Along Came Jaysephine
Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 
20 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
ให้อภัยแต่ไม่ลืม (ตอนที่สอง)

ต่อจากเมื่อวานนี้:

ปิดประตูออฟฟิศเสร็จก็มานั่งเม้าท์มอยกับน้องไนท์ชิฟแป๊บนึงอย่างขบขันคิดกันว่าหมดเรื่องละเรื่องปั๋วๆเมียๆเดี๊ยวพรุ่งนี้เค้าก็จูบปากกัน ป๊ะชั้นไปนอนต่อดีกว่า..ส่วนแกนังไนท์ชิฟไปนั่งมอนิเตอร์ต่อเดี๊ยวนี้อย่ามาอู้แกอย่ามาอู้...หุหุ

ยังไม่ทันล้มตัวลงนอนเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นคุณปู่โทรมาเสียงร้อนรนบอกว่า “น้องวัยทีนไปแจ้งความว่าคุณปู่ทำร้ายกักขังหน่วงเหนี่ยวอีกทั้งยึดทรัพย์สินไว้และตำรวจขอคุยกับไอ...เจยูช่วยพูดกับตำรวจให้ไอได้ป่าว ไอกลัว...ไอไม่มีเวิร์คเปอร์มิ๊ท” อ้าวเวน!! ซวยแล้วมั๊ยหล่ะทำไมน้องวัยทีนทำแบบนี้

รู้ทั้งรู้ว่าคุณปู่ซึ่งเป็นว่าที่ซ๊ามีตัวเองไม่มีเอกสารการทำงานที่เมืองไทยเพราะฮีมาลงทุนในบริษัทชั้นบางส่วนเท่านั้น..คุณปู่จะบินไปไปมามาเลยไม่ได้ทำเอกสารไว้ ถ้าเรื่องถึงตำรวจ...คุณปู่ซวย...บริษัทก็จะซวย...และที่สำคัญอินังเอ็มดีอย่างช้านก็จะต้องซวยงานเข้าตามระเบียบไปด้วย เฮ้อออออออออออ ไม่อยากยุ่งก็ต้องยุ่งหล่ะวะทีนี้

เลยโทรเข้าไปหาคุณตำหนวดและอธิบายเหตุผลว่าคุณปู่กับน้องวัยทีนเค้าเป็นฟิยองเซ่กาน ไม่มีอะไรหรอกเค้าแค่งอนกันพอเป็นน้ำจิ้มชีวิตคู่จะได้ซู่ซ่า แต่พี่ตำหนวดไม่ได้ขำกับมุขชั้นเนื่องจากว่าพี่ตำหนวดได้กลิ่นดอลล่าร์ลอยมาเพราะน้องวัยทีนดั๊นไปบอกพี่ตำหนวดว่าคุณปู่ไม่มีเวิร์คเปอร์มิ๊ทแถมบอกดีเทลไปอีกว่า"หนูเนี่ย..อายุยังไม่ถึงวัยจะมีปั๋วเลยค่าคุณตำหนวด!!!

คราวนี้ชั้นเลยปรับเสียงใหม่ให้เท่ากับอายุจริงคุยกับพี่ตำหนวดอย่างจริงจังและอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้นแถมอ้างถึงตำหนวดชั้นผู้ใหญ่ที่เป็นเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนของพ่อชั้นอีกที(ฮ่าๆๆหลายชั้นจังแหะ) ซึ่งชั้นเองก็ไม่รู้ว่าคือใครคริคริแต่เอาน่าแก้สถานการณ์เฉพาะหน้าขอพึ่งเพื่อนพ่อไว้ก่อน คุณตำหนวดเลยถึงบ้างอ้อแล้วก็ชี้แนะว่า ชั้นเนี่ยต้องโทรมาคุยกับน้องวัยทีนให้เค้าถอนแจ้งความซะและให้ชั้นเนี่ยโทรไปบอกให้พ่อแม่น้องวัยทีนมารับน้องเค้ากลับบ้าน

ส่วนคุณปู่ชั้นก็ต้องไปเจรจาให้เค้าคืนแหวนโคตรเพชรเจ็ดร้อยล้านโทรศัพท์รุ่นใหม่แพงสุดๆและเป๋าหลุยส์ให้กับน้องวัยทีนไปซะจะได้จบเรื่องนี่คือสิ่งที่คุณตำหนวดบอก..ชั้นก็โอเคปัญหาใกล้จบละ..รับทราบและจะรีบดำเนินการโดยด่วน

