Bloggang.com : jackfruit_k : เกาะคนตาย - เอาชีวิตรอดบนเกาะร้าง

เกาะคนตาย - เอาชีวิตรอดบนเกาะร้าง

เรื่อง เกาะคนตาย
โดย Kouji Mori

เรื่องนี้เป็นแนวเอาชีวิตรอดที่น่าสนใจมากค่ะ รู้สึกว่าวางโครงและการดำเนินเรื่องได้ละเอียดดีจัง ความโหดร้ายเต็มรูปแบบตามจริงอย่างสูง ทั้งกายภาพและจิตใจ (โดยเฉพาะเรื่องทรัพยากรจำกัดที่เมื่อเทียบกับซีรี่ส์ 'Walking Dead' แล้วจะอินกว่าเยอะเลยค่ะ) เหมือนเห็นการพัฒนาสภาพสังคมที่เริ่มจากชุมชนล่าสัตว์และเก็บของป่า ทำเกษตรกรรม การควบคุมจิตใจ/ความประพฤติ ความเป็นผู้นำในแบบต่างๆ ไปถึงเริ่มเกิดสงครามระหว่างเผ่าเลยทีเดียว

--- SPOILER ALERT ---

สำหรับคนที่พยายามฆ่าตัวตายซ้ำซ้อน ก็ได้รับการบอกว่า ในประเทศนี้พวกเราย่อมได้รับสิทธิการมีชีวิตอยู่ ในขณะเดียวกันพวกเราก็มีหน้าที่ของการมีชีวิตอยู่ด้วย การไม่ยอมทำหน้าที่ก็เท่ากับละทิ้งสิทธิ ... พวกคุณจะถูกลบไปในลักษณะว่าตายไปแล้ว และถูกส่งไปอยู่บนเกาะที่มีหมู่บ้านร้างและไม่สามารถออกนอกระยะ 1 กม. ได้

คนจะถูกส่งขึ้นเกาะเป็นกลุ่มเมื่อตื่นขึ้นมาก็ผจญกับความเป็นจริง ในช่วงแรกจะมีคนฆ่าตัวตายซ้ำ ระเบียบทางสังคมปกติที่ถูกเมิน (ทำให้ผู้หญิงมีอันตรายเป็นพิเศษ) คนที่จะมีชีวิตต่อที่ล้วนแต่ไม่เคยมีประสบการณ์เอาตัวรอดต้องรวมกลุ่มเพื่อหาน้ำ อาหาร ที่พัก หาของใช้ที่ถูกทิ้งไว้ในอาคารร้าง เรื่องนี้ใช้มุมมองของเด็กหนุ่ม เซ (เซอิ) เป็นหลัก กลุ่มที่เข้าร่วมนำโดย เรียว ชายหนุ่มที่มีความเป็นผู้นำสูง และ ไค ที่เซเจอที่สถาบันฟื้นฟู ถึงอายุมากกว่าหนึ่งปีแต่มีสติและเป็นผู้ใหญ่กว่ามาก และ สึงิ ที่รอบรู้ และ โทโมะ ที่เคยอยู่โอกินาวะและมีความรู้เรื่องหาของป่าพอใช้ได้

กลุ่มนี้ใช้โรงเรียนเป็นที่อยู่หลักเรื่องหลักในชีวิตคืออาหาร หากล้วย ของป่า จับปลา ถนอมอาหาร ทำเกลือ แต่ความเป็นอยู่ไม่ง่ายโดยเฉพาะเมื่อเริ่มเข้าฤดูหนาวที่ลงทะเลไปจับปลาไม่ได้ อาการบาดเจ็บหรือเจ็บป่วยเล็กน้อยก็ถึงตาย เซที่เคยอยู่ชมรมยิงธนูก็ใช้ประโยชน์จากความสามารถนี้ในการล่ากวางและหมูป่า ทำให้พบคนที่ติดเกาะเนรเทศนักโทษประหารนี้อยู่นาน และได้ลูกหมา อิกิรุ มาเลี้ยงเพื่อช่วยล่าสัตว์ ถามว่าเพื่ออะไร นั่นเป็นวิธีคิดของคนในเมือง แต่ที่นี่ไม่ใช่เป้าหมาย ไม่ใช่เพื่อความปีติยินดีหรือความสุข แต่เพื่อมีชีวิตรอด

เรียวต่อแพพาหลายคนออกนอกเกาะขึ้นเหนือเพื่อหาแผ่นดินแต่ถูกเรือลาดตระเวนชนและยิงใส่จนต้องกลับมาที่เกาะอีกครั้ง ความผิดหวังทำให้เรียวซึมเศร้าแยกตัวในขณะที่เกิดปัญหาการทำงาน การแบ่งปันจัดสรรทรัพยากรและกฏเกณฑ์ในการอยู่เป็นชุมชน แต่สุดท้ายก็กลับมาอีก การหาอาหารเป็นระบบและมีความหลากหลายขึ้น ในขณะที่เซพัฒนาตนเป็นพรานมือดี มี เคน ที่หนีมากจากชุมชนฝั่งท่าเรือช่วยตามไปล่าสัตว์ และเริ่มมีความรู้สึกดีๆ กับ ริวา ที่เคยเกือบฆ่าตัวตายด้วยกันเมื่อถึงเกาะใหม่ๆ

ในเกาะยังมีอีกกลุ่มใหญ่ที่ฝั่งท่าเรือ นำโดย ซาวาดะ ที่ตอนเพิ่งขึ้นเกาะก็นำคนอื่นให้หาเลี้ยงตัวเองได้ดี นำทรัพยากรที่ถูกทิ้งขึ้นมาทำการเกษตร ปลูกพืชเลี้ยงสัตว์ได้หลายชนิด มีตงามหลากหลายกว่าทางเรียวที่จับปลามาก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ซาวาดะก็ใช้ความกลัวและความต้องการทางเพศตวบคุมคนอย่างทาสทำให้หลายคนหนีมา รวมถึง นาโอะ ที่ขายบริการด้วย ซาวาดะที่ต้องการปล้นชิงจึงอาศัยเรื่องนาโอะเป็นจุดเริ่มต้น เรียวที่ไปเจรจาเกือบแย่ถ้าเซไม่ใช้ธนูยิงจนกลายเป็นเจ๊ากันไป เมื่อไคโดนไล่ออกจากชุมชนเพราะส่งเสริมให้คนฆ่าตัวตายก็ได้มาอาศัยกับซาวาดะ

เมื่อเซอยู่บนเกาะได้ครึ่งปีก็มีคนกลุ่มใหม่ถูกส่งขึ้นฝั่ง กลุ่มของเรียวก็พยายามช่วยรับไว้ แต่อัตราการตายก็ยังสูงมากอยู่ดี ในนี้มี โอดะ นักข่าวที่มาหาข่าวด้วย แต่การที่คนใหม่บางส่วนไปอยู่กับซาวาดะ ทำให้เกิดการข้ามแดนและซาวาดะส่งคนมากบุกเต็มรูปแบบ เรื่องขยายเป็นสงครามที่ใช้อาวุธระหว่างสองฝั่ง ทำให้ ริวจิ ขึ้นมาเป็นผู้นำการรบ เกิดการพิจารณาเรื่องสิทธิ์ที่ได้จากการเสี่ยงชีวิตและการพิพากษานักโทษ/เชลย และประชาธิปไตย นาโอะตั้งครรภ์ และโทโมะไปอยู่กับทางซานาดะ

[05/11/04, 15/01/15, 06/02/15]

เซและริวาตัดสินใจออกไปอยู่ด้วยกันที่อีกข้างของเกาะ ที่นี่การมีชีวิตอยู่คือเป้าหมาย และมีความปลาบปลื้มยินดีอยู่ในนั้น ทุกฝ่ายมีก่ีทำไร่นาจับปลาหาอาหารที่เป็นระบบและดีขึ้น แต่ก็มีความไม่แน่นอนเมื่อเห็นเรือลาดตระเวนคอยไล่เรือที่พยายามเข้าใกล้เกาะบ่อยๆ ซานาดะก็คนของตนมาจัดการพวกเรียวโดยควบคุมจิตใจว่าเพื่อปกป้องตนเอง ใช้ผู้หญิงมาฆ่าผู้ชายของฝ่ายเรียวเพื่อลดความสามารถในการต่อสู้

ตอนแรกพวกเรียวอยากให้เลิกกันไป แต่เมื่อเข้าใจว่าต้องสู้เท่านั้น โบชิ จึงสร้างอาวุธขึ้น โดยเฉพาะอาวุธที่ใช้ได้ไกลอย่างหนังสติ๊ก และส่งคนไปตามเซมาช่วย

[23/02/15, 02/09/15, 17/11/15]

ที่มา
[1] Kouji Mori. เกาะคนตาย (Jisatsutou). วิบูลย์กิจคอมมิกส์, เล่ม 1-13, 2553-2558 (ต้นฉบับ 2009-2014).

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2557

Last Update : 17 พฤศจิกายน 2558 8:51:20 น.

0 comments

Counter : 2904 Pageviews.