งานนี้มีความสุขใจ

วันนี้


พวกเราชาวสุขภาพจิต ได้รับทราบงานด่วนมาก ต้องไปดูแลสภาพทางจิตใจของผู้คนที่อพยพหนีน้ำมาจากที่ต่าง ๆ จากกรุงเทพเป็นส่วนใหญ่ เพราะทางกรมสุขภาพจิตว่าผู้คนจะเครียด และเกิดภาวะซึมเศร้าจนฆ่าตัวตายได้

เราในฐานะทำงานสุขภาพจิตในโรงพยาบาล และน้องที่ สสอ.อีกหนึ่งคนไปรับคำสั่ง จริงแล้วของอำเภอเราต้องไปที่ศูนย์เขาเขียว ศรีราชา และได้ทราบมาว่าเค้าปิดศูนย์แล้วไม่รับคนแล้ว เนื่องจากมีปัญหาอะไรไม่รู้ พวกเราก็เลยไปที่ค่ายทหาร เพราะมีคนเข้ามาแล้ว 300 คน

ในฐานะแม่ทีม กะไว้ว่าจะให้ความรู้น้อง ๆ พี่ ๆที่จะไปทำงานด้วยกันก่อนสักวันนึง เพราะบางคนยังไม่เคยทำงานสุขภาพจิตเลย แต่พอน้องรายงานหัวหน้าเค้า หัวหน้าเค้าบอกว่า ให้ไปเลยโดยเร็ว มาบอกเอาตอนเย็นเราขอรถไม่ทัน แต่ยังดีที่เค้าขอรถให้

เช้าวันนี้...พวกเรา 15 คน นัดเจรจาการทำงานกันตอนเช้า แล้วไปเอาคู่มืออีก ถึงค่ายเที่ยงพอดี เจรจากับฝ่ายนู้นนี้ เยอะเกิน ไหนจะอบต. ไหนจะทหารอีก เริ่มงานบ่ายโมง โดยเริ่มที่ คนสูงอายุก่อน จากการซักถาม คุณลุง คุณป้า ทั้งหลาย ไม่เครียด เท่าไหร่แต่มีโรคประจำตัวกันเยอะ แต่มีหมอมาดูให้ ปัญหาเลยน้อย

แต่ที่ปัญหาเยอะ ๆ คือคนที่กำลังสร้างเนื้อ สร้างตัว แล้วต้องมาเห็นสิ่งที่สร้างมากับมือต้องจมไปกับน้ำ ทำใจไม่ได้ บอกว่า ถ้าไม่มีลูก คงตายไปแล้ว เราต้องพูดคุยกันอยู่นาน กว่าจะทำใจได้ แต่เคสพวกนี้ ต้องเยี่ยมซ้ำเพราะไม่รู้เมื่อไร จะเกิดเศร้าขึ้นมาอีกต้องฝากคนข้างคอยดูแลด้วย

แล้วพวกสูงอายุก็ดีใจที่พวกเราเค้าไปคุย ได้ยินเสียงหัวเราะ พวกเราก็ดีใจที่เค้าหัวเราะได้ในสถาณการอย่างนี้

แต่ก็มีเสียงร้องไห้ด้วย แม้จะไม่ดังแต่ก็สะท้านไปทั้งใจเชียว ความโศรกเศร้าของหลายคน ความสูญเสีย การพลัดพราก

กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

อย่างน้อย ๆ วันนี้ พวกเราก็ได้ให้กำลังใจกับทุก ๆ คนที่พวกเราได้พูดคุย ได้แลกเปลี่ยนความคิด

แต่ทุกคนบอกว่า ตั้งแต่อพพยมาหลายที่ ที่ค่ายหทารที่นี่ดีที่สุด
ทหารน่ารักมาก ค่ายมณฑลทหารบกที่ 14 จ. ชลบุรี หลาย ๆ คนฝากขอบคุณมาด้วยนะคะ

พรุ่งนี้ต้องไปต่อ เพราะยังเหลืออีก 3 ตึก อีกหลายร้อยคน ที่รอเราอยู่
ลืมบอกไปว่า วันนี้ตอนบ่ายเกืบ 4 โมงแล้ว ผู้ว่า กทม. มาเยี่ยมที่ค่ายนี้ด้วย เราเห็นตัวจริงแล้วเหมือนในโทรทัศน์เปี้ยบเลย อุตส่าห์มาเน๊อะ คนติดตามเพียบเลย

เสียดายที่เราลงมานั่งรวบรวมรายงานของวันนี้แล้ว และวางแผนทำงานของพรุ่งนี้ เลยไม่ได้มีโอกาสไปเสนอเลย แต่ทำงานดีกว่าเพราะทำรีบทำให้เสร็จ เพราะผู้ว่าเราก็เอาเรื่องเหมือนกัน

ว่าแล้วเราไปกินข้าวก่อนดีกว่า กองทัพเดินด้วยท้องฉันใด เราจะมัวโม้อยู่ใย ก็ใช่ที่ ไปล่ะ แล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อนะคะ ท่านผู้อ่านทั้งหลาย คิดว่าคงมีไม่กี่คน จริงไหมคุณก๋า

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2554 Last Update : 3 พฤศจิกายน 2554 19:51:47 น. Counter : 828 Pageviews.		34 comments
Share Tweet