Bloggang.com : แป้งทอด : First Academic Day

First Academic Day

วันจันทร์แล้วจ้า

วันนี้เป็นวันที่อาจารย์นัดพบตอนสิบโมง
โชคดีได้พี่นักเรียนไทยช่วยพาไปส่งจนถึงคณะ แต่แม้จะถึงคณะแล้ว ก็ยังงงๆ กับตึกอยู่ดีว่าตึกไหนกันแน่

อาจารย์ให้หมายเลขตึกมา แต่ก็มองหายากซะเหลือเกิน
ระหว่างที่เดินงงๆ อยู่นั้นเอง
จู่ๆ นางฟ้าก็มาโปรด มีแหม่มสาวหน้าตาน่ารักคนนึง เดินยิ้มเข้ามาถามว่า
May I help You?
เราเก๊าะเลยยื่นกระดาษที่จดที่อยู่อาจารย์ให้เค้าดู
แหม่มสาวดูแล้ว ก็ชี้ไปที่ตึกที่อยู่ด้านหน้าเรานี่เอง บอกว่าอยู่ตึกนี้ ชั้นสองจ้า

ขึ้นไปถึงชั้นสอง เหนื่อยมาก เพราะบันไดสูงมาก เลยนั่งพักตรงเก้าอี้ กะว่าหายใจหายคอก่อนแล้วค่อยเดินไปที่ห้องอาจารย์ ตามหมายเลขห้องที่อาจารย์ให้ไว้ ระหว่างที่นั่งพักและจัดเตรียมเอกสารอยู่นั้นเอง
ก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งเดินมาไขกุญแจหน้าห้องๆ หนึ่ง ชายคนนั้นหันมามองข้าพเจ้า แล้วเดินยิ้มเข้ามาถามว่า มาพบใคร
พอเราบอกชื่ออาจารย์ไป เขาก็บอกว่า ตัวกระผมนี่เองแหละครับ
เป็นอันว่าได้พบอาจารย์สมปรารถนา

หลังจากทักทายถามไถ่กันได้ซักพักใหญ่
อาจารย์ก็พาไปแนะนำห้องสมุดกลางของมหาวิทยาลัยจ้า อยู่ข้างๆ ตึกคณะนี่เอง นี่ไงจ้ะ

อาจารย์พาไปแนะนำกับบรรณารักษ์ และยื่นจดหมายขอให้เค้าทำบัตรห้องสมุดให้
จากนั้นอาจารย์ก็บอกว่าตอนบ่ายโมงให้มาพบอีกครั้ง จะพาไปอีกห้องสมุดนึงจ้ะ

หลังจากคุณบรรณารักษ์ใจดีทำบัตรฯ ให้เรียบร้อยแล้ว
คราวนี้ก็ได้เวลาหาที่ have lunch กันล่ะ
เดินไปจนถึงคาเฟ่ กินอะไรดีล่ะ

เอาอันนี้ละกันง่ายดี

แซนวิชอะไรเก๊าะไม่รุ อ่านไม่ออกอ่ะ เห็นว่ามีไข่อยู่ข้างในกะครีมสีส้มๆ คิดว่าน่าจะพอทานได้ กินกะน้ำแร่
ให้ทายสิจ้ะ ว่าหมดไปเท่าไหร่
ถ้าเมืองไทย ก็คงราวๆ ไม่เกิน สามสิบ บาท
แต่มื่อนี้ สำหรับที่นี่ เกือบ สองร้อย จ้า...... (น้ำแร่ ยูโรกว่า , แซนวิช สองยูโรกว่า) แซนวิชสวรรค์มั่กมาก

เสร็จแว้ว ตอนบ่ายก็ไปพบอาจารย์ คราวนี้พาไปห้องสมุดและสำนักพิมพ์ที่มีหนังสือเกี่ยวกับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยเฉพาะจ้า (โดยเฉพาะเรื่องทางชวากะมาเลย์) อยู่ตรงข้ามกะห้องสมุดกลางนี่เอง
ที่นี่เองล่ะจ้ะ

คุณบรรณารักษ์ใจดีทำบัตรห้องสมุดให้ฟรีอีกตามเคย

จากนั้นข้าพเจ้าก็กลับไปหอสมุดกลาง กะจะไปสำรวจหนังสือต่างๆ
ลองค้นเข้าไปจากคอมฯ เจอหนังสือที่อยากจะยืม เก๊าะเลยจดเลขออกมา
แล้วก็ไปเดินหาเอา (ตามแบบธรรมเนียมบ้านเรา)
เดิน เดิ๊น เดิน เกือบทุกชั้น จนไม่รู้จะเข้าไปซอกไหนแล้ว แถมอ่านป้ายดัชต์ไม่ออกอิก ก็เลยตัดสินใจ เดินไปหาบรรณารักษ์
บอกเค้าว่า ไอ ต้องการหนังสือ นี้ เลขนี้ ช่วยบอกไอที ว่ามันอยู่ตู้ไหน

บรรณารักษ์ (ชาย) มองกลับมาด้วยสายตาสมเพชระคนแปลกใจ จากนั้นก็จูง ไอ ไปที่หน้าคอม คีย์เข้าไป (อ๊ะ ตะกี้ชั้นก็ทำแบบนี้นี่ยะ)
เมื่อรายชื่อหนังสือปรากฏขึ้นมา เค้าก็ชี้ไปที่คำว่า request ที่อยู่ด้านล่างสุด

