คิดถึงเพื่อน
เฮ้อออ...คิดถึงเพื่อน ๆ มาก ๆ เลยเมื่อตอนกลับเมืองไทยไปครั้งล่าสุดเป็นอะไรที่คุ้มมาก ๆ ได้เจอเพื่อนเพี้ยบ เพี้ยบ แถมเพื่อนบางคนไม่ได้เจอกันเป็นสิบปีแล้วก็มาได้เจอกันปีนี้ เยี่ยมไปเลยวันนี้คิดถึงเพื่อนเอารูปเพื่อนมาดู ก็เลยจับเอามายัดใส่บล็อกตัวเองดีกว่ายังไม่ได้ขอเพื่อนเลย ว่าอนญาติให้เอามาออนไลน์เปล่าเนี้ยเอาเป็นว่าถ้าใครมาเจอเนี้ย แล้วอย่าว่ากันน่ะ แบบว่า... เพื่อนขอโทษเริ่มตั้งแต่ยังไม่ถึงเมืองไทยเลยแล้วกันน่ะเพื่อนรักที่รู้จักกันตั้งแต่อนุบาล ก็ตกปากรับคำยอมแลกไฟล์ทบินกับเพื่อนเพื่อที่จะมารับเราที่เยอรมัน น่ารักมาก ๆ เลยกิ๊ก ... เป็นเพื่อนที่เรียกได้ว่าคบกันมานานสุด ๆแต่ด้วยหลัง ๆ ต่างคนต่างมีชีวิตของต้วเองมากขึ้น และด้วยหน้าที่การงานทำให้ไม่ค่อยได้คุยกันมากเหมือนเมื่อก่อนเท่าไหร่ แต่ว่า...ยังไงก็เพื่อนอ่ะ ถึงไม่ได้คุยกันนาน ๆ ก็ยังต่อกันติดอยู่แล้วก็ไปกินข้าวด้วยกันกับเคนสามีเค้า ก็เพื่อน ๆ กันเนี้ยแหล่ะ เฮ้อ... หาได้ไม่ไกลเลยเคนมันโชคดีได้กิ๊กเป็นภรรเมีย แต่ไม่รู้กิ๊กเนี้ยมันโชคดีหรือว่าโชคร้ายกันแน่แล้วก็มาถึงเพื่อนสมัยมัธยมต้น แบบว่า ไม่ได้เจอกันนานมากกกพอดีเค้านัดอะไรเกี่ยวกับศิษย์เก่า เนี้ยแหล่ะ เคนโทรบอก เราก็รีบไปเลยพอไปถึง... เพื่อนที่ดิฉันรู้จัก รู้จัก สนิท ๆ มันหายไปไหนหมดหว่าถ่ายรูปรุ่น 4 เสียหน่อย แบบว่า สวยที่สุดเลยฉันเพราะว่ามีผู้หญิงอยู่คนเดียว พอผ่านไปสักพัก เพื่อนผู้หญิงเริ่มมาแล้วเห็นเพื่อนครั้งแรกอยากจะกรี๊ดดดด มาก ๆ เพราะว่าเป็นเพื่อนสนิท ที่แบบว่า ไม่ได้เจอกันนานมากแล้วเรียกว่าเพื่อนสนิทได้ไงว่ะเนี้ย ย ย งง คืออยู่ดี ๆ ก็ขาดการติดต่อไปซะงั้น ไม่ได้เจอกันเป็นสิบปีได้เปล่าเนี้ยดีใจมาก ๆ เลยอ่ะ รู้สึกว่าคิดถูกจริง ๆ ที่ไปวันนี้ เพราะว่าหลังจากวันนี้ก็ทำให้เราไม่ขาดการติดต่อกับเพื่อนกลุ่มนี้อีกเลยต่อไปเป็นเพื่อนสมัย มัธยมปลาย เป็นอะไรที่ดีมาก ๆ กับการนัดเจอกันครั้งนี้เพราะว่า นา เพื่อนคนนึงก็อยู่ออสเตรเลีย แล้วเผอิญกลับมาตรงกันแต่เกือบจะสวนกันแล้ว เพราะว่านากำลังจะกลับออสเตรเลีย ส่วนเราก็เพื่งมาถึงส่วนอัจ เนี้ยก็ไม่ได้เจอนานมาก ๆ แบบว่า ลืมกันไปเลยเพื่อนคนนี้ดีใจที่ได้เจอกันเวลาเจอเพื่อนเก่า ๆ ก็ชอบพูดถึงความหลังเนอะเจอกี่ที่ก็พูดมันอยู่เรื่องเดิม ๆ แล้วไงล่ะก็ไม่เบื่อ ก็ยังคงขำเรื่องที่พูดมาแล้วเล่ามาแล้วเป็นร้อย ๆ ครั้ง ตลกอยู่ได้ยายนา สาวอิมพอร์ตวันนั้นนัดเจอกันที่ร้านหัวหิน ลาดพร้าว 71 นามาคนสุดท้ายแล้วแต่งตัวแบบว่า กรุงเทพฯหิมะตกมาก ๆ เลยเห็นแล้วสงสารเพื่อนกลัวจะเป็นลมตายเสียก่อนอัจ แม่ผู้จัดการสาวสวยสามสาวขี้เหล้า รวมด้วยช่วยกันดูดขอถ่ายรูปคู่กับผึ้งหน่อยน่ะนี้ก็ไม่ได้เจอกันนานมากแล้วเหมือนกัน แต่ว่ายังดี ยังได้แชทกันบ้างตามประสาแล้วก็ชักภาพหมู่กันเลยเพื่อนอีกกลุ่มนึงเป็นเพื่อนที่เรียนราชภัฎ ด้วยกันจำได้ว่าเราจะเจอกันจับฉลากกันทุกปี ด้วยราคาแบบต้นทุนต่ำ แต่ว่า... ขายไอเดีย (หรือเปล่าไม่รู้)ทุกปีเราก็ถ่ายรูปเยอะมาก ๆ แต่ปีนี้เห็นเพื่อนเก่งเอากล้องแบบว่าไฮโซไปด้วย เราก็เลยปล่อยให้เก่งถ่ายแต่ว่า... รูปทั้งหมดนั้นหายไปแล้วกลับคอมพ์เดี้ยง ๆ ของเก่ง ไม่รู้ว่าจะด่าเพื่อนหรือว่าจะเสียใจกับเพื่อนดีงานนี้ร้อง เล่น เต้นระบำกันมันส์ไปเลย แบบว่ากิน ดื่ม ร้องมาก ๆ สนุก มาก ๆ เพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อนสมัยเรียนแต่ว่าสนิทสุด ๆ และรักมาก ๆ ก็มียายคนนี้แหล่ะเพื่อน บี นั้นเองเธอถ่ายกับผู้ชายของเธออ่ะแล้วก็อีกคน ก็คือ ลิตา เพื่อนที่ร่วมลำบากด้วยกัน อุอุที่นครศรีธรรมราช และ ที่ลันตาสนิทกันอย่างรวดเร็วก็เพราะว่าแบบว่าไงล่ะร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมหัวจมท้ายด้วยกันเนี้ยแหล่ะ อิอิแบบนี้ต้องฟังเพลงนี้เลยอ่ะฟังทีไรก็ต้องนึกถึงเพื่อนทุกทีเลย หยุดน่ะ อย่าร้องไห้ น่ะ ....ขอบคุณเพลงจากเว็บ Imeem โพสโดยคุณ Kanahut Kyoshiro
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [