คนรักเนื้อ : Meat Lover
สวัสดีค่ะคุณนาย จากบล๊อกที่แล้วบอกแจ้งแถลงไขไปแล้วว่าชั้นเป็น มีทเลิฟเว่อร์ มากมาก ประกอบกับเนื้อที่นี่เค้า Rich จริงๆ เนื้อเป็นเนื้ออร่อยจริงๆ บางทีซื้อมาสดสดเอาจี่กะทะพลิกไปมาหน่อย กินกับมัสตาดก็อร่อยแล้ว ชั้นเลยหลงรักเนื้อมากขึ้นไปอีก เคยมีเพื่อนแนะนำชั้นนะคุณนายว่าชั้นควรจะกินไก่เยอะๆ โดยเฉพาะปีกเพราะเค้าฉีดสารบางอย่างที่ปีกไก่เร่งการเจริญเติบโต ถ้าชั้นกินแล้วบางสัดส่วนที่ชั้นอยากให้มันโตมันก็จะโต (จริงเหรอ) เพื่อนบอกว่าหลานเค้าอยู่ ป. 6 กินไก่ทอดเกือบทุกวัน นมตู๊มกว่าชั้นประมาณแปดเท่า ชั้นได้แต่เก็บความขมขื่นไว้ในใจ นี่ขนาดเด็กป. 6 ยังตู๊มกว่าชั้นอีกเหรอ สายไปซะแล้วสำหรับชั้นหมดอนาคตเลิกพูดไปเลย ต่อให้กินไก่ทอดหรือไก่สดจนหมดทั้งเล้ามันคงช่วยไม่ได้แล้วหล่ะนะ
คุณนายเองก็ชอบกินเนื้อ แต่คุณนายจะโอดโอยปวดฟันหลังกินทุกครั้ง เลยลาออกจากสมาคมคนรักเนื้อหันไปรักปลาแทน ซึ่งชั้นเห็นด้วยเพราะปลาดีต่อสุขภาพของคุณนายและคนทุกวัยจริงๆ วันนี้ไปเดิน Whole Food อีกละ ไปเยี่ยมๆมองๆแผงเนื้อ เรียกซะเสียเลยแผงเนื้อ ฮ่าๆๆ ไม่รู้สิคุณนายชั้นเป็นเด็กบ้านนอกมั๊ง ติดคำและประโยคบ้านๆ ถ้าใครถามไปไหน ชั้นจะบอกไปตลาดซึ่งคนทั่วไปเค้าจะบอกว่าไปซุปเปอร์มาร์เก็ต ถ้าใครถามว่ากินข้าวเสร็จแล้วทำไร ชั้นจะบอกว่าจะกลับหอกลับบ้าน ซึ่งใครๆอาจจะไม่คุ้นและไม่ใช้เพราะดูไม่ หะ-รู เท่ากับคำว่ากลับคอนโด ฮ่าๆๆ โทษทีที่ชั้นบ้านนอก บ้านนอกก็คือบ้านนอกชั้นเปลี่ยนไม่ได้จริงๆ
เพราะนึกอยากจะกินเนื้อตุ๋นราดข้าวร้อนๆ คุณนายจำร้านที่ซอยเอกมัยได้ป่าว ร้านวัฒนาพานิชหรือไงนี่แหล่ะ เนื้อตุ๋นหน่ะอร่อยโคตรเลย มีเนื้อแพะด้วย เค้าทำดีนะคุณนายไม่เหม็นสาปเลย แบบสั่งมาหม้อดินหนึ่งชั้นสั่งข้าวสองจานใหญ่ๆ (นั่นกินหรือยัดทะนานจ๊ะ) และที่ติดท๊อปเท็นของบ้านเราก็คือก๋วยเตี๋ยวตาโม่ง โรงแหนังแกรนด์นะคุณนาย แล้วก็มีอีกร้านนึงที่ติดใจจำชื่อร้านไม่ได้จริงๆ อยู่ตลาดหลังมาบุญครอง ซอยจุฬาเท่าไหร่ไม่รู้ ร้านนี้ขายห่านพะโล้และมีเนื้อเก้งผัดเผ็ดด้วยหากินยากนะคะ ไปทีไรสั่งกินที่นั่นแล้วยังต้องสั่งกลับบ้านด้วย เพราะชอบจริงๆ
เอ้ามัวแต่ทำตัวเป็นลูกคุณนายชวนชิม มาเข้าเรื่องเมนูของเราวันนี้ดีกว่า ชั้นเลือกเนื้อมาแพคนึง ขอนอกเรื่องอีกหน่อยนะคุณนาย ชั้นว่าถ้าคุณนายมาเห็นเนื้อที่นี่คุณนายคงซื้อมาทำเนื้อแดดเดียวแน่ๆเลย ภาษาบ้านเราเรียกว่าเนื้อมันงามจริงๆ เอาหล่ะได้เนื้อได้เครื่องปรุงต่างๆละไปกลับไปลงมือปรุงกัน ต้องรีบลงมือก่อนตะวันตกดินก็ท่าทางกว่าจะได้กินคงเย็นย่ำเพราะไอ้คำว่าตุ๋นเนี่ยแหล่ะน๊า
เอาเนื้องามงามมาล้างซับให้แห้งหั่นเป็นลูกเต๋ายักษ์ ประมาณก้อนละ 2 ซม. นะ แล้วพักไว้ก่อนนะคะคุณนาย จากนั้นเอาผักต่างๆที่เราอยากจะใส่ (อ้าว ตามใจเลยเหรอ ไม่ต้องมีสูตรเหรอแก) อิอิ มีสิ เอาหอมหัวใหญ่ เซลเลอรี่ แครอท หั่นชิ้นใหญ่ๆ และมะเขือเทศสับละเอียด อันนี้ส่วนใหญ่เค้าใช้แบบกระป๋องแต่ชั้นเอามะเขือเทศสดมาสับเอง ต้นหอมยักษ์ ใบไทม์ ใบเบย์ เห็ดแชมปิยองสด มาหั่นเตรียมไว้
ตั้งกะทะใส่น้ำมันมะกอกลงไป เอาผักลงไปผัด พยายามใส่ผักที่สุกยากลงไปก่อนนะคะ (คิดเอาเองว่าอะไรที่สุกยาก ไม่ได้ฝึกทำครัวอย่างเดียวนะ มีการฝึกสมองลองปัญญาไปด้วย จะได้ไม่เป็นโรคขี้ลืม ฮ่าๆๆ) มะเขือเทศสับให้ใส่สุดท้ายนะคะแล้วปรุงด้วยเกลือพริกไท ชั้นแอบใส่น้ำมันหอยไป 1 ช้อนโต๊ะ (ความชอบส่วนตัว) ในสูตรเค้ามีใส่ไวน์แดงลงไปด้วย แต่วันนี้ไม่มีเปิดตู้เย็นเจอแต่น้ำแครนเบอรี่ยังไม่หมักเป็นไวน์คงใช้ไม่ได้แน่ๆ อิอิ เลยบายไปละกันค่ะ ไม่เป็นไรนะไม่ต้องเสียใจเราทำแบบตามมีตามเกิด และแล้วก็เอาเนื้อลงไปผัดให้ทั่วกับผักที่เราผัดตอนต้นและโรยแป้งอเนกประสงค์ลงไป เติมน้ำซุปซัก 1 ถ้วยตวง แล้วก็ปิดฝา ตั้งไฟปานกลาง เนื่องจากชั้นเริ่มหน้ามืดเพราะหิว เลยแอบเปิดฝาหม้อบ่อยนิดนึง แอบดูไงว่ากินได้ยัง น้ำจากผักต่างๆและเครื่องปรุงจะเข้าไปในเนื้อ พอเนื้อเริ่มนุ่มเอาละ ตักข้าวสวยร้อนๆรอได้เลยคุณนาย แล้วราดมันลงไป ชั้นชอบกินแบบน้ำคลุกคลิก จริงๆมีต้มไข่แบบยางมะตอยเอ้ย ยางมะตูมเอามากินแกล้ม แต่มันไม่ใช่มะตูมไง มันเป็นไข่แข็ง เลยไม่โพสให้เสียยี่ห้อลูกคุณนาย ฮ่าๆๆๆ
