หน้าหนาวรึไม่.. ทำไมหากินยากจัง
ว่าด้วยเรื่องของ ** สตอเบอร์รี่ที่น่ารัก **
กะว่าฤดูหนาวนี้จะได้ไปเที่ยวฝั่งเหนือก้อไม่ได้ไป
ข้าเจ้ารึ ก้อรอ..ร้อ..รอ..ที่เมืองกรุงหวังว่าจะได้สัมผัสอากาศเย็นสักนิดให้ชื่นใจ แต่ที่ไหนได้...ลมหนาวพัดผ่านมาแล้วก้อผ่านไป...ป... อย่างไร้ร่องรอยเพียงแค่วันเดียว
แต่ก้อยังพยายามทำใจเอาน่า..หาผลไม้สุดโปรดกินก้อได้ ชิส์... ทว่า..หามาเป็นอาทิตย์ ที่คาร์ฟูร์แถวบ้านก้อมะมีขาย...ทำไม ทำมั๊ย ทำมัย..ไม่เอามาขายยยย...
ในที่สุดไปที่ท๊อปส์ซุปเปอร์ก้อได้เจอะเจอ...strawberry น้องสะตอ + เบอร์รี่ที่น่ารักของข้าเจ้า...อิ อิ.. อยู่ในแพ๊คสวยงามเชียว..พอพลิกดูราคาหัวใจจะวาย นิดเดียวตั้ง 80 บาทแหนะ แต่ว่าความอยากมันฉุดไม่ทันรั้งไม่อยู่แบะกระเป๋าตังค์จ่ายไป.. ที่ไหนได้พอเดินออกมาจากห้างหน่อยดันเจอแม่ค้าเข็นรถสตอเบอร์รี่สีแดงแจ๊มาอยู่ตรงหน้า ขีดละ 20บาท ถูกกว่านิดหน่อยแต่ถ้าเทียบคุณภาพ แน่นอนล่ะว่าของแพงลูกจะหน้าตางามงดกว่าเห็นๆ.. จุงอาเรยกวาดมาอีก 4 ขีดซะ
ทว่าเรื่องราวยังไม่จบง่ายๆ หลังจากที่ข้าเจ้าเพลิดเพลินกับเจ้าลูกกลมๆสีสดสวยนี่ได้ไม่กี่วัน ออมม่า(ท่านแม่) ก้อไปซื้อจากตลาดมาให้จุงอาอีก 3ขีด แถมมาทับถมอีกว่าขีดละ 15เอง.. โถ่...เศร้าเรยเรา
นี่ก้อเจ้าสตอเบอร์รี่ที่น่ารักของจุงอาเอง ผสมๆกับมะเขือเทศจิ๋ว.น่ารักใช่ม้า..อิ อิ อร่อยด้วยน้า..
Create Date : 15 มกราคม 2551 |
Last Update : 15 มกราคม 2551 22:08:37 น. |
|
4 comments
|
Counter : 776 Pageviews. |
|
|
|
อ้าว ๆ แล้วงาย ๆ หันไปมองเพื่อนร่วมงานคนจีน นัยว่าเอ้ย อย่าท้อเด่ กลับปายเอาเด่
ใจหายวาบ มานวางลงแล้วหันมาบอกว่า เสียใจนะ ไม่มีบาร์โค๊ด ไม่ได้กินแระ แม่มดอ้าปากค้าง อารั๊ยยย แค่นี้ไม่ใจเลย สู้เดว้า สู่เพื่อให้ได้มา
ป่าว
มานวางไว้แลวเดินออกมาเฉย ๆ แม่มดหันไปมองน้องสตอร์เป็นครั้งสุดท้าย สายตาละห้อย ลาก่อน สตอร์ เบอร์รี่
คุณโชคดี เจอขีดลายี่สิบ แม่มด ม่านล่ายกินซักคำ แง