|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
- ลีลาวดีเพลิง - แก้ไขความผิดพลาดในอดีตหรือปล่อยเพื่ออนาคต
- รอยมนตรา - พระลอเกิดใหม่
- จอมใจจอมบงการ - Godfather Of My Heart
- แสงตะวันพระจันทร์แรม - การหักหลังของผู้ใกล้ชิด
- ระบำรัก & ระบำฝัน - Danse Macabre & Dancers
- Deadly Game...เกมรักมรณะ - ฆาตกรรมนักพันธุศาสตร์
- เรือนพะยอม - ตามรักข้ามชาติภพ
- ดาวเกี้ยวเดือน & ดาวเกี้ยวเดือน ภาคพิเศษ - เมื่อดาวจะอมจันทร์
- คิวบิก - การ์ตูนโชโจมาเฟียในคราบนิยาย
- ลับลวงใจ - เพื่อนเราเผาเรือน...ตัวเอง
- โซ่เวรี & บ่วงวิมาลา - ชุดโรงแรมของณารา
- ชุดสวราชย์ของโรซาน่า - รักต้องห้าม
- มนตร์เพียงรัก - นักเขียนในไร่ดอกไม้
- ชุดวรรณวิจักษ์ - เจ้าหญิงในดวงใจ, ดวงตาในดวงใจ, นางฟ้าในดวงใจ & รหัสรักในดวงใจ
- ชุดสุภาพบุรุษจุฑาเทพ - คุณชายธราธร, ปวรรุจ, พุฒิภัทร, รัชชานนท์ & รณพีร์
- กุสาวดี แผ่นดินนี้ยังมีรัก - นิยายรักใต้ฉากการเมือง
- รุ่งอรุณ - ฆาตกรรมเพราะวัตถุโบราณ
- สุลตาน่า - เจ้าหญิงอาหรับลูกครึ่งไทย
- ฤๅจะซับแต่ภาพซ้อนที่อ่อนไหว - เราเปลี่ยนอดีตไม่ได้ แต่เลือกมองได้
- ฌาน, จิตา, มายา, ราชาวดี & ชามี - นิยายแห่งธรรมของทมยันตี
- เพียงรอยใจ - ย้อนยุคยุโรปศตวรรษที่ 19
- มงกุฎดอกส้ม, ดอกส้มสีทอง & เรยา - ความสบายไม่ใช่ความสุข
- สร้อยสุคันธา - ความงดงามของคำเมือง
- ค่าแห่งความรัก - ทาสของเงินหรือเกียรติยศ
- อขิทโร - ลูกปัดมนตรา, ลูกปัดสิเน่หา, อุบัติ มหาคุรุเทวา & มหาคุรุเทวา ปรัยวสาน
- เรื่องลึกลับ - บทละครศุกระวารและมาณะศรี
- ชุดทะเลทรายของวรรณวรรธน์ - อัสวัด ราชันย์แห่งความมืด, เส้นทรายสีเงา, ทรายล้อมตะวัน & ทรายนี้ยังมีรัก
- ชุดแผ่นดินแสงดาวของดวงตะวัน - รุ้งจันทร์ตะวันดาว
- รักสิน่า...เธอที่รัก - รักใสๆ ห้าสไตล์
- ณ ลานดาว - รักระหว่างเอาตัวให้รอดทั้งคู่
- ฤกษ์สังหาร - สี่คนสี่ธาตุ บูชาปสานเทพเทวา
- พยัคฆ์ร้ายหวานใจ - ตำรวจสาวกับเศรษฐีลูกครึ่ง
- คำให้การจากศพในห้องใต้ดิน - ประสบการณ์สอนให้รับมือชีวิตต่างกัน
- กลรักลวงใจ & เกมพิฆาตใจ - ซีอิ๊วของณารา
- ชุดกรีนแบเร่ต์ของณารา - ยุทธการล่า จารกรรมรัก
- นภานุภาพ & เงื่อนหัวใจ - หนุ่มทัพฟ้าของอุณากรรณ
- สกุณาในรังหนาม - ข่าวฉาวในวงการมายา
- เลื่อมมุกลายมังกร - จารกรรมธุรกิจในฮ่องกง
- นิยายของศิฬาร์ - ใต้ร่มเงารัก & เริงตะวัน
- วสันต์ลีลา - เวทย์แห่งผู้หญิงเฟย์
- หงส์สะบัดลาย - เลขาฯ สู้คอรัปชั่น
- ลานมยุเรศ - อาถรรพ์ฟ้อนนกยูง
- บ่วงบัลลังก์ - อำนาจที่ถือไว้แทนประชาชนที่มิอาจมีเสียง
- มงกุฎหัวใจ - กุหลาบแห่งเลนีเธีย
- ปมปาริชาต - ความจำและนิยายเข้ารหัส
- เวนิสมายา - ผีหลอกจากรักสามเส้า
- แม่ค้าขนมหวาน - สาวบู๊กับเจ้าพ่อบันเทิง
- ซ่อนรักไว้ในลมหนาว - ชุดธุรกิจของณารา
- ชุดบ้านไร่ปลายฝัน - ธาราหิมาลัย, ดวงใจอัคนี, ปฐพีเล่ห์รัก & วายุภัคมนตรา
- พัดแพรรัก - พลังจิตในดินแดนลับแล
|
|
|
|
|
คิวบิก - การ์ตูนโชโจมาเฟียในคราบนิยาย
เรื่อง คิวบิก แต่งโดย B 13 s.t
--- SPOILER ALERT ---
คิวบิก เมื่อสองสามปีก่อน หลินหลานเซ่อ มาเฟียหนุ่มสุดหล่อลูกครึ่งตะวันตกที่รับตำแหน่งตั้งแต่วัยยี่สิบต้น เจ้าของบริษัทฉายหงกรุ๊ป (บริษัทข้ามชาติใหญ่ที่สุดในเอเซียคุมเศรษฐกิจเอเชียเกินครึ่ง) เกิดปิ๊งเด็กสาวสวย นันทกา เลยให้ ยุทธพงษ์ ผู้เป็นพ่อกู้เงินโดยใช้ลูกสาวเป็นหลักประกัน เมื่อกิจการของยุทธพงษ์เจ๊ง พ่อพาลูกสาวคนโตหนี ทิ้งคนเล็ก ฤทัยนาค อายุสิบเจ็ดบวกไอคิว 135 ไว้โดยไม่กระโตกกระตาก
มือขวา เฟ่ยจงซิน ที่มาเมืองไทย เลยต้องเอาสาวท้วมผู้ทำใจได้มานานว่าอย่าไปหวังให้ใครมาช่วยและเอาตัวรอดได้อย่างดีเยี่ยม ไปทำงานให้หนี้ยี่สิบล้านดอลลาร์ฮ่องกง ซึ่งช่วงแรกก็ทำงานก่อสร้าง ส่งของ และร้านอาหารในโรงเรียน แต่หาเงินได้ไม่มาก
โอกาสสำคัญในการปลดหนี้เจ็ดล้านและได้เอกสารแสดงตนมาถึง เมื่อฤทัยนาคได้ไปช่วยงานเจรจากับ คารอส ทาร์เปีย พ่อค้าอาวุธเถื่อนระดับโลกจากอเมริกา ที่ลูกชาย แดนนี่ เรียนด้วยกัน จนสามารถกล่อมให้เซ็นสัญญาการค้าผิดกฎหมายที่มีสัญญาร่วมหุ้นบังหน้า จากการเสนอตัวเป็นคนส่งอาวุธ ในขณะที่ตำรวจสากล แพททริค บัตตัน ไล่ตามจับอย่างเต็มที่
ไม่นาน หลินหลานเซ่อโดนหมายหัว งานนี้อาจเป็นการแย่งชิงอำนาจภายใน ระหว่างสามผู้นำหลัก คือ หลินหลานเซ่อ (เกาะฮ่องกงและผู้นำสูงสุด) ซานกุ้ย (เกาลูน) และ หลินเพ่ยอิง (นิวเทอริทอรีส์และลูกพี่ลูกน้อง) คนขับรถของหลินหลานเซ่อโดนฆ่า ทำให้งานต่อไปของฤทัยนาคเป็นคนขับรถเพราะรู้ลู่ทางดี ถึงจะเอาตัวรอดมาได้ แต่เจ้าพ่อเจ็บหนักและตั้งฤทัยนาคเป็นเงาผู้นำฉายา Cubic ที่ทำงานโดยมีผู้นำรู้ตัวอยู่คนเดียวก่อนที่ได้ผจญภัยต่ออีกหลายรายการ
I understood the fans' sensitivity; viewers' discretion is strongly advised. Please note that I stand by my opinions; yet, the discussion had simply generated too much arguments to deliberate. ทั้งนี้ ขอบอกก่อนว่าอ่านจบทั้งสองเล่ม และไม่ได้พยายามรีวิวตามหลักการใดๆ เป็นเพียงการแสดงความเห็นส่วนตัวเหมือนกับที่เขียนถึงเรื่องอื่น เตือนแล้วนะคะ! อ่านไปได้นิดหน่อยก็บอกว่านี่เป็นการ์ตูนโชโจมาเฟียในรูปแบบนิยายนี่นา พรั่งพร้อมด้วยความเวอร์แบบโชโจบู๊ บวกกับความน่าจะเป็นต่ำและการขาดความน่าเชื่อถือในเรื่องของขนาดและหน่วยทางฟิสิกส์อย่างค่อนข้างรุนแรง แถมไม่ค่อยระวังเรื่องคำศัพท์หรือเรื่องรายละเอียดย่อยที่ขัดแย้งกันง่าย ทำให้อ่านจนจบด้วยอย่างพูดไม่ออกบอกไม่ถูก
จะว่าไป จขบ. ก็ใช้ระบบสองมาตรฐานนะคะ เรื่องเวอร์ที่ทนไม่ได้ในนิยาย แต่โอเคในการ์ตูน อาจเป็นเพราะความคาดหวังที่ต่างกันมาแต่ต้น และรูปแบบการนำเสนอของการ์ตูนที่ออกมาเป็นภาพทำให้ไม่ค่อยมีจินตนาการส่วนตัวเท่าไหร่ (รู้สึกว่าคนที่เขียนการ์ตูนโชโจบู๊ได้ซีเรียสและออกตลกหน้าตายในความเวอร์ที่ชอบที่สุด คงเป็น Takahashi Miyuki โดยเฉพาะเรื่อง 'Innocent Game' หรือ 'มัจจุราชหมายเลข 9')
ในขณะที่นิยายมีแต่ตัวอักษร ทำให้ต้องสร้างภาพออกมาเองด้วยจินตนาการส่วนตัว (จขบ. เคยโดนวัดว่าเป็นพวกที่เรียนรู้ด้วยรูปมากกว่าคำชนิดแทบตกสเกล เลยออกอาการเยอะ) และในเรื่องได้พยายามนำเสนอแบบซีเรียส ไม่ใช้เอามั่วเข้าว่าอย่างเดียว เรื่องความสมจริงทั้งหลาย เลยยิ่งรู้สึกมากกว่านิยายแบบมั่วมาเสียอีกค่ะ (แต่อย่างว่า ถ้ามั่วมากอาจจะเลิกอ่านไปก่อน)
สำหรับนางเอกอายุสิบเจ็ดมีความไม่เหมือนปกติตรงที่ไม่สวย ออกท้วม อึดและสมองดี ที่บอกว่าเก่งเพราะโดนพ่อใช้ทำงานตั้งแต่ระดับแม่บ้านยันผู้บริหารตั้งแต่เด็ก หลังจากที่ไปอยู่ฮ่องกงก็ได้ไปโรงเรียนแพงลิบ (ของเจ้าหนี้) ทำงานกรรมกรก่อสร้าง ส่งของและร้านอาหาร (แล้วเมื่อไหร่จะใช้หนี้กันหมด? อย่าลืมเรื่องค่าเล่าเรียนและค่าใช้จ่ายต่างๆ บวกดอกเบี้ยเข้าไปอีก)
ส่วนหลินหลานเซ่อก็สมกับเป็นพระเอกจริงๆ หล่อลากดินและห้ามเป็นตาแก่เด็ดขาด ไม่ทราบสามารถทะลุขึ้นมาครองตำแหน่งได้อย่างไรเมื่อดูจากความสามารถในการใช้คนและสร้างบุคลากร (ขอออกนอกเรื่อง ประโยคที่ชอบสุดจากนิยายเรื่องโปรด 'Mirror Dance' คือ One mark of a great man is the legacy of men he leaves behind him, to whom he's passed on his skills.) นอกจากหน้าที่หัวหน้ามาเฟียเต็มเวลายังว่างพอที่เป็นอาจารย์ใหญ่โรงเรียน
ระบบมาเฟียเรื่องนี้แปลกดีนะคะ มีระบบส่งต่ออำนาจเข้มแข็งยังกับรัฐบาล และมีการประชุมผู้อาวุโสที่เป็นช่วงในอุดมคติเพื่อกำจัดหัวหน้าพรรค ฟอกเงินโดยใช้งานธุรกรรมของโรงเรียน (ยังกับว่าถ้าเป็นสถาบันการศึกษาแล้วตำรวจหรือสรรพากรจะไม่สน ก็รู้กันอยู่ว่าใครเป็นเจ้าของ) แถมระดับเงินหมุนเวียนไม่น่าใหญ่พอให้ฟอกได้ง่ายๆ แต่ก็นะ โรงเรียนฉายหงมีพื้นที่เกือบห้าร้อยไร่กลางฮ่องกง ครูนักเรียนสามพันสองร้อยห้าสิบ (เทียบกันโรงเรียนหอวังที่มีที่ 23 ไร่ นักเรียนบวกครูเกือบสี่พันห้า หรือมีความหนาแน่นของประชากรมากกว่าเกือบ 30 เท่า) โรงอาหารในโรงเรียนมีหลังคาทรงโค้งสูงขึ้นไปเป็นร้อยๆ เมตร (ตึกใบหยก 1 สูงราว 150 เมตร)
การใช้แรงงานของนางเอกเริ่มที่ไซต์ก่อสร้างขนาดใหญ่ สวมหมวกกันน็อค (น่าเป็นหมวกนิรภัย hard hat) เอาจอบขุดดินลงเสาเข็ม (ยังกะลงเสาเอก) ส่วนงานส่งของก็สามารถสำรวจเส้นทางจากแผนที่ทั้งเก่าใหม่และพิมพ์เขียวผังเมืองที่ขอจากหัวหน้าคนงานก่อสร้างตึก น่าเสียดายจริงๆ ที่ไม่มีภาพถ่ายจากจานดาวเทียม
งานเจรจากับ พ่อค้าอาวุธเถื่อน หัวหน้ามาเฟียก็ให้คนที่ไหนไม่รู้ มาทำงานสำคัญมากโดยไม่ให้อะไรเลย ยกเว้นเวลา 5 ชั่วโมง (ขนาดเวลาอ่านสัญญายังไม่ทัน) และไม่เห็นมีอะไรที่จับต้องได้ไปต่อรอง (ถึงจะบอกว่าเป็นตัวล่อแต่ไม่ค่อยให้เกียรติอีกฝ่ายเลย) วิธีส่งของที่ออกมาก็ไม่ได้แปลกใหม่จนเจ้าพ่อทั่วไปทำไมจะทำไม่ได้ มีตำรวจสากลไปเป็นหัวหน้าตั้งด่าน ใช้เครื่องตรวจโลหะตรวจหาในรถพยาบาลที่มีโลหะเพียบ ยังกับว่าเตียงที่นอนเป็นเตียงไม้ จนเจอแต่โลหะดามกระดูก (ถ้าใช้สมมุติฐานนี้ว่าให้ชี้ไปที่ดามกระดูก คือปรับ threshold ของเครื่องไม่ได้?)
