Enter At Your Own Risk!!
Group Blog
 
<<
เมษายน 2557
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
27 เมษายน 2557
 
All Blogs
 
ยอดนักปรุงโซมะ - ปฏิกิริยาของผู้กิน

เรื่อง ยอดนักปรุงโซมะ
เรื่องโดย Yuto Tsukuda ภาพโดย Shun Saeki ข้อมูลโดย Yuki Morisaki


--- MAJOR SPOILER ALERT ---


โซมะ - เอรินะ - เมงุมิ - อิคุมิ - พี่น้องอัลดินี

ยุคิฮิระ โซมะ เป็นเด็ก ม. 3 อายุ 15 ที่อาศัยอยู่กับพ่อ ยุคิฮิระ โจอิจิโร่ (นามสกุลเดิมไซบะ) ที่เป็นเจ้าของร้านอาหารชุดธรรมดา (แม่ ทามาโกะ ที่เสียชีวิตไปแล้วเป็นเจ้าของร้านรุ่นสองที่ฝีมือแย่มาก) โจอิจิโร่ฝีมือดีอย่างยิ่ง ทำให้โซมะได้ฝึกทำอาหารตั้งแต่สามขวบ ความเห็นคือ อาหารก็คือทุ่งร้างอันไม่มีที่สิ้นสุด ทุ่งร้างที่มีทั้งความอร่อยและไม่อร่อยกระจายอยู่เป็นหย่อมๆ นับไม่ถ้วน โซมะชอบลองทำอาหารแปลกๆ มากมายระหว่างที่แข่งกับพ่อ ร้านอาหารยุคิฮิระโภชนาอยู่ในทำเลดี ทำให้มีบริษัทอสังหาริมทรัพย์มากว้านซื้อที่ ซึ่งโซมะก็รับมือด้วยการทำอาหารเนื้อจากเบคอนและมันฝรั่ง แต่ที่ตามมาคือพ่อปิดร้านออกไปทำงานต่างประเทศ (แบบอย่างสุดหรู) เลยให้ลูกชายไปต่อ ม. ปลาย ที่โรงเรียนสอนทำอาหารโทสึคิซะที่เป็นอันดับหนึ่งของญี่ปุ่นและตั้งอยู่ในที่ดินระดับภูเขาเจ็ดลูก (ยังกะ 7 Hills of Rome 555) โรงเรียนนี้คุมโดยนักเรียนในสภาสิบยอดเยี่ยมและมีระบบท้าดวลทำอาหารที่เรียกว่าโชะคุเกคิเพื่อตัดสินปัญหา

คนที่มาสอบคือ นาคิริ เอรินะ หลานสาวของมาเฟียอาหาร นาคิริ เซ็นสะเอมอน เธอสอบผ่านเป็นอันดับหนึ่งในการเลื่อนชั้นจาก ม. ต้น ฝีมือการทำอาหารเป็นอัจฉริยะ อยู่ลำดับสิบในสภาสิบดาวเด่นโทสึคิ มีประสาทรับรู้เทพที่สุดและการแสดงความเห็นด้วยการเปรียบเทียบที่แปลกๆ อย่างข้าวต้มหอยนางรมที่รสชาติเหมือนแช่น้ำร้อนกับกอริลล่าที่ราบต่ำตะวันตก (ส่วน จขบ. ก็สงสัยว่าเแล้วยังเป็นนักเรียนอยู่ทำไม น่าจะจบไปได้แล้ว หรือต้องการให้ใส่ชุดนักเรียน?) ซึ่งเอรินะได้ออกข้อสอบอาหารไข่ โซมะเลยรับมือด้วยข้าวราดฟุริคาเคะที่ใช้นิโคโกริกลายร่าง (ก็พอจะเดาได้ว่าน่าจะเป็นอะไร แต่ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่)


อลิส & เรียว - ชิโอมิ & อากิระ - อิตชิคิ & ฟุมิโอะ - เมงุมิ, ซาคากิ & ยูคิ - อิบุซากิ & มารุอิ

สรุปได้ว่าโซมะเป็นนักเรียนใหม่คนเดียวของรุ่น 92 โดยนักเรียนที่เรียนจนจบครบสามปีมีสัก 1% ที่จะเป็นดาวเด่นในวงการอาหารไปตลอดชีวิต ในการเรียนอาหารฝรั่งเศส โซมะจับคู่ทำเนื้อวัวตุ๋นกับ ทาโดโคโระ เมงุมิ สาวแว่นผมเปียที่เกรดแย่จนได้คะแนนดี และยังโดดสัมนาทำอาหารที่นำโดยเอรินะโดยบอกว่าน่าเพื่อเพราะไม่ล้มเหลวจนเกิดการแข่งทำอาหารไข่กับที่หนึ่งอาหารอิตาเลียน โซมะไปพักที่เดียวกับเมงุมิคือหอพักเคียวคุเซที่สุดทรุดโทรมหลังจากผ่านการสอบทำอาหารของผู้ดูแลหอ ไดมิโด ฟุมิโอะ แบบหนเดียวผ่าน นักเรียนสำคัญที่สุดในหอนี้คือปีสอง อิตชิคิ ซาโตชิ อับดับเจ็ดในสิบยอดเยี่ยมที่มักเดินใส่ผ้ากันเปื้อนหรือผ้าคาดเอวผืนเดียว ส่วนปีหนึ่งก็มีเมงุมิ, อิบุซากิ ชุน (ของรมควัน), ซาคากิ เรียวโกะ (สาวสวย ถนัดข้าว), โยชิโนะ ยูคิ (ถนัดไก่), มารุอิ เซ็นจิ (นักวิจัย) -_-"

โซมะก็ไปช่วยชมรมดงเค็น (ข้าวราดหน้า) ดวลกับ มิโตะ อิคุมิ มีทมาสเตอร์สาวในสังกัดเอรินะ ก่อนไปค่ายฝึกอบรมเขี่ยทิ้งของนักเรียนปีหนึ่งที่ใช้รุ่นพี่จบการศึกษา (แน่นอนว่าเป็นโอนเนอร์เชฟชื่อดัง) มาเป็นครูฝึกและนำโดย โดจิมะ กิน หัวหน้าพ่อครัวใหญ่และกรรมการบริหารโทสึคิรีสอร์ท ที่นี่โซมะได้เจอคู่แข่งที่เป็นลูกครึ่งอิตาลี ทาคุมิ อัลดินี (แถมน้องชาย อิซามิ อัลดินี) และลูกพี่ลูกน้องเอรินะลูกครึ่งเดนมาร์ก นาคิริ อลิส ที่ต้องการแย่งตำแหน่งสูงสุดของโทสึคิกับเอรินะ งานแรกโซมะเจอจักรพรรดินีสายหมอก อินุอิ ฮินาโกะ (เชฟอาหารญี่ปุ่น) ที่ให้หาของมาทำ (เอิ่ม อิมเมจอาเรียที่นกเป็ดน้ำขับขานกับ Pavarotti ...) ก่อนโซมะจะท้าดวลกับ ชิโนะมิยะ โคจิโร่ (เชฟอาหารฝรั่งเศส) แถมระหว่างวันด้วยทำอาหารชุดจำนวนมโหฬารทั้งเย็นและเช้า ทำเอานักเรียนโดนไล่ออกไป 352 จาก 980 คน
[27/04/14, 30/07/14, 04/09/14]


โซมะ & มิมาซากะ - ฮายามะ, โซมะ & คุโรคิบะ - โซมะ - ชิโนะมิยะ & โซมะ - โซมะ & คุงะ

เมื่อโซมะกลับบ้านก็ไปช่วยย่านร้านค้าที่เจอร้านค้าในสถานีทำพิษด้วยการสร้างเมนูไก่ทอดด้วยความช่วยเหลือของอิคุมิและ คุราเสะ มายูมิ เพื่อนตอน ม. ต้น (ผู้แอบชอบโซมะ) ซึ่งก็ทำให้สำเร็จ เป็นการท้าทายอำนาจผู้คุ้มครอง เอซัน เอ็ตสึยะ ปีสองที่อยู่ในอันดับเก้าของโทสึคิด้วยฉายานักแปรธาตุ เรื่องของครอบครัวที่มารังควานคือโทจิมะพบว่าพ่อของโซมะเป็นที่สองสมัยเรียนโดยเป็นรองจากกินและอยู่หอเคียวคุเซด้วยกัน ซึ่งพ่อได้สร้างวีรกรรมไว้มากหลาย ขนาดโซมะเจอ ชิโอมิ จุน รุ่นน้องสาวของพ่อที่เป็นอาจารย์ซัดเอาน่วม 555 อ้อ มีตอนพิเศษไปเล่นน้ำช่วงหน้าร้อนในเล่มแปดด้วย

สิบสุดยอดจัดงานคัดเลือกฤดูใบไม้ร่วงหรือการแข่งของปี 1 รอบแรกออกมาสองกลุ่มกลุ่มละสามสิบคน คัดให้เหลือกลุ่มละสี่คนด้วยการแข่งทำแกง มือเต็งอันดับหนึ่งคือ ฮายามะ อากิระ ที่เป็นผู้ช่วยชิโอมิ ผลกลุ่มเอ คือ ฮายามะ (แกงหัวปลาใส่กะเพรา, โซมะ (ออมไรซ์รีซอตโต), คนสนิทของอลิส คุโรคิบะ เรียว (แกงกุ้งมังกร) และม้ามืด มิมาซากะ ซึบารุ ทำให้มารุอิ (อุด้งแกงโปตาซสีขาว) และ อิบุซากิ (แกงรมควัน) ที่คะแนนเท่ากันตกรอบ ผลกลุ่มบีคือ อลิส (มูสฟัวกราขมิ้นพูเรชีสโดพาย ฯลฯ), คนสนิทของเอรินะ อาราโตะ ฮิซาโกะ (แกงซื่ออู้ถังเนื้อแกะ), ทาคุมิ (พาสตาเครื่องนโปลิตันซอสแกง) และ เมงุมิ (แกงโดบุจิรุปลาแองเกลอร์) โดยก่อนรอบจริงก็มีพักยกเล็กน้อย
[11/09/14, 23/09/14, 09/12/14, 04/02/15]


เอรินะ & อาสะมิ - โซมะ รินโด & อาสะมิ - อาคาเนะงาคุโบะ โมโมะ (สุดยอดลำดับสี่) & โซมะ - สึคาสะ - เอรินะ

ในรอบแรกยกหนึ่ง โซมะเจออลิสในหัวข้อข้างกล่อง ซึ่งอลิสออกมาเป็นเทมาริซูชิแบบชิ้นพอดีคำแพ้โซมะที่ทำโนริเบ็น (ข้าวกล่องสาหร่าย), ยกสองคุโรคิบะทำซุปเดอปวสราเม็งเอาชนะโคะสึยุโทริโชยุราเม็งของเมงุมิ (แต่ก็ทำให้ท่านผู้เฒ่าถอดผ้าเตี่ยวโดยไม่รู้ตัว จะ perverse ไปแล้ว -_-"), ยกสาม ฮิซาโกะทำแฮมเบอร์เกอร์ตะพาบ (จขบ. ขอบอยคอร์ด!) ฮายามะทำเคบับ (จขบ. ชอบมาก), ยกสี่เป็นการแข่งโชะคุเกคิหัวข้อของหวาน ทาคุมิทำเซมิเฟรดโดมะนาวที่มิมาซากะใช้การเลียนแบบและปรับเปลี่ยนเอาชนะไป

รอบสี่คนสุดท้ายมีหัวข้อจานหลักในอาหารฝรั่ง แต่โซมะและมิมาซากะดวลโชะคุเกคิด้วยสตูหางวัว แต่มีการ์นิเชอร์แตกต่างกัน, ส่วนอีกคู่ ฮายามะทำบกเป็ดน้ำแบบอาปิชิอุส คุโระคิบะทำปลาไหลแบบมาเตอลอต (เคี่ยวไวน์) ที่เสมอทำให้เป็นรอบชิงสามคน รอบชนะเลิศหัวข้อวัตถุดิบตามฤดูกาลคือปลาซามะซึ่งโซมะเสียเปรียบมากด้านความสามารถในการเลือกปลา โซมะทำข้าวหุงทาคิโคมิโกฮังใส่ซัมมะหมักรำแบบโอะจิยะ คุโระคิบะทำคาร์ตอชโช่ซัมมะ (ห่อกระดาษ) ส่วนฮายามะที่ทำคาร์ปัชโช่ซัมมะย่างได้เป็นผู้ชนะจากสเปชาลิเต (เอกลักษณ์เฉพาะคนเดียว)

ตรงนี้ที่น่าสนใจคือความเห็นของโจอิจิโร่และอิตชิคิที่ว่า ทุกคนต่างก็อยากจะคิดว่าถึงจะแพ้คนที่มีพรสวรรค์มันก็ช่วยไม่ได้แล้วก็ปิดฝาที่จิตใจ แต่โซมะไม่มีฝาที่ว่านั่น มีความแข็งแกร่งที่จะเผชิญหน้ากับส่วนที่ตัวเองขาดหายไปได้อย่างหน้าตาเฉย ... สาเหตุที่พวกเขาดูแคลนโซมะ นั่นเพราะถ้ายอมรับ มันเท่ากับยอมรับว่าตัวเองไม่ได้พยายาม [เล่ม 13]
[17/04/15, 26/06/15, 11/11/15]


กลุ่มกบฏ - โซมะ & ฮายามะ

พวกนักเรียนปี 1 ต้องออกฝึกงานสตาจิแอร์ โซมะกับฮิโชโกะไปร้านอาหารฝรั่งเก่าแก่ที่ได้ลูกค้าด่วนจำนวนมากจากสถานีชินคันเซ็นที่เปิดใหม่ ส่วนเอรินะและเมงุมิไปร้านอาหารฝรั่งเศสหรู ช่วงหลังโซมะไปที่ร้าน SHINO’s ที่ชิโนะมิยะเปิดใหม่ เกิดเมนูนกกระทายัดใส้รีซอตโต้กับไข่สูตรเจ้าหนูจอมอวดดี 555 ทำให้เห็นว่าเป้าหมายของการฝึกงานคือการแย่งชิงความสามารถจากมืออาชีพ ผลคือ 504 คนตกไป 210

เมื่อเปิดเทอมก็มีงานชมฤดูใบไม้เปลี่ยนสีที่สิบยอดเยี่ยมปัจจุบันเจอแปดคนสุดท้ายงานคัดเลือกฤดูใบไม้ร่วง และเนื่องจากเอรินะอยู่ปีหนึ่ง เลยย้ายมาอยู่ด้วย กลายเป็นเก้าต่อเก้า แต่เนื่องจากสิบสุดยอดไม่สนใจคำท้าส่วนตัว เรื่องเลยบานปลายในงานโรงเรียนประจำปี เทศกาลเลี้ยงพระจันทร์ ที่นักเรียนออกร้านอาหารเป็นมหกรรม โซมะประชันกับ คุงะ เทรุโนริ (อันดับ 7) ที่ถนัดอาหารเสฉวนโดยเฉพาะหมาโผโต้วฟุและอาหารรสเผ็ดอื่นๆ ด้วยหูเจียวปิ่ง ตานจีเมี่ยน และหมาโผเมี่ยนแกง

เกิดเรื่องใหญ่เมื่อพ่อของเอรินะ คือ นาคิริ อาสะมิ (นามสกุลเดิมนากามุระ และที่สามสมัยโดจิมะ/โจอิจิโร่ รุ่นน้องหอเคียวคุเซ) ที่ล้างสมองลูกสาวจนเซ็นสะเอมอนไล่ออกจากตระกูลกลับมา แล้วใช้อำนาจของสิบสุดยอดยึดอำนาจบริหารโรงเรียน (ไม่มีคำว่าผู้ถือหุ้นเลยแฮะ) ตั้งเซ็นทรัลเพื่อควบคุมจากส่วนกลาง เอรินะถูกบีบคั้นจนหนีออกจากบ้านไปอาศัยที่หอเคียวคุเซ ชมรมสมาคมถูกปิดและให้ทำตามสูตรของโรงเรียนเท่านั้น การท้าแข่งโชะคุเกคิก็ซื้อตัวกรรมการ แต่เมื่อหอเคียวคุเซจะถูกปิด โซมะก็ท้าเอซันในหัวข้อไก่บ้านซัตสึมะ ซึ่งเอซันทำข้าวมันไก่ ส่วนโซมะทำเกี๊ยวซ่าเอาชนะเพื่อรักษาหอไว้
[11/11/15, 11/12/15, 29/02/16, 15/03/16]


