เสียงงงงงงงงงงงงงงงงงงง รถด่วน ขบวนสุดท้าย
แว่วดัง ฟังแล้วใจหาย
หัวใจ น้องนี้แทบขาด…..

คนโสดหลายคนพอได้ยินคำนี้ ต้องรีบกระโดดขึ้นรถทันที่  แต่พอกระโดดขึ้นไปแล้ว...... อ้าวยังมีมาอีกหลายขบวน ที่น่าขึ้น ตามมาอีกเพียบ โชคชะตาคนมักชอบเล่นตลกอย่างนี้ ตอนไม่มีก็ไม่มีเลย แต่พอจะมาก็มาซะเลือกผิดขบวน อยากโดดเปลี่ยนขบวน กลัวพลาดตกรถ เลยได้แค่มองกันไป-มา...แล้วบ่นว่า "พลาดไปแล้วเรา"

แต่บางคนยังไม่ยอมขึ้นขบวนสักที่คิดว่า เดี๋ยวสักพักจะมีขบวนดีๆตามมา แต่ไหงได้ ดันเป็นขบวนสุดท้าย เลยต้องอยู่คนเดียวกับความเหงาที่สถานี ดังนั้น ต้องยอมรับเจ้าตัวที่ชื่อว่า "ความเหงา" มาเป็นเพื่อน เหมือนกับเนื้อเพลงที่วา "อยู่คนเดียวมันเหงาเท่าไหร่ ดีกว่าคนใจร้ายเข้ามา มาทำให้เจ็บ...."

นอกเรื่องมานาน วันนี้ ขอนำท่านไปเที่ยว Transformer Market ....  หลายคนอาจ งง แต่ถ้าบอกว่า "ตลาดร่มหุบ สมุทรสงคราม" ถือว่าเป็น Unzeen Thailand ที่เดียว

ไม่น่าเชื่อว่า ตลาดแห่งนี้ เราผ่านเลยผ่านไปหลายๆครั้ง โดยที่ไม่รู้ เกิดความสงสัยว่า ตลาดแห่งนี้อยู่ที่ไหน? หลายท่านคงสงสัยว่า ทำไมต้อง Transformer พร้อมหรือยัง?.... ไปกันเลย

วันหยุดยาวสามวัน หลายคนเตรียมตัวไปเที่ยวไกล แต่เราไม่ได้เตรัยมอะไรก็เลือกใกล้ๆ แต่ที่การเลือกยากที่สุดคือ เลือกวันไหนที่คนไม่เดินทางเยอะ ไปแบบสบาย ชิวๆ ไปเช้าเย็นกลับมานอนบ้าน แล้วที่เที่ยวหละ ต้องเลือกที่เที่ยวแบบไม่ธรรมดา

โชคดีมากที่สมัยนี้ เทคโนโลยีอยู่แค่ปลายนิ้ว เพียงอยากรู้ว่าสถานที่แห่งนั้นอยู่ที่ไหน ก็ search หาได้ทั่วโลก เช่นเดียวกับตลาดร่มหุบ ที่ใช้บริการของอาจารย์กรู ในการค้นหา แม่เจ้าตลาดร่มหุบอยู่ใกล้ๆ แค่นี้เอง แล้วไม่น่าเชื่อหลายครั้งที่เราไปเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา แล้วเราผ่านเลยไป โดยที่ไมได้แวะ 

เราเลือกวันเดินทางคือ วันที่สอง คิดว่า น่าจะเหมาะที่สุดเพราะคนเดินทางไปกันหมดแล้ว ออกจากบ้านชิวๆ 9 โมงเช้า ช่วงขับรถคิดไปว่า มาซะ 9 โมง จะทันขบวนรถไฟเหรอ จากข้อมูลอาจารย์ กรู บอกว่า เที่ยวแรก 6.20 8.30 9.00 11.10 11.30 14.30 15.30 (จะบอกว่าเวลานี้ผิดเขาเปลี่ยนไปแล้ว) และเที่ยวสุดท้าย 17.40 พิกัด GPS 13.40751999, 99.9999 ดูเลขพิกัดหลังเหมือนมั่วๆ เวลาที่คาดว่าไปถึงคือ 10.15 มานั่งนึก ไปถึงก่อนเวลาก็ดีจะได้ไปหาของกินอร่อยระหว่างรอแล้ว  

ลงทางด่วนกาญจนภิเภษเข้า ถ.พระราม 2 ไม่น่าเชื่อ ขณะนี้ รถเยอะถึงเยอะมาก ชะลอตัวและหยุดนิ่งในช่วงขึ้นสะพาน นับเอาแล้วกัน กว่าจะไปถึงสมุทรสาคร จะผ่านไปกี่สะพาน แสดงว่าหลายคนใจตรงกัน นิยมเดินทางกันวันที่สอง ต่อไปเราต้องหัดคิดนอกกรอบ เช่นเดินทางไปวันคนกลับ และเดินทางกลับวันที่คนไป หรือไม่ก็วันไปและวันกลับไม่ต้องไปมันสักวัน อันนี้ก็อยู่เหงาที่บ้านไปแล้วกัน

ไปถึงแล้ว แม้จะล่าช้ากว่าเวลาคำนวณนิดหน่อย ก็คิดว่าไม่ต้องเร่งรีบอะไร เวลาทีรถไฟออก 11.10 น. (เวลานี้ผิดนะ)  นั้นอีกต้ังนาน เจอแล้วรางรถไฟ แต่หาที่จอดหละแถวไหนดี รู้สึกว่าจะหายากเหมือนกัน เจอแล้วเสียบ ปุ๊บ ข้ามถนนไปอีกฝั่งหนึ่งแล้ว สาวนางหนึ่งไม่รู้โผล่มาจากไหน ตะโกนออกมา

"เก็บค่าจอดรถด้วยค๊ะ" อะไรหว๊ะ มีเก็บค่าจอดรถด้วย เราคิดในใจ

" 5 บาท จอดได้แค่ชั่วโมงเดียวนะค๊ะ" คุณเธอไม่พูดร่ำทำเพลง เก็บเงินเสร็จ หายตัวเป็นนิจจาเข้ากลีบเมฆไปเลย จะบอกว่าเธอสู้คนเก็บเงินแถวบ้านเราไม่ได้เลย แถวบ้านเรานะ ยืนโบกบอกรถให้มาจอดที่ที่ว่าง ทั้งยังช่วยโบกรถเมื่อออกจากที่จอดรถ แต่คุณเธอที่นี้ คงเถรตรงทำตามหน้าที่ คือ เก็บเงินค่าที่จอดรถอย่างเดียว แน่ซิทำตาม  job description

สถานทีรถไฟแม่กลองอยู่ทางขวามือ แล้วตลาดอยู่ทางไหน ดังนั้น ต้องมองหาตามรางรถไฟ เห็นแล้ว ช่องเล็กๆ มีร่มผ้าใบกลางอยู่ คนเต็มตลาดจมหายไปผู้คน 

แม่ค้านั่งจดรายการสินค้ากับลูกค้า ก็เหมือนตลาดทั่วไป ไม่เห็นแตกต่างจากตลาดอื่นตรงไหน

ลักษณะสินค้าที่ขายมีหลายอย่าง เหมือนตลาดสดทั่วๆไป ทั้งของสด และของแห้ง แต่ต่างตรงที่มีขอบรางรถไฟ เป็นตัวกำหนด  ห้ามเกินนะ เพราะนั้นคือทางเดินของคนเดิน 

เราเดินเข้าไปเรื่อยๆ จริงๆแล้วตลาดร่มหุบ เป็นส่วนหนึ่งของตลาดแม่กลอง เพราะตลาดใหญ่อยู่ทางขวามือ

อาหารทะเลก็มีจำหน่ายนะ บรรยากาศสบายๆ ดูไม่แออัด มากเกินไป แต่ก็ยังสงสัยว่า พื้นที่แค่นิดเดียว รถไฟคันใหญ่ จะวิ่งผ่านได้อย่างไร....นี่หละเป็นสิ่งน่าคิด

ดูความวุ่นวายของตลาดก็ไม่ต่างจากตลาดอื่นๆ โดยทั่วไป จนบ้างครั้งเราลืมไปว่า เราอยู่บนรางรถไฟ  ปกติแล้ว ถ้าเราลองไปเดินตามรางรถไฟ บอกได้เลยว่า เสียวทุกครั้งที่ยืนบนรางรถไฟ แต่ดูแล้ว ทั้งแม่ค้าและคนจับจ่ายซื้อของดูเฉยๆ เหมือนกับยืนในตลาดที่ปกติ

สักพักคนเริ่มเยอะเรื่อยๆ หลายครั้งที่เริ่มเดินสวนกันลำบาก หากคนหน้าหยุดเดินต่อรองหรือเลือกสินค้า เราต้องหยุดรอด้วย เพราะทางเดินแคบมาก เท่ากับคือระยะห่างของรางรถไฟ

เสียงตุ๊บข้างหลังเรา คือเสียงเด็กล้มหน้าคะหมำลงไปในกองผักที่วางขาย อันเนื่องจากเกิดการเบียดของคนที่พยายามเดินแซง แล้วอีกฝั่งเกิดหยุดดูสินค้าทั้งสองฝั่ง ดังนั้น จึงเกิดเหตุการณ์คนติดเกิดขึ้น 

สักมีเสียงประกาศ ของทางรถไฟออกเครื่องขยายเสียง จับใจความได้ว่า จะมีขบวนรถไฟออกจากสถานี

"อะไรเดินแค่ 2-3 นาที เอง ยังเหลืออีกเวลาอีกหลายนาทีไม่ใช่เหรอ " เราเริ่มรู้ตัวว่าเวลาที่ได้มานั้นผิด....

 ในวินาทีนี้เอง ตลาดแห่งนี้เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง พาลให้นึกถึงหนัง Transformer ที่รถสามารถแปลงร่างเป็นหุ่นยนต์ แล้วทำไมตลาดจะแปลงร่างบ้างไม่ได้นะ

ขณะนี้ ตลาดได้เปลี่ยนสถาพที่มีผู้คนจอแจแอดอัด เต็มไปด้วยของที่วางขาย หลังคาผ้าใบ ตอนนี้ กลายเป็นทางโล่งได้อย่างเหลือเชื่อ

Run Way พร้อมจะบินแล้ว 

เสียงหวูดรถไฟดังกังวาฬ พร้อมเปิดไฟหน้าของรถไฟ สัญญาณธงเขียวสะบัดขึ้นลงไปมา เป็นอาณัติสัญญาณว่า รถไฟเที่ยวนี้ พร้อมแล้วที่จะออกเดินทาง

ตอนนี้ เราก็เริ่ม งง ว่าจะไปยืนหลบตรงไหน แม่ค้าใจดี กวักมือเรียกให้มายืนหลบตรงนี้

แต่มีนักท่องเที่ยวดูแล้วไม่น่าเป็นคนไทย แต่เป็นคนเอเซีย นั่งอยู่กลางรางรถไฟไม่ขยับไปไหน เพื่อจังหวะเก็บภาพที่ดีที่สุด ท่ามกลางเสียงพ่อค้าแม่ค้าพูด

"เละ เละ เละ" ดูเหมือนชายหนุ่มนั้นไม่ขยับ คงเข้าใจว่า เป็นเสียงเชียร์ 

"เละ เละ เละ" ตอนนี้เราเลยเปลี่ยนใจถ่ายรูปรถไฟ เปลี่ยนมาถ่ายรูปคนโดนรถไฟเหยียบแทน 

การวางสินค้าขั้นเทพจริงๆ เพียงวางถาดของห่างจากรางนิดเดียว

ดูเหมือนคนขายของจะยืนลุ้นว่า ของตรู จะโดนรถไฟเหยียบไหม ดูจากถาดปลา ห่างจากรางรถไฟไม่กี่นิ้ว

รถไฟแล่นช้า ไม่เร็วอย่างที่คิด ดูมุมนี้ เหมือนถาดที่วางอยู๋น่าจะโดนล้อรถเหยียบ แต่ไม่โดด

หลังจากรถไฟผ่านไปแล้ว เส้นทางรถไฟก็ถูกแทนที่ด้วยท่านผู้ชม พร้อมกับการคืนร่างกลับของตลาดสดอย่างรวดเร็ว

โชคดีที่ขบวนรถไฟไป-กลับ มีเพียง 6 เที่ยวต่อวัน แต่ถึงมากกว่าก็ดูไม่เป็นอุปสรรค์ เพราะแต่ละร้านค้าได้มีการปรับแต่งให้สอดคล้องกับสิ่งแวดล้อม

ถ้าเราได้นั่งอยู่ที่โบกี้สุดท้าย แล้วมองผ่านกระจกหลังรถออกไป คงได้ดูภาพการคืนร่างของตลาด พ่อค้าแม่ค้าก็จะกลับมาตั้งร้านเหมือนเดิม ชนิดที่เรียกว่า ตั้งไล่หลังรถไฟกันเลยทีเดียว

สถานีรถไฟแม่กลอง -บ้านแหลม ระยะทาง 33 กิโลเมตร หากใครต้องการนั่ง ลองดูนะ อาจได้เที่ยวรถไฟฟรีเพื่อประชาชน

การเดินทางไปตลาดร่มหุบ

1. รถส่วนตัว
จากกรุงเทพฯ ใช้ทางหลวงหมายเลข 35 ถนนพระราม 2 (ถนนธนบุรี-ปากท่อ เดิม) ไปถึงหลัก กม.ที่ 63 ชิดซ้าย ใช้ทางคู่ขนานต่างระดับ เข้าตัวเมืองสมุทรสงครามถึงสี่แยกแรกตรงไปเข้าตัวตลาดถึงสี่แยกที่สอง(แยก โรงพยาบาล สมเด็จพระพุทธเลิศหล้า) เลี้ยวขวาและตรงไป ข้ามทางรถไฟ ก็จะถึง ตลาดแม่กลอง หรือตลาดรถไฟ 

2. รถไฟ 
รถไฟไปแม่กลอง จะเริ่มจากวงเวียนใหญ่ (นั่งจากหัวลำโพงไม่ได้) โดยไปลงที่มหาชัย และจากมหาชัยนั่งเรือข้าม
ฟากไปฝั่งท่าฉลอม เพื่อขึ้นรถไฟต่อจากสถานีบ้านแหลมไปยังแม่กลอง(ปลายทาง)ใช้เวลาเดินทางประมาณ 
1 ชั่วโมง 

3.รถตู้
นั่งรถตู้จากอนุสาวรีย์ชัย สายแม่กลอง มีรถออก ทุกชั่วโมง ไปลงที่ตลาดแม่กลอง...สามารถเดินเที่ยวตลาดร่มหุบได้ทันที่เลย