ไปดู chicago มาแล้วว

กลับจากเข้ากรุงมาอีกแล้ว
คราวนี้ พาท่านแม่ไปดู Chicago the Musical
ร้อยวันพันปี ท่านแม่ไม่เคยร้องขอจะชมมหรสพใด แต่อาทิตย์ก่อน อยู่ดีๆก็เกิดคึกขึ้นมา...
..
อืม ..chicago นี่มันน่าดูเนอะ ...

ทำเอาทั้งพี่ชาย คุณป๊ะป๋า และเราถึงกับนิ่งไปพักหนึ่งด้วยความอึ้ง...

แล้วท่านแม่ก็พูดต่อว่า .. แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้จะยังมีตั๋วรึเปล่านี่สิ...

(ทุกคน) อึ้ง ..

และแล้วก็เลยรู้สึกกตัญญูขึ้นมาโดยฉับพลัน .. (อิอิ ที่จริงก็อยากเข้ากรุงอยุ่แล้วแหละ)
โอเค ท่านแม่ งั้นเราไปดูกานนนนน

และแล้ว ก็ได้มาเยือน เมืองไทยรัชดาลัยเธียเตอร์เป็นครั้งแรก
ก่อนหน้านี้ ข้าน้อยมักจะได้ไปงานแต่ที่ศูนย์วัฒนธรรมมาตลอด ตอนจองตั๋วก็ยังคงนึกว่าเป็นที่ศูนย์วัฒนธรรม
นั่ง imagine ที่นั่งในโรงละครอยู่ตั้งนาน
สรุป .. ลืมไปว่ามันคนละที่นี่หว่า แต่โครงสร้างผังที่นั่งก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่

รู้สึกว่าที่เมืองไทยรัชดาลัยจะเล็กกว่า แล้วเพดาน(ชั้นล่าง) ก็ต่ำกว่าด้วย ดูแล้วก็รู้สึกมันติดๆตายังไงก็ไม่รู้สิ ไม่รู้มีใครคิดเหมือนเราบ้างรึเปล่า

ส่วนเรื่อง review Chicago the Musical คงไม่ต้องมั้ง
เพราะทุกๆคนคงเคยผ่านตาหนังเรื่องนี้มาบ้างแล้ว

.. มันก็ไม่ต่างกัน

แถม เราเอง .. ยังชอบหนังมากกว่าอีกต่างหาก (ซะงั้น)

มีอยู่ไม่กี่ฉากที่รู้สึกว่า ละครทำได้ดีกว่า
คือฉากที่ Roxie ถูกชักใยตอนสัมภาษณ์สื่อ นักแสดง แสดงได้เก่งโคตรรรรรร เพราะว่า แมร่งโคตรรรเหมือนถูกเชิดหุ่นกระบอกอยู่จริงๆเลย

มีหลายตอนที่มีเพลงที่ในหนังไม่มี .. ซึ่งก็เพราะมาก ชอบเพลงที่นักข่าวสาว(? หุ หุ )ร้องครั้งแรก
จำไม่ได้ว่าในหนังมีรึเปล่า แต่มันไม่คุ้นเลย

เพราะมากๆ

ส่วนฉากอื่นๆทั้งหมด ชอบในหนังมากกว่า

สิ่งที่ละครดีกว่าคือ ความสด
และพลังของนักแสดง

ระหว่างแสดงรอบที่เราไปดู mic มีปัญหาหลายครั้งมาก (ซึ่งไม่เคยมีปัญหา หลายๆครั้งที่เราไปดูที่ศูนย์วัฒนธรรม)
แต่นักแสดงก็ร้องตะโกนสดออกมาเลย
ซึ่งมัน


เจ๋งว่ะ

สดจริงๆ มีพลังเหลือเฟือกันจริงๆ

ขอคารวะหนึ่งจอก

แม้จะชอบหนังมากกว่า แต่ก็ขอแนะนำให้ใครที่มีโอกาส ไปดูให้ได้
อย่างน้อยก็ .. ครั้งหนึ่งในชีวิตละนะ...

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2552 Last Update : 16 ตุลาคม 2554 20:07:36 น. Counter : 455 Pageviews.		1 comments
Share Tweet