|
ความรักของพ่อใครว่าด้อย-23 (พ่อคิดอย่างแม่คิดอย่าง)
ลูกสาว นะไม่ใช่ลูกชายให้เรียนเตะต่อย นี่คือความคิดของแม่
ให้เรียนรำไทย ลูกก็แต่งตัวเก่ง แล้วต่อไปละ
.. นักศึกษาขายตัวเอาป่ะ นี่คือความคิดของพ่อ
ขัดแย้งกันสุดๆๆ
ฟังความคิดผมก่อนนะครับ เพื่อนบ้าน พ่อแม่ เพื่อนฝูงไม่ใช่น้อย ที่ สงสัยกันเยอะ ที่เสาร์อาทิตย์ลูกสาว แต่งชุดเทควันโด แล้วไปเรียนแต่เช้าเลย วันธรรมดาเลิกเรียน ไม่ไปกระโดดเชือก ก็ วิ่งกับลูก เหนื่อยนะครับ แม่ที่ไหนก็รักลูกเจอลูกสาว รับบทโหดแบบนี้ ก็สงสาร แล้ว แต่ผม คิดอะไร
ชีวิตผม เป็นพ่อ คงไม่ได้อยู่ดูวันที่ลูกแก่ จะตายเมื่อไรก็ไม่รู้ ทุกอย่างที่ผมจะให้ลูกได้ในวันนี้ แม้จะทุ่มเทสุดชีวิต เหนื่อยแทบขาดใจอย่างไรก็ต้องยอม
วันใดที่ผมตายไปแล้ว ชีวิตลูกต้องดำเนินต่อไป เขาต้องมีชีวิต อยู่ในโลกที่แข่งขันต่อ สู้ อาจจะตกงาน หรืออะไรก็แล้วแต่วิชาชีพยังคงอยู่ ตกงาน เปิดโรงเรียนสอนเทควันโด หรือเป็นลูกมือครู ครูสอนลูกสาวผม ตอนนี้เรียน ม.5 สันติราษฎร์ เฉพาะสอน เทควันโด เดือนหนึ่งก็ได้หลายอัฐไม่ต้อง ขอเงินพ่อแม่เลย เรียนหนังสือ พ่อเกิดเงินติด(เอาแน่อะไรกับชีวิต) เขารับจ้างสอนดนตรีไทยตามบ้านได้ เช่าห้องแถวขายข้าวผัดก็ยังได้
ทุกวันนี้ คนติดยาบ้าจับ นักศึกษาเป็นตัวประกันมีให้เห็นอยู่บ่อยไป อะไรจะเกิดถ้าคนที่เป็นตัวประกันนั้นเป็นลูกสาวผม !!!
ผมตายดีกว่าครับ ที่จะเป็นแบบนั้นผมคงยอม ให้ลูกเป็นแบบนั้นไม่ได้ ถ้าเกิดผมคงไม่รอให้ตำรวจมาเคลียร์สงสัยได้ยิงหัว คนติดยาบ้า นั่นตายก่อนอย่างน้อยลูกควรป้องกันตัวได้ แล้วอะไรละครับ ไอคิโดดีนะครับ กีฬาตรงนี้ไม่หนักหนาสาหัสมากแต่ เด็กจะเบื่อก่อน เพราะไอคิโด เป็นศิลปะแบบญี่ปุ่น ญี่ปุ่นเน้นในเรื่องเอาจริงจัง การเรียนรู้ต้องเรียน และทำได้ในขณะที่จิตว่าง เหมือนที่เราพิมพ์ดีดสัมผัส ใจไม่ต้องสนใจว่าอักษรใดอยู่ตรงไหนนิ้วเป็นไปตามธรรมชาติ มีสอนที่หน้าโรงเรียนศรีวิกรม์ นี่คือใกล้บ้าน แต่ เลิกเรียนเรียนยันทุ่มหนึ่งคงไม่ไหวลูกผมไม่มีทางเลือก ทั้งที่อยากให้เรียน ก็เลยมาเรียนเทควันโด มวยเตะแทน เรื่องมวยไทยไม่ต้องคุยเพราะไงซะผู้หญิงก็ไม่มีทางจับผู้ชายตีเข่าได้ง่ายๆ เลิกคิด
การเล่นกีฬาให้อะไรหลายอย่าง ตรงนี้ผมได้ประสบการณ์มาเยอะ ว่าทำให้เรา รู้แพ้ชนะรู้อภัยในสังคมที่ต้องอยู่ร่วมกับคนอื่น เราต้องให้เขารู้ตรงนี้เล่นกีฬาหวังชัยชนะ แต่ชนะอะไรจะดีเท่าชัยชนะของน้ำใจ ตรงนี้ผมอยากปลูกฝังให้ลูก
อะไรที่อ่อนโยน ผม ก็ไม่ใช่ว่าไม่ให้ลูกสนใจนะครับ เย็นวันศุกร์เรียนตีขิม ดนตรีไทย ที่ ลงทุนเยอะตรงขิมเพราะราคามาตราฐาน ตัวละสี่พันบาททีเดียว แต่ ถ้าดีๆ ราคาเป็นหมื่นบาทก็มี ขิมดีแพงตรงไหน สำคัญที่ เนื้อไม้ต้องเรียบและแข็งสีที่ทาเนื้อไม้ต้องไม่มีรอยขรุขระ แล้วก็ ต้อง มีความยาวที่ เหมาะสม ยิ่งยาวเสียงยิ่งทุ้มตีก็ง่าย
แม้ไม่ได้รำไทย แต่ ก็มีทางสอนให้อ่อน ทำไมจึงไม่ให้รำไทยหรือ เพราะผมเคย เจอหลานสาวมาคนหนึ่ง โรงเรียนให้รำไทยประจำเพราะหน้าตาดี แฟนผมก็สนับสนุน โอย โตเป็นสาวเรียน มหาวิทยาลัย เรื่องมากใช้อะไรก็ต้องของดีแพง เราจ่ายให้ได้แต่มันไม่ควรที่จะจ่ายแล้วถ้าเราจ่ายไม่ได้อะไรจะเกิด!!
ของไทยเป็นของดี รำไทยก็ว่าเป็นของดี แต่ควรให้พอเหมาะ แฟนผมทุกวันนี้ยัง เถียงกับผมไม่เลิกว่า ทำไมผมจึงสั่งไม่ให้เอาลูกเข้าร้านทำผม ก็จะทำไมละ แฟนผม นะ แต่งหน้าทางปาก ทำเล็บ โอยสารพัดที่จะคิดทำ อีกหน่อยก็ลอกหน้า ดึงหน้า ดึงมากๆ สะดืออยู่ที่ปาก ต่อไปก็ต้องไว้หนวด!!
ลูกตามไปด้วยเท่ากับเป็นการสอนให้ลูก รุ้จักของแบบนี้ ไม่ต้องสอนโตขึ้นมันรู้จักเอง
อย่างไรก็ตาม อยากให้คุณแม่เข้าใจคุณพ่อ บ้างนะครับ แม่รักและทนุถนอมลูกแต่พ่อ รักและห่วงใยมองการไกลคิดถึงวันหน้าของลูก มันเป็นรักที่ แม้ตัวตายแต่ใจยังผูกพันธ์นะครับ
| Create Date : 24 มกราคม 2548 |
|
8 comments |
| Last Update : 24 มกราคม 2548 7:02:23 น. |
| Counter : 1024 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [