จริงๆ แล้ววันนี้ไม่ว่างหรอก แต่คิดถึงที่นี่ ไม่ได้มานานแล้วหลาย ๆ คนหายไปอยู่ที่เฟสบุค เราก็เป็นคนนึงที่ไปอยู่ที่นั่น แต่ก็ไม่เคยลืมที่นี่เลยนะ เพราะที่นี่ทำให้เรารู้จักหลาย ๆ คนแม้ไม่เคยเจอหน้าก็เถอะแต่เหมือนสนิทกันยังไงไม่รู้ เวลาผ่านไปนาน หลาย ๆ อย่างเปลี่ยนไป แม้แต่ใจเรา ความเราก็เปลี่ยน
เรานิ่ง เราสงบลงเยอะ ตรงนี่อาจจะเป็นที่เดียวที่สามารถระบายอะไรๆ ในใจเราได้โดยไม่ค่อยใครรู้จักเรา แม่เราแก่ลงไปเยอะ ดื้อมากขึ้น เราได้แต่ทำใจ ตั้งแต่พ่อเราเสียไปคงไม่มีอะไรต้องเสียมากมายอีกแล้ว
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ดีในสายตาคนอื่นก็ช่างเถิด่เท่าที่เรารู้ก็แล้วกัน แล้วจะมาใหม่นะ
คิดถึงทุกคน
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
หลังจากย้ายร้านแล้ว
ชีวิตก็พบกีบมรสุมลูกใหญ่ค่ะ
แทบเอาชีวิตไม่รอดเลย
แต่มุนก็ผ่านพ้นไปแล้ว
ท้ายที่สุด ไม่ว่าจทุกข์หรือสุข
ถึงเวลามันก็ผ่านพ้นไป ดังพระท่านว่าจริงๆ
คิดถึงเช่นกันค่ะ