BlogGang.com : : จมื่นไวกว่า : ความรักของพ่อใครว่าด้อย-7

ความรักของพ่อใครว่าด้อย-7

วันนี้จะขอเขียนเรื่องคุณย่ามหาภัย ที่จริงไม่ใช่ว่าไม่ดีนะครับดี นะครับที่ลูกสาวมีคนรักแต่ มันเป็นรักแบบหลง เจ้าลูกสาวผมนี่ไม่รู้ซวยหรือกระไร ตอนท้องตอนเกิดนี่ พ่อแม่ผมไม่มีใครรุ้เรื่องเลย เพราะยัยแม่ไปสร้างวีรกรรมแบบ โหด ๆ ไว้กับผมเยอะ ทีนี้พอมีลูกเลยต้อง เอามานั่งคิดว่าทำไงดี จะให้ลูกสาว เข้าบ้านใหญ่เราได้ สุดท้ายคืนหนึ่ง ผมมานอนที่ชลบุรีป้าผม เป็นคน ช่างสังเกตุพรรคพวกเยอะด้วย ก็มาถามว่า “มีคนเห็นไปเดิน แมคโคร ซื้อของเด็กเยอะเลย เอาไปไหนหรือ”นอกจากนี้ยังถามถึง แฟน ผม ว่าตอนนี้เป็นไง ไหนเล่าความจริงมาให้หมด ผมก็เลยต้องจำใจเล่าความจริงว่า หลังจากที่ผม บวชแล้วผ้าเหลืองร้อน เนื่องจาก สีกามา ก่อกวน ถึงหน้าวัด แล้ว ก็ต้องไปทำงานที่กรุงเทพฯ สุดท้ายก็ไปอยู่ด้วยกันจน แฟนท้องมีลูก
ครับทุกคนในบ้านตกใจมากเลย ว่าผมมีลูก เพราะไม่มีใครคิด สุดท้ายผมอุ้มลุกสาว หัวโล้นมาบ้านเพราะเพิ่งโกนผมไฟ เสร็จ คราวนี้ แฟนผมจะร้ายกาจอย่างไร ก็ไม่มีใครคิดเพราะ ลืมหมด คุณย่ารักหลาน คุณปู่ ตามมาอุ้ม ทุกคนแย่งกันบอกว่า หน้าเหมือนปู่ ยิ้มเหมือนย่า แต่ไม่รู้โตขึ้นลูกผม มันผิดอะไรใครจะว่าเลวเหมือนแม่มันหรือเปล่า เรื่องนี้ยังไม่อยากคิด
ปี 2539 ด้วยความรักหลาน ผมต้องย้ายเคหะสถาน จากกทมมาเป็นชาว ชลบุรีดังเดิม ช่วงนั้นผมมีความสุขมากเลย ลาออกจากงานที่กทม แล้ว นั่งเขียนโปรแกรมที่บ้าน เสร็จงานไปดูลูก มีย่าเป็นกองทัพดูแลหลาน ตลอดลูกสาว อายุได้ขวบเศษวิ่งได้แล้ว กำลังซน ทำอะไรแตกนี่พ่อแม่ดุไม่ได้ ย่าออกรับแทนหมด
ปีนั้นป้าผมทำงาน เป็นปีสุดท้ายก่อนเกษียณ เลิกงานรีบกลับบ้าน คนมีอายุ สิ่งที่กลัวคือลูกหลานโดยเฉพาะหลานไม่รักนี่กลัวจริงเลย แล้วทีนี้ เราเป็นพ่อแม่เคย ความสะดวก ต่างๆ ก็ซื้อหมด อาหารสำเร็จ ต่างๆ ซื้อตามปรกติ ผู้ใหญ่เห็นเข้าก็
“เอาอะไรมาให้ ลูกกิน รู้ไหม มันใส่ยากันบูดเท่าไร ไอติมนี่ก็เช่นกัน สะอาดหรือเปล่า แล้วดูซิลูกท้องเสียทำไง “ โอย สารพัด ผมว่า เป็นอะไรที่แย่มากเลย เพราะเลี้ยงลูกพอจะดุ เขาก็วิ่งไปหาย่า เราตีก็ไม่ได้ ย่าออกรับแทน แจกัน ลายคราม แตก ย่าบอกช่างมันลองเป็นผม เด็กๆ ซิครับโดนตีเนื้อแตกแน่
คนมีอายุเราต้องเข้าใจอย่างหนึ่งว่า เขาต้องมีอะไรซักอย่างที่ผูกพันธ์ ที่เขาคิดเสมอดังนั้นไม่ว่าจะอย่างไรต้องอดทน สำหรับคนอ่านที่กำลังจะแต่งงานผมแนะนำอย่างหนึ่งนะครับ
แต่งงานแล้วไม่ควร แยกเรือน ทันที แม้เรือนหอจะเสร็จเพราะควรอยู่บ้านแม่ สามี ซักปีหนึ่งแม้จะอึดอัดก็ควรอดทน เพราะว่า อย่างน้อยจะเป็นการสร้างความผูกพันธ์กับครอบครัวสามี ทำให้พี่น้องกลมเกลียวกัน หรือวันหน้าคุณเป็น แม่ หรือพ่อมีลูกสะใภ้ก็ตาม ก็ควรให้เขาอยู่กับคุณหลังแต่งงานซักปีหนึ่ง เพราะ กรณีมีลูกหลายคน คนที่แต่งแล้วหรือยังไม่ได้แต่งจะได้มาเจอกัน บ้านใหญ่ควรเป็นหลักให้เขยสะใภ้ก่อน ให้เขาคุ้นกัน เพราะเมื่อมีลูก ลูกๆ จะได้สนิทกัน เป็นความสัมพันธ์ในหมู่พี่น้อง ด้วยเรื่องนี้ต้องขอเรียกว่าเป็นกุศโลบายในการ สร้างสัมพันธ์อย่างหนึ่ง
เรื่องนี้เคยเกิดปัญหากับแฟนผม กับน้องสาว เนื่องจากน้องสาวแต่งงานกับ นายตำรวจที่ สระบุรี จึงแยกเรือนออกไปทันที แฟนผมเป็นสะใภ้เข้ามา ก็เกิดความเปรียบเทียบว่าทำไม น้องสาวผม กลับบ้านแม่เตรียมทุกอย่างให้ตลอด ทีสะใภ้มาแม่เฉยๆ ก็ แหม เมียผมมันงกนี่นา น้องสาวผมแม่ผมเลี้ยงมาแต่เกิด จะไม่ให้เขารู้ใจกันอย่างไร สะใภ้ใหม่ควรเอาใจแม่สามีมากหน่อย เพราะ ธรรมดาเขาก้คิดว่า เรามาแย่งความรักจากลูกชายเขาอยู่แล้ว ส่วนลูกชายคือผมกับลูกเขย ไม่มีสู้มีปัญหากัน เพราะคราแรกก็คิดว่าน่าจะมีเพราะผมไม่ชอบตำรวจ ที่จริงก็คิดต่อต้าน มาแล้ว ยิ่งก่อนแต่ง ผมไปสร้างวีรกรรมโดดเตะตำรวจที่เมาแล้วอาละวาดในร้านอาหาร ย่านบางแสน ทำให้พ่อแม่หนักใจพอตัวแต่ ความที่คิดถึงพี่น้องกันเลย อยู่แบบเงียบๆ พูดน้อยๆ ก็เลยเป็นที่เกรงใจของน้องเขย ปัญหาก็ไม่เกิด
วนมาเรื่องคุณปู่คุณย่านี้ หากวุ่นวายนักแล้วลูกเราโตขึ้นแล้ว แนะนำว่าเอาไปหัดเล่น ดนตรีว่ายน้ำ หรือเรียนพิเศษซะจะได้หมดเรื่อง แค่นี้ปู่ย่าเถียงไม่ขึ้นเลยเพราะเสาร์อาทิตย์จะพักผ่อนนี่ไม่ต้องพักกันหรอกครับ ลูกซนมาก
คืนนี้ขอแค่จั่วเรื่องการอยู่บ้าน พ่อแม่ก่อนแล้วพรุ่งนี้จะเล่าเรื่องการใช้ชีวิตครอบครัวร่วมกับ ปู่ย่าที่ หลงหลาน เสียจนเราเองเซ็งไปเลย และสุดท้ายคุณแม่ม่ำขอเวลาผมวันหนึ่งนะครับจะตอบเมลล์พอดีคุณแม่ม่ำ ส่งเมลล์ถึงผม วันศุกร์แล้ว ผมไปเที่ยวกับลูกเพิ่งกลับเมื่อเย็นวันอาทิตย์วันนี้ก็ผจญภัยกับงานเสียเพลียเลย กะว่าโพสเสร็จก็ขอตัวไปนอนก่อนนะคับ