ป๊ะคุณนายไปตรวจงานกันว่าหน้าตาเนื้อตุ๋นของชั้นเป็นไง พอไปวัดไปวาได้ป่าว ไอ้จาร์มันเหน็บว่าหน้าตาดีแต่ยังไว้ใจไม่ได้ต้องรอพิสูจน์รสชาดเพราะมันเข็ดตั้งกะสมัยเรียนวันเกิดมัน ซื้อต้มยำแพคจากห้างมา ชั้นอยากโชว์ฝีมือวันเกิดเพื่อนรักไง แล้วก็มีหนุ่มๆมาจอยเยอะแยะ เริ่มต้นเอาน้ำต้มสุกใส่ลงไปในหม้อ และใส่เครื่องปรุงต่างๆ รอน้ำเดือด ใส่กุ้ง ใส่ผักลงไป ปิดฝาหม้อรอจนสุกได้ที่ตักมาชิม พ่นพรวดดดดดดดดดด ในทันใด แกงส้มอะไรวะขมปี๋เลย งง งง เรียกมาชิมกันทั้งงาน ทุกคนบอก ไอ้เจเมิงต้มอารายให้กินเนี่ย หาสาเหตุ ไม่เจอ นั่งคิดกันอยู่นาน ไอ้จาร์กับไอ้ต่อถามว่าแกเอาน้ำไหนมาทำต้มยำ ชั้นบอกน้ำสะอาดต้มสุกเลยนะพวกแกเอาจากกาต้มน้ำไง ทุกคนพุ่งไปที่กา เปิดผาดู ไอ้ห่านเอ้ยยยย กาต้มน้ำใส่ว่านรางจืดเป็นสมุนไพรผู้ใหญ่เค้าต้มกินแก้ความดันหรืออะไรนี่แหล่ะ ที่คุณนายกับลุงก็กินไงจำได้ป่าวขมมากมาก แล้วต้มยำมันจะไม่ขมได้ยังไง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ว่าไปชั้นอินเทรนนะคุณนาย ต้มยำสมุนไพรเพื่อสุขภาพของจริง
หน้าตาเครื่องเครา
ใช้มะเขือเทศสดสับสับสับ
หั่นผักเตรียมไว้ หั่นท่อนใหญ่หน่อยนะคะ
เห็นมะเนื้่อน่ากินเนอะ
หั่นเนื้อเป็นลูกเต๋ายักษ์
ผัดผักที่เตรียมไว้
ใส่เห็ดปิ๊-ยอง-ยอง เอ้ยแชมปิยองสด
ใส่เนื้อ อืมม น่ากัดกินดิบดิบเนอะ
ใส่แป้งอเนกประสงค์ไปซักหน่อย
ราดด้วยมะเขือเทศสับแล้วคลุกเคล้า
เอาหน้าหม้อ เอ้ย ไม่ใช่ เอาลงหม้อเปิดไฟอ่อนๆตุ๋นไปเรื่อยๆ
สุกแล้วหน้าตาเป็นแบบนี้
กินกับมันบด
มื้อถัดมาอุ่นกินกับข้าวสวย
มื้อสุดท้ายเอาเนื้อตุ๋นมาสับๆราดเป็นชั้นๆกับมันบดคั่นด้วยซีสเอาเข้าเตาอบ ออกมาคล้ายๆลาซานญ่า มันคือ Sheppard pie ออกเสียงภาษาไทยเรียกเองว่า ว่า เช็ปปั๊ปปาย ฮ่าๆๆ ดูมัน
Create Date : 02 กรกฎาคม 2553 |
|
11 comments |
Last Update : 2 กรกฎาคม 2553 8:28:02 น. |
Counter : 1394 Pageviews. |
|
|
|