ไม่รู้จะเขียนอะไร บ่นไปเรื่อย ๆ ก็แล้วกัน

ช่วงนี้ไม่ได้ดูข่าวสารบ้านเมืองเลย เพราะจานรับสัญญาณเสียมาเป็นหลาย ๆ เดือนแล้ว ให้คนติดตั้งมาดูแต่ก็รอแล้วรอเล่าเฝ้าเแต่รอ น้องบอกว่า " ผมยังไม่ว่างเค้าทำงานหยุดแค่วันอาทิดย์วันเดียวเอง แล้ววันอาทิตย์ ผมก็ไปเรียนเพิ่มเติมอีก " เราก็ไม่ว่าอะไร แต่น้องบอกให้รอ เราก็รอ ก็ได้แต่เอาหนังแผ่นที่ซื้อเก็บ ๆ ไว้มาดูบ้างดูแล้วดูอีก บางเรื่องดูได้แค่ไม่ถึงครึ่งก็เลิกดูซะเฉย ๆ และคิดเอาไว้ว่า เอาน่า ถ้าฉันอารมณ์ดี ๆ กว่าจะกลับมาดูใหม่แน่ ๆ

เบื่อซีรีย์เกาหลีแล้วล่ะ พี่สาวก็จะให้ดูอยู่นั้นแหล่ะ พร้อมกับบอกว่าสนุกอย่างนั้นอย่างนี้ แต่บางทีมันเอียน ๆ แล้วก็ไม่อยากดู กลับมาดูหนังไทย ละครไทยดีกว่า จำชื่อก็ง่ายด้วย เพลงก็ร้องตามได้ด้วย กำลังว่าสั่งซีรีย์ฝรั่งมาดู เราเคยดูเคเบิลที่บ้านน้าเราสนุกดี ดูดีมีเหตุผลหน่อยแต่ไอ้น้องชายไปเปลี่ยนเป็นจานอะไรก็ไม่รู้ เวลาไปไม่ได้ดูเลยเพราะมันรับไม่ได้ เซ็งเลยเรา
เราก็เลยตกข่าวหลายเรื่อง แต่เรื่องน้ำท่วมพอรู้บ้างเห็นเพื่อนๆบอกว่า มีเรื่องการเมืองมาเกี่ยวด้วย หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ยังจะเอาเอาตากันอีก สงสารคนที่แช่น้ำมาสาม สี่เดือนจัง ใครไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก

เมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้วเราไปผ่าซีสที่รังไข่เป็นทั้ง 2 ข้างเลย แต่เราไม่เคยรู้ตัวมาก่อน ได้แต่สงสัยว่า ทำไมท้องเราป่องจังวะ ทั้ง ๆ ที่เราผอมมาก ตอนนั้นน้ำหนักแค่ 41 เอง มีแต่คนทัก เราก้ไม่เคยไปตรวจ นี่พยาบาลนะเนี่ยยย อย่าเอาอย่างนะ อะไรที่ผิดสังเกต รีบ ๆ ไปพบแพทย์ซะ และที่เราไปผ่าน่ะ เพราะซีสที่รังไข่ข้างขวามันแตก ทำให้เราปวดท้องมาก ดิ้นไปดิ้นมา น่าตกใจมาก เพราะปวดจริง เลือดมันออกอยู่ในช่องท้อง เรานึกว่าเราท้องเสียเพราะปวดเหมือนจะถ่าย แถมอาเจียนอีก น้องมาฉีดยาแก้ปวดให้ แล้วก็หิ้วเราไปนอนที่ ER มันบอกว่าเจ้มาอยู่นี่แหล่ะ เพราะบ้านพักไม่มีใครอยู่เลย เราก็หลับ

แต่พอตื่นขึ้นมาเราปวดบริเวณที่เค้าเป็นไส้ติ่งอักเสบกันน่ะอาการก็เหมือนทุกอย่างเลยมีไข้ด้วย แต่ทุกคนคิดว่าไม่น่าเหมือนไส้ติ่งอักเสบหรอกเพราะอาการอะไรจะเร็วปานนี้ เราก็ว่า แต่มันเหมือนมาก แต่ตอนนั้นหมอที่อยู่เป็นหมอที่จบแล้วแต่ทำงานตามโรงพยาบาลชุมชน 3 เดือนเค้าไม่ยอมผ่าให้เราคนกันเองไม่กล้า

เราโทรหาพี่สาวเรา และเพื่อนสนิท ทั้ง 2 คนให้เราไปโรงพยาบาลเอกชน เพราะเรามีประกันชีวิต
ไปถึง รพ. เราเจอหมอตรวจเราอีก 3 คน เพราะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าไส้ติ่งแน่หรือตรวจทุกอย่างสรุปให้เรานอนดูอาการ 1 คืน พอเช้ามาหมอที่เก่งด้านผ่าตัด ทางในท้องมาดูเราแต่เช้าเลย กดท้องเราแล้วบอกว่า " ยังไงก็ต้องผ่าแล้วนะ ท้องมีการ์ดแล้ว " คือหน้าท้องเรามันแข็งมาก แสดงว่าต้องเป็นอะไรซักอย่าง ลงไปตอน 2 โมงเช้า กลับมาอีกที บ่ายสองโมง เรารู้สึกตัวพอดีที่เค้าเอาเราลงเตียง ปวดมาก เอามือคล้ำดูแผลยาวจัง ไส้ติ้งอะไรวะ ทำไมแผลยาวจัง หรือไส้ติ้งแตกเนี่ยย
เราก้ถามพยาบาล แต่เราไม่ไม่เสียงเลย เพราะเค้าท่อช่วยหายใจ วางยาสลบ กว่าเสียงจะกลับมาตั้งหลายวันแน่ะ แต่ใช้ภาษามือและอ่านปากเอา เค้าบอกว่าเป็นซีสอะไรนี่แหล่ะ เพราะพยาบาลไม่แน่ใจเหมือนกัน มารับเวรต่อ

