ช่วงนี้เหนื่อยมากๆ ทั้ง
เรียน ทำงาน ทำงานบ้าน เลี้ยงลูก วันๆหัวถึงหมอนก็สลบเหมือด บางทีก็คิด
ว่าตัวเองทำอะไรที่เยอะเกินไปมั๊ย....

ตอนนี้ไม่เหงา ไม่คิดถึงใคร คิดแต่ว่า
จะมีซักวันมั้ยนา.....ที่ชั้นจะได้หยุดพักจริงๆซะที....ไปเที่ยวโดยไม่ต้องหิ้ว
ลูกไปด้วย ไม่ต้องคอยห่วง คอยพะวงเรื่องภายในบ้าน....วันนี้ 

ตอนนี้  ก็ทำงานไปด้วย  แว๊บมาเขียนบล้อกบ้าง ฟังเพลงไปด้วย  พรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้วสิเนอะ  วันหยุด ของคนอื่นคงจะนอนตีพุงเล่น...ไปเที่ยวข้างนอกบ้านฯลฯ  แต่อิชั้น งานบ้านเพียบบบ....สวนหลังบ้านหญ้าก็ขึ้นสูง ทำความสะอาดบ้าน ทำอาหารสามมื้อให้ลูกๆกับพ่อบ้าน ซักผ้าฯลฯ   

  เอานา..ทนไปอีก 16 ปี  คงได้พักบ้างหละนา...   ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป เหนื่อยแค่ไหนก็ไม่หวั่น ถ้ามีเธออยู่เคียงข้าง.....