูก็ร้องอะแว้ๆๆ
สักพักพ่อก็เข้ามา ถ่ายวิดิโอหนู ถ่ายได้แป๊บเดียวแค่นั้นแหละ ก้โดนคุณหมอบอกให้ออกไปรอข้างนอกก่อน เดี่ยวให้เจ้าหน้าที่ถ่ายให้ 5555




แล้วเจ้าหน้าที่ก็เอาหนูมาให้แม่อุ้ม พร้อมกับถ่ายรูปให้ เพราะแม่บอกคุณหมอไว้ว่าอยากได้รูป




แล้วก็รอรกคลอด แล้วก็รอหมอเย็บแผล
หมอฉีดยาชา แล้วก็เจ็บ ไม่เจ็บบเลย แต่รู้สึกว่าเป็นการเย็บแต่ไม่เจ็บ
แต่เฮ้ย !! เย็บไปเย็บมา สักพ้กเดี่ยว ทำไมเจ็บ ก็บอกหมอ หมอบอกงั้นเดี่ยฉีดยาชาเพิ่มม แม่ก็โอเค แล้วก้เย็บต่อ

เป็นงี้ เหมือนจะฉีดยาชาเพิ่ม 2 ครั้งนี้แหละ ก็สงสัยว่าทำไมมันออกฤทธิ์แป๊บเดียว แล้วก็เสร็จ


ตอนนี้นรอเวลาหนูคลอด และน้ำหนักหนู

คลอด 25 ม.ค. 2555 เวลา 23.14 น.
น้ำหนักแรกคลอด 3,010 กรัม








Create Date : 29 มกราคม 2555
Last Update : 9 มีนาคม 2555 23:22:47 น.
Counter : 4856 Pageviews.

2 comments
  
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูก ดีจังเลยไม่ต้องเบ่งนาน แป๊บเดียวหนูน้อยก็ออกมาแล้ว :)
โดย: Congratulation! (life in abroad ) วันที่: 30 มกราคม 2555 เวลา:2:51:21 น.
  
สวัสดีแม่มังกรน้อยหรรษา'55 เปิดคลับลูกมังกรน้อยที่ FB แล้ว ตามไปเข้ากลุ่มกันได้นะคะ https://www.facebook.com/groups/337942806255292/
โดย: takecarekids วันที่: 11 เมษายน 2555 เวลา:11:30:57 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

หมาน้อย-หมูหวาน
Location :
นนทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]