Bloggang.com : weblog for you and your gang
ลูกแกะตัวนั้น .. มันยังส่งเสียงร้องอยู่ในความฝันของคุณใช่มั้ย .. ?
มนต์รัก ... ไข่มดแดง [เดอะมิวสิคเคิล]
...
หมายเหตูผู้เขียน : โพสต์ครั้งแรก 3 มิถุนายน 2548 ที่บอร์ดหลุดโลก
...
[ ภาพเฟดอิน , ซาวด์ประกอบเสียงแคนของสมัย อ่อนวงค์ ]
" เห็นดอกคูนเหลืองงาม เมื่อยามแล้ง
แต่เสียงแห่งเพลงแคน กลับแล่นหาย
ที่ราบสูงเป็นที่เกิด มาเป็นกาย
ฝังรกรากซากตาย ... ใต้แผ่นดิน "
( ประเสริฐ จันดำ : พลิกตำนานเพื่อชีวิต พิมพ์ครั้งแรก กันยายน 2532 )
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
คำหมาน เงยหน้าขึ้นปาดเหงื่อที่ไหลย้อยจากหางคิ้ว มือยังกำรวงข้าว
ที่เพิ่งถูกคมเคียวเกี่ยวบาด ฝุ่นสีแดงฟุ้งโขมงตามหลังรถตู้ของกรมส่งเสริมการเกษตร
แล่นตัดผ่านทางลูกรังติดคันนา
" สิฟ้าวไปเบิ่งบั้งไฟพญานาคซั่นบ้อ .... "
(ซับไทเทิ้ล : มันจะรีบไปดูบั้งไฟพญานาครึไงวะ )
คำหมานบ่นกับตัวเองเบา ๆ
เสียงเครื่องยนต์ห่างออกไปทางบ้านผู้ใหญ่มี่ สงสัยค่ำนี้คงถูกเรียกตัวเข้าไปคุยอีกแล้ว
ก้มหน้าลงหมายใจจะเกี่ยวข้าวต่อ .. เหงื่อจากหางคิ้วก็ไหลพรวดเข้าตา
แสบแทบดิ้น ......
คำหมาน เกี่ยวข้าวไป เอามือปาดเหงื่อไปด้วยอาการเดียวกับปูนาร้องไห้ ....
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
[ ภาพไวลด์แองเกิ้ล , ซาวด์ประกอบเสียงเป่าสไนของวงโปงลางสะออน ]
เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากของผู้ใหญ่มี่ ดังไปสามบ้านแปดบ้าน วงข้าวปนวงสาโท
ผสมกลมกลืนกันจนแทบแยกไม่ออก แต่ที่แน่ ๆ ผู้ใหญ่มี่เนี่ยอยู่วงสาโทแน่
ในมือยังถือของกลางอยู่เลย หัวหน้าเกษตรอำเภอนั่งตาเยิ้มอยู่ข้าง ๆ พร้อมกับ
ลูกน้องของแกอีก 2-3 คน แต่หญิงสาวที่ก้มหน้าก้มตาปั้นข้าวเหนียวจิ้มป่นปลาร้า
อยู่นั่นสิ ที่ทำให้หัวใจคำหมานเต้นแรง
" อ้าว .. มา ๆ คำหมาน มากินข้าวกัน ทำไมมาช้านักล่ะ " ผู้ใหญ่มี่โบกไม้โบกมือให้
คำหมาน แอบคิดในใจว่า ไม่มีใครเคยบอกผู้ใหญ่แกเลยหรือไงวะ ว่าสำเนียง
ภาษากลางของแกน่ะ เว้าลาวซ้าก่ะคื่อกั๊นแหละ .. นี่ก้อด่าย ...
