บางทีการตัดสินใจครั้งสำคัญ ก็มาจากเหตุผลเล็กๆ น้อยๆ (ตอนที่ 1)

บางทีการทำอะไรมันก็ไม่มีเหตุผลนะ เอ..หรือว่ามีเหตุผล แต่เป็นเหตุผลง่ายๆ บางทีเหตุผลง่ายๆ ก็ถูกนำมาใช้ในการตัดสินใจที่ความสำคัญมากๆได้ และมันเกิดกับชีวิตเรามาแล้วหลายครั้ง

ช่วงที่เรียนอยู่ชั้นม.ปลาย นึกไม่ออกว่าอยากเอนทรานซ์อะไรดี รู้แต่ว่าชอบวิชาชีวะ
นึกได้แค่นี้จริงๆ
... ความชอบก็แปลกนะ ชอบตรงศัพท์ภาษากรีก หรือภาษาละตินของมัน (แล้วทำไมไม่ไปเรียนเกี่ยวกับภาษาซะให้ลึกซึ้งซะล่ะ) ที่เรารู้สึกว่ามันแปลกและเท่ดี
อย่างตอนเรียนอนุกรมวิธาน จะมีคำศัพท์ที่เป็นชื่อไฟลัมแปลกๆ มากมาย แต่ถ้าเราแตกแยกออกมาทีละคำก็จะจำได้แม่นและจำได้นาน จนทุกวันนี้ ผ่านมาสิบกว่าปี ก็ยังจำได้ ตัวอย่างเช่น ไฟลัม Echinodermata จะเป็นสัตว์พวกดาวทะเล เม่นทะเล แยกคำออกมาได้ว่า Echino- แปลว่า ขรุขระ กับคำว่า derm- ที่แปลว่า ผิวหนัง รวมกันก็แปลว่า สัตว์ที่ผิวหนังขรุขระ, หรืออย่าง ไฟลัม Coelenterata (ที่ทุกวันนี้เปลี่ยนชื่อเป็น Cnidaria ไปแล้ว) ถึงจะยาว แต่พอแตกออกมาทีละคำ มันก็จะง่าย คำว่า Coel- แปลว่า ช่อง รวมกับคำว่า entera- ที่แปลว่าทางเดินอาหาร รวมกันก็จะหมายถึงสัตว์จำพวกที่มีทางเดินอาหารเป็นช่อง ก็พวกปะการัง เป็นต้น
หรือชื่อต่อมแปลกๆ ในสมองที่หลั่งฮอร์โมนชื่อยาวๆ ไปกระตุ้นต่อมชื่อแปลกๆ อีกต่อมที่คอ ให้หลั่งฮอร์โมนชื่อยาวๆ อีกตัวหนึ่งออกมา เพื่อทำหน้าที่อีกมากมาย
โอ้โห...มันช่างเท่เหลือเกิน
.... ชอบที่ได้รู้ความลับของเรื่องใกล้ตัวที่ไม่ได้สังเกต
แปลกใจมากเมื่อได้รู้ว่า กุ้งมีสิบขา (เคยนับไหม เวลาแกะเปลือกกุ้ง)
แปลกใจเมื่อได้รู้ว่า ครีบหน้าของวาฬ มีโครงสร้างที่เหมือนกับแขนของคนเลย
ได้รู้ว่า ทำไมเราต้องหายใจ ทำไมหัวใจต้องเต้น อะไรทำให้กล้ามเนื้อหดตัว
ได้รู้ว่า ทำไมต้นไม้ต้องใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ หรือว่าทำไมร่างกายสัตว์ต้องใช้ออกซิเจน
เป็นความลับที่เด็กอายุ 15-16 ไม่เคยได้รู้มาก่อน

มันเลยเป็นการเรียนที่เรียนด้วยความสนุกสนาน ความอยากรู้จริงๆ และฝังแน่นเป็นความรู้ที่ติดอยู่นานจริงๆ
ทุกอย่างแปลกใหม่ ท้าทาย และสนุก

ช่วงนั้นจำได้เลยว่า นั่งท่องกระดูกทั่วร่างกายได้ทุกชิ้น และกล้ามเนื้อใหญ่ๆ อีกบางมัด ท่องด้วยความอยากรู้นะ อยากจะจำได้จริงๆ ไม่มีใครมาบังคับ ไม่มีอาจารย์มารอเก็บคะแนน หรือออกข้อสอบให้ทำ ท่องเพราะอยากจำให้ได้ว่า กระดูกแขนมี 3 ชิ้น เรียกว่า Humerus, Radius, Ulna bone, อยากจำให้ได้ว่า กล้ามเนื้อหนึ่งที่คอ มีชื่อว่า Sternocleidomastoid, นี่คงไม่ได้อยู่ในหลักสูตรชีววิทยา ระดับม.ปลายแน่นอน ไม่ว่าจะอยู่ในสมัยไหนก็ตาม

จนทุกวันนี้ เราย้อนกลับไปจำความรู้สึก ความอยากเรียน ความอยากรู้ แบบนั้น ไม่ได้อีกแล้ว
ยิ่งเรียนสูงขึ้น เนื้อหาที่มากขึ้น ทำให้เรามีเวลาซาบซึ้งกับความรู้ใหม่ๆ หรือบทเรียนที่สนุกสนานแบบนี้น้อยลงไปทุกที ความรู้สึกอยากรู้แบบนั้น มันไม่เหลืออีกแล้ว
จะเอาเข้าจริงๆ อย่าโทษเนื้อหา อย่าโทษหลักสูตรเลย โทษตัวเราเองดีกว่า ที่ไม่มีความอยากรู้ อยากเรียนเท่าสมัยที่เรียนม.ปลาย
--------------------------------------------------------------------------

ความที่ชอบวิชาชีวะ ด้วยความอยากรู้ ด้วยความรู้สึกว่าภาษาแปลกๆ เหล่านี้มันเท่เหลือเกิน ทำให้เราคิดไม่ออกว่าจะเอนทรานซ์อะไรดี นอกจากสายวิทยาศาสตร์สุขภาพ
และแน่นอน เป้าหมายสูงสุดที่เด็กๆ ม.ปลาย ที่เทใจมาทางนี้หวังกัน ก็ต้องเป็น คณะแพทย์
ในที่สุดก็หลวมตัวเข้ามาเรียนแพทย์จนได้

Create Date : 29 เมษายน 2549		4 comments
Last Update : 29 เมษายน 2549 20:29:46 น.
Counter : 768 Pageviews.
Share Tweet