Bloggang.com : jackfruit_k : คินดะอิจิยอดนักสืบ

คินดะอิจิยอดนักสืบ - ตอนที่ 11-12, 17, 19-20

เรื่อง คินดะอิจิยอดนักสืบ - บุรุษวิญญาณ, ผีเสื้อดูดเลือด, เกาะวิญญาณอาถรรพ์, งานเต้นรำสวมหน้ากาก, ข้างหลังบานประตู
แต่งโดย โยโคมิโซะ เซซิ แปลโดย รัตน์จิต ทองเปรม, บุษบา บรรจงมณี และ ชมนาด ศีติสาร

ต้องแตกมาจากบล็อกเก่า เพราะอันเดิมเกือบถึงลิมิตจำนวนอักษรแล้วค่ะ

--- SPOILER ALERT ---

ตอนที่ 11: บุรุษวิญญาณ
สาวนางแบบนู้ดในสังกัดคลับถูกจ้างโดยชายลึกลับ บุรุษวิญญาณ (แต่งกายพันหน้า นิ้วก้อยขาด ฟันเหลือสามซี่ ผิวคล้ำ น่ากลัวสมชื่อ) ไปเป็นแบบวาดภาพ กลับถูกพบฆ่าตายในโรงแรม เป็นจุดเริ่มต้นของการฆาตกรรมซ้ำซ้อนที่เหยื่อเป็นนางแบบในสังกัดคลับคนแล้วคนเล่า

โดยเฉพาะเมื่อชมรมพิสดารจัดงานสังสรรค์ (คือถ่ายภาพนู้ดโดยใช้นางแบบของคลับ) ที่โรงแรมบ่อน้ำแร่หรูแถวอิสึ นำโดย คาโน ซันซาคุ ศัลยแพทย์ชื่อดัง คิคุจิ โยสุเกะ อดีตนักธุรกิจและอาจารย์ และ ทาเทเบะ เคนโซ นักหนังสือพิมพ์ ทำให้สารวัตรโทโดโรกิต้องรับหน้าที่หนัก แต่ก็ได้คินดะอิจิที่ไม่ยอมบอกผู้จ้างมาช่วย ...

เรื่องนี้ที่สงสัยมากคือไม่ทราบว่าเกิดปีไหน มีบอกแค่ว่าเกิดหลังตอนนางพญาผึ้งบนเกาะพิณพระจันทร์ (ที่ไม่ทราบจะโผล่ในเล่มไหน) และมีรถรุ่นปี 1952 ค่ะ อ้อ มีอ้างถึงและคนร้ายทำเลียนเรื่อง 'The Phantom of the Opera' ด้วย แต่เป็นระบำเปลื้องผ้านะ >_<

[18/04/13]

ตอนที่ 12: ผีเสื้อดูดเลือด
อาซาจิ ฟูมิโยะ เป็นดีไซเนอร์สาวสวยที่ดังกลบมือหนึ่งเดิม คุซากะ ทัตสึโกะ ฝีมืออกแบบของเธอสวยกันสมัยมาก แถมมีเป็น นางาโอกะ ชูจิ เป็นผู้อุปถัมภ์ ทำให้กิจการรุ่งเรืองถึงที่สุด ขนาดลูกศิษย์คุซากะอย่าง มูราโคชิ โทรุ ถึงกับย้ายสังกัดเลยทีเดียว และยังมีเหล่านางแบบชั้นนำเจ็ดคนที่เรียกกันว่ากลุ่มสายรุ้งที่เดินแบบให้เธอเท่านั้น

เรื่องเกิดเมื่อมีชายลึกลับเขี้ยวยาวส่งแอปเปิลที่มีรอยกัดมาให้ หลังจากนั้นนางแบบกลุ่มสายรุ้งก็เริ่มถูกลักพาตัวและถูกพบเป็นศพถูกหั่นเป็นชิ้นๆ อย่างน่าสยดสยอง ทำให้ที่เหลือติดต่อคินดะอิจิให้ช่วยสารวัตรโทโดโรกิสืบหาคนร้าย ซึ่งก็สาวไปถึง อิบุกิ เท็ตสึโซ อดีตคนรักและตำนานมนุษย์หมาป่าในฝรั่งเศส ...

