หลงรักพาหุรัด
สวัสดีค่ะคุณนาย ชีวิตช่วงนี้วุ่นๆอยู่แถบๆเยาวราช พาหุรัด พาหุรัด เยาวราช ก็ทั้งสนุกทั้งเหนื่อยนะ แต่ก็ดีที่ชั้นไม่ต้องขับรถให้ปวดช๊อคโกแล็ตซีสต์ สามารถนั่งรถไฟฟ้าแล้วไปต่อรถเมล์..ถึงเลย สบายดีจริงๆ
เมื่อเช้าก็ไปอีกแระ ถามแม่ค้าที่ป้ายสนามกีฬา พี่เค้าบอกว่าสาย 48 รอซักแป๊บ 48 ก็มา แอร์เย็น นั่งสบาย แค่ 12 บาทเอง ดีจัง
นั่งไปเห็นตากับยายนั่งข้างหน้าคุยกันกระหนุงกระหนิง พอพี่กระเป๋าบอกป้าย รพ. กลาง เห็นตากับยายจูงมือกันลงป้าย แถมยังเดินจูงมือกันเดินต่อเข้า รพ. หน้าตายิ้มแย้มทั้งคู่ เล่นเอาชั้นและคนแถวนั้นอมยิ้มและแอบอิจฉากับภาพที่น่าเอ็นดูไปตามๆกัน ชั้นยังนั่งรถเมล์ต่อไปเพราะยังไม่ถึงป้ายที่จะลง ก็ยังเก็บเอาภาพคุณตาคุณยายจูงมือมาแอบยิ้มต่อคนเดียวอีกหลายนาที
ถึงตลาดผ้าแต่ยังไม่อยากช๊อปเลยเดินไปหาอะไรกินก่อน จำได้ว่าร้านต้มเลือดหมูร้านนึงคนเยอะเชียว วันนี้เสร็จชั้นหล่ะ ไปถึงสั่งอย่างดัง(ทำไมต้องอย่างดังด้วย!) ต้มเลือดหมูทุกอย่างกับข้าวเปล่าชาม ซักพักสองอย่างร้อนฉุยมาวางตรงหน้าตั้งหน้าตั้งตากิน อร่อยจริงๆ
จำได้ตอนเป็น Baby Sitter ที่บ้านคนรวย คุณตาซึ่งเป็นคุณพ่อของคุณแม่เด็กสอนว่า กินต้มเลือดตอนเช้าดีนะช่วยล้างเครื่องใน(ปอด)ของเราเองด้วย อืมม ไม่รู้จริงหรือไม่จริงนะ แต่ก็เชื่อคุณตามาโดยตลอด เพราะถ้าเห็นต้มเลือดหมูที่ไหนเป็นต้องหาเรื่องหิวได้ทุ๊กที
ทุกครั้งที่เดินตลาดทองจะไม่ค่อยสนุกไม่ชอบรู้สึกอึดอัด แต่ทุกครั้งที่เดินตลาดผ้าชอบจัง เห็นผ้าลายโน้นลายนี้ก็สามารถจินตนาการว่าชั้นจะตัดชุดออกมาแบบไหน
สนุกดีถึงแม้จะเหม็นขี้เต่าพี่บังที่ยืนขายผ้าลิ้นกระดก รอ.เรือชั๊ดชัดอยู่บ้างก็ตาม พักหลังเดินบ่อยจนเกือบจะได้สามีขายผ้ามาแทนที่คุณท่านอยู่รอมร่อ ก็แหมพี่บังแถวนี้เค้าปากหวาน ขนาดหน้าตาอย่างชั้นเค้ายังช่วยกันอวยว่าสวยจนชั้นหลงมนต์พยักหน้าซื้อผ้าหลายชิ้นอยู่ร่ำไป ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ได้ผ้ามาละต้องไปให้คุณน้องสุดเลิฟที่ตลาดบองมาเช่จัดการให้ตรงตามคำสั่งอีป้า จริงๆวันนี้ไม่มีอะไร แค่แวะมาบอกว่า ช่วงนี้หลงรักที่จะไปเดินเล่นที่พาหุรัดบ่อยๆ ใครจะไปด้วยยกมือขึ้น
ลาไปด้วยไหมทอมือที่เรียกว่า ผ้ายก จากลำพูนเน้อ
Create Date : 20 กันยายน 2554 |
Last Update : 21 กันยายน 2554 9:23:54 น. |
|
23 comments
|
Counter : 15184 Pageviews. |
|
|
|
ผ้าไหมก็สวยๆทั้งนั้น