ผู้ใหญ่มี่บอกคำหมานว่า เจ้าหน้าที่ของกรมส่งเสริมการเกษตร จะมาขอเก็บตัวอย่างดิน
แถวบ้านเราไปวิเคราะห์ เห็นว่าคำหมานเคยไปอบรมโครงการหมอดินมา น่าจะเป็นงาน
บ้างไม่มากก็น้อย
" แล่วไผล่ะคับ ผู่สิมาเฮ็ดเวียค "
(ซับไทเทิ้ล : แล้วใครล่ะครับ คนที่จะมาทำงาน)
คำหมานถามหาเจ้าหน้าที่ผู้จะมาปฏิบัติงาน
ผู้ใหญ่มี่ พยักเพยิดไปทางสาวผมยาว ที่ยังก้มหน้าก้มตาจ้ำป่นปลาร้าสลับกับการกัด
ถั่วฝักยาวอย่างไม่ลดละ
คำหมาน ขยับตัวเข้าไปหาหญิงสาว พลางจ้องมองไปที่ถ้วย ป่นปลาร้าพร่องไปเกือบหมด
ก่อนจะตัดสินใจสะกิดแขน ..
" มันเป็นตาแซ่บ .. จั่งซั่นตี๊ "
(ซับไทเทิ้ล : มันอร่อยมากรึไงครับ)
สาวเจ้าเงยหน้าขึ้นสบตา คำหมานใจหายวูบ ให้ตายห่าเถอะขอบอก ไอ้หอกหัก
คิ้วเข้ม ตากลมโต จมูกเชิด ๆ และเรียวปากน้อย ๆ ที่ในปากยังหย่ำข้าวเหนียว
เป็นตาฮักแท้เว่ย ...
" สาวจอยเพิ่นสิมาเฮ็ดเวียคจั๊ก 2-3 มื้อ ฮ่วย ... ลืมโตเว้าลาวซั่นแม้ "
ผู้ใหญ่มี่เผลอตัวพูดอีสานออกมาเต็ม ๆ เรียกเสียงฮาจากรอบวง รวมทั้งสาวจอยผมยาวคนนั้นด้วย
คำหมาน ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ตัวแกเหมือนลอยขึ้นไปบนฟ้าพร้อมกับรอยยิ้มน้อย ๆ ...
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
[ ภาพเบิร์ดอายวิว , ซาวด์ประกอบ จ๊อบ&จอย ชุดหมอลำพันลาย ]
คำหมาน เดินนำจอยตัดผ่านคันนา โคกกระท้อนเบื้องหน้าพอจะมีร่มเงาให้หลบไอร้อน
ยามบ่าย ตัวอย่างดินจากท้องนาบรรจุแทบเต็มเป้ที่สะพายบนบ่า แต่คำหมานกลับรู้สึก
เหมือนเดินแบกนุ่น ..
ใต้เงาของต้นกระท้อน มีแคร่กับตุ่มน้ำที่ตักมาจากบ่อข้าง ๆ โคก คำหมานทำไว้นั่งพัก
ตอนออกมาดำนา น้ำในตุ่มเย็นเฉียบ คำหมานตักล้างหน้าล้างตา ขณะที่จอยนั่งพัก
" ชอบอาหารอีสานเหรอครับ ? "
จอยออกจะแปลกใจ ผู้ชายผิวกร้านแดด แววตาเข้มคม กลับพูดภาษากลางได้อย่างชัดเจน
เธอเริ่มนึกสงสัยมาตั้งแต่ตอนที่เขารู้จักการเก็บตัวอย่างดินไปตรวจสอบแล้ว ตอนที่เขา
เล่าถึงลักษณะชั้นดินในพื้นที่แถบนี้ รวมถึงแร่ธาตุและสารประกอบในดิน ดูมันจะมากกว่า
ชาวนาธรรมดา ๆ ที่แค่เคยอบรมโครงการหมอดินระยะสั้น ๆ เขาบอกได้แม้กระทั่งปริมาณน้ำฝน
ในแต่ละปี
" ก็ชอบค่ะ .. บางอย่างเคยกินที่กรุงเทพฯ แล้วติดใจ แต่พอมากินที่นี่ถึงได้รู้
ว่าไอ้อย่างที่อร่อยจริง ๆ น่ะมันเป็นยังไง "
คำหมาน เหลือบมองวงหน้าหญิงสาว ประกายตาเริงร่านคู่นั้นวิ่งผ่านอก ไปกระทบที่ใจอย่างจัง
" เคยกิน ต้มผักหวานไข่มดแดง มั้ยครับ ? "
จอยเลิกคิ้วทำตาโต .. อีกแล้ว กระแทกใจคำหมานอีกแล้วครับท่าน
" กินได้เหรอคะ .. ไข่มดแดง "
คำหมาน เดินไปหยิบไม้สอยกระท้อน หิ้วหูถังตักน้ำใบเล็กไปจ้วงน้ำจากบ่อ
" กินได้สิครับ .. มา เดี๋ยวผมพาสอนแหย่ไข่มดแดง "
จอยเดินตามคำหมานไปที่ใต้ต้นกระท้อน คำหมานสอดส่ายสายตาไปตามคาคบกิ่งก้าน
" เห็นแล้วครับ .. มา จอยถือไม้สอยไว้นะ "
คำหมานส่งไม้สอยกระท้อนให้จอย ตัวเองเอาหูหิ้วถังน้ำคล้องที่ปลายไม้สอย
ก่อนจะเดินอ้อมมาด้านหลังของจอย จับสองมือนุ่ม ๆ ของหญิงสาว งัดปลายไม้ขึ้นหารังมดแดง
..