ส่วนงานขับรถนั่นก็ถึงรู้ลู่ทางดีแต่เน้นจักรยาน นางเอกไม่น่าเคยไปขับรถที่ต่างประเทศ และการทำใบขับขี่ไทยต้องอายุ 18 (นึกถึงข่าวอุบัติเหตุสะเทือนขวัญบนทางด่วนต้นปี 54 ถึงคนรถจะตาย แต่จะหาคนอื่นไม่ได้เลยหรือ ถ้าหาไม่ได้สุดๆ ขับเองยังดีกว่า) ทั้งที่ถ้าให้ดีคนขับให้วีไอพีควรมีการฝึกพิเศษเป็นคอร์สเลยนะ มีการหยุดรถซื้ออาหารเช้า การเดินทางไปที่เดิมเวลาเดียวกันทุกวันเป็นข้อห้ามสุดๆ ในการรักษาความปลอดภัย สุดท้าย ในวันสำคัญที่รู้ว่าจะโดนปองร้ายในเวลาที่กำหนด ก็น่าอยู่บ้านสบายๆ ให้อีกฝ่ายบุกแทนที่จะออกไปเดินรับลมชมธุรกิจข้างนอก
นิสัยชอบนิยายโชกเลือดของ จขบ.ทำให้บทบู๊สำคัญมาก อ่านแล้วหัวร่อก๊ากเต็มที่ ทั้งเรื่องความแข็งแรงของรถหุ้มเกราะที่ไม่ยักใส่โฟมในล้อ พระเอกใช้ปืนพกเบเร็ตตา (สีบรอนซ์หรือเงินกันแน่?) ยิงสวนชนะสไนเปอร์ที่ใช้ไรเฟิลยิงจากยอดตึกระฟ้า นางเอกที่วิ่งหนีแทบตายยังได้ยินเสียงผู้ร้ายที่ไล่ตามมาขึ้นลำกล้องปืน เรื่อง friendly fire ในซอกตึก ฯลฯ
ที่กล่าวมานี่ยังแค่ค่อนเล่มนิดๆ เองนะคะ สรุปได้ว่าสำหรับ จขบ. ที่ชอบให้นิยายมีตรรกะ ถ้านำเสนอแบบซีเรียสต้องมีความเป็นจริงสูง (ยกเว้นจะใช้เป็นแก๊กหรือมีความหมายแฝง) และตัวเลขอย่ามั่ว (จุดเซนซิทีฟพิเศษยกกำลังสาม เพราะต้องเจอปัญหาเรื่องการขาด sense of numbers ให้บ่นได้ตลอด) ต้องบอกว่าไม่ถูกโฉลก กัดฟันอ่านจนจบค่ะ [18/08/11] ป.ล. ขอเพิ่มเติมค่ะว่าอ่านตั้งแต่ต้นจนจบหน้าสุดท้าย แต่ไม่ได้เขียนต่อเพราะหมดแรงและจะเป็นการสปอยล์มากเกินไป ส่วนเรื่องความเห็นต่างๆ ก็ขอยินดีรับฟังทุกอันค่ะ ขออย่าให้แฟนๆ เรื่องนี้อย่าโกรธามากไปก็แล้วกัน นี่คือความเห็นของผู้อ่านคนหนึ่งเท่านั้น ของทุกอย่างมีทั้งคนชอบและคนไม่ชอบ อย่างไรก็ตาม ในฐานะคนอ่านคนหนึ่งก็มีสิทธิที่จะคิดและแสดงความเห็นส่วนตัวที่พร้อมรับฟังความเห็นของผู้อ่านคนอื่นที่แตกต่างกันได้เสมอค่ะ (ชอบมากเลยล่ะ สำหรับการวิเคราะห์ถกเถียงอย่างมีเหตุมีผลของเหล่านักอ่านทั้งหลาย) ในทางกลับกัน เมื่ออ่านที่คนอื่นแนะนำ ก็เป็นเพียงแนวทางและข้อมูลประกอบการตัดสินใจเท่านั้น จะชอบหรือไม่ก็ต้องอ่านเอง ตัดสินใจเอง และคาดว่าผู้อ่านบล็อคก็จะตัดสินใจด้วยตนเองเช่นกันนะคะ
ขอยกคำคมที่ชอบมากที่สุดอันหนึ่งมาอีกละกัน Think for yourself and let others enjoy the privilege of doing so too. (Voltaire) และ I disapprove of what you say, but I will defend to the death your right to say it. [10/10/11] ป.ล. 2 ขอเขียนเพิ่มเติมไว้ตรงนี้นะคะ สำหรับแฟนนิยายที่บังเอิญผ่านมา ก่อนอื่น จขบ. ก็ขอย้ำอีกครั้งว่าที่เขียนเหล่านี้ล้วนเป็นความเห็นใน web log ส่วนตัว และในเมื่อพูดถึงความเห็นส่วนตัว ก็ย่อมขึ้นอยู่กับประสบการณ์และลักษณะเฉพาะของแต่ละบุคคลที่มีจุดเซนซิทีฟต่างกัน ซึ่ง จขบ. ก็ต้องขอโทษผู้คอมเมนต์ด้วย ถ้าไปกระทบจุดเหล่านี้ของท่าน (ของรักของใคร ใครก็รักนะ)
เรื่องหนึ่งที่เขียนบ่นกันมากคือเรื่องใช้คำ โชโจมาเฟีย โปรดเข้าใจว่าโชโจก็มีความหลากหลาย จขบ. นึกถึงเรื่องโชโจบู๊ที่มีลักษณะของผู้มีอิทธิพลที่สามารถกระทำการนอกกรอบของกฎหมายได้โดยสะดวก แบบเรื่อง 'มัจจุราชหมายเลข 9' แบบนั้นเหละ (อีกคำที่คิดได้คือ เจ้าพ่อ แต่ดูแล้วมันบ้านๆ ไปหน่อย หรือถ้าใช้ อั้งยี่ คงร้องจ๊าก)
สรุปสั้นๆ ในภาพรวมตอนนี้ได้ว่า (รายละเอียดเอาไว้ก่อน) เพราะส่วนนี้แหละค่ะที่ทำให้ จขบ. รู้สึกมาก และก็แคร์ด้วย (หรือว่าเอาจริงเอาจังเกินไป ถึงจะเป็นนิยายก็ตาม) ไม่งั้นคงไม่ลุกขึ้นมาเขียนอย่างยาว ซึ่งนี่คือความเห็นส่วนตัวจากมุมมองของคนนอกวงการงานเขียน ที่แน่นอนว่ามีลักษณะเฉพาะที่ไม่เหมือนคนส่วนใหญ่ แต่ จขบ. ก็คิดว่าน่าจะมีสิทธิเขียนความเห็นในส่วนนี้ในบล๊อคส่วนตัวเช่นกันนะคะ [18/10/11] คิวบิก (ภาค Final)
[xx/08/13] อ่านสองเล่มใหม่แล้วค่อยโล่งอกค่ะ เรื่องตัวเลขและการเปรียบเทียบที่ขัดกับความเป็นไปได้ทางกายภาพอันเป็นจุดเซนซิทีฟหลักของ จขบ. หายไปเยอะ (แต่ก็ไม่ได้หายหมด อย่างระบบการรักษาความปลอดภัยรัศมีหนึ่งกิโลเมตรของหลานเซ่อเวลาเดินทางที่ไม่น่ามีกำลังคนพอทำ หรือความห่างไกลของคฤหาสน์เก่าในอังกฤษบริเวณที่อุดมสมบูรณ์ กับการไร้ถนนและอันตรายของการหลงป่าโปร่งรอบบ้านอีกหลัง แต่หลังนี้ลำบากเพราะอ่านแล้วจินตนาการคร่าวๆ ไม่ออกเลยว่าสไตล์ไหน)
บทบู๊ที่มีหลายตอนเหมือนเอาสไตล์ฉากในภาพยนต์แอ๊คชั่นมารวมกัน ซึ่งก็เวอร์แบบภาพยนต์เอาสนุก มีตะหงิดอยู่เรื่อย อย่างการเบี่ยงเบนความสนใจโดยเอากระสุนโยนใส่ไฟให้ระเบิด (ความจริงเกิดการลุกไหม้ของแก็ปท้ายกระสุนทำให้ชิ้นส่วนหรือเศษปลอกกระสุนฉีกขาด ที่ความจริงตรงนี้ใช้ไม่คุ้มเพราะมันไม่แน่ไม่นอน อาจไม่เกิดอะไรด้วยซ้ำ ถึงเกิดก็กำหนดเวลายาก ทิศมั่วและไม่แรงด้วย ฟังดูก็รู้ เอากระสุนมาใช้ยิงเองหรือใช้กระป๋องอัดแก๊สดีกว่า) แต่เรื่องความช็อคหลังฆ่าคนตายก็ดีนะคะ ระหว่างทางความมึนก็มาเรื่อยๆ อย่างเรื่องสงสัยสุดขีดของอธิปไตยเหนือน่านน้ำภายใน หรือระบบการศึกษาที่ส่อไปทางอเมริกันมากกว่าอังกฤษ (ปกติเรียนวิชาข้ามเทอมทั้งปี ใช้คะแนนเฉลี่ยและระดับเกียรตินิยมเป็นตัวบอกระดับ) ฯลฯ
แต่เรื่องที่ จขบ. รู้สึกมากคือระบบรักษาความปลอดภัยและบอดี้การ์ดของทั้งสองฝ่ายไม่โปรทั้งที่มีทรัพยากรพอที่จะหาระดับดีที่สุดทั้งคู่ อย่างตอนไป๋ซิงโดนลักพาตัวโดยละม่อม และนาคที่ไปช่วย ก็สามารถออกมาได้ด้วยการหลอกว่าทุบกระจกเรือแล้วใช้เชือกจากผ้าปูเตียงปีนลงไป (นับเวลาลำดับเหตุการณ์และสภาพเงื่อนไขแล้วไม่น่าเชื่อ แบบว่าเสียชื่อธุรกิจด้านนี้ของอังกฤษที่ในระดับสูงมีชื่อเสียงว่าอดีตสมาชิกหรือเทรนโดยหน่วยพิเศษเพียบ >_< ) หรือตอนที่พานาคไปโรงพยาบาลแล้วมีรถชนคันตามที่บอร์ดี้การ์ดนั่ง ทำให้คนขับรถคันหน้าที่มี VIP หยุดลงไปดูจนโดนเชิดรถหายไป ก็ตามที่หลานเซ่อว่าคนขับให้ลำดับความสำคัญผิดอย่างแรง (และอยากโทษกลับว่าความผิดไม่น้อยอยู่ที่คนเลือกบุคลากรนั่นแหละ!) เรื่องการลงโทษรู้สึกไม่ค่อยแฟร์กับบอดี้การ์ดเท่าไหร่ ยกเว้นว่าทำไมไม่มีนั่งประกบในรถสักคนหลังช่วยแบกลงมาขึ้นรถ แทนที่จะไปขึ้นอีกคันกันหมดห้าคน (ตอนอ่าน จขบ. คิดว่าถ้าไม่ทรยศแบบสิ้นคิดก็ถูกสั่งไว้ จงใจซะขนาดนั้นจนอีกฝ่ายน่าจะสงสัย หรือจะ parody อะไรหรือเปล่า) ผลคือความรู้สึกว่าฝีมือการวางแผนและดำเนินงานของตัวเอกคลุมเครือมาก ไม่คล้อยนำว่าเก่งจริง เพราะต้องอาศัยความ incompetency ของอีกฝ่ายช่วยเยอะ
โดยทั่วไป ถ้าไม่นับเรื่องมองไม่เห็นพอยน์ในการก่อการขนาดนี้ของผู้ร้าย เจรจาซื้อกันซึ่งหน้าไม่ได้เรอะ! (แต่ถ้าคิดถึงว่าเป็นคนบ้าก็เอาเถอะนะ แถมไม่มีเรื่องให้เดินต่อ -_-") การวางโครงเรื่องก็น่าสนใจ มีการยอมเอาตัวเข้าแลก เสี่ยงเป็นกงจื้อถวายเศียร (แต่เดาง่ายไปนิดเพราะสไตล์เป๊ะ) ถึงรู้สึกฟลุ๊ก ไร้กำลังคน ทรัพยากร และบัญชีส่วนตัวไปหน่อย สำหรับพระเอก ออร่าของการใช้อำนาจดูธรรมดามากสำหรับผู้นำระดับนี้ (ส่วนการใช้คนและแบ่งงานไม่ต้องพูดถึง แถมน่ากลัวว่าจะเจอลูกน้องส่องเอาสักวัน) และชอบออกมาโชว์ตัวแบบ wish fulfillment อย่างคราวที่สถานีตำรวจหรือบริษัทส่งของ นาคเด่นกว่ามากแต่ก็ยังไม่ convincing ในฐานะคิวบิกที่เป็นแบบมาคนเดียวไร้ทรัพยากร ตอนพิเศษดูจะราบเรียบไปนิดหลังจากการหักมุมตอนท้ายตอนปกติ ระดับความหวานของเรื่องสูงแบบหวงห่วงมาก (แต่ จขบ. ไม่ค่อยรู้สึกซาบซึ้งเท่าไหร่) อ้อ ตอนนี้นางเอกไม่ท้วมแล้วนะ BMI กำลังดีเลย เอาเป็นว่าสำหรับนิยายรักพออ่านได้เรื่อยๆ เรื่องการหักเหลี่ยมและบทบู๊ก็ต่ำกว่าเกณฑ์สำหรับรสนิยม จขบ. (ยกเว้นเป็น parody ไปเลย จะให้อ่านเป็นการ์ตูนเวอร์ก็ทำใจไม่ได้) แต่ถ้าดูพัฒนาการก็ดีขึ้นเยอะล่ะค่ะ
[31/07/13] ที่มา [1] B 13 s.t. คิวบิก. สำนักพิมพ์ปริ๊นเซส, เล่ม 1-2, พิมพ์ครั้งที่ 1, 424+480 หน้า, 2554. [2] B 13 s.t. คิวบิก (ภาค Final). สำนักพิมพ์ปริ๊นเซส, เล่ม 3-4, พิมพ์ครั้งที่ 1, 376+320 หน้า, 2556.