Create Date : 19 มกราคม 2548

Last Update : 19 มกราคม 2548 12:11:24 น.

5 comments

Counter : 492 Pageviews.

ดีครับ เอามารวมในนี้ จะได้ตามอ่านง่าย ๆ หน่อย

โดย: B.F.Pinkerton

วันที่: 19 มกราคม 2548 เวลา:13:00:28 น.

ตามมาอ่านจากใน พันธ์ทิพย์ค่ะ
ชื่นชมฝีไม้ลายมือการเขียนของคุณจมื่นมานานค่ะ ^.^

โดย: ป.เปิ้ล IP: 61.90.53.122 วันที่: 19 มกราคม 2548 เวลา:23:18:14 น.

เหมือนกันอ่ะค่ะ ย่ายายเปนงี้กันหมด อิอิ

โดย: prncess

วันที่: 20 มกราคม 2548 เวลา:15:35:35 น.

อ่านมาหลายตอนและพี่

พี่รุ่นพี่จอหน์นี่เหรอ หูย แก่อ่ะดิ กิ๊วๆๆๆ

โดย: บัวเอ๊ง IP: 61.90.57.70 วันที่: 21 มกราคม 2548 เวลา:20:53:37 น.

พี่บรรยายเห็นภาพครอบครัวเลยครับ อบอุ่นดี

โดย: _Vinjard_

วันที่: 24 มกราคม 2548 เวลา:0:41:38 น.