กลิ่นหอมละมุนละไม กระจายออกมาจากเส้นผม คำหมานสูดลมหายใจซับกลิ่นสาวเข้าไปเต็มปอด
ก่อนจะแหย่ถังน้ำเข้าไปที่ใต้รังมดแดง แล้วกระทู้งไม้สอยเข้าหา
" อุ๊ย .. "
เสียงจอยร้องเบา ๆ คำหมานไม่สนใจ กระทู้ไม้สอยเข้าหารังมดแดงอีก
" อุ๊ย ... อุ๊ยย "
จอยเริ่มครางเสียงดัง มือเย็นเฉียบ คำหมานกระแทกไม้สอยเข้าหารังมดแดงถี่ยิบ
" อุ๊ยยย ... อุ๊ยยย ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว "
จอยร้องเสียงดัง ขาสั่นระริก คำหมานกระทุ้งไม้สอยขึ้นไปสุดแรง
" อู๊ยยยยย ... ไม่ไหวแล้ว มดแดงกัดจอยอ่ะ "
จอยดิ้นออกจากอ้อมแขนของคำหมาน สองเท้าซอยกับพื้นยิก ๆ มือไม้ปัดหัวปัดผมให้พลันละวัน
คำหมานเองก็เพิ่งรู้สึกตัวว่า ....
" เว่ย .. มดเว่ย ... ฮ่วย ... มดแดง กั๊ดดดด........ "
สองเท้าซอยกับพื้นยิก ๆ มือไม้ปัดหัวปัดผมให้พลันละวัน
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
[ ภาพโคลส์อัพ , ซาวด์ประกอบลูกทุ่งกีตาร์หวาน ต่าย อรทัย ]
คำหมาน จ้องมองโทรศัพท์มือถืออย่างเหม่อลอย จอยกลับไปหลายสัปดาห์แล้ว ก่อนขึ้นรถตู้ของ
กรมส่งเสริมการเกษตร จอยยังมากระซิบที่ข้างหูคำหมาน
" แล่วสิคึดฮอดอ้ายคำหมานเน๊อะ ... "
เสียงใส ๆ ยังดังก้องในหูคำหมาน กลิ่นสาวยังตราตรึงความรู้สึกทุกลมหายใจเข้าออก
คำหมาน สงสัยตัวเองว่า ทำไมไม่บอกจอยไปว่า เขาจบเกษตรศาสตร์จากมหาวิทยาลัยขอนแก่น
ความหวงแหนแผ่นดินเกิดอันเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ ทำให้คำหมานเลือกที่จะ
กลับมาพัฒนาหมู่บ้านของตนเอง จนกลายเป็นหมู่บ้านเกษตรพึ่งตนเอง เป็นที่กล่าวขาน
จนกรมวิชาการเกษตรต้องส่งข้าราชการบรรจุใหม่มาเรียนรู้บทเรียนชีวิตจริงจากเขา
คำหมาน ไม่แน่ใจว่า จอยจะเข้าใจในสิ่งที่เขาทำ จอยจะมองเห็นสิ่งที่เขาศรัทธา
และจอยจะยอมมาเป็นแฟนชาวนารึเปล่า ?
