เคว้าซาม ที่ผวนผัน อัดอั้นซึ่งตันใจ
ตื่นเช้าขึ้นมา ก็มีเพียงตะวันที่ทอแสง กับชิงช้าที่แกว่งช้าๆ ที่เด็กเล่นกันอย่างสนุกสนาน...
เดินไปโรงเรียน กับเงาตัวเองที่คอตกในตอนเช้า หรือว่า เราเศร้า จริงเหรอ ไม่หรอก ไม่จริง ไม่ใช่ จริงๆ เราก็เศร้านั่นแหละ อืมๆ เข้าใจล่ะ ความเศร้าเป็นงี้นี้เอง เหรอ น่าสนุกดีนะ เจ้าความเศร้าเนี่ย
เมื่อคืน วันบิดา 5 ธันวา มีหนังกลางแปลง น่าสนใจ แรกไม่อยากไป เพราะความเศร้ามันเหงา ไม่มีใครอยู่ด้วย สงสารมัน จะให้มันเฝ้าบ้าน มันก็บอกว่า"อย่าไปเลยนะ" อืมๆ งั้นก้ไปด้วยกันสิ ไปเปิดหู เปิดตาซะมั่ง งั้นเหรอ น่าสนใจดีนะ
โทรไปถามเธอคนนั้น ไปด้วยกันมั้ย มีเจ้าความเศร้าไปกับเราด้วยนะ เหรอ อืมๆ คงไปไม่ได้น่ะ ขอโทษด้วยนะ ไม่เป็นไร นอนแต่หัวค่ำก็แล้วกัน
เจ้าความเศร้าดีใจ ที่จะทำให้เจ้านายมันยิ่งเศร้าเข้าไปใหญ่ ไปถึงงานบิดา 5 ธันวา เจอเพื่อนรุ่น ทักทาย แต่บอกกับเจ้าความเศร้าไม่ต้องเสนอหน้า อยู่ข้างในนั้นแหละดีแล้ว มันก็อยากออกมาทักทายนั้นแหละ แต่เรากลัวว่าจะสร้างความวุ่นวาย เราก็เพียงได้แต่ยิ้มและหัวเราะ เฮฮา พาเพลินใจ เพื่อไม่ให้เจ้าความเศร้ามันออกมา
สงสารดาวดาราที่ปลายฟ้า ที่มีจันทร์จวนนวลผ่องกลบแสงดารา ไม่ให้ออกโลดเต้นบนทุ่งหญ้าสีดำ จำใจต้องฝืนทน
ความเศร้า เจ้าเอย มันถูกเผยออกมาแล้ว
Create Date : 06 ธันวาคม 2549 |
|
4 comments |
Last Update : 6 ธันวาคม 2549 18:40:26 น. |
Counter : 2292 Pageviews. |
|
|
|