ป่วยอีกแล้ว
เราป่วยอยู่เป็นอาทิตย์เลย ปกติจะไม่ค่อยป่วยนานอย่างนี้ ไม่ค่อยมีใครมาเยี่ยมเราด้วย แม้แต่เพื่อนร่วมงาน แต่เราไม่ว่าอะไรหรอกเพราะต่างคนต่างต่างทำงาน เหนื่อย เราดันมาป่วยเอาตอนที่งานพียบ ๆ คนนู้นไปประชุม คนนี้ไปอบรม เรานอนป่วยก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน แถมงานที่เราทำ ใครก็ทำแทนเค้าไม่ได้ด้วย มีแต่เราไปช่วยเค้า แถมตอนออกจากโรงพยาบาล เค้าบอกว่าให้ออกได้ไหมเพราะที่ห้องเรานอนเค้าต้องใช้นะ แหม..ไอ้ที่ไม่หายก็ต้องหายแหละเนอะ..กลับมาพักต่อที่บ้าน ด้วยความน้อยใจเล็ก ๆ แต่เหตุผลเค้าก็โอเคนะ มีคนใหญ่คนโตจะมาดูงาน ต้องใช้ห้องนี้เป็นห้องรับรองฟังแล้ว งง ๆ แต่ก็ช่างเถอะ ห้องนี้ไม่ใช่ห้องเรา คิดมากไปก็ใช่ที เครียดเปล่า ๆ
ตอนนี่อาการดีแล้ว สบายใจแล้วด้วย นิทานเรื่องสอนให้รู้ว่าอย่าคาดหวังอะไรมากนัก ถ้าไม่ได้ดั่งคาดจะเสียใจมาก เกี่ยวกันไหมเนี่ย