ครั้งสุดท้ายที่คำหมานโทร.ไปหา จอยบอกว่ากำลังจะไปออกภาคสนามที่อีกจังหวัดหนึ่ง
" คึดฮอดอ้ายคำหมานหลายเด๊ .. "
คำหมาน อยากจะบอกจอยว่า ...........
..
สำเนียงภาษาอีสานของจอยอ่ะนะ เว้าไทยซ้าก่ะคื่อกั๊นแหละ .. นี่ก้อด่าย ...
..
" เจ็บย้อนรอ อ้ายต้องทำใจ ... จนน้ำตาซึม
พออ้ายสิลืม เจ้ากลับหวนมาต่อ
เทียวมาเว้าหยอก ... คึดฮอด ฮู้บ่
ตั๋วให่คึดต่อ จั๊กหน่อยก็หลอยลาไกล ...
แต่นี่แหละเน๊อะ คนบ่จริงจัง ... หลอกให้ความหวัง แล้ววางง่าย ๆ
เจ้าจบ อ้ายเจ็บ ย่อนลืมบ่ได้
ถ้าบ่จริงใจ ... ตั๋วให่คึดฮอดเฮ็ดหยัง ............ "
...
...
..
..
.
.
[ ภาพเฟดเอ๊าท์ จนถึงแบล็คดร๊อป , ตัวหนังสือวิ่งขึ้น ]
รายนามนักแสดง :
.
คำหมาน : ปอยฝ้าย เสียงอีสาน
จอย : อาจารียา บุษบาแด็นส์เซอร์
ผู้ใหญ่มี่ : ไอ้มัมมี่ แบร่ แบร่ ( คนนี้ เป็นสมาชิกบอร์ดหลุดโลกครับ )
หัวหน้าเกษตรอำเภอ : underground ( คนนี้ก็ใช่ .. )
ลูกน้องเกษตรอำเภอ : คนคุณภาพ , หนับหนุน , แฟนหลุดโลก ( ไอ้ทั้งหมดนี่ก็ด้วย )
...
บทภาพยนต์ : จ่าโจ
ตัดต่อ-บันทึกเสียง : From hell ( คนนี้เป็นอดีตนักดนตรีเก่า .. เล่นฮาร์ดร็อคซะเป็นส่วนใหญ่ )
เสื้อผ้า-แต่งหน้า : อีโรมรันพันตู กระเทยช่างแต่งหน้าจากพิษณุโลก
ธุรกิจกองถ่าย : เบน , วา , อาตมาเองไอ้คุณโยม ( พวกนี้ก็ทีมหลุดโลกครับ ... )
..
กำกับการแสดง : จ่าโจ
อำนวยการสร้าง : ทีมบี เอ็นเตอร์เทนเมนต์ คอมปานี ลิมิเต็ด ...
(c) 1998-2020 Lhudlok. All rights reserved.
...
Create Date : 08 เมษายน 2551
Last Update : 8 เมษายน 2551 9:25:17 น.
9 comments
Counter : 971 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านแล้วก็ยิ้ม
ถ้าฟังภาษาอีสานรู้เรื่อง จะมองภาพออก
ถ้าไม่ได้เว้าลาว มันยากจะเข้าใจเด้ออ้ายอ้าย
โดย:
ดาริกามณี
วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:15:19:31 น.
ยินดีต้อนฮับเน้อเจ้า ยามใดที่ได้มีโอกาสมาแอ่วเชียงใหม่
มาไหว้สาครูบาศรีวิชัย แลนมัสการพระธาตุดอยสุเทพเน้อเจ้า...
โดย:
ออริกาโน
วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:15:44:23 น.
ม่วนคะน้าด อ้าย...
โดย: น้องสาวหล่า.. IP: 124.120.218.192 วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:16:33:43 น.
สวัสดค่ะคุณโจ ยำมดแดง อร่อยไหมคะ นักวิชาการบอกว่าแบบมีวิตามินมากๆต้องมี ไข่มดแดงเยอะๆด้วยค่ะ
โดย:
ญามี่
วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:17:36:30 น.