โคบายาชิ รินโด

อิตชิคิและสิบสุดยอดอีกสองคนถูกอาสะมิเอาออกจากตำแหน่ง แต่ก่อนออกก็วางยาเรื่องความยุติธรรมในการแข่งโชะคุเกคิได้ ทำให้เหล่าสิบสุดยอดและกลุ่มหัวกะทิที่เซ็นทรัลเลือกต้องรับการท้าแข่งจากชมรมที่จะถูกปิด ที่เอาตัวรอดได้คือชมรมอาหารสมัยใหม่ของอลิสที่ส่งเรียวไปทำอาหารแซลมอนคือคูลิเบียคชนะตัวแทนเซ็นทรัลที่ทำคอนฟีฟลอม, ชมรมอาหารท้องถิ่นโดยเมงุมิ และ ชมรมข้าวราดหน้าโดยอิคุมิ

อันดับหนึ่ง สึคาสะ เอจิ ไปสอนปีหนึ่งแทนวิทยากรที่ลาออก และถูกใจโซมะจนพนันดึงตัวกันเองด้วยอาหารกวางโดยมีเอรินะและฮิซาโกะเป็นกรรมการ ถึงเนื่อน่องกวางย่างเตาถ่านซอสเกาลัดของโซมะแพ้เนื้อกวางอบสองแบบของสึคาสะ แต่สึคาสะก็ยกเลิกเดิมพัน ภายหลังโซมะทำข้าวหน้าเท็มปุระไข่ไก่ให้เอรินะกินหลังจากเธอเล่าเรื่องอาหารของโจอิจิโร่

การสอบเลื่อนชั้นคราวนี้จะไม่ตกถ้าทำตามเซ็นทรัล แต่เหมือนเดิมตรงจัดในเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ฮอกไกโด กลุ่มกบฏเจอหนักเป็นพิเศษ รอบแรกทำอาหารแซลมอนโดยให้ปลสแย่มาก ต้องออกไปหาปลาชนิดเลิศเอง รอบสองให้ทำอาหารเส้นโดยไม่มีเส้นขณะหิมะตกหนักจนออกไปหาของไม่ได้ แต่หามันฝรั่งมาทำโกเซ็ตสึอุด้ง รอบสามเจอสิบสุดยอด โดยโซมะต้องทำอาหารหมีแข่งกับฮายามะที่เป็นอันดับเก้าชั่วคราว ผลคือฟรายแบร์กับซอสจูนิเปอร์เบอร์รี่ของฮายามะแพ้หมีสับชุบแป้งทอดกับซอสน้ำผึ้งของโซมะจากการตัดสินของ นาคิริ โซเอะ พ่อของอลิสที่สืบทอดการถอดเสื้อของเซ็นสะเอมอนมาด้วย
[07/06/16, 22/09/16, 31/12/16, 13/01/17, 04/05/17, 20/06/17]


การแข่งรอบนี้เหลือแต่โซมะ เอรินะ ทาคุมิ และเมงุมิ ทำให้โดจิมะลากตัวโซอิจิโร่ออกมาท้าอาสะมิเพื่อให้เกิดการแข่งโชะคุเกคิแบบกลุ่ม เรจิมอง เดอ ควิซีน ทำให้มีการอ้างถึงประวัติศาสตร์ในอดีตที่โซอิจิโร่ถูกเรียกว่าอสูรร้ายก่อนจะลาออกจากโรงเรียน มีการซ้อมแข่งภายในกลุ่มที่เซ็นซาเอมอนเป็นกรรมการแบ่งทีมโดจิมะ/ทาคุมิ/เมงุมิ กับไซบะ/โซมะ/เอรินะ กำหนดทำอาเช่ปาร์เมนติเยร์ (เนื้อบด/มันบด/ชีสซ้อนแล้วอบ) และห้ามพูดระหว่างทำ

ในรอบแรกที่กรรมการคือบุ๊คแมนของ WGO (ล้อมิเชลิน) กบฎเขี่ยนสิบยอดเยี่ยมใหม่ทั้งสามคู่ คือโซมะทำโคะงาชิโซบะจากแป้งซัมบังโคะ เอาชนะอิจิบังโคะโซบะกับคาคิอาเงะกุ้งซากุระของ คิโนะคุนิ เนเนะ ที่เป็นเพื่อนแต่เด็กของอิตชิคิ ส่วนอิตชิติก็ทำฮิสึมะบุชิหรือข้าวหน้าปลาไหลย่างจากของในหอเคียวคุเซชนะอาหารอิตาเลียนคาปิโตเน่อินอูมิโดปลาไหล และ เมงิชิมะ โทสึเกะ อดีตอันดับสามชนะอย่างไร้ข้อมูล