"ยูกดตรงนี้ แล้วใส่รหัสบัตรฯ ของยู เข้าไป จากนั้น ยูรอไป ๑ ชม แล้วเดินมารับจากไอที่เคาน์เตอร์ได้เลย" (ใครเค้าใช้ให้ยูไปหยิบเองยะ)
"อ้อ เหยอ มันเป็นแบบนี้เนี่ยเอง"

สรุปว่า ได้เรียนรู้ธรรมเนียมเรื่องการยืมหนังสือของที่นี่ไป
อันที่จริงไม่ใช่ทุกเล่มหรอกที่เป็นแบบนี้
เราต้องดูว่า หน้าจอบอกว่าหนังสือของเราเป็นแบบ close หรือ open ถ้า โคลส ก็แปลว่า ต้องขอให้ จนท ไปเนรมิตมาให้
แต่ถ้า โอเพ่น ก็แปลว่า เราต้องเนรมิตเองจ้ะ (เดินไปหยิบเอง)

สรุปวันนี้ เป็นวันเดินสาย ดูที่สถิตเสถียรของชีวิต นับจากนี้ไปอิก ๓ เดือน
นี่ยังไม่ได้เรียนรู้วิธีถ่ายเอกสารเลยนะเนี่ย เอาไว้วันอื่นกะแร้วกันน้า
ยังมีเวลาอิกหลายวัน.....

ปล.
ฝากความระลึกถึงเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนด้วยนะค้า คิดถึงทุกคน
อยู่นี่ ไม่ค่อยได้ "เบะ" เล้ย กลับไปอาจจะ "เบะ" ไม่เป็นแล้วก็ได้น้า
อ้อ
ฝากบอกคุณแม่น้องบอมบี้ให้ไปรับงานที่สูนด้วยนะจ้ะ อยู่บนโต๊ะแฟ็กซ์จ้ะ

ปิดท้ายด้วยรูปสวยๆ จากไลเด้นจ้า

Create Date : 05 กันยายน 2550

Last Update : 5 กันยายน 2550 3:58:07 น.

8 comments

Counter : 580 Pageviews.

ป้าว่าลูกสาวแอบเบะใส่บรรณารักษ์ไปแล้วล่ะ
บรรยากาศชวนให้เที่ยวมากกว่าทำงานเนอะ...ขอบอก

โดย: pachu IP: 202.28.48.5 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:8:32:55 น.

จักรยานที่จอดอยู่หน้าตึกเรียนนั่นนักเรียนเค้าขี่ไปเรียนเหยอ ที่จอดรถสองล้อเยอะมากเลยนิ แซนวิชหน้าตาไม่น่ากินเลยนิ อิ...อิ สู้แซนวิชบ้านเราไม่ได้ ตกลงมื้อนี้หย่อยหรือเปล่า เหมือนที่ pachu บอก สงกะสัยหลานแอบเบะใส่บรรณารักษ์ไปแล้วหล่ะ

อ้อ งานน่ะไปรับมาแย้วนะ ขอบอก เยอะมั่ก...ก...ก กำลังเร่งทำให้อยู่นะจ้ะ

Take care

โดย: bombie_aey IP: 161.200.255.162 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:14:40:44 น.

กังหันลมรูปสุดท้ายสวยมากมาย ส่วนรูปแรกเห็นแล้ว...น่าถีบ...มากเลย (หมายถึงจักรยานน่ะจ้ะ..ไม่ใช่รูป)

โดย: พี่วี IP: 202.12.74.74 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:15:46:21 น.

ป้าว่าแล้วไอ้ประโยคประเภท"สมเพชระคนแปลกใจ"นี่มันใช้ได้กับมวลมนุษยชาติจริงๆ
โฮะๆๆๆมานี่ถอดรูปกับกังหันลมมาเยอะๆเลยน้า

โดย: jantri IP: 125.26.232.136 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:18:18:06 น.

กำลังจะเข้ามาเขียนพอดีว่าไอความรู้สึก
"สมเพชระคนแปลกใจเนี่ย มันคุ้นๆอยู่นา

ในที่สุดก็ได้เริ่มภารกิจวิจัยสักทีนะครับ สู้ๆ

โดย: jojo IP: 58.64.76.145 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:21:41:11 น.

ฉันรู้สึกราวได้อ่าน "ไกลบ้าน" อยู่

โดย: Arthid IP: 161.200.255.162 วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:12:26:19 น.

เนี่ย รู้ป่าว เราลืมเรื่องเขียนอาศิฯ ไปเลยนะ
แต่ไม่น่าเชื่อ เมื่อคืนฝันถึงด้วยล่ะ นึกขึ้นได้เลย แล้วจะรีบแต่งส่งมาให้น้าเพื่อนๆ รอนิ้ดนึง

โดย: แอรี่จ้ะ (แป้งทอด

) วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:18:08:58 น.

บ้านเมืองเค้าสวยจริงๆ นะเนี่ย ชอบรูปกังหันลมริมน้ำจัง
ถ้าได้ไปนั่งทำทีสิสแถวๆ นั้นท่าทางจะเสร็จไวนะ 555
บรรยากาศโรแมนติกเสียเหลือเกิน

โดย: Sweet Amsel IP: 203.118.73.116 วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:22:55:38 น.