สวัสดีจ่าโจ
โห ไม่น่าเชื่อเลย นานมากๆแล้วนะครับ
ผมไม่ได้เล่น net เลย มัวแต่ทำงาน
ลูกน้องสอนเล่น hi5 เล่น blog เลยมาลองดู
ดีใจจังเลยได้เจอกันอีก
ช่วงนี้พักพื้น เพิ่งไปผ่าตัดมา เป็นโรคกระเพาะ
นอนอยู่เบื่อๆเลย ว่าจะเขียนอะไรๆเล่น
คิดถึงเสมอ อยากเจอทุกๆคน เป็นไงกันบ้างก็ไม่รู้
จ่าโจสบายดีนะครับ ขยันเขียนเหมือนเดิม
แล้วคุยกันนะครับ
โดย: พี่เฮฮา (
พี่เฮฮา
) วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:13:20:24 น.
สนุกดีอ่าาาา เพลินๆ ชอบๆ
โดย:
FreakGirL
วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:14:09:59 น.
สวัสดีค่ะจ่าโจ ไปเม้นต์โฆษณาจนมี่หา กอเอี๊ยะปิดแผลให้ไม่ทันเลย
โดย:
ญามี่
วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:21:41:13 น.
อยากรู้จักพระเอกในเนื้อเรื่อง ก็แวะมาที่นี่สิครับ
//tayan.cyberspeed.org
โดย: ตาย่าน IP: 118.173.115.63 วันที่: 11 มกราคม 2552 เวลา:20:37:03 น.
กรั๊กๆๆๆๆๆๆๆ มาโฆษณาถึงนี่เลยวุ้ยย
โดย: ขี้อำ IP: 117.47.182.54 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:2:47:29 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
จ่าสิบเอกโจ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
" I sit and talk to God
And he just laughs at my plans
My head speaks a language
I don't understand ... "
...
Group Blog
เรื่องเล่าของจ่าโจ
สะท้อนเงาคิด
เมษายน 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
8 เมษายน 2551
มนต์รัก ... ไข่มดแดง [เดอะมิวสิคเคิล]
All Blogs
โลกในดวงตาข้าพเจ้า..(เดอะ ค๊อฟเวอร์)
วันกล้วยไม้บาน .. ที่บ้านพ่อ
อาจจะเป็นเพราะว่าแกนโลกมันเอียง ... ?
ก่อนฟ้าสาง ..
ฤดูกาลในนรก ...
[ถนนหน้าโรงเรียน] .. จุดหมายที่ปลายฟ้า ..
... แมว ...
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหัวใจที่ท่านเรียก...
[ ... ไมโคร ... ]
ดาวหาง = หยดน้ำตา
เรื่องเล่าจากเงาไม้ " เพราะสิ่งที่ผูกพันธ์ .. คือลั่นทม ? "
เรื่องเล่าจากเงาไม้ " วันเวลาที่ผันผ่าน "
ขอเป็นคนสุดท้าย ...
มนต์รัก ... ไข่มดแดง [เดอะมิวสิคเคิล]
แรงกระเพื่อม ..
สัญชาติญาณ ..
... เพื่อนตาย ...
..... Tear On Bed .....
ค่าของเงิน [ The Story ]
ความรัก .. ของ .. คนบ้า
เห็นรถสาย 8 มั้ยครับพี่ ... ?
เทพพยากรณ์
last supper .. ของพระเจ้าแห่งบอร์ดหลุดโลก
Friends' blogs
ญามี่
ดาริกามณี
ปุถุซน
เป้ สีน้ำ
กึ่งยิงกึ่งผ่าน
ออริกาโน
*C-girl*
พี่เฮฮา
ลิด้า
มัชฌิมา
ดอกฝิ่นสีชมพู
Webmaster - BlogGang
[Add จ่าสิบเอกโจ's blog to your web]
Links
หมี่เป็ด..ผู้ชายนัยตาสนิมเหล็ก
ไทยไรท์เตอร์(รีโหลด)
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ถ้าฟังภาษาอีสานรู้เรื่อง จะมองภาพออก
ถ้าไม่ได้เว้าลาว มันยากจะเข้าใจเด้ออ้ายอ้าย