ShangHai: ตะลอนกิน ตะลอนเที่ยว

ทิ้ง blog ไว้นานจนเกือบจะลืมไปแล้วว่ามี blog กะเค้าอยู่เหมือนกัน เหอ เหอ จริงๆ ก็พยายามจะมาอัพเดทหลายครั้งแล้วล่ะ แต่พอจะเริ่มเขียน มันก็ขี้เกียจอ่ะ ขี้เกียจพิมพ์ ขี้เกียจย่อรูป ขี้เกียจมันไปหมด ขนาดจะไปบินไปทำงานหาเงินก็ยังขี้เกียจเลย คงเพราะสองสามเดือนที่ผ่านมาหยุดกระจาย ตั้งแต่ปลายเดือนมิถุนาก็ปาไป 12 วัน แล้วเดือนกรกฎาก็ลีฟไปรับปริญญาอีก 10 วัน แล้วเดือนนี้ก้อเพิ่งกลับมาจากลีฟ (อีกแล้ว) ตั้ง 10 วัน งานการไปต้องทำกันเลย กินแกลบกันเลยทีเดียว เดี๋ยวค่อยใชว์รูปรับปริญญาวันหลังแล้วกัน วันนี้ขออัพเดทไฟลท์ไปเซี่ยงไฮ้ตั้งแต่กลางเดือนกรกฎา ก่อนที่จะลืม

จิงๆไฟลท์นี้ไม่ได้อยู่ในตารางบินเราหรอก แต่ว่ามีคนส่งมาขอแลกกะลอนดอน พอเข้าไปดูรายชื่อลูกเรือก็เห็นน้องอุ้มบินไฟลท์นี้ก็เลยรีบ accept ทันที อิอิ มีเพื่อนบินแบบนี้สู้ตายฮับ

ก่อนบินก็ต้องมี breifing ถาม-ตอบ ซึ่งเดี๋ยวนี้มักจะถามคำถามแบบเดี่ยวๆ แล้วอิชั้นนี่ก็ไม่ได้บินมาเกือบเดือน ความรู้นี่คืนไปหมดแร้วววว แบบว่าปกติที่บินประจำก็ไม่ค่อยจะจำอะไรได้อยู่แล้วด้วย พอท่าน purser ถามมาตรูก้อเลยถามน้องอุ้มเป็นภาษาไทยว่าคำตอบมันคืออะไรวะ??? อิอิ เลยรอดตัวมาได้ ขอบใจหลายๆนะจ๊ะน้อง

ไฟลท์นี้ค่อนข้างเหนื่อยพอสมควรเพราะ depart time เป็นตีสาม พยายามนอนก่อนบินแล้วแต่ไม่สามารถ เรามีปัญหากับการปรับเวลานอนมาตั้งแต่เริ่มบินแล้วอ่ะ จะนอนดึก นอนสายยังไงแต่ถึงเวลาตอนเช้าก้อจะตื่น ยิ่งถ้ามีบินกลางคืนนี่ตายไปเลย เพราะมันไม่ยอมหลับยอมนอนอ่ะ แย่ๆๆๆๆ แบบนี้ร่างกายมีแต่แย่กับแย่ แล้วไฟลท์นี้ก็เต็มค่ะ เหลือ seat ว่างแบบสามสี่ที่ flight time แปดชั่วโมง ไม่ได้บินก่อนนอน กรี๊ดดดด แต่ว่า purser ใจดีมากๆ พยายามให้ลูกเรือย้ายผู้โดยสารที่นั่งโซนด้านหลังไปนั่งที่ว่างตรงอื่น จะได้มีที่ crew rest ให้สำหรับลูกเรือได้นอนพัก แล้วก็ได้มาสี่ที่สำหรับลูกเรือทั้งไฟลท์ประมาณ 17 ชีวิต หุหุ ก็เลยต้องแบ่งกันนอนไงเลยได้พักคนละ 45 นาที ยังไม่ทันได้หลับก็ต้องเปลี่ยนกะคนอื่นแล้วววว แต่ก็เอาน่า ยังดีกว่าไม่ได้พักเลยอ่ะนะ

ไปถึงเซี่ยงไฮ้ก็ประมาณเย็นๆ นัดออกไปหาอะไรกระแทกท้อง กระแทกปากกะน้องอุ้มซักเล็กน้อย ก่อนที่พรุ่งนี้จะออกไปเที่ยวกัน








สั่งมากินพอหอมปากหอมคอ รสชาติก้องั้นๆแหละ พอแหลกล่าย ฮะฮะ แต่แบบว่ากินกันซะเกลี้ยง หุหุ



น้องอุ้มคนงาม เพื่อนร่วมไฟลท์ (ดูท่าจะกินของเธอซะก่อน สวยเช้งมาเชียว)

กินเสร็จก้อกลับโรงแรม นอนสลบอืด ตอนเช้านัดอุ้มไว้แปดโมงเช้า กรูตื่นซะ 7:45 แทบจะวิ่งผ่านน้ำ ตาบวม หน้าอืดอยู่เลย ที่ต้องไปแต่เช้าเพราะว่ามี shuttle bus ของโรงแรมไปส่งในเมืองเพราะว่าโรงแรมที่พักอยู่ค่อนข้างไกลเลยแหละ



รูปปั้นหน้าโรงแรม นี่มันอูฐใช่มั๊ยเนี่ย?? ตกลงตรูมาจีนหรือว่ายังอยู่ดูไบกันแน่ฟ่ะเนี่ย



อยู่บนรถบัส เตรียมออกเที่ยว (สังเกตว่าหน้ายังอืดอยู่เลย )

ไปถึงที่แรกคือ TV TOWER ไม่เห็นจะมีอะไรเลย นอกจากตึกสูงๆ แต่แอบเดินไปสำรวจมารอบๆ รู้สึกว่าจะป็นที่แสดงต่างๆ เหมือนๆ กับศูนย์วัฒนธรรมบ้านเราแหละมั๊ง ระหว่างทางที่จะเดินไปที่ตึกก้อจะมีพี่จีนทั้งหลายปราดเข้ามาว่าให้ถ่ายรูปกะเค้า แบบว่าเห็นทั้งคนทั้งตึกชัดแจ๋ว คือเมิงค่ะ เห็นม๊ะว่ากรูก้อมีกล้อง แล้วก้อกำลังถ่ายรูปกันอยู่เหมือนกัน ไม่ต้องมาพยายามมากหรอก แล้วแบบว่าพูดจากันก้อคนละภาษา เฮ้อ ก้อเลยต้องใช้อวัจนะภาษา (ใช้ศัพท์ทางการกันเลยทีเดียว แบบว่าจะโชว์ภูมิว่าจบด้านการสื่อสารมาน่ะ ) ใช้มือโบกไปโบกมาว่าไม่เอา (โว๊ย)


นี่ไง TV TOWER สูงซะขนาด มีม้า-แลง-ปอ ติดมาในรูปด้วย เห็นอ๊ะป่าว



ขอโพสใกล้ๆซะหน่อย ท่าหล่อนแบบว่า เอ่อ






ระหว่างทางเดินไปที่ตึก ก้อจะมีรูปปั้นพวกนี้เยอะแยะไปหมด อีนี่ก้อขอทำลาวไปเต๊ะท่าถ่ายด้วย แบบว่ากลมกลืนกันเลย ฮ่าฮ่า

เสร็จแล้วก็นั่งแท๊กซี่ต่อไปตลาดอะไรซักชื่อนี่แหละ จำไม่ได้แล้วอ่ะ แบบว่าไปมานานแล้ว เลยลืม แบบว่าคนอย่างเยอะ ทางเดินก้ออย่างกว้าง เอาไว้เล่นรักบี้กันได้เลย แต่ก้อไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจให้ซื้อเท่าไหร่ ของก้อไม่ได้ถูกด้วย






ย่านในเมือง เลยมีตึกสูงเยอะแยะไปหมด



ใหญ่ไม่ใหญ่คิดดู ต้องมีรถรางให้นั่งกันเลย แต่เราไม่นั่งอ่ะ เดินดูของไปเรื่อยๆดีฟ่า



นึกว่าเดินอยู่สวนลุม เลยนะเนี่ย ฮะฮะ มีมารำมวยจีน รำไทเก๊กแบบนี้



เห็นมั๊ยเนี่ยว่าที่ชี้อยู่คือคำว่า Shanghai หน้าบานจนขโมยซีนตัวอักษรหมดเลย

เดินๆ ไปๆมาๆ ไม่มีอะไรเข้าตา เหนื่อยก้อเหนื่อย ร้อนก้อร้อน เลยเปลี่ยนสถานที่ไปที่ Science Museum ตามที่พนักงานโรงแรมแนะนำมา ไม่รู้เหมือนกันว่ามีอะไร แต่ก็เชื่อตามที่เค้าบอกว่าให้ไป ก็เลยไปขึ้นรถไฟใต้ดินกัน



ทางเดินในรถไฟใต้ดิน ยาวมาก ไกลโคตรรรร แล้วที่สำคัญคืองง หลงกันเลย ไม่รู้จะขึ้นสายไหน ถามใครก้อไม่รู้เรื่อง ไม่พูดภาษาอังกฤษกันเรยยยย กว่าจะได้ขึ้น ยืนงง ยืนเอ๋อกับน้องอุ้มกันอยู่นาน เง้ออออ




ถึงแล้ว Science Museum





หินนี้เขียนว่าไร แปลไม่เป็น เพราะว่าอ่านไม่ออก แต่ได้ตากล้องเป็นนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มากันซะกลุ้มเบ้อเริ่มเทิ่ม

ตกลงว่ามา Science Museum แค่ถ่ายรูปข้างหน้า แล้วก้อนั่งแท๊กซี่กลับโรงแรม ไม่ได้เข้าไปดูข้างใน เพราะเข้าใจกันเองอยู่สองคนว่าข้างในคงเป็นอะไรที่เป็นเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ แต่ตอนหลังมาคุยกะเพื่อนที่เคยไป เพื่อนบอกว่ามันมีที่ให้ช้อปปิ้ง มีของขายอยู่ข้างใน ชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์ แป่วววว

ขากลับขอทำเป็น Galley Operator เพราะว่าไม่อยากออกไปคุยกะผู้โดยสาร ยอมเหนื่อยหลังหัก ดีกว่าต้องไปเหนื่อยใจพูดจากันไม่รู้เรื่องคนละภาษา

เดี๋ยวไปอ่านหนังสือก่อนดีกว่า กลัวโดนคำถามเดี่ยว ไม่ได้บินมาเป็นอาทิตย์ คืนพรุ่งนี้มีบินไปเพิร์ธ นี่เพิร์ธรอบที่สามแล้ว ไม่ค่อยมีไรให้ทำหรอกที่เพิร์ธ แต่ถือว่าเอาชั่วโมงบินแล้วกัน ที่สำคัญเช็คโหลดแล้ว โล่งด้วยทั้งไปและกลับ อิอิ

Create Date : 30 กรกฎาคม 2550		4 comments
Last Update : 10 กันยายน 2550 22:58:05 น.
Counter : 959 Pageviews.
Share Tweet