ตกเย็นหมอมาดูพวกญาติ ๆ เรา เพื่อนเรา เพื่อนพี่ เพื่อนน้อง ๆ เต็มห้องไปหมด เหมือนมาปิคนิคในห้องเรา แต่เรากินอะไรไม่ได้ หมอบอกว่า ไม่ใช้ไส้ติ่งหรอกแต่เป็นซีสที่รังไข่ทั้งสองข้างเลย ข้างที่แตกนะ 7เซนต์ อีกข้างที่ไม่แตก 11 เซ็นต์ แต่หมอคนแรกเค้าตัดไส้ติ่งให้แล้วนะ เพราะตอนแรกผ่าไปที่ไส้ติ่งก่อน เค้าเลยตัดให้ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เป็น แล้วเรียกหมอสูติมาดู ก็พบว่ามันอยู่ที่รังไข่ เราก็เลยมี 2 แผล สั้น 3 เซนต์ 1 แผล อีกแผลข้างล่างยาวเป็นวาเลย

ที่เล่ามานี้คงสงสัยว่ามันเกี่ยวกับน้ำท่วมยังไงใช่ไหม เกี่ยวดิ เพราะพอเรากลับไปนอนพักที่บ้านเรา บ้านเราปลูกก่อนใครพอมาหลาย ๆ ปีก็มีคนมาปลูกล้อมรอบ บ้านเราจึงต่ำกว่าบ้านใคร ๆ วันที่สองที่ออกจาก
รพ. ฝนตกมาก ๆ น้ำมาจากเขา ท่อระบายไม่ทันบ้านเราเป็นแอ่งกระทะเลย น้ำไหลเข้าท่วมถึงหน้าแข้งเกิดมาไม่เคยเลยนะ ที่อยู่เนี่ยย ต้องช่วยกันขนของ ข้างของเปียกหมด พังหมดเลย แล้วเราที่เพิ่งผ่าตัดมาหมาด ๆ เดินยังตัวงอ ๆ อยู่เลยต้องช่วยเค้าขนของขึ้นชั้นบนของก็มากมาย ในครัวต้องปล่อยไปก่อน แต่พวกอัลบั้มรูปนี่สิของหลาย ๆ คน เปียกน้ำหมดเลย รองเท้าหนัง โอ้ย หลายอย่างมาก รอจนน้ำระบายลงทะเลหมดข้างล่างของบ้านเราเต็มไปด้วยโคลนและอะไรอีกมากมาย นี้แค่ท่วมไม่กี่ชั่วโมงเรายังเครียดกันทั้งบ้านเลย

แล้วนี่ผู้คนตั้งมากมาย น้ำท่วมถึงหลังคาเป็นเวลานาน ๆ จะลำบากสักแค่ไหน เราดูในทีวีในที่ทำงานบ้าง เห็นแล้วเครียดแทนเลย ถ้าน้ำเข้ากรุงเทพ เราจะไปหาหมอได้หรือเปล่านะ เดือดร้อนไปหมดเลย เราได้แต่ช่วยบริจาค ช่วยหาเงินบริจาค เก็บเสื้อผ้าไปให้เค้าบ้างเพราะมีน้องที่ทำงานออกไปช่วยกับเพื่อนเค้าเราก็ฝากของไปบ้าง

ปีนี้เป็นที่ไม่ดีเลยสำหรับเรา พ่อก็เสีย เราเองอาการป่วยก็ไม่ดีขึ้น แม่ก็ป่วยอีกแล้วก็มาอยู่กับเรา ไม่รู้ใครแย่กว่ากัน แต่ดูแล้วแม่สบายใจกว่าอยู่กับน้าเรา อยู่กับเราทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง ตามประสาแม่ลูกแต่ปัญหาก็คือเราต้องลงมาดูเค้าตลอดไม่เป็นอันทำงาน เพราะแม่เราเดินไม่ค่อยไหวแล้ว ข้าวก็ไม่ค่อยจะกิน อีกหลายเรื่องเราก็เครียดเหมือนกันนะ บางทีก็ต้องดุบ้างเราก็รู้สึกแย่อีกดุแม่ เวรกรรมของเราจริง ๆ ตกนรกแน่ ๆ เลย

เพื่อนเราก็ชวนไปช่วยคนที่น้ำท่วม ตอนแรกเราจะไป แต่มีแม่มาอยู่แล้วเราคงไปไม่ได้ ได้แต่ส่งกำลังใจไป เราว่างานนี้ ทหารน่าจะเหนื่อยที่สุดไม่ว่าเอกชน หรือทีวีช่องไหน ๆ ที่บอกมาช่วย มาช่วย ถึงยังไง ก็ต้องให้พวกทหารหรือพวกอาสานำไปอยู่แล้ว ไม่เห็นมีใครออกมาขอบคุณทหารบ้างเลย น่าน้อยใจแทน นอนดีกว่า จบข่าว

Create Date : 21 ตุลาคม 2554 Last Update : 21 ตุลาคม 2554 22:44:34 น. Counter : 1069 Pageviews.		18 comments
Share Tweet