Create Date : 18 สิงหาคม 2554 |
|
108 comments |
Last Update : 19 ตุลาคม 2556 11:21:20 น. |
Counter : 21882 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: AnMai 18 สิงหาคม 2554 23:03:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: โอ-พิน (o_pinP ) 19 สิงหาคม 2554 15:52:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 20 สิงหาคม 2554 4:30:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.149.34 8 ตุลาคม 2554 22:24:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.149.34 9 ตุลาคม 2554 15:24:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: vivi IP: 125.25.18.248 9 ตุลาคม 2554 15:43:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: Naruko IP: 125.25.144.136 9 ตุลาคม 2554 18:25:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mi Ni Min IP: 110.77.250.81 9 ตุลาคม 2554 18:40:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: Naruko IP: 125.25.144.136 9 ตุลาคม 2554 18:52:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: hahahuhu IP: 223.204.202.12 9 ตุลาคม 2554 19:52:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: ต้นหอม IP: 125.24.150.135 9 ตุลาคม 2554 20:01:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.149.34 9 ตุลาคม 2554 20:16:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: Cheri Neko IP: 178.190.70.91 9 ตุลาคม 2554 20:21:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: ago IP: 125.27.49.54 9 ตุลาคม 2554 21:04:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: maiiszy IP: 124.121.133.122 9 ตุลาคม 2554 22:06:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tms IP: 180.214.216.168 9 ตุลาคม 2554 22:17:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: RoseLoveYuki IP: 223.206.56.240 9 ตุลาคม 2554 22:56:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: RoseLoveYuki IP: 223.206.56.240 9 ตุลาคม 2554 23:24:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: kkk IP: 202.28.182.5 10 ตุลาคม 2554 1:13:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: แล้วแต่จะคิด IP: 182.232.242.167 10 ตุลาคม 2554 1:40:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: vivi IP: 125.25.28.106 10 ตุลาคม 2554 1:46:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ่านจบ2รอบ IP: 61.19.66.185 10 ตุลาคม 2554 2:28:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ่านจบ2รอบ IP: 61.19.66.185 10 ตุลาคม 2554 2:43:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขออีกอันมันอดไม่ได้ IP: 61.19.66.185 10 ตุลาคม 2554 2:47:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: vivi IP: 125.25.28.106 10 ตุลาคม 2554 7:53:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: vivi IP: 125.25.28.106 10 ตุลาคม 2554 7:57:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: vivi IP: 125.25.28.106 10 ตุลาคม 2554 8:29:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: วิเวียน IP: 223.207.198.33 10 ตุลาคม 2554 9:46:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: Love IP: 210.1.5.88 10 ตุลาคม 2554 11:45:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ppmay IP: 171.4.53.253 10 ตุลาคม 2554 11:59:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: kyo IP: 124.120.158.20 10 ตุลาคม 2554 12:57:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: vivi IP: 125.25.40.60 10 ตุลาคม 2554 14:44:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.149.34 10 ตุลาคม 2554 17:02:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: กลับมาอีกครั้ง IP: 61.19.66.77 10 ตุลาคม 2554 19:04:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: RoseLoveYuki IP: 49.48.37.49 10 ตุลาคม 2554 20:23:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: RoseLoveYuki IP: 49.48.37.49 10 ตุลาคม 2554 20:50:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: RoseLoveYuki IP: 49.48.37.49 10 ตุลาคม 2554 21:26:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: RoseLoveYuki IP: 49.48.37.49 10 ตุลาคม 2554 21:37:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: coOnNumAy IP: 202.91.19.169 10 ตุลาคม 2554 22:00:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.73.211 10 ตุลาคม 2554 22:05:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: RoseLoveYuki IP: 49.48.37.49 10 ตุลาคม 2554 23:08:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: Naruko IP: 101.109.208.122 11 ตุลาคม 2554 0:08:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: vivi IP: 125.25.37.140 11 ตุลาคม 2554 1:54:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมูกะปิ IP: 110.49.240.123 11 ตุลาคม 2554 2:07:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: LiTle-Bit-LaW-O-NaNG IP: 110.49.226.110 11 ตุลาคม 2554 2:31:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: GiG@Jin IP: 124.120.41.137 11 ตุลาคม 2554 10:16:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนผ่านมา IP: 223.205.184.149 11 ตุลาคม 2554 14:36:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: I love FANTASY IP: 202.12.74.7 11 ตุลาคม 2554 17:25:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: Naruko IP: 101.51.173.72 11 ตุลาคม 2554 20:40:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: RoseLoveYuki IP: 223.205.152.82 11 ตุลาคม 2554 23:31:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมูไหม IP: 124.122.117.188 13 ตุลาคม 2554 21:50:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนๆ หนึ่ง IP: 223.206.203.144 16 ตุลาคม 2554 0:11:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนๆ หนึ่ง IP: 223.206.203.144 16 ตุลาคม 2554 0:43:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.38.132 16 ตุลาคม 2554 23:04:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: ละเหี่ยใจ IP: 223.205.157.132 16 ตุลาคม 2554 23:30:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ละเหี่ยใจ IP: 223.205.157.132 17 ตุลาคม 2554 0:04:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.38.132 17 ตุลาคม 2554 0:30:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.38.132 17 ตุลาคม 2554 10:15:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: 207+0+1+2+3+4..= IP: 183.89.131.161 18 ตุลาคม 2554 21:29:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: อย่าแตะนิยายแฟนคลับเยอะ IP: 223.205.130.116 28 สิงหาคม 2555 19:19:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: 45678 IP: 58.9.210.50 8 ตุลาคม 2555 4:05:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: มันแกว IP: 171.7.96.17 7 ธันวาคม 2555 19:47:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: Charot IP: 115.67.132.207 12 ธันวาคม 2555 22:34:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: Berkfha IP: 125.27.104.236 15 มกราคม 2556 18:18:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้ำมนต์ IP: 115.67.35.20 16 มกราคม 2556 23:13:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: งงจัง IP: 161.246.192.201 16 กุมภาพันธ์ 2556 0:21:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: moolee IP: 58.8.71.185 1 เมษายน 2556 3:21:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: aemie IP: 110.171.193.62 5 เมษายน 2556 12:15:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: autumn IP: 14.207.31.7 22 เมษายน 2556 0:07:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: วิปปิ้ง IP: 171.4.94.117 24 เมษายน 2556 23:52:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: natsu IP: 58.8.48.199 26 เมษายน 2556 0:45:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: --mushroom-- IP: 125.24.78.55 30 เมษายน 2556 19:10:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: ZaLeas IP: 171.5.153.15 12 พฤษภาคม 2556 16:22:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ัyumi IP: 1.20.0.159 6 กรกฎาคม 2556 16:33:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: inunaru IP: 141.0.11.36 6 กรกฎาคม 2556 17:15:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่นาค IP: 115.84.90.7 6 กรกฎาคม 2556 18:24:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: mania IP: 101.108.8.117 6 กรกฎาคม 2556 22:53:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ผ่านมา IP: 171.96.57.208 6 กรกฎาคม 2556 22:57:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: นักอ่านเสรี IP: 202.28.180.202 12 กรกฎาคม 2556 21:36:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: Cherry IP: 58.9.213.99 8 สิงหาคม 2556 21:16:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: นักอ่าน IP: 171.6.177.85 6 กันยายน 2556 18:10:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: ผ่านมาเฉยๆ IP: 58.9.133.6 19 กันยายน 2556 20:37:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.71.20 18 ตุลาคม 2556 14:20:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.71.20 18 ตุลาคม 2556 14:22:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนรักนิยาย IP: 58.9.240.85 20 ตุลาคม 2556 9:06:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: มีนานุช IP: 49.230.142.193 9 พฤษภาคม 2557 23:56:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: จื่อหลง IP: 58.137.229.226 12 กันยายน 2557 12:16:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: จิรา IP: 124.121.114.58 5 มิถุนายน 2558 0:09:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: dal IP: 188.165.201.164 24 ตุลาคม 2559 10:28:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปั๊บ ปา ดับ ปั๊บ ปา เยเย IP: 180.183.154.106 5 มีนาคม 2561 3:16:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เจ้าของบล็อคพูดได้ตรงประเด็นมาก บางจุดเราก็ลืมไปหรือมองข้ามไปนะนี่
จุดที่เราเห็นด้วยมากๆ แล้วงงว่าปล่อยผ่านได้ยังไง คือการเลือกใช้คนของหลินหลานเซ่อ
ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ put the right man on the right job
จู่ๆ ไปหยิบเด็กสาวคนหนึงขึ้นมาเจรจางานชิ้นสำคัญโดยที่ผลงานจริงๆ ก็ยังไม่มีให้เห็น
เพียงแค่คาดหวังหรือเชื่อว่าเด็ก 17 ปีคนนี้จะทำได้
อ่านแล้วแบบ เฮ้ย หลินหลานเซ่อ แกก้าวมาเป็นมาเฟียอันดับหนึ่งได้ยังง๊ายยยย ???
หลินหลานเซ่อช่างเป็น CEO ที่ขัดกับหลักการใดๆ ทั้งหมดที่เราเรียนมา
ถ้าจะมองว่าผู้ชายคนนี้กล้าได้กล้าเสีย เราก็คิดว่าเป็นการกล้าแลกที่บ้ามากที่สุด
อีกจุดคือการให้บทความสำคัญกับนางเอกมากไป
นางเอกสามารถทำได้ทุกอย่างและพระเอกก็เชื่อว่านางเอกต้องทำได้
แต่ในเรื่องไม่ได้ให้ความสมเหตุสมผลที่ชวนให้ตัวเราคล้อยตามได้เลย
รวมถึงรายละเอียดอื่นๆ เช่นจนถึงตอนนี้เราก็แอบสงสัยว่าธุรกิจการศึกษามันจะฟอกเงินได้ยังไงหว่า ?
เราว่าธุรกิจการศึกษาเป็นอะไรที่ใช้เงินสูงและผลตอบแทนก็ไม่คุ้มค่าการทุนด้วยซ้ำ
จนป่านนี้ก็ยังคิดไม่ออกว่าการฟอกเงินมันอยู่ในวงจรไหนของระบบโรงเรีัยนหว่า ?
เจ้าของบล็อคต้องกัดฟันกรอดๆ เวลาอ่าน
ส่วนเราอ่านขำๆ ปล่อยผ่านบ้าง มันก็เพลินและสนุกดีค่ะ
ถึงจะมีอะไรมาทิ่มตาเวลาอ่านเถอะ 555+