เมื่อคืนกว่าจะหลับก็อ่านหนังสือซะสองเล่ม นอนหลับเพราะความเหนื่อยล้าที่วันอาทิตย์ไปเรียน ไปเดินห้าง ทีแรกว่าจะดูหนังเสร็จเพื่อนๆไม่ดูเลยพากันไปกิน KFC แทน กว่าจะได้กลับบ้านห้าโมงกว่าแระ ตกกลางคืนทำไมฝันแปลกในความฝัน ฝันว่าซื้อตั๋วรถไฟไป กทม.ไปรอจะขึ้นรถไฟที่ตรังเสร็จแล้วลืมตั๋วไว้ที่บ้านเจ้าหน้าที่ไม่ยอมให้ขึ้นรถไฟเลยมานั่งรอว่าจะจัดการงัยต่อไปกับคนที่ไปด้วยกันรถไฟใกล้จะออกแระเราก็หมดหวังที่จะได้ไปแล้ว อยู่เจ้าหน้าที่รถไฟมาบอกว่าไปได้น้องคนไม่เต็มแต่รถกำลังจะออกแระให้รีบวิ่งเลยนะเราสองคนได้ฟังต่างก็รีบวิ่งไปทีรถอีกคนขึ้นรถทันอีกคนขึ้นไม่ทัน เจ้าหน้าที่เห็นเช่นนั้นก็ทำการหยุดรถไฟคือรถไฟออกจากสถานนี้มันก็มีการเลี้ยวโค้งอะค่ะในความฝันนะค่ะ ทีนี้เรากังวลว่าเรายังไม่ได้ล็อกประตูรถยนต์ทีเราเป็นห่วงรถเราจึงวิ่งไปที่รถยนต์เราก่อนเพราะรถไฟกำลังเลี้ยวโค้งอยู่ยังมาไม่ถึง เสร็จแล้วกะจะวิ่งมาขึ้นรถไฟสองจิตสองใจว่าจะไปดีไหมสุดท้ายเราก็ยืนมองรถไฟวิ่งผ่านเราไปโดยที่เราไม่ได้วิ่งมาทีรถไฟ สุดท้ายก็เลยตกรถไฟอยู่ที่ตรัง แต่อีกคนได้ไปกทม. จากความฝันเราก็ตกใจตื่นแล้วนั่งย้อนนึกดูฝันบ้าไรนี้ทำไมมันเหนื่อยมากเหมือนเราไปอยู่ในเหตุการณ์จริงๆได้ อดนั่งคิดไม่ได้ว่าไปกันสองคนคนแรกวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตเพื่อที่จะให้ทันรถไฟโดยลืมจูงมือคนข้างหลังหรือหันกลับมาดูว่าเราวิ่งถึงรถไฟแล้วขึ้นรถไฟไปพร้อมกับเขาหรือยังทำไมหนอเค้าถึงต้องวิ่งไปข้างหน้าโดยไม่ยอมจูงมือเรานะจะได้ไป กทม.พร้อมกัน เมื่อเรามีโอกาสที่จะขึ้นรถไฟครั้งที่สองแล้วทำไมเราไม่ขึ้นเพราะเราน้อยใจที่คนนั้นไม่รอเรา ไม่จูงมือเราเรากลัวว่าอนาคตข้างหน้าเราก็ต้องโดนทิ้งแบบนี้อีกเราถึงไม่ยอมวิ่งไปขึ้นเราไฟขบวนนั้นทั้งที่เรามีโอกาส......ถ้าเป็นเืพื่อนๆเพื่อนๆจะเลือกแบบไหนค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [