เรื่องราวความบ้านนอก ในมหานครอันแสนจะ บ้านนอก แก้เซ็งครับผม

Cozmen
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




Group Blog
 
<<
มกราคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
22 มกราคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Cozmen's blog to your web]
Links
 

 
อยากหยุดเวลา และ เคว้งคว้าง โดยคุณ เจนนิเฟอร์คิ้ม Version Concert สีฟ้า Deep Blue

เป็นเพลงที่ รวมสองเพลงไว้ในเพลงเดียว
เป็น Combination ที่ไพเราะทีเดียวครับผม

อย่าลืมอุดหนุนสินค้าลิขสิทธิ์ด้วยครับผม



Create Date : 22 มกราคม 2550
Last Update : 20 มิถุนายน 2550 13:46:21 น. 30 comments
Counter : 1650 Pageviews.

 
มา ลง ชื่อ ค่ะ

Y___Y


โดย: ป้า สยามฯ คนเดิม IP: 66.214.172.4 วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:10:09:06 น.  

 
มีใครเคยบอกมั๊ยคะว่าเป็นผู้ชายที่โรแมนติกจริงๆ


โดย: csar IP: 61.19.53.2 วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:17:29:33 น.  

 


โดย: pat Austria IP: 80.109.46.99 วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:20:29:09 น.  

 
ทำเอา น้ำตาไหล นึกถึงอดีต ฮิฮิ
ขอบคุณค่ะ


โดย: แอบอ่านมานานแล้ว IP: 71.163.19.197 วันที่: 24 มกราคม 2550 เวลา:13:02:34 น.  

 
ไม่รู้จะพูดอะไร คงได้แต่บอกว่า "ขอบคุณอีกครั้งค่ะ"


โดย: anar varati IP: 124.120.161.217 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:24:44 น.  

 
ไม่รู้จะพูดอะไร คงได้แต่บอกว่า "ขอบคุณอีกครั้งค่ะ"


โดย: anar varati IP: 124.120.161.217 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:25:05 น.  

 
ขอบคุนนะคะสำหรับเพลงเพราะๆๆๆ


โดย: คนผ่านทาง IP: 124.120.240.242 วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:9:57:10 น.  

 


โดย: Ange de Suisse IP: 62.202.70.187 วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:20:08:20 น.  

 
เศร้ากันให้ซะใจเลยครับ พีน้องคร้าบบบบบ


โดย: So far IP: 58.10.146.66 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:18:41 น.  

 
อยากคุยด้วยจังคับ
คอเดียวกันเลยอะ เป็นเกย์ปะ


โดย: 101 IP: 125.24.156.180 วันที่: 4 สิงหาคม 2550 เวลา:20:34:09 น.  

 
ขอบคุณค่ะ ชอบเพลงเคว้งคว้างมาก เพราะตอนที่อยู่ที่ SYDNEY ฟังเพลงนี้แล้ว สะเทือนใจ และสะใจมาก.....กับน้ำตาที่ไหลออกมา...............


โดย: anar varati IP: 124.120.171.216 วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:13:45:39 น.  

 
She rocks! I love Jennifer Kim....Thanks for sharing this to us.


โดย: fasai IP: 82.68.198.158 วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:17:36:26 น.  

 
สุดยอดหามานานแล้วได้ฟังซักที ขอบคุณนะจ้ะ


โดย: เมย์ IP: 125.25.94.33 วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:4:25:30 น.  

 
คุณ 101 ผมว่าคุณก็เป็นเกย์นะเนี่ย อิอิ :)


โดย: feng IP: 125.93.201.65 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:10:57 น.  

 
เพราะมากมาย


โดย: ................. IP: 125.25.0.65 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:25:54 น.  

 
ฟังเพลงแล้ว เฮ้อคิดถึงแฟนเก่าที่เลิกไปเลย //www.tarad.com/atenshop/


โดย: atenshop IP: 58.9.112.52 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:54:53 น.  

 

ก็ดีสวยอะ ฮิฮิ ฮ่าฮ่า..
สวยมั๊กมั๊ก อะ
งัย เเละเจอกานนะ
บาย

น่ารั๊ก


โดย: โนเนม.. IP: 58.9.178.12 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:57:09 น.  

 
ชอบเจ้าของเวบบอร์ดจัง เข้ามาฟังเกือบทุกวันไม่เบื่อเลย แต่ผมเพิ่งอยู่ปี2เองนะไม่รู้ทำไมชอบฟังเพลงสไตล์นี้ก็ไม่รู้ nooffy12@hotmail.com คุยกันได้นะครับ


โดย: noof IP: 202.28.35.2 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:11:48:07 น.  

 
เพราะ เพราะ มากเลยฮะ





โดย: ปะติโท IP: 58.8.109.56 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:18:01:24 น.  

 
เพราะ เพราะ มากเลยฮะ





โดย: ปะติโท IP: 58.8.109.56 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:18:01:39 น.  

 
ป่วย เหงาๆ เลยเอาเรื่องเล่ามาแบ่งปัน

ตอนที่ 1
++++++++++++++++++++++++

ขอบพระคุณพี่เพ็ญสำหรับปลอกหมอนมากๆเลยค่ะ

อ่านเรื่องพี่เพ็ญแล้วแอนนี่สารภาพว่าน้ำตาซึม สงสารพี่เพ็ญที่สุด
ที่สำคัญ....
1.นึกถึงตอนที่ตัวเองต้องเข้าเครื่อง CT scan
(ซึ่งแอนนี่กลัวที่สุด....รองจากการทำคีโม)
ถ้าใครคิดว่าตัวเองเจ๋ง...ไม่กลัว ก็เอ่อ...ลองได้นะคะ มีเครื่องนี้เกือบทุก รพ.ค่ะ...
(ลองเป็นโรคง่ายๆ อย่างหมอนรองฯเคลื่อนดูก่อนก็ได้ค่ะ...อย่าเพิ่งเล่นบทยาก.....อย่างแอนนี่กะพี่เพ็ญ..)
*************************************เนื่องด้วย......แอนนี่เป็นมะเร็งน้ำเหลือง หรือ Lymphoma Cancer
(พี่น้องคะ....จำเป็นต้องใช้ภาษาปะกิตร่วมด้วยค่ะ ... เกิด EX-boss อ่านไม่เข้าใจ ถามหนูแอนนี่มา แอนนี่ต้องขจัดคราบ ซักถามหมอให้สะอาดเผื่อไว้ก่อน)
มะเร็งทุกชนิดมี 4 stage ค่ะ ถ้าจะรู้ว่ามะเร็งอยู่ขั้นไหนแล้ว จำเป็นต้องเช็คระยะของการกระจายตัวของเซลล์มะเร็งจากไอ้เครื่อง scan อันเนี้ย.....
สำหรับมะเร็งต่อมน้ำเหลือง หากเจอว่ามันกระจายขี้นเหนือกระบังลม และลงใต้กระบังลม
(อย่างที่แอนนี่เจอ) แสดงว่าเข้า stage 3
(ถ้าเป็น The star หรือ AF ก็รอบก่อนชิงชนะเลิศล่ะค่ะ...พี่ดุษคะ..)
*************************************
มะเร็งต่อมน้ำเหลืองแบ่งเป็น 2 ชนิดค่ะ คือ ชนิด Hodgkin's กับ Non-Hodkin's
ฮ๊อดกิ้น (Hodgkin's ) จะเกิดจากภูมิคุ้มกันเราบกพร่องจากหลายๆสาเหตุเช่น สภาพแวดล้อม การพักผ่อนน้อย เครียด หรือ พันธุกรรม
ซึ่งส่วนมากพบในวัยเด็กและหนุ่มสาว...(เสดงว่าเกิดเป็นเด็กสมัยนี้มันเครียดมากขนาดกลายเป็นมะเร็งได้)
ส่วน นัน ฮ๊อดกิ้น (Non-Hodgkin's) พบในผู้สูงอายุ ซึ่งเกิดจากการติดเชื้อ แล้วร่างกายสร้างเม็ดเลือดขาวที่ไม่ปกติมาดักจับบริเวณหลอดน้ำเหลือง

แต่ยังโชคดี ที่แอนนี่เป็นแบบ ฮ๊อดกิ้น (Hodgkin's ) ซึ่งคนไทยเป็นน้อย แค่ 15 %
โชคดีงัยวะ????? (บางคนสงกะสะสัย จะเป็นแบบไหน...มันก็คือมะเร็ง!!!!!!) .........
แหม แหม...!!!คุณก้อ. เน๊าะ...อย่างน้อยๆ .......ยังไง ยังไง...มันก็ถือว่า hot ล่ะน่า!!!!! และเป็นเฉพาะในวัยหนุ่มสาว
(ย่อมแสดงว่า ถึงแอนนี่จะเป็นมะเร็งก็ยังเป็น สาว Hot ได้...ฮี่ๆๆๆ)

เถลไถล..ไปเรื่อย....อีกแล้ว.....ขออำภัยค่ะ..... T_T
(มันติดนิสัย...คาดว่าเชื้อน่าจะมาจากน้องส้ม PM)

2.แถมตามด้วยนึกถึงภาพที่แอนนี่อ๊วกแตก อ๊วกแตน....น้ำลายไหล..ตอนเจอหมอหล่อ...เอ๊ย...(เอาใหม่..แฮ่!!!) ..อ๊วกแตกจน น้ำหู น้ำตาไหล ไส้ทะลัก ตอนทำคีโม ......
ก็พยายามที่จะไม่คิดถึงมันอีก......
(ชอบเอาเรื่องส่วนตัวมาพัวพันเรื่อยเลยเรา....ขอประทานโทษอีกสักครั้งค่ะ...) T_T
อย่างไรก็ตาม กำลังใจของแอนนี่ก็ไม่เคยหาย...........
แต่บางทีมันก็ระเหิด กลายเป็นไอ ไปเฉยเลยค่ะ คