โอ้!... ทะเลแสนงาม ฟ้าสีครามสดใส
มองเห็นเรือใบ แล่นอยู่ในทะเล... แล่นอยู่ในทะเล

หลังจากกลับมาจากทริปเกาะภูเก็ต-พีพี มีแต่คนถามว่าเป็นไงมั่ง?
ก็เลยต้องเอามาเล่าใน Blog ซะหน่อย... เด๋วมาถามอีก จะส่ง link ให้ไปอ่านซะเลย!

(3/03/2007) ออกเดินทางประมาณ 21.00 น. ณ ปั้มปิโตรนาส พระราม 2
รออีตาสามี ขับรถมารับที่จุดนัดพบ พร้อมกับเพื่อนอีก 2 คนคือ
เอ๋ ซิ่งฝ่าหมอก เนี่ย! ได้ฉายามาจากทริปนี้แหล่ะ หล่อนเป็นมือสอง ในการขับรถ
หล่อนพาพวกเรา ซิ่งผ่าหมอกด้วยแหล่ะ...รถคันอื่น จอดรอให้หมอกจางก่อน
แต่...หล่อน(ไม่)
หล่อนบอกว่า ยังพอเห็นทางลาง ๆ ... โอ้ๆๆ พวกเราเลยเสียว! ซะลืมง่วงเลย!

และ เอิ๊ก หารพัน ก็ไม่มีอะไรมาก แค่หล่อนพูด-บอก-เล่าอะไรให้ฟัง
ต้องเอาพันไปหารก่อนที่จะเชื่อมัน เพราะมันจะเล่าได้รสชาด แบบว่า
ใส่ชูรส ไปซะเยอะเชียว!

วันออกเดินทางกลับเข้าไปเตรียมตัวที่บ้านไม่ทัน ใช้โทร.สั่งอีตาสามีเอา
ว่าให้จัดอะไรให้มั่ง อิอิ!! ก็เรามัน “สวยสั่งได้” นี่หน่า...
และแล้วก้อถึงภูเก็ตเกือบแปดโมง เห็นจะได้

แวะไหว้พระผุด เอาฤกษ์เอาชัยกันก่อนเลย
สักพักก้อไปหาพี่ตู่ ไกด์จำเป็นที่จะพาเราตะเวนภูเก็ต
มื้อแรกที่ภูเก็ตพี่ตู่พาไปกินร้านอาหารเจ้าประจำ แต่กินไม่ลงคร่า...
ก็แหม๋ๆๆ...เพิ่งจะซัดข้าวเหนียว+ไก่แดง กันมาเอง!
แต่ อีตาสามีและพี่ตู่กินข้าวกันคนละจาก
ส่วน 3 สาว (เอ๊ะ! ใช่ 3 สาวหรือเปล่า...อิอิ) ก็ยำทะเลจานเดียว ก็พอ

มื้อกลางวันไปต่อกันที่ร้านโกคง หน้าหาด ริมทะเลเลย!
กินไป รับลมทะเลไป ดูฝรั่งหล่อล่ำไป โอ้ย! สุขจริง ๆ
มื้อนี้ออกแนว Inter คร่า... เบียร์ 3 ขวด พร้อมด้วยพิชซ่า 1 ถาด
ว้าววว!! มื้อนี้ก็เหมือนเดิม “อิ่มจังตังส์อยู่ครบ”

พักผ่อนกินบรรยากาศสักพัก ก็ได้เวลาเดินทางไปไหว้หลวงพ่อแช่ม ที่วัดฉลองกัน
แล้วไปต่อที่ แหลมพรมเทพ ไปดูพระอาทิตย์ตกที่สวยที่สุดในประเทศ
คนเยอะมาก ๆ แต่ก้อรอดูจนพระอาทิตย์ตก โอ้ๆๆ ไม่สวยอย่างที่คิดแห๊ะ!

วันนี้เหนื่อยกันมามากแล้ว กลับที่พักกันเลยดีกว่า
หมู่บ้านเติมฝัน บ้านของพี่หนุ่มเค้า งานนี้ฟรีอีกแล้วคร่า...
อาบน้ำอาบท่าเสร็จ ไปกินข้าวร้านประจำพี่หนุ่ม ปูผัดพริกไทยดำ อร่อยมาก ๆ
แล้วก็กลับบ้านนอน หมดทริปไป 1 วันแร๊ะ!!

วันที่ 2 (4/03/2007) วันนี้จอง Day tour ไว้จากกรุงเทพฯ
ราคา 1,200 บาท/คน เราจะไปดำน้ำกันหลายจุดด้วยกัน
เริ่มจากนัดรถจาก tour มารับที่บริเวณหน้าหาดกมลา
ใกล้ กมลารีสอร์ต เพราะพี่ตู่ทำงานอยู่ที่นี่ ก็ถ่ายรูปเล่น ๆ กันไปก่อนระหว่างรอ

ไปถึงท่าเรือฉลองก็กินชา-กาแฟ ขนมเป็นอาหารเช้ากันก่อน
ต่อจากนั้นลงเรือ Speed Boat เรือกระแทกจนตับ ไต ไส้ พุง ไหลมากองรวมกัน

ใช้เวลานานพอสมควร 50 นาทีได้ ถึงจุดแรก อ่าวมาหยา
แต่ไม่ได้ลงไปบนอ่าว เพราะว่าต้องเสียเงินค่าแผ่นดินตั้ง 150 แหน่ะ!!!

ไปอีกหลายจุดคือแวะให้ถ่ายรูป และดูน้ำใส ๆ พร้อมด้วยฝูงปลามากมาย
อ่าวปิเละ ไกด์บอกว่าเป็นอ่าวที่สวยที่สุดในย่านนี้

และจุดดำน้ำจุดแรก ก็นี่เลย
อ่าวโล๊ะซะมะ โหๆๆๆ... น้ำใสมาก ปะการังสวยใช้ได้เลยทีเดียว
ไกด์ให้เวลาดำน้ำแค่ครึ่งชั่วโมง ก็ไม่ได้ไปไหนไกลเรือเท่าไหร่
เวลาน้อยกลัวว่า ลูกทัวร์คนอื่นจะรอ

แล้วก็ไปดู ถ้ำไวกิ้ง เป็นถ้ำสัมปทานรังนก “ห้ามเข้า”
ก็แวะถ่ายรูปกันบนเรือไปตามประสาคนสวยคนหล่อ...อิอิ
ไกด์บอกว่า.. ภายในถ้ำมีภาพเขียนสีรูปเรือไวกิ้ง เลยเรียกว่า
“ถ้ำไวกิ้ง”

ไปดูลิงกันต่อที่อ่าวลิง เลยจ้า!!
ลิงเยอะจริง ๆ โดยเฉพาะลิงต่างชาติเนี่ย เพี้ยบเลยคร่า...
ว๊ากกก...ฮ่าๆๆ

อาหารกลางวัน แบบบุฟเฟ่ มื้อนี้เราไปกินกันที่เกาะพีพีดอน
อาหารเอาใจต่างชาติอีกแล้ว รสชาดไม่จัดจ้านเลย!!
แต่ด้วยความหิวหรืออะไรก้อไม่รู้ พวกเราก็เลยเบิ้ลแล้วเบิ้ลอีก
โดยเฉพาะทอดมันปลากราย เติมแล้วเติมอีก อิ่มอร่อยกันอีกแล้ว
ว่าง ๆ ก็เดินถ่ายรูปบริเวณเกาะพีพีดอนกันต่อเลยดีกว่า...

บ่ายสองออกเดินทางด้วย Speed Boat ไปกันที่เกาะไข่
เกาะนี้เหมือนไปเที่ยวต่างประเทศจริง ๆ มีแต่ต่างชาติ
เดินกันโทงเทง นัวเนีย กันไปหมด ใช้เวลาอยู่ที่เกาะนี้ สองชั่วโมงกว่าได้
ปลาเยอะมาก ๆ เหมือนพวกเรากำลังว่ายน้ำอยู่ในตู้ปลา
แต่ปะการังมีแต่ซากทั้งนั้นเลย...
ไกด์บอกว่า โดนสึนามิเลยเล๊ะอย่างที่เห็น

กลับมาจากดำน้ำ พี่หนุ่มกับพี่ตู่ ขับรถมารับกลับบ้านเติมฝัน
อาบน้ำอาบท่าเสร็จ ไปหาของอร่อย ๆ กินกันที่แหลมสิงห์
อร่อยจริง ๆ มื้อนี้หมดไปประมาณ 1,100 บาท

ไปเดินดูแหล่งโลกีย์ ที่ป่าตอง กันต่อ...
อิอิ!! ไม่ได้เข้าร้านไหน ดูท่าทางจะต้อนรับแต่ชาวต่างชาติแห๊ะ!
เดินได้พักใหญ่ ๆ กลับบ้านนอนดีกว่า
เพราะพรุ่งนี้หนทางยังอีกยาวไกล...

(5/03/2007) เวลา 05.30 น.
ออกเดินทางจากภูเก็ตสู่จังหวัดระนองกันต่อเลย
เพราะไหน ๆ ก็ลงใต้กันแล้ว ก็แวะหาพ่อ หาญาติพี่น้อง เราซะหน่อย!

ถึงแล้วระนอง... มื้อนี้กินข้าวที่บ้านเราเอง!
แกงส้ม กับปลาทอด โอ่ๆๆ “อิ่มจังตังส์อยู่ครบ” อีกแล้ว
แล้วพาเพื่อนไปเดินลุยสวนกันต่อเลย...
นังพวกนี้ทำเป็นเด็กกรุง ตื่นตาตื่นใจ ไม่เคยเห็นมะม่วงหิมพานต์กันใหญ่
แต่ที่ระนอง จะเรียกว่า “กาหยู”

ประมาณเที่ยงก้อต้องเดินทางกลับกันแล้ว
แวะไหว้พ่อตาหินช้าง และจุดประทัด ที่จ.ชุมพร กันก่อน
สองทุ่มกว่า ๆ ก้อถึงบ้านโดยสวัสดิภาพทั้ง 5 ชีวิต
เพราะขากลับมี พี่ตู่ กลับมาด้วยอีก 1 ชีวิต