รอบสองสามคู่ มีหัวข้อใบชาที่สึคาสะ (อันดับหนึ่ง ถนัดอาหารอิตาเลียน) ส่งซุปพูเรชั้นชาเขียวสี่ชนิดชนะคุงะ (อดีตอันดับเจ็ด อาหารเสฉวน) ที่ทำหมูเปรี้ยวหวานน้ำส้มสายชูดำชาเขียว, หัวข้อสองคือพริกที่ โคบายาชิ รินโด (อันดับสอง วัตถุดิบประหลาด เรื่มจะคล้าย 'จอมโหดกระทะเหล็ก') ที่ทำจรเข้ผัดพริกปราบเมงิชิมะ (อดีตอันดับสาม ถนัดราเม็ง) ทำแอฟริกันราเม็ง และหัวข้อสามคือทูน่าที่ ไซโต้ โซเม (อันดับสี่ พ่อครัวซูชิ) แสดงฝีมือลงมีดที่เหนือกว่านักเลียนแบบมิมาซากะทำซูชิ
[30/08/17, 20/12/17, 17/04/18]

รอบสามหัวข้อคือเนยสำหรับไซโต้ โซเม ซึ่งข้าวหน้าปลาดิบเนยแพ้โซมะที่ทำอินาริซูชิปิลาฟเนย, เนื้อวัวสำหรับเอซัน (ฉายานักแปรธาตุ ทำเนื้อวัวย่าง) แพ้ทาคุมิ (พิซซ่าหน้าครึ่งชิกุเระนิครึ่งชีส) สุดท้ายแอ๊ปเปิ้ลสำหรับอากาเนะงาคุโบะ (สิบยอดเยี่ยมอันดับสาม) ที่ทำทาร์ตแอปเปิ้ลกุหลาบเอาชนะเมงุมิที่ทำโดรายากิเนยและคอนฟิตูร์แอ๊ปเปิ้ล (คหสต. คือการอ้างถึงการ์ตูนกีฬาสาวน้อยนี่ฮามาก)

รอบสี่คู่แรกเป็นหัวข้อน้ำตาลทรายแดงที่โมโมะทำโรลเค้กน้ำตาลทรายแดงโชยุทรงปราสาทแพ้เอรินะที่ทซูเฟลเลอเชดูกลาสแบบแพนเค้กสอดใส้โดรายากิ คู่สองใช้หัวข้อกระต่างป่าที่สึคาสะทำเนื้อกระต่ายป่าตำรับชาววังฝรั่งเศสเอาชนะอิตชิคิที่ทำน้ำซุปวังโมโนะ (อิตชิคิเหลือแต่ผ้าเตี่ยว) คู่สามมีการเปลี่ยนกรรมการเป็นอาสะมิกับบุ๊คแมนรุ่นเดอะสองคน หัวข้อคือหมึกยาริที่รินโดที่ทำเกาซา (อาหารเปรู) เอาชนะทาคุมิที่ทำคาลามารีริปิเอนี

รอบสุดท้ายแต่ละทีมเหลือสองคน หัวข้อทำออเดิร์ฟและจานหลักเป็นคอร์สเมนู รินโดทำมิลเฟยเห็ดสอดไส้ดูแซลคู่กับเนื้อกวางชิโอะกามะ (อบโดยให้เกลือและไข่ขาวหุ้ม) ของสึคาสะ ที่แพ้โซมะทำปาเตเดอกัมปาน (แบบชนบท) ที่ดูเหมือนเนื้อติดกระดูดที่มนุษย์หินกิน กับเอรินะทำข้าวหน้าไก่ใส่ไข่ที่หน้าตาเป็นเนื้ออบ รอบนี้มีพัลส์แห่งการถอดของอาสะมิที่ผลคือคนรอบข้างถอด (นัยว่าได้พลังมาตอนแต่งเข้าตระกูลนาคิริ -_-") เป็นการจบภาคปีหนึ่ง [เล่ม 31]
[31/05/18, 25/06/18, 27/09/18, 24/10/18, 24/12/18]

เริ่มเรื่องขึ้นปีสอง เอรินะเป็นผู้นำโรงเรียน โซมะอันดับหนึ่ง อิตชิคิอันดับสอง คุงะอันดับสาม ฮายามะอันดับสี่ คุโระคิบะอันดับห้า อลิสอันดับหก ทาคุมิอันดับเจ็ด เอซันอันดับแปด คิโนะคุนิอันดับเก้า เมงุมิอันดับสิบ

เกิดเหตุคนครัวเบื้องหลังป่วนร้านอาหารทั่วญี่ปุ่นด้วยโชะคุเกคิ เบื้องหลังคือ ไซบะ อาซาฮิ ในอดีตตอนที่น็อคโจอิจิโร่ตระเวนอยู่ที่อเมริกา ได้รับเด็กกำพร้าคนเป็นศิษย์ตั้งแต่เจ็ดขวบถึงสิบห้าปีก่อนกลับญี่ปุ่นไปดูแลโซมะเพราะภรรยาตาย ทำให้อาซาฮิเกลียดโซมะมาก

WGO จัดการแข่งขันคนทำอาหารวัยหนุ่มสาวระดับโลก The Blue ที่ปราสาทในญี่ปุ่น ผู้ชนะจะได้เป็นคนครัวเฉพาะผู้ดูแลสูงสุดของ WGO รอบแรกที่ประตูหนึ่ง โซมะทำขนมแป้งโมนากะใส่ตับปลาอังคิโมะเป็นอาหารค่ำมื้อสุดท้ายให้คนครัวยามค่ำในตำนานยากูซ่าที่ใกล้ตาย ทาคุมิทำอาหารหย่านมสำหรับเด็กเล็ก เมงุมิทำอาหารสำหรับเจ้าของและหมา, รอบสองที่ประตูสอง ทำอาหารราคาเกินหมื่นเยนจากสินค้าในร้านสะดวกซื้อ สึคาสะที่ได้ผ่านรอบแรกทำเนื้อกับไก่ซอสเดมิกลาส โซมะครั้งแรกทำอาหารชุดสุกี้ยากี้เนื้อวัวกระป๋องที่ไม่ผ่านเพราะใช้สินค้าเสียเปล่า ครั้งที่สองทำอาหารโอะเซจิใส่กล่องเป็นอาหารคอร์สสุดหรู ส่วนของทาคุมิไม่มีอธิบาย, รอบสามที่ประตูสาม เป็นการปรุงรสเนื้อวัว เมงุมิทำเนื้ออบย่างดอกโบตั๋น ทาคุมิใช้คมมีดเมซซาลูน่า

ที่ประตูสุดท้าย เป็นการดวลเดี่ยว โซมะเจอหัวข้อเค้กคริสต์มาสที่ทำบึชเดอโนแอลดอกไม้ไฟเอาชนะเค้กชั้นคลัสเตอร์ช็อกโกแลตชิพ (ที่ จขบ. คิดว่าน่าจะชอบมากกว่า) ต่อไปหัวข้อเนื้อไก่รุ่นที่อาซาฮิใช้เลือดไก่หมูทำซอสและไส้กรอกชนะสึคาสะ ของทาคุมิเป็นแข่งกับคู่ ทำอามูส์ที่เสิร์ฟก่อนออร์เดิร์ฟ โดยทาคุมิและโซมะทำสฟอร์มาโตหยินหยางชีสกับตะพาบชนะแวร์รีนกะเทยโลกสามชนิด

นาคิริ มานะ แม่ของเอรินะมีคำสาปลิ้นเทพที่ทำให้เซ็นสะเอมอนส่งแผนการไม่ให้เอรินะเจอภัยแบบเดียวกัน


มานะเป็นผู้ตัดสินหลังม่าน

รอบรองชนะเลิศ ทำอาหารหลักห้าอย่างเป็นหนึ่งเดียว

อาซาฮิ



ส่วนโซมะทำข้าวผัด โดยผสมอาหารชาติต่างๆ คือ หมูตงปอ อักกวาปาสซ่าหอยลายกับปลาเนื้อขาว ถัวแขกพอริยัล มีร์ปัวซ์ กับข้าวพิลาฟ แถมเทคนิคของออมไรซ์ ทำให้เกิดปรากฏกรณ์ถอดเสื้อแบบระเบิดกระจุย

รอบชนะเลิศเป็นอาหารที่ไม่เคยมีมาก่อนในโลก โซมะทำข้าวหน้าเทมปุระใส่ไข่ ส่วนเอรินะ ...

