Along Came Jaysephine
Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 
21 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
ให้อภัยแต่ไม่ลืม (ตอนที่สาม)

ต่อจากมะวาน(อีกละ);

เลยเดินไปนั่งหน้าเครียดหาแฟกินกับน้องไนท์ชิฟในห้องครัวออฟฟิศ ซักครู่คุณปู่ตามลงมานั่งแล้วสาบถสาบานว่าจะไม่ให้แม่วัยทีนครอบครัววัยทีนและวัยทีนมาเกี่ยวข้องกับที่ทำงานอีก(ความรู้สึกช้าจริงๆคุณปู่..เรื่องนี้ชั้นเห็นไม่สมควรตั้งแต่คุณปู่พาท่านๆก้าวขาเข้ามาเหยียบบริษัทตั้งแต่วันแรกแล้ว) แต่คุณปู่ขอร้องอย่างนึงให้ชั้นกับน้องไนท์ชิฟช่วยเอาเสื้อผ้าของน้องวัยทีนส่งคืนให้หน่อยเพราะเดี๊ยวน้องวัยทีนและครอบครัวจะมารับอีก15นาทีที่ประตูรั้ว

ชั้นก็เออๆๆปัญหามันจะได้จบ..และชั้นยังเสือกบอกคุณปู่อีกว่า "แหวนหน่ะให้เค้าไปก่อนเหอะยูให้เค้าด้วยความรักก็ไม่น่าจะเอาคืนนะ ชั้นว่าตอนนี้โกรธกันแต่เดี๊ยวพรุ่งนี้ยูก็ดีกันแล้วใจเย็นๆเชื่อไอสิ" คุณปู่นิ่งไปนิดนึงก็โอเคตามที่ชั้นบอก (บอกเหรอ?...จริงๆน่าจะเรียกว่า"สั่งสอน"มากกว่านะ)

15 นาทีต่อมาครอบครัวน้องวัยทีนก็มาอยู่ที่หน้าออฟฟิศนับคร่าวๆประมาณ7คน ชายฉกรรจ์5 ผู้หญิง2(น้องวัยทีนและแม่) ชั้นกับน้องไนท์ชิฟเลยเดินเอาเสื้อผ้าไปให้(คุณปู่เก็บใส่ถุงกระดาษเตรียมไว้ให้แต่ตัวคุณปู่หลบอยู่ใต้ชายกระโปรงชั้นเอ้ยไม่ใช่..หลบอยู่ห้องนอนชั้นสอง) น้องไนท์ชิฟฉลาดล้ำเปิดแค่ประตูแง้มแค่พอสอดมือยื่นถุง เพราะน้องบอกว่า“พวกเค้าน่ากลัวเราต้องปลอดภัยไว้ก่อน”

ส่วนแหวนชั้นเกรงว่าจะหายเลยเอาห่อทิชชูและกระดาษอย่างดีเอาใส่มือให้พี่ชายน้องวัยทีนคนนึงซึ่งพอจะพูดจาภาษาคนรู้เรื่องและชั้นยังคงตัวเป็นสุภาพชนเช่นเคย “อันนี้แหวนของน้องเธอนะถือดีดีพี่ว่าตอนนี้คุณปู่เค้าโกรธที่น้องสาวเธอไปแจ้งความจับเค้าไว้เคุณปู่เค้าอารมณ์เย็นลงแล้วพวกเธอค่อยคุยกันใหม่เดี๊ยวทุกอย่างก็ดีเอง” และชั้นกับน้องไนท์ชิฟเดินหันหลังกลับ..

เดินยังไม่ถึงประตูบ้านด้านในเสียงแม่น้องวัยทีนแหลมไล่หลังขึ้นมาทันที E-ขี้ข้าเมิงเลียตูดเจ้านายเมิง E-บ่างช่างยุทำให้ลูกเขยกุทะเลาะกับลูกสาวกุ E-ไปยาลใหญ่(จริงๆหล่อนพูดหยาบมากกว่านี้แต่ขอไม่เอาออกอากาศนะคะ) กุรู้ว่ามึงเป็นมะเร็งกุขอแช่งมึงให้ตายในสามวันเจ็ดวัน เดี๊ยวกุจะให้ไอ้อ.(ชื่อย่อลูกเขยหล่อน)มาลากคอมึงไปข่มขืนและบลาบลาบลา

ชั้นเองก็ตกใจและรับไม่ได้กับสิ่งที่แม่น้องวัยทีนสบถออกมาเพราะพ่อแม่เลี้ยงชั้นมาไม่เคยปล่อยให้ใครมาด่าว่าชั้นต่ำๆแบบนี้แล้วพวกมันเป็นใคร ลูกสาวตัวเองไปทำฉาวโฉ่เองแล้วมาทะเลาะกับคุณปู่แล้วมาโทษคนอื่นเค้า เฮ้ออออออออ อีปริกเอ้ย!!! สวะใต้น้ำกันจริงๆ

ก็เลยเดินกลับไปชิดประตูรั้วแล้วบอกแม่น้องวัยทีนด้วยเสียงเรียบๆว่า “ทุกอย่างที่คุณพูดมาขอย้อนยกให้กลับไปที่คุณและครอบครัวคุณหมดเลยนะ…ชั้นไม่เอา” แล้วชั้นก็หันหลังเดินกลับเข้าในตัวออฟฟิศและปิดประตู ปล่อยให้แม่น้องวัยทีนแหกทั้งปากบน-ปากล่างก่นด่าไปโดยมีกำแพงประตูสะท้อนกลับสู่ตัวหล่อนเองเต็มๆ

มานั่งเรียกสติตัวเองพักนึงกับน้องไนท์ชิฟที่ล๊อบบี้มือไม้ชั้นสั่นไปหมดเพราะโกรธมากมากแต่จะทำอะไรได้กับคนพรรณนั้น น้องไนท์ชิฟเลยแนะนำว่าชั้นควรไปแจ้งความไว้เค้าจะเป็นพยานให้เอง ชั้นเลยโทรไปที่สน.ใกล้ออฟฟิศ(สน.เดิมที่โทรไปอธิบายเรื่องคุณปู่) เพื่อขอบันทึกประจำวันไว้ว่าแม่น้องวัยทีนพูดจาหมิ่นประมาทและข่มขู่อะไรไว้บ้างคุณตำหนวดเลยเชิญชั้นไปที่สน.

ไปถึงก็ไปเจอกับตำหนวดนายเดิมที่คุยกับชั้นเรื่องคุณปู่ทางโทรศัพท์เค้าจำเสียงและเบอร์ชั้นได้เลยบอกว่า “คุณที่โทรมาเคลียร์เรื่องเจ้านายฝรั่งใช่มั๊ยครับ ผมว่าเหมือนมันไม่ชอบมาพากลนะ เพราะเด็กกับครอบครัวเค้ามานั่งคุยกันที่สน.ปรึกษากันเรื่องเอาแหวนเพชรคืน ผมว่าเจ้านายคุณโดนหลอกแล้วหล่ะครับ เพราะผมขอดูหลักฐานการทำร้ายร่างกายก็ไม่เห็นมีอะไร”

ชั้นไม่มีอารมณ์จะรับรู้เรื่องคาวๆของน้องวัยทีนและคุณปู่แล้วตอนนี้ เลยบอกพี่ตำหนวดไปว่านั่นนอกประเด็นชั้นเลิกสนใจแล้ว ณ นาทีนี้ชั้นจะมาขอทำบันทึกประจำวันไว้สำหรับกรณีที่แม่น้องวัยทีนหมิ่นประมาทและข่มขู่ชั้นเมื่อยี่สิบนาทีที่แล้ว ซึ่งคุณตำหนวดก็พยักหน้ารับแต่ยังมีแอบมานินทาเล็กน้อยให้ได้ยินว่า “ที่สน.เราเจอกรณีแบบนี้บ่อยครับบางครอบครัวรวมหัวกันหลอกฝรั่งที่รวยๆ”

ชั้นเองตอนนั้นหน้าเป็นตูดและอารมณ์ไม่ดีสุดๆตอบพี่ตำหนวดไปเสียงกร้าวอย่างมะนาวไม่มีน้ำว่า “คุณตำหนวดคะ..ถ้าฝรั่งมันจะควายให้อีปริกหรือใครที่ไหนหลอกก็ปล่อยมัน...ช่างหัวมันเถอะค่ะชั้นเอียนเต็มที รบกวนตอนนี้รีบทำเอกสารให้ชั้นเถอะค่ะจะได้กลับไปนอน!!”

พี่ตำหนวดฟังเสียงชั้นค่อนข้างมู๊ดดี้และชั้นไม่อือไม่ออด้วยแถมหน้าตายังกะโกรธพี่ตำหนวดมาเป็นร้อยปีเลยหุบปากสนิทและรีบก้มหน้าก้มตาทำเอกสารให้ชั้นอย่างรวดเร็ว

กลับถึงออฟฟิศเห็นคุณปู่ยังนั่งคิดไม่ตกกับชีวิตวัยดึกของตัวเองที่ยังหมกมุ่นในกิเลสอยู่ ชั้นเลยบอกไปว่า “รู้ไว้นะว่าครอบครัวยัวร์ฟิยองเซ่เนี่ยปากหมากับไอว่ายังไงบ้างและชั้นรู้สึกยังไงโดยเฉพาะแม่ชีพูดจาต่ำมากมากและชั้นได้แจ้งบันทึกประจำวันกับตำรวจไว้แล้วและอย่าให้ชั้นเห็นพวกนี้มาเพ่นพ่านในออฟฟิศอีกเป็นอันขาด”

คุณปู่เข้ามามาขอโทษขอโพยถึงกับยกมือไหว้ชั้นที่อายุอ่อนคราวลูกของแกและบอกว่า “ไอสัญญาว่าไอจะไม่ให้ชีและครอบครัวเข้ามาเกี่ยวในออฟฟิศและจะไม่ให้เข้ามาวุ่นวายและรบกวนยูและพนักงานคนอื่นๆในการทำงานอีกเลย ไอขอโทษมากมากถ้าไอกลับไปคืนดีไอขอให้ยูเอาปืนยิงไอตาย...ไอ-สแวร์...” (กุจะเอาปืนจากไหนมายิงมันวะทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่หนังกะติ๊กอันเดียวเอง)

ชั้นเลยบอกไปว่า"ยูจะเลิกหรือรักกันต่อไม่ใช่ประเด็นและชั้นก็ไม่สนใจและไม่เกี่ยวข้องแต่อย่าเอาเข้ามายุ่งเกี่ยวในบริษัท..เข้าใจนะ?" คุณปู่ตอบอย่างมั่นใจว่า "ไอซี But โนรีเทิร์น..โนโน..ไอเลิกแน่นอนไอไม่เอาแล้ว..ชีชีทติ้งออนมี..ไอ-สะ-แวร์...โนรีเทิร์น...ไอ-สะ-แวร์"

ทั้งชั้นและน้องไนท์ชิฟได้แต่มองหน้ากันแบบปลงๆและชั้นคิดในใจว่า“จะทำได้เร้อ??..หลงเด็กซะขนาดนั้น...และแม่ชั้นสอนว่าไอ้คนที่มันชอบสาบานเนี่ยคือคนที่เชื่อไม่ได้ไปแล้ว70%...จงจำไว้” เฮ้อ ชั้นหล่ะสมเพชเจ้าคุณปู่ซะจริงจริ๊ง

ไว้มาติดตามต่อตอนจบนะคะว่ามันจะลงเอยยังไง (ตอนนี้เมื่อยมือแถมพิมพ์ไปฮี๊ทททไป...ฮึ่มเคียดหลายเด้อ)





Create Date : 21 มกราคม 2554
Last Update : 21 มกราคม 2554 8:11:36 น. 10 comments
Counter : 1297 Pageviews.

 
กว่าจะอ่านจบด้วยจอ3นิ้ว5555
สงสารเพื่อนเที่ยวหน้าหิ้วไอ้เป็ดมาฝากด้วยล่ะ

นี่เค้าไม่ได้เรียกว่าเน่า เค้าเรียกว่าถ่อย สถุล ต่ำ


โดย: คุณโน IP: 180.210.216.74 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:1:51:03 น.  

 
เสียใจด้วยครับที่ต้องมาทนกับเรื่องแบบนี้ คนแบบนั้น ไม่เป็นมงคลเลย ขอให้พ้นไปโดยสันตินะครับ


โดย: ลุงเมืองบี่ IP: 24.94.67.117 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:5:17:17 น.  

 
อย่าไปสนใจคำแช่งของคนปากปลาร้าเลยนะ ถ้าเป็นพี่คงอยากด่าตอบแต่คงนึำกไม่ออก จนน้ำตาไหลด้วยความโมโหเป็นแน่

เฮ้อ..เจอเรื่องแบบนี้มาก็เยอะส่วนใหญ่ไม่ประมาณตนนะคะ แก่ปานนั้นสาวที่ไหนเค้าจะมารักจริงจังหากไม่ได้มีเงินทอง

กลับมาเล่าต่อนะคะ ฝากแวะเคาะด้วยนะจ๊ะ หากอัฟบล็อก เพราะไม่ค่อยได้เปิดดูหน้าหลักใหญ่เท่าไหร่นักค่ะ


โดย: ลูกหมูตัวกลม วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:7:25:29 น.  

 
เมื่อวานคุณปู่เค้าเข้ามาที่ออฟฟิศด้วยล่ะพี่เจ.. - -"


โดย: PoY IP: 61.47.105.65 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:9:20:54 น.  

 
น้ำเน่าเกินไป

จะไม่เข้ามาอ่านแล้ว

ไอ-สะ-แวร์ (เชื่อไม่ได้ไปแล้ว70%)


โดย: เด็กเตารีด IP: 61.47.105.65 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:9:24:58 น.  

 
ลองสะตอรี่จริงๆ สามบล๊อกไปแล้วยังมีต่อได้อีก


โดย: Nui IP: 61.47.105.65 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:10:11:13 น.  

 
หนุกมากมาย แต่ตอนอีนังแม่ปากปีจอเนี้ย อารมณ์ขึ้นแทนเลย โมโหๆๆๆ


โดย: แมนคร้าบบ IP: 61.47.105.65 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:10:28:30 น.  

 
ถ้าส่งเรื่องนี้ไป NAT GEO ส่งสัยต้องเปลี่ยนให้เป็นชื่อสารคดีเรื่อง การถ่ายทอดพันธุกรรมยีนส์คนในครอบครัว : ว่าทำไมมันถ่อยได้ทั้งตระกูล!!


โดย: Jeabzy IP: 61.47.105.65 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:11:10:47 น.  

 
บัวใต้น้ำค่ะ อย่าเอาคำต่อว่าพวกนั้นมาทำให้ใจ ต้อง "ขุ่น" เลยนะค่ะ เสียสุขภาพจิต เคยได้ยินคำว่า อันมนุษย์เราเหมือนสายน้ำ ที่มักไหลลงสู่ที่ต่ำ อันนี้เหมาะกับครอบครัวนี้จริงๆ ไม่ทำให้ตนเองเจริญ หรือสูงขึ้น


โดย: javee วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:19:32:20 น.  

 
ข้อความที่อ่านแล้วไม่สบายใจก็ให้มันผ่านตาไปนะค่ะ ยังคงคอนเฟริมข้อความด้านบนค่ะ


โดย: javee วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:19:33:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

jaysephine
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




Happy Always
Friends' blogs
[Add jaysephine's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.