ตอนนี้ไม่บอกตรงๆ ว่าเกิดปีไหน แต่ฟูมิโยะไปเรียนที่ปารีสปี 2494-2496 และกลับญี่ปุ่นเมื่องสองปีที่แล้ว เวลาก็น่าจะเป็น 2498 ล่ะค่ะ เหตุการณ์ออกจะสยองกว่าปกติ (อย่างเอาขามาผูกบอลลูนโฆษณาถุงน่อง) ซับซ้อนหักมุม ผู้ว่าจ้างคินดะอิจิโดนฆ่าแทบยกชุด แต่ตอนเฉลยสุดท้าย จขบ. ว่าพยายามหักไปหน่อยจนรู้สึกว่าไม่ค่อยมีเหตุผลรองรับฆาตกรรมสุดโหดเท่าไหร่

[09/09/13]

ตอนที่ 13: ผีเสื้ออมตะ

[xx/xx/13]

ตอนที่ 14: ผึ้งนางพญา
เรื่องนี้เกิดปี 2494

[xx/xx/13]

ตอนที่ 15: สัตว์ป่าแสนสวย

[xx/xx/13]

ตอนที่ 16: ลูกศรเทพมรณะ

[xx/xx/13]

ตอนที่ 17: เกาะวิญญาณอาถรรพ์
เริ่มเรื่องเมื่อคินดะอิจิได้รับว่าจ้างจาก โอจิ ริวเฮ เศรษฐีที่สร้างตัวในอเมริกาและกลับมาลงทุนที่เกาะโอซาคาเบะอันเป็นบ้านเกิดในทะเลเซโตะให้หาตัวลูกน้องที่หายตัวไป ซึ่งไม่ช้าก็พบชายผู้นี้ลอยน้ำในทะเล เมื่อช่วยขึ้นเรือก็พูดเรื่องแปลกๆ ก่อนตาย (บวกกับคดีเก่าที่มีชายหนุ่มต่างถิ่นที่มาเกาะหายตัวไปหลายคน) งานนี้สารวัตรอิโซคาวะดูแลและได้คินดะอิจิมาช่วย แต่ก่อนจะไปถึงเกาะก็มีคดีฆาตกรรมหญิงทรงเจ้าที่บนแผ่นดินก่อน

ตั้งแต่ปลายยุคเฮอันคนบนเกาะแบ่งออกเป็นสองตระกูลคือโอซาคาเบะและโอจิ ซึ่งโอซาคาเบะที่สืบสายเลือดจากซามูไรฝ่ายเฮเคะมีศักดิ์ฐานะดีกว่า เป็นผู้ใหญ่บ้านและผู้ดูแลศาลเจ้า ส่วนโอจิเป็นชาวประมง เมื่อคินดะอิจิไปถึงเกาะก็พบความหลังโยงกว่ายี่สิบปีก่อนคือช่วงก่อนสิ้นสงครามโลก ริวเฮเคยพา โอซาคาเบะ โทโมเอะ ลูกสาวผู้สืบทอดศาลเจ้าหนีตามไปแต่ไม่พ้น ไม่นานริเฮที่เคยได้ยกเว้นในฐานะเป็นเรี่ยวแรงสำคัญของเกาะก็ถูกเกณฑ์ ส่วนโทโมเอะถูกจับแต่งงานกับ โมริเอะ ที่แก่กว่าและเสเพลจนมีลูกแฝดด้วยกัน

ถึงปัจจุบัน ดูเหมือนริวเฮจะกลับมาหาคนรักเก่า แทรกเข้ามาบนเกาะโดยลงทุนอย่างหนักและบริจาคลูกศรทองคำให้ศาลเจ้า แต่ในงานเทศกาลที่ริวเฮจัดอย่างยิ่งใหญ่ มีการจ้างคณะระบำเข้ามาแสดง แต่โมริเอะถูกฆ่าตายตรึงติดในท่ายืนด้วยลูกศรนั้น ตามด้วยลูกสาวคนหนึ่งที่ตายมาหลายวันและศพถูกกินอย่างสยดสยอง...

ตอนนี้เป็นเรื่องยาวตอนสุดท้ายของคินดะอิจิ เกิดเมื่อปี 2510 หรือครบ 30 ปีหลังจากการทำคดีกับสารวัตรอิโซคาวะ 'ในห้องที่ปิดตาย' (ตอนที่ 9) เป็นครั้งแรก มีอ้างถึง 'เกาะภาพลวงตา' ในตอนที่ 20 ด้วย ซึ่งในบางเรื่องก็ดูคล้ายกันพอควรค่ะ แต่เรื่องนี้ซับซ้อนสยดสยองกว่าเยอะ ถือว่าทิ้งทวนผลงานก็ได้

[26/08/13]

ตอนที่ 18: บันทึกมรณะ

[xx/xx/13]

ตอนที่ 19: งานเต้นรำสวมหน้ากาก
เรื่องนี้เกี่ยวกับดาราสาว โอโตริ ชิโยโกะ ลูกสาวของจิตรกรผู้เป็นเลิศด้านภาพวาดสตรีและนางรำมีชื่อที่ภายหลังฝากตัวเป็นศิษย์สามีในอนาคตและมีผลงานโดดเด่น ชิโยโกะเป็นดาราที่เก่งกาจตั้งแต่ยังรุ่นและได้แต่งงานกับ ฟุเอะโนะโคจิ ยาสึฮิสะ ดาราหนุ่มหล่อตระกูลขุนนาง และมีลูกสาว มิสะ แต่หลังสงคราม ทั้งคู่ก็หย่ากัน ชิโยโกะแต่งงานใหม่กับ อะคุสึ เคนโซ หัวหน้าคณะละครที่หย่าภรรยามาแต่ง แต่ก็ไปด้วยกันไม่นาน ชิโยโกะหย่าและแต่งงานใหม่กับจิตรกร มากิ เคียวโงะ ซึ่งก็เข้ารอบเดิบ เธอหย่าและแต่งงานใหม่เป็นครั้งที่สี่กับนักแต่งเพลง ซึมุระ ชินจิ และหย่าอีกอย่างรวดเร็ว

ในปี 2503 ชิโยโกะอายุ 36 เป็นดาราภาพยนต์ทรงเสน่ห์ค่าตัวแพงลิบ คอยส่งเสียให้ อัตสึโกะ แม่อดีตสามีดูแลมิสะที่สุขภาพย่ำแย่อย่างดีหลังตระกูลฟุเอะโนะโคจิสิ้นเนื้อประดาตัวช่วงสงคราม และกำลังมีความรักกับ อาสึกะ ทาดาฮิโระ พ่อหม้ายจากตระกูลขุนนางผู้มีความสนใจทางโบราณคดีและในช่วงหลังสงครามได้บริหารกลุ่มธุรกิจชินมนของพ่อตาที่กำลังย่อบแย่บจนเจริญรุ่งเรืองก่อนส่งต่อให้น้องเขย ตอนนี้กำลังคว้างหลังภรรยาเสียชีวิต ลูกชายหญิงก็มีชีวิตของตนเองแล้ว

ในเมืองตากอากาศคารุอิซาวะเมื่อปีก่อน ยาสึฮิสะถูกพบจมน้ำตาย รองสารวัตร ฮิบิโนะ สงสัยว่าเป็นการฆาตกรรมแต่ไม่มีหลักฐาน ถึงปีนี้ เคียวโงะอดีตสามีลำดับสามก็โดนวางยาพิษตาย ทำให้ทาดาฮิโระติดต่อขอความช่วยเหลือจากคินดะอิจิ งานนี้ฮิบิโนะไม่ค่อยพอใจนักในตอนเริ่มต้น ภายหลังสารวัตรโทโดโรกิก็มาร่วมด้วย แถมด้วยตัวประกอบจำนวนมหาศาลที่ล้วนมีความสัมพันธ์โยงใยกันให้ยุ่ง และแน่นอนว่าพบศพเพิ่มขึ้นๆ ...

เรื่องนี้ดูผังความสัมพันธ์แล้วมึน ช่างซับซ้อนอะไรอย่างนี้ ยิ่งลักษณะการโยงผังและจัดตำแหน่งที่แปลกเป็นพื้นอยู่แล้วด้วย ต้องใช้แบบอ่านไปเจอแล้วค้นย้อนหลังเอา แต่พออ่านไปก็ไม่มีปัญหาอะไรนะคะ ตื่นเต้นซับซ้อนดี ถึงจะรู้สึกโหดร้ายมากกว่าปกติ ที่น่าสนใจอีกจุดคือในคำนำมีบอกว่าผู้แต่งอุทิศเรื่องนี้ให้ เอโดกาวะ รัมโป

ความฟุ้งซ่านของ จขบ. โงหัวอีกแล้วตอนท้ายเล่มที่กล่าวถึงที่มาของชื่อตอนว่าเอามาจากโอเปราของแวร์ดี น่าจะชัดว่าเป็นเรื่อง 'Un Ballo in Maschera' (ที่เผอิญถึง จขบ. ชอบแวร์ดีมาก ก็ไม่ค่อยชอบเรื่องนี้เท่าไหร่) แต่หลังจากนั้นมีอ้างต่อว่า 'โลกมนุษย์เปรียบเหมือนเวทีเต้นรำสวมหน้ากาก ไม่ว่าชายหรือหญิงต่างสวมหน้ากากแสดงบทบาทต่างๆ กัน' ที่นึกไม่ออกเลยว่าของใคร ที่นึกออกของ Shakespeare กับ Emerson ก็ตรงคนละครึ่ง

[22/07/13]

ตอนที่ 20: ข้างหลังบานประตู
ใน 'ข้างหลังบานประตู' คินดะอิจิที่กำลังถังแตกมีลูกค้ามาปรึกษา คือ สาวบาร์ นัทซุเมะ คาโยโกะ ที่เพิ่งถูกคนรักที่เป็นนักมวยระดับโลก อุซุอิ กินยะ ตีจากจนย้ายร้าน ได้ไปพบคู่แข่งหัวใจ เอะซากิ ทามากิ โดนฆ่าโหดด้วยปิ่นปักผมติดหมวกในซอยใกล้บาร์ แต่ศพถูกพบลอยน้ำห่างไปไกลในวันรุ่งขึ้น

เมื่อคินดะอิจิและสารวัตรโทโดโรกิสืบลึกเข้าไป ผู้น่าสงสัยและข้ออ้างก็ยิ่งบานปลาย ทั้งแฟนหนุ่มที่อ้างว่าไปค้างคืนกับสาวอื่น และ คิมมง ซุโยชิ ผู้อุปถัมภ์ทามากิ ฯลฯ แถมทำไปทำมา คิมมงก็มาจ้างคินดะอิจิอีกคน ยิ่งสืบยิ่งคนเข้ามาเกี่ยวเยอะ ทำให้คินดะอิจิต้องขอแรง ทะมง ชู ที่เคยเป็นหัวหน้าแก๊ง (แต่แพ้ทางคินดะอิจิ) มาช่วยคอยตามดูผู้เกี่ยวข้อง (ข้อที่น่าสนคือมีการใช้กระดานฝากข้อความที่สถานีชินจุกุด้วย) ...