ชั้นวางสายคุณตำหนวดคุณปู่ก็ขับรถกลับมาถึงออฟฟิศพอดี...งั้นอันดับแรกชั้นบอกคุณปู่ว่า “คืนของน้องวัยทีนไปซะแล้วพรุ่งนี้ยูค่อยไปง้อกันใหม่อะคัพเปิ้ลหน่ะรักกันทะเลาะกันเดี๊ยวก็ดีกันเอง” แต่อีตาคุณปู่ยังฮีทอยู่บอกว่า “ไม่ให้ยังไงก็ไม่ให้เงินไอซื้อและบลาบลาบลา”

กำของชั้น..เพราะแม่น้องวัยทีนก็เว้าภาษาประกิตม่ายล่ายชั้นก็ต้องเป็นคนแปลว่าเรื่องแหวนโน่นนั่นนี่ค่อยเอานะรอให้คุณปู่ใจเย็นก่อนตอนนี้ไปรับลูกคุณก่อนและพูดต่อไปว่าพี่ตำหนวดแนะนำว่าให้น้องวัยทีนไปถอนแจ้งความ เท่านั้นแหล่ะแม่น้องวัยทีนใส่ชั้นมาในโทรศัพท์เป็นชุดชุด “นี่เมิงไม่ต้องมาขู่กุเลยว่าตำหนวดบอกยังไงกุหน่ะรู้จักตำหนวดใหญ่กว่าที่เมิงรู้จักแล้วเรื่องอะไรมาไล่ลูกกุออกจากออฟฟิศเมิงอยากได้ปั๋วลูกกุใช่มั๊ย แอนด์ บลาบลาบลา”

ชั้นงงอึ้งตกใจเล็กน้อยถึงปานกลางแต่ยังสุภาพชนอยู่ “เดี๊ยวๆค่ะใจเย็นที่ชั้นบอกไปเมื่อสักครู่เนี่ยคุณตำหนวดเค้าแนะนำมาแล้วเค้าให้คุณไปรับลูกสาวและถอนแจ้งความด้วยที่สน.” แต่ปลายสายไม่เลิกราแกคงนึกเพียงแค่ว่ากลัวเสียหน้าและกลัวเสียเอทีเอ็ม..เอ้ย..ม่ายช่ายกลัวเสียลูกเขยไป

ยังมุ่งประเด็นมาที่ชั้นว่าเรื่องที่เกิดมันเกิดมาจากชั้น(ตรงไหนเนี่ย!!!) “ไม่ต้องมาทำพูดดีเมิงคอยอยู่ใช่มั๊ยอยากได้ลูกเขยกุมากใช่มั๊ยถึงยุให้เค้าแตกแยกกัน” น่านความคิดเน่าๆของแม่น้องวัยทีนพรั่งพรูออกมาจากปากทันที(งั้นปากก็เหม็นเน่าด้วยเลยสิ อิอิ) “แล้วนี่ตำหนวดเค้าไม่ให้ลูกกุถอนแจ้งความถ้าเจ้านายเมิงไม่เอาโทรศัพท์เป๋าตังค์และแหวนมาคืนลูกกุตำหนวดเค้าว่างั้น”

ชั้นก็ได้แต่เฮ้ออออออ ประเทศไหนวะตำหนวดมีสิทธิ์ไม่พอใจร่วมกับเจ้าทุกข์และห้ามเจ้าทุกข์ถอนแจ้งความอีกด้วย เง็ง เง็ง


เฮ้อ!!แล้วชั้นเนี่ยก็อยากจะบอกแม่น้องวัยทีนว่าชั้นจะอยากได้คุณปู่ไปทำม้ายย ที่บ้านมีทั้งตาและปู่เป็นของตัวเองเอาไปอีกก็คร้านจะดูแลผู้สูงอายุเพิ่ม ชั้นเลยตอบแม่น้องวัยทีนไป “นี่คุณ...ชั้นมาทำงานไม่ได้มาหาปั๋วอายุแก่กว่าพ่อ..โอเค๊.. แล้วเรื่องของน้องวัยทีนลูกสาวคุณกับคุณปู่ชั้นไม่เกี่ยว..แต่มาเกี่ยวตรงที่ถ้าคุณปู่โดนข้อหาอย่างที่ลูกคุณแจ้งความไปรวมถึงพรากผู้เยาว์ซึ่งมันจะพัวพันกับบริษัทไปด้วย ซึ่งชั้นเป็นผู้ดูแลแทนบริษัทแม่ดังนั้นชั้นต้องดูแลตรงนี้”

