Don't Drive Drunk : เมาไม่ขับนะจ๊ะ
ที่เค้ารณรงค์ว่าเมาไม่ขับนั้น ขอย้ำว่าควรจะเชื่อจริงๆ เพราะประสบกับตัวเองมาว่าคนที่ดื่มจนเมาแล้ว หรืออาจจะบอกตัวเองว่าไม่เมา หรืออะไรก็แล้วแต่นั้น ท่านจะไม่สามารถครองสติได้เลยเวลาที่ขับรถ
Don't drive drunk campaign is a thing that you guys should pay attention. I've been experienced this thing myself. Here's my story....
ก่อนดื่มไวน์สามขวด สภาพยังดีดีอยู่
วันนั้นเป็นวันที่สมาคมปากเสียแห่ง บุ๊ค โปรโมชั่น ตกลงจะไปกินและดื่มกันเพื่อเป็นการฉลอง เอ ฉลองอะไรนะ อ๋อ ฉลองที่โดนเจ้านายสรรเสริญขาลงกันทั้งแก๊งค์ ไอ้ต่อสาวใหญ่แต่น้อยกว่าเราเป็นคนเลือกสถานที่ โน่นแหน่ะ ประชาชื่น แล้วบ้านตรูอยู่อนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ บ้านมันเองก็ลาดพร้าว และอีกหลายๆสาวอยู่แถม ม.ราม ไอ้ต่อหนอไอ้ต่อ นั่นคือสิ่งที่เราแอบคิดด่ามันอยู่ในใจ แต่พอไปถึง แม่เจ้าโว้ยยยยย (เว่อร์ไปนิดป้า) โห บรรยากาศใช่เลย เหมาะแก่การนั่งกินไปคุยกันไปจริงๆ เป็นบ้านสองชั้น มีสระว่ายน้ำเล็กๆ วางโต๊ะ รอบสระว่ายน้ำ และสนามหน้าบ้าน อืมมม ถูกใจ ต้องรีบเปลี่ยนเป็นขอบคุณน้องต่อ ไปโดยปริยาย
That day was the day that my talkative & gossiping gang and me went to clubbing to celebrate a warning letter that been given from our boss. Tor was the one who pick the place even it's hell far from my house. But when I got there it's really a nice place. A small place with a swimming pool and yard just lovely
นี่แหล่ะโฉมหน้าผู้ถูกสรรเสริญขาลง หุหุ
ไปถึงก็หิวกันจัดมาก ระดมสั่งกันหย่าย สั่งจนอาหารบางอย่างหมด ยังมีแซวน้องๆที่เสริฟว่า ปลาหมึกหมด งั้นเอาน้องทอดกระเทียมมาก็ได้ค๊า น้องอายม้วนเลย แล้วรีบหนีไปหลังร้าน คงจะไปบอกพรรคพวกว่า พวกแกอย่าไปโต๊ะยัยป้านั้นนะ มันจะกินเด็กหนุ่มๆ อย่างพวกเรา ฮ่าๆๆๆๆๆ โธ่น้องเอ้ย ป้าหยอกเอินหน่ะ อย่าถือสาป้าเลย ป้าแก่แล้ว
สระน้ำจิ๋ว น่ารักจริงๆ อาหารจัดว่าใช้ได้ แต่มีบางอย่างต้องปรับปรุง ก็แหม เจ้าของร้าน พดด้วง อย่างเรามาเองมีรึจะไม่ชิมไปติไป อย่างเคยๆ พูดไปก็คิดถึงร้านอาหารเก่าที่เราเคยมี ร้านเราอาหารรสชาดใช้ได้ทีเดียวแหล่ะ เสียแต่ว่าการบริหารจัดการของเราไม่ดีเอง เลยต้องมีอันพับโครงการไป หลังจากที่สมบุกสมบันไปได้สองปี พูดจริงๆ ถ้ามีโอกาสอีกก็อยากทำอีกนะ สนุกดี แล้วก็คิดถึงกุ๊กเก่าๆที่เคยอยู่กับเรา ทำงานกันแบบพี่น้อง เฮ้อ คิดถึงจัง
We were so hungry but didn't forget to tease a waiter. It was fun. The foods are ok made me thinking about when I run my own restaurant like 4-5 years ago. It was good but I didn't have much experience at that time so it was closed later on. Missing my chef and staffs.
เรากับต่อ
เอามาเข้าเรื่อง ร้านที่น้องต่อพาไปเนี่ยชื่อร้าน สุขโขสโมสร มีวงมาเล่นตอนดึกๆ น่ารักเชียว ก็มันมากันสองคน คนนึงเล่นกีตาร์ และก็ไอ้เจ้าคนเดิมแหล่ะร้องเพลง ส่วนอีกคน มันนั่งนิ่งๆ สงสัยมันมาเป็นเพื่อนเฉยๆ ฮ่าๆๆๆ อาหารอะไรมาโต๊ะเราช่วยกันรับประทานอย่างรวดเร็ว(ก็มันหิวนี่นา กว่าจะมาแต่ละอย่างไอ้ที่สั่งมาก่อนกินหมดไปครึ่งชั่วโมงแล้ว) หรือแม้แต่เป็นอาหารของโต๊ะอื่น ที่โต๊ะเราไม่ได้สั่ง แต่ส่งผิดโต๊ะพวกเรารีบกินมันซะเพื่อมันจะได้เป็นของเราโดยสมบูรณ์ (นิสัยดีกันทั้งโต๊ะเลยนะจ๊ะ)
เอ้าชนนนน
หลังจากที่สั่งอาหารและจัดการกินจนเรียบร้อยแล้ว ทำให้พุงเบิกบานแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะทำให้ต่อมหัวเราะเบิกบานบ้าง สนับสนุนโดยพี่ต่อและพี่ฐา สำหรับ ไวน์แดง เลิศรส เนื่องจากเราไม่ค่อยรักในการดื่มแอลกอฮอล แต่ถ้าเป็นไวน์ พอได้พอได้ นับขวดหลังจากที่เสร็จสิ้นการดื่ม และได้เพลากลับบ้านกัน ไวน์แดงหมดไปสามขวดแต่มันกินกันอยู่สองคน คือเราและเจ้าต่อ ส่วนพี่ฐา เจี๊ยบ โอ๋ นุ้ย ชมพู่ นิด ต้น ถนัดเหล้ามากกว่า ก็กินแบล๊คไปหนึ่งขวดจำโบ้ โอ้วววว
ก่อนกลับสวัสดีร่ำลากัน อาการยังปกติ เรายังมองเห็นทุกคนครบ พอนั่งหลังพวงมาลัย มีน้องสองคนติดรถไปด้วย ไม่รู้ว่าเหยียบคันเร่งไปเท่าไหร่ วันรุ่งขึ้นสองคนนั้นมาบอกว่า พี่เจ เมื่อคืนพี่เจไม่แตะเบรคเลยซักตอน พี่เจเหาะไปเลย พวกมันกลัวกันมากกกกกกก
OK this place called Sukko Samosorn. There's a live acoustic guitar too. Nice but I didn't give a damn lol. Well after the foods then we drink like 3 bottles of red wine and whiskey. I had no idea how much i drink. But next day my colleagues that I gave them a ride told me that I drove like crazy. They said it's like they were on a roller coaster n told me that i never touch a brake.
ไอ้เจี๊ยบที่ติดรถไปกับเรา น่าสงสารมันหว่ะ
ปกติเราจะไปส่งน้องๆหลังจากกินข้าวดึกๆเสมอ แต่วันนั้นบอกตัวเองว่า ตรูม่ายหวายจริงๆ พวกแกกลับ Taxi ต่อกันเองนะ ก็รู้ตัวนะว่าขับรถอยู่ แต่ก็รู้อีกแหล่ะว่า ถ้ามีรถคันไหนมาเบียดหรือปาดหน้านิดเดียว เรากลายเป็นศพแน่ๆ เพราะอะไร เพราะสมองไม่สั่งการ บอกได้แค่ว่าขับรถอยู่ แต่สติไม่มี ไม่สามารถควบคุมอะไรได้เลย ขับไปอย่างนั้น พยายามได้แค่ว่า ไม่ให้รถออกนอกเส้นขาว แต่ขาชาไปหมด ไม่มีเรี่ยวแรง ตาพร่า ต้องพยายามเพ่งถนนข้างหน้ามากเลย โอย มันน่ากลัวจริงๆ ตื่นเช้ามาบอกกับตัวเองว่าถ้าไปไหนแล้วรู้ว่าจะต้องดื่ม เราจะไม่ขับรถไปอีกนึกถึงยังเสียวสันหลังไม่หาย นี่ตรูจะเอาชีวิตไปทิ้งเพราะการดื่มซะแล้ว มีเล่าให้ My Uncle ฟัง ถ้าเค้าอยู่ใกล้ๆ เราต้องโดนเขกกะโหลกแน่เลย เกือบไม่ได้อยู่เป็นสาวขึ้นคานต่อซะแล้ว หุหุ Normally I always give them a ride after late night dinner. That night I couldn't, I asked them take a cab after i got my apartment. I could feel that my brain doesn't work so did my legs so numb. I swear a god I won't drive when I drink anymore. It's so scary and easy to get an accident. I'm lucky that I'm survived.
จำแล้วจ้า จำขึ้นใจเลย เมาไม่ขับนะจ๊ะ ฝากไว้ทุกๆคน
So please do not drive drunk ok.
สังเกตได้ ตามันเริ่มลอยแล้ว
อาการขั้นสุดท้ายก่อนกลายเป็น เท้าผี (พูดเพราะเชียว)
Create Date : 22 มิถุนายน 2550 |
|
7 comments |
Last Update : 4 กันยายน 2553 6:04:13 น. |
Counter : 1506 Pageviews. |
|
|
|
ไม่เคยเห็นพี่เจ ดื่มหนักอะไรแบบนั้น แต่ไม่เห็นก็ดีแล้วล่ะ หยกว่าดื่มแบบชิวๆ แค่พออร่อยก็พอเนอะ แบบที่พวกเรากินว้อดก้า+แครนเบอรี่อ่ะ อิอิ อร่อย เอิ้กส์