Bloggang.com : jackfruit_k : โซ้ยแหลก - พ่อครัวจอมตะกละ

โซ้ยแหลก - พ่อครัวจอมตะกละ

เรื่อง โซ้ยแหลก
เรื่องโดย โคกะ อากาเนะ ภาพโดย โทชิโอะ ทานิงามิ

--- MAJOR SPOILER ALERT ---
เทนโด เรียวมะ อยู่กับพี่สาว มามิโกะ ที่เปิดร้านอาหาร ซึ่งเรียวมะมีฝีมือทำอาหารดีถึงขั้นเป็นอัจฉริยะเมื่อหิวจัด วันหนึ่งเรียวมะก็เป็นที่ถูกใจของ อุโนยามะ เซนคิจิ อดีตหัวหน้ากุ๊กโรงแรมเทโอและอาจารย์ใหญ่โรงเรียนทำอาหารอาจิคาริในปราสาทยุโรปเก่านอกเมือง (มีกำแพง ป้อม ห้องใต้ดินพร้อม) ซึ่งเรียวมะก็ได้แสดงฝีมือและลิ้นเป็นที่ประจักษ์เมื่อหิวจัดแก่นักเรียนคนอื่น อย่างประธาน เมคาตะ ชูอิจิ, รองประธาน ไอเคียว มันจิโร่ และสาวน้อย ฮิโตมิ ไม่นานก็เกิดเรื่องร้านอาหารเก่าโดนซื้อ เปิดใหม่เป็นอาหารด่วนตามนโยบายของกลุ่มโกไดที่เป็นเจ้าของโรงแรมและซุปเปอร์มาร์เก็ตบวกเครื่องปรุงรสทั่วญี่ปุ่น โดยร้านของมามิโกะถูกข่มขู่ด้วยแฮมเบอร์เกอร์

กลุ่มโกไดยังกว้านซื้อโรงเรียนสอนทำอาหารและส่งทีมเข้าแข่งในงานประกวดอาหารที่จัดทุกสี่ปี ซึ่งผู้ที่มาอาจิคาริยื่นสารท้าด้วยอาหารเชลู เบลตีชู (วิงเวียน) คือ คิซากิ โนริโตะ (ผมยาวเฟื้อย) แห่งโรงเรียนวิจัยอาหารกลุ่มโกได งานนี้อาจิคาริต้องชนะเพื่อไม่ให้เจ๊ง รอบแรกเป็นทำอาหารเนื้อสัตว์โดยใช้แก๊สได้สองนาที รอบสองสตูเนื้อที่ต้องใช้วัตถุดิบให้หมด รอบสามทำข้าวราดหน้าที่ไม่เคยมีมาก่อน รอบชิงเป็นชุดดินเนอร์ 5 ชนิด ผลออกแล้วก็ต่อด้วยการแข่งระหว่างอาจิคาริกับโกไดบนเรือท่องเที่ยวของ ร๊อกกี้ อิวากิ (ผู้ใส่ชุดประธานเหมา?) ให้ทำอาหารปลาโอ 100 ที่ มีครบ 5 รส (หวาน เผ็ด เค็ม ขม เปรี้ยว) 5 แบบ (ต้ม ย่าง ตุ๋น ทอด ของดิบ) 5 สี (เหลือง แดง เขียว ขาว ดำ) ในเวลาหนึ่งชั่วโมง แต่ละที่มีรสชาติไม่ซ้ำกัน จบแล้วก็ดวลต่อกับโรงเรียนนันโงพาสต้าโดยมีคิซากิเป็นกรรมการ ช่วยหาเมนูใหม่ให้วัดที่กำลังย่อบแย่บโดยต้องทำตามปรัชญาของหลวงพ่อเจ้าอาวาส สู้กับหุ่นยนต์ทำโอโคโนมิยากิในงานวัด แข่งทำบะหมี่ในรายการทีวี

ช่วงสุดท้ายเกี่ยวกับ นาเบโชกุน จักรพรรดิเงา ผู้นำทัพพ่อครัวเบื้องหลังวงการอาหารญี่ปุ่น โดยทั้งเรียวมะและคิซากิถูกเชิญให้ลองขโมนรสชาติสุกี้ยากี้ชื่อดังเป็นด่านแรก ก่อนไปร่วมการแข่งขันชิงมีด (ปังตอ) ของอัจฉริยะทำอาหารสมันราชวงศ์จิ้นที่ปักอยู่ในหินมาหลายพันปี ซึ่งการแข่งจัดที่ภูเขาฟูจิ ก่อนขึ้นเขาก็ต้องแสดงฝีมือผ่านด่าน อย่างทอดปลาโดยไม่ให้ตาย (- -") การแข่งรอบแรกให้แย่งเนื้อที่แขวนไว้บนเครนสูงสิบเมตร รอบสองให้นำเนื้่อมาทำอาหารโดยห้ามใช้หม้อระทะหรือเครื่องมืออื่นยกเว้นมีด รอบสามหากระสอบข้าวจริงกลางภูเขากระสอบข้าวปลอม รอบสี่หุงข้าวโดยใช้ไฟแรงระดับภูเขาเพลิง รอบห้าทำอาหารในกรงที่แขวนอยู่กลางอากาศโดยน้ำหนักในกรมต้องคงที่ตลอด รอบหกใช้ไข่กับวัตถุดิบสี่ชนิดที่เลือกเองทำอาหารที่มีสารอาหารจำเป็น 40 ชนิด รอบเจ็ดแข่งทำโซเมง รอบแปดปีนหน้าผาเอาวัตถุดิบที่แช่ในน้ำแข็งมาทำอาหารจานใหม่ และเมื่อจบการดึงมีดจากหินก็เป็นการตบท้าย ไปศึกษาต่างประเทศเดินทางในเรือเดินสมุทร ...

เรื่องนี้อ่านแล้วคิดหนักพอควรว่าจะเป็นการ์ตูนอาหารหรือบู๊กันแน่ เพราะสู้กันเยอะมากและตอนทำอาหารก็ต้องออกแรงแบบไม่ปกติอย่างเอาลวดตัดปลาโอหลายตัวหรือหมุนตัวแล่ปลาพร้อมกันที่ให้ความรู้สึกแบบศิลปะการต่อสู้มากกว่าทำอาหาร ส่วนเรื่องทำอาหารก็ไม่มีอะไรแปลกมาก (ถึงจะไม่ค่อยรู้สึกอยากทานเท่าไหร่) แต่ก็มีตอนโหดออกมาอย่างทอดปลาบ้าง สุดท้ายคือส่วนศัพท์ที่เขียนก็อ่านและสะกดผิดเพียบ อย่าง เวอเชลเลส (Versailles) สรุปความชอบสำหรับประเภทการ์ตูนอาหารคือ quadrant ต่ำสุดล่ะค่ะ

ที่มา
[1] Koka Akane & Toshio Tanigami. โซ้ยแหลก (Shiritsu Ajikari Gakuen). วิบูลย์กิจคอมมิกส์, 11 เล่มจบ, 2539-2540 (ต้นฉบับ 1987-1989).

Create Date : 16 เมษายน 2557

Last Update : 23 เมษายน 2557 0:26:14 น.

0 comments

Counter : 5530 Pageviews.