ในตอน 'ฆาตกรรมริมชายหาด' คินดะอิจิและสารวัตรโทโดโรกิไปพักผ่อนที่ชายหาดคางามิงาอุระที่โรงแรมของมาดามหม้าย อิชิยานางิ เอะซุโกะ และถูกขอร้องให้เป็นกรรมการตัดสินประกวดนางงามหาดร่วมกับ ศาสตราจารย์ เอะงาวะ และเพื่อนสนิท คะโน ทะซุยะ หลังการประกวดศาสตราจารย์เอะงาวะตายกระทันหันเพราะหัวใจล้มเหลว แต่ลูกศิษย์ที่ตามมาด้วย คะโต ทะซุโกะ ยืนยัว่าเป็นฆาตกรรมเพราะเมื่อวันก่อนตอนศาสตราจารย์เอะงาวะใช้กล้องส่องทางไกลแอบดูพฤติกรรมไม่อายฟ้าดินของหนุ่มสาวทั่วอ่าวได้จดโน๊ดการอ่านปากใครไม่ทราบว่าจะวางยาพิษฆ่าคน ...

เรื่องสั้น 'เกาะภาพลวงตา' เกิดเมื่อคินดะอิจิไปพักร้อนที่ริมทะเลเซะโตะกับคุโบะ กินโซ แถวนี้กินโซรู้จัก ไทโซ เศรษฐีตั้งตัวเองที่อเมริกาผู้ซื้อเกาะสร้างบ้าน แต่เกิดเหตุภรรยาสาวเพิ่งแต่งงาน ชิสุโกะ ที่เพิ่งตั้งครรภ์ก็ถูกฆาตกรรมระหว่างที่ไทโซไปงานศพหลาน ...

[15/07/13]

ที่มา
[1] โยโคมิโซะ เซซิ (รัตน์จิต ทองเปรม แปล). คินดะอิจิยอดนักสืบ ตอนที่ 11 บุรุษวิญญาณ. สำนักพิมพ์ JBOOK, พิมพ์ครั้งที่ 1, 227 หน้า, 2551 (Copyright 1974).
[2] โยโคมิโซะ เซซิ (บุษบา บรรจงมณี แปล). คินดะอิจิยอดนักสืบ ตอนที่ 12 ผีเสื้อดูดเลือด. สำนักพิมพ์ JBOOK, พิมพ์ครั้งที่ 2, 242 หน้า, 2551 (Copyright 1975).
[4] โยโคมิโซะ เซซิ (ชมนาด ศีติสาร แปล). คินดะอิจิยอดนักสืบ ตอนที่ 14 ผึ้งนางพญา. สำนักพิมพ์ JBOOK, พิมพ์ครั้งที่ 1, 311 หน้า, 2551 (Copyright 1973).
[7] โยโคมิโซะ เซซิ (ชมนาด ศีติสาร แปล). คินดะอิจิยอดนักสืบ ตอนที่ 17 เกาะวิญญาณอาถรรพ์. สำนักพิมพ์ JBOOK, พิมพ์ครั้งที่ 1, 2 เล่มจบ, 275+257 หน้า, 2552 (Copyright 1980).
[9] โยโคมิโซะ เซซิ (รัตน์จิต ทองเปรม แปล). คินดะอิจิยอดนักสืบ ตอนที่ 19 งานเต้นรำสวมหน้ากาก. สำนักพิมพ์ JBOOK, พิมพ์ครั้งที่ 1, 387 หน้า, 2553 (Copyright 1976).
[10] โยโคมิโซะ เซซิ (ชมนาด ศีติสาร แปล). คินดะอิจิยอดนักสืบ ตอนที่ 20 ข้างหลังบานประตู. สำนักพิมพ์ JBOOK, พิมพ์ครั้งที่ 1, 295 หน้า, 2553 (Copyright 1975, 1996).

Create Date : 18 เมษายน 2556

Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2557 11:52:06 น.

4 comments

Counter : 3534 Pageviews.