เห็นด้วยมาก ๆ ค่ะ ...จริง ๆ ชอบโครงเรื่องแบบนี้มากเหมือนกัน
ผู้ถูกกระทำ ตามมาล้างแค้น

ก็รอลุ้นค่ะว่า เล่ม 4-5 ผู้เขียนเค้าตลบกลับมาให้ได้ลุ้น กันหรือไม่ หลังจากมันเนือย ไปเรื่อย ๆ แล้ว

รีวิวได้ตรงใจมากเลยค่ะ เราอ่านแล้วไม่อินเลย

เนื้อเรื่องไม่สมเหตุสมผล ตัวละครแบนมาก
โดยเฉพาะตัวร้ายอ่อนสุดๆ เหมือนถูกสร้างมาให้นางเอกโชว์พาว

เราอ่านแค่ตัวอย่างกับดำน้ำในเว็บจีนจนจบนะคะ แต่สั่งแบบเล่มไปแล้ว รอกลับไปเมืองไทย ค่อยขนกลับมา

หลักๆ เราชอบอยู่ ตะหงิดตรงที่คนรอบข้างนางเอกทำไมมันร้ายกันไปหมด แทบหาคนที่ดีกับนางเอกไม่ได้เลย นอกจากพระเอกกับก๊วน พี่ชายนางเอกและเพ่ยเอ๋อ นอกนั้นร้ายหมด ส่วนที่นางเอกถูกทารุณกรรมช่วงต้น เดาเอาว่าคนแต่งน่าจะได้แรงบันดาลใจจากหลี่ฮองเฮา ที่พอฮั่นเกาจู่สวรรคต หลี่ฮองเฮาก็จับสนมคนโปรดของสวามีมาตัดแขนตัดขา ควักลูกตาแล้วให้อยู่ในถังเป็นมนุษย์หมู

สปอยล์นะคะ








เซียวเสา เท่าที่เราดำน้ำมา ที่จริงเซียวเสาคือเชื้อพระวงศ์ค่ะ เป็นโอรสของรัชทายาทองค์ก่อน ว่ากันตามจริงแล้วเซียวเสาต้องขึ้นเป็นฮ่องเต้นั่นแหละ ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันมีศักดิ์เป็นอาหรือลุงนี่แหละ (อ่านนานมากแล้ว) ฮ่องเต้ถึงเกรงใจมากเพราะจะว่าไปก็หลานชายแท้ๆ

ช่วงนี้แนวล้างแค้นมาแรงค่ะ ของแจ่มใสเรื่องบุปผาสีชาดที่ดำน้ำอยู่ก็แนวแก้แค้น โทนเรื่องออกเหมือนดึงบางส่วนจากหลายเรื่องเช่นเจินหวน ผลาญ ดอกส้มสีทองมาเขย่ารวมกัน นางเอกร้ายและอำมหิตเอาการ ผู้ชายในเรื่องตั้งแต่สามีเก่ามาจนท่านอ๋อง ฮ่องเต้ เรียบร้อยนางหมด กำลังอ่านต่ออยู่ว่านางจะเอาคืนสามีเก่ายังไง หวังว่าแจ่มคงไม่แปลเละแบบนางสนมนะ คืออย่าแปลตำแหน่งซ้อนกันสองภาษาในคำเดียวกันจนออกมายาวเป็นขบวนรถไฟ เลือกเอาภาษาใดภาษาหนึ่ง

อีกเรื่องที่กำลังจะเป็นซีรีส์คือองค์หญิงเว่ยหยาง โทนเรื่องเหมือนผลาญมากๆ จนไม่แน่ใจว่าใครลอกใคร เหมือนตั้งแต่นางเอกถูกส่งไปอยู่หมู่บ้านกันดาร แล้วถูกเรียกตัวกลับมาเพื่อแต่งงานกับท่านอ๋องแทนพี่สาวที่เหมือนเทพธิดา ต่างกันก็ตรงที่เว่ยหยางเป็นลูกอนุ เว่ยหยางกลับมาล้างแค้นเหมือนเจี่ยงหร่วน

ของแบบนี้ต่างคนต่างใจค่ะ แต่ช่วงนี้เริ่มเบื่อแนวล้างแค้น ชักเยอะเกิน ถ้ามันกลับมาเกิดใหม่อีกครั้งได้ น่าจะเป็นแนวแก้ไขแบบ mei gongqing ดีกว่า

ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ

ขอโทษนะคะ อยากถามว่ารัชทายาทเนั่ยตายหรือเปล่าคะ เราชอบเขามากเลย เเต่ยังหาเล่มไม่ได้ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
จริงๆเราว่าเรื่องนี้สนุกเเต่นางเอกดูเก่งเวอร์ไปหมดเเล้วอ่านเลยไม่อินเลย รีวิวมาตรงมาก เเอบเสียดายเรื่องนี้

นางเอกเธออาศัยความได้เปรียบจากการบ่วงรู้เหตุการณ์ในอนาคตค่ะ. ไม่ได้เก่งเว่อร์อะไร ถ้าเก่งเว่อร์ต้องชายาสะท้านแผ่นดินค่ะ เก่งเว่อร์ในสามโลกขนาดเบียดพระเอกจนกลายเป็นตัวประกอบอดทน มีฟังก์ชั่นแค่ทำหน้าที่ชื่นชมนางเอกว่า เมียข้าเก่งสุดในจักรวาล ใครเก่งเทพมหากาฬขนาดไหน เจอเมียข้า แล้วง่อยกินหมด (ที่จริงเรื่องนั้นไม่ต้องมีพระเอกก็ได้)

ส่วนรัชทายาท เท่าที่ดำน้ำในเว็บจีน อาการบาดเจ็บสาหัสมากๆๆ จนไม่สามารถขึ้นเป็นฮ่องเต้ได้ เพ่ยเอ๋อร์เลยเป็นตาอยู่ คว้าเอาไปกิน โดยความช่วยเหลือจากนางเอกอีกที

เจอหลายคนบอกว่าเล่มหลังๆ ใช้มุกซ้ำซะจนเฝือ

เดี๋ยวต้องลองอ่านบ้างว่าจะเป็นยังไง ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ

คือ....

ถ้าแนวล้างแค้น เราว่าเรื่องนี้โหดสุดแล้วนะคะ...

ถึงจะว่าตัวละครแบนๆไม่มีมิติ...

เพราะน่าจะเขียนจากมุมนางเอกที่แบบ... จะอะไรยังไง สองคนนั้นมีเล่ห์กลอยู่แค่เนี้ย

แต่ตัวนางเอกก็คิดว่า ถ้า ตัวร้ายสองคนนั้นยอมแพ้ไม่ยุ่งกะตัวเองแล้ว คงไม่สนใจแล้วเหมือนกัน คือหลังๆชีไม่ได้รุกแล้ว แต่ใช้โอกาสขุดกับดักไว้ป้องกันตัวเองเฉยๆ

ภาค 2 น่าจะดีขึ้น เพราะเนื้อเรื่องเปลี่ยนไปค่อนข้างเยอะแล้วค่ะ โค่นมินิบอสไปได้หลายอยู่

ขอบคุณคุณข้าวปั้นมากๆค่ะ ตกใจนึกว่ารัชทายาทจะตาย ใจหายใจคว่ำหมดเลย ชายาสะท้านเเผ่นดินนี่นางเอกนางเทพจริงๆค่ะ ตัวร้ายเก่งยังไงมาเจอนางเอกก็ง่อยหมดเเต่เรื่องนี้คนหล่อเยอะเลยพอถูๆไถไปได้~

เรื่องนี้จบแบบไม่จบ แบบเนื้อเรื่องดูง่ายทำให้คนอ่านอ่านง่ายไปด้วย ข้าใจง่าย มีรื่องให้แปลกใจตลอด สรุปคือ สนุกดีเหมาะแก่การอ่านแก้เครียด

เริ่องนี้ไม่สมเหตุสมผลหลายอย่างมากๆคะ ตั้งแต่ ซู่ซู่ อะไรจะทำให้คนเราเกลียดชังอีกฝ่ายจนถึงกับทำมนุษย์หมูขึ้นมาได้ ทั้งๆที่สมัยก่อนนางเอกถูกกดขี่ทุกอย่างยอมตลอดมันดูเกินไป ถ้าเป็นตอนนางย้อนเวลามาแก้แค้นแล้วยังพอเข้าใจได้ว่าทำไมเจี่ยงซู่ซู่ถึงแค้นนางเอกเพราะนางเอกเองก็ร้ายทำร้ายกันไปทำร้ายกันมาคสามแค้นก็ย่อมลึกล้ำตามไป แต่ก่อนหน้านี้ความแค้นมันไม่ควรไปถึงขั้นนั้นเพราะนางเอกไม่ได้ตอบโต้ เล่นประเด็นอิจฉาลูกเมียหลวงก็ไม่น่าใช่เพราะอนุและลูกได้รับการปกป้องดูแลมากกว่าลูกเมียหลวงซะอีก แล้วนางยังจะแค้นเรื่องอะไร? นางเอกมากกว่าที่ควรจะอิจฉาริษยาอาฆาตแค้น?

แล้วก็เรื่องนางเอกโง่งมมาตลอด ทำไมจู่ๆก็ฉลาดเหนือคนตัดสินใจเด็ดขาดแม่นยำหลังจากย้อนเวลากลับมา จะปูไว้ว่านางถูกใช้เป็นสายให้ชายแปด เป็นสายก็เป็นสายไม่ได้ปั้นให้เป็นแม่ทัพ ไม่น่าจะทำให้นางเอกเป็นคนเก่งฉลาดมีออร่าผู้นำเวอร์ๆขนาดนี้ได้ นางดูเก่งเกินพอดีตื่นขึ้นมาปุ๊บนางใช้สกิลดวงตาพิฆาตจัดการบ่าวรับใช้ได้ทันทีทั้งที่เรื่องปูมาว่านางหัวอ่อนอ้อนอ่อนไปหมดทั้งตัว ความเก่งฉลาดเฉียบขาดทั้งหลายไม่ใช่อะไรที่คนที่ไม่ได้ฝึกมาหรือทำอย่างงี้เป็นประจำจะทำได้จะอ้างความแค้นความอาฆาตก็ดูจะอ่อนไป....

บทความรุนแรงก็รุนแรงมากกกก อธิบายซะสะอิดสะเอียน.......

ตัวละครดูไม่ค่อยมีมิติจริงๆตัวร้ายก็มีแต่ความร้ายยยยไม่มีความดีให้พูดถึง

เพิ่มเติมเล็กน้อย
เรายังคงสงสัยว่าในชาติก่อนอะไรที่ทำให้พระเอกตกหลุมรักนางเอกที่อ่อนไปทั้งตัวนั่น ทั้งๆที่ในชาติปัจจุบันพระเอกรักนางเอกเพราะความฉลาดสุขุมร้อนแรงในชาติที่แล้วไม่น่าจะมีอะไรในตัวนางเอกทำให้พระเอกสะดุดตาได้เลย...
จะบอกว่าเพราะพรหมลิขิตก็.....
ถ้าพระเอกไม่รักนางเอกชาติก่อนนี่เรื่องผลาญจะไม่เกิดเลยทีเดียว5555

แต่จริงๆถ้าอ่านเรื่องนี้แบบเอามันสฺไม่เก็บเรื่องพวกนี้มาใส่ใจ ก็เป็นเรื่องที่สนุกนะแม้จะเนือยๆไปบ้างในช่วงกลางๆ

เราอ่านถึงเล่มสามแล้วเริ่มจะเบื่อแระเริ่มไม่ค่อยสนุกแล้วอ่ะ

สนุกดีออก อ่านเพื่อความเพลิดเพลินใจ

ชาติที่แล้วพระเอกรักนางเอกเฉยๆอ่ะ เหมือนเจอแล้วก็ชอบเลยไม่มีเหตุผลอะไร แล้วก็ตามจีบๆๆ แต่ตอนนั้นนางเอกเป็นคนรักขององค์ชายแปด พระเอกเราเลยแห้วไปหนีไปรบชายแดน แต่ก็เหมือนวางสายลับในวังเพื่อตามดูแลนางเอกเงียบๆ แต่พอรู้ว่านางเอกถูกทารุณจนตายก็กลับมาฆ่าองค์ชายแปดกับซู่ซู่ แล้วปราบดาภิเษกตัวเองเป็นฮ่องเต้ แล้วก็ทำพิธีส่งวิญญาณให้นางเอกประมาณนั้น เหมือนเป็นผู้มีพระคุณในชาติก่อน ชาติใหม่นางเอกเลยเจอพระเอกเลยโผล่มาบ่อยๆทั้งที่ชาติก่อนนางก็จำได้ว่าไม่เคยเจอพระเอก

ความรักของพระเอกน่าจะเป็นแบบรักแรกพบนะคะ ทั้ง2ชาติเลย
จำได้ว่าชาติแรกพอได้เจอก็ขโมยจูบและตามจีบเรย
พอชาติสองก็จูบเค้าตั้งแต่เจอกันครั้งแรกเหมือนกัน