ตบท้ายด้วยตอนพิเศษ Le dessert ที่เป็นเรื่องในปีสาม โซมะที่แพ้ออกเดินทางฝีกฝน
งานแข่งทำอาหารฤดูใบไม้ร่วง



[05/06/19, 01/08/19, 13/02/19]

ลายเส้นก็ถือว่าโอเค แต่ไม่ค่อยรู้สึกถึงความเป็นเอกลักษณ์นัก เค้าโครงเนื้อเรื่องก็ไม่ได้แตกต่างจากการ์ตูนอาหารอื่น (แบบว่าเรื่องท้าแข่งอันมีที่มาไม่น่าเชื่อเยอะ) เรื่องการแปลก็อ่านได้ ถึงชื่ออาหารหลายแบบไม่ค่อยแปลให้เข้าใจ ทั้งที่อาหารก็ดูน่าทานดี ในภาพรวมไม่ค่อยถูกจริต จขบ. เท่าไหร่ ปัญหาคือหลังทานจะออกอาการเป็นแบบทางเพศที่รู้สึกว่าไม่มีรสนิยม (ขอว่ากันตรงๆ ไปเลยเถอะ) แถมมีฉากแฟนเซอร์วิสเยอะมาก ที่น่าแปลกใจคือโป๊ได้ทั้งหญิงชาย (ในลักษณะที่เริ่มสงสัยว่ากะเจาะตลาดสาววาย) ทำให้เกิดความสงสัยด้วยว่าจะโดนลอยแพไม่พิมพ์ต่อแบบ 'สูตรฮิตเมนูฮอต' (ที่ จขบ. ว่าถึงก็ยังดูดีกว่าตามที่อ่านถึงเล่ม 8) หรือเปล่า

อ้อ ท้ายเล่มสามมีเรื่องสั้นเปิดตัว 'ที่ปรึกษารักของสองเรา' ที่เป็นเรื่องสารภาพรักในโรงเรียน เห็นได้ชัดว่าลายเส้นพัฒนาไปเยอะ เรื่องก็ไม่มีอะไรนัก มีฉากแฟนเซอร์วิสบ้างแต่ไม่ได้โป๊ ท้ายเล่มสิบสามมีการ์ตูนล้อตอนสั้นโดย นาคามะ เรียว ที่ลายเส้นมีเอกลักษณ์มาก -_-" ท้ายเล่ม 31 มีปฏิกิริยาการกินของตัวละครนำหญิง ใน 'One Piece', กินทามะ รักลวงป่วนใจ ไฮคิว เวิร์ลทริกเกอร์ และ 'Assassination Classroom' (แถมอาจารย์หนวดด้วย)

ที่มา
[1] Yuto Tsukuda & Shun Saeki. ยอดนักปรุงโซมะ (Shokugeki no Soma). Siam Inter Comics, 36 เล่มจบ, 2557-2563 (ต้นฉบับ 2012-2019).


Create Date : 27 เมษายน 2557
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2563 20:07:30 น. 2 comments
Counter : 9629 Pageviews.

 
ถ้าเอาตามกระแส เรื่องนี้ก็ดังไม่ใช่น้อยนะ แต่จะไปเน้นเซอร์วิสสำหรับผู้อ่านเพศชายมากไปนิด กระแสทางออนไลน์ของทางไทยก็ค่อยข้างดีมาก แต่ไม่รู้พวกอ่านออนไลน์จะไปเสียเงินซื้อหนังสือหรือเปล่านี่สิ


โดย: เมพ IP: 171.5.250.225 วันที่: 4 พฤษภาคม 2557 เวลา:12:43:59 น.  

 
คนเขียนนามปากกาคือ tosh เคยเขียนโดจินโป๊ พอมาลงซีรีย์ก็ไม่ทิ้งลายเค้าล่ะครับ ถ้าอยากได้เรื่องอาหารแท้ๆ แนะนำจอมโหดกระทะเหล็กครับ


โดย: โอตาคุ๊ IP: 1.2.182.8 วันที่: 3 สิงหาคม 2557 เวลา:10:18:46 น.  

jackfruit_k
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 211 คน [?]




Latest Updates
นิยาย ไทย, จีนแปล, แปล, อังกฤษ; การ์ตูน ญี่ปุ่น, อื่นๆ; หนังสือ ไทย, แปล, อังกฤษ
New Comments
Friends' blogs
[Add jackfruit_k's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.