พูดจบชั้นก็ส่งโทรศัพท์ให้คุณปู่ซึ่งจะเข้าใจภาษาไทยของแม่ยายหรือไม่ไม่ใช่เรื่องของชั้นอีกต่อไป ส่วนแม่น้องวัยทีนจะเยสโนว์โอเคเก้ๆกังๆฟิชฟิชสเน็คเสน็ค...ชั้นขอปล่อยหล่อนละ

กลิ่นน้ำเน่าเริ่มโชย...ไว้มาต่อตอนที่สามพรุ่งนี้นะ



Create Date : 20 มกราคม 2554
Last Update : 21 มกราคม 2554 2:19:41 น. 9 comments
Counter : 1070 Pageviews.

 
ถือซะว่าเซี่ยนมันตำเท้าละกันนะค่ะ แต่กับคุณแม่น้องวัยทีน บอกได้คำเดียวว่า "แรง"


โดย: javee วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:9:15:44 น.  

 
เนื้อเรื่องเข้มข้น

จนแทบสำลักเลยค่ะ อิอิ


โดย: เด็กเตารีด IP: 61.47.105.65 วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:9:43:56 น.  

 
นิยายก้อมมาแล้ว โหด มันส์ ฮา ป่าว


โดย: Ton IP: 61.47.105.65 วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:10:00:45 น.  

 
กำลังสนุกเลย รีบมาต่อนะฮับ หนุกกว่านิยายของแดน บราวน์อีก ซับซ้อนซ่อนเงื่อน เฉือนคม
ว่าแต่คำว่า "ฟิยองเซ่" แปลว่าอะไรอ่ะฮับ


โดย: แมนคร้าบบ IP: 61.47.105.65 วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:10:11:52 น.  

 
จริงๆ พวกตัวร้ายในเรื่องไม่ได้เป็นเพียงการแสดงเหมือนในละครน้ำเน่าๆ นะ แต่มันเป็นนิสัย หรือ บ้านๆ เราเรียก สันน้ำบาดานดีๆ นี่เอง


โดย: Jeabzy IP: 61.47.105.65 วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:10:35:45 น.  

 
นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ในละครน้ำเน่าซะอีก เค้าดูละครกันมากไปรึเปล่าเนี่ย บ้านเนี้ย


โดย: Nui IP: 61.47.105.65 วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:11:14:59 น.  

 
เอ๊ะ เหมือนเห็นตัวละครพระเอก(แก่) มาป้วนเปี้ยนแถวๆ นี้น้า หรืเค้ามีละครไรมาแสดงเรื่อง่ต่อไปน้า...


โดย: Jeabzy IP: 61.47.105.65 วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:13:50:32 น.  

 
สนุกจังค่ะ มาเล่าต่อนะ อยากรู้ว่าเค้าจะจูปปากกันตอนจบไหม

นิสัยคล้ายกันเลยค่ะ เวลาทำงานจะทุ่มเทมาก ค้างคืนทีีออฟฟิชบ่อย ทั่งๆ ที่เค้าไม่มีที่ให้ค้าง ก็นอนมันตรงพื่นพรมใต้โต๊ะเราเองนั่นแหละ เพราะมันดึกมากไม่อยากนั่งแท็กซี่กลับบ้าน




โดย: ลูกหมูตัวกลม วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:0:38:37 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่เจ
เรื่องนี้ คลาสสิคจริงๆพี่เจ อัมก็เจอกับตัวเองเมื่อสองปีก่อน ตอนนั้นปวดประสาทมาก เลยเข้าใจความรู้สึกของพี่เจเลย ขอให้ผ่านไปไวๆ เอาใจช่วยพี่เจ


โดย: แม่ใอ้จอมซน IP: 64.30.127.196 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:0:54:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

jaysephine
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




Happy Always
Friends' blogs
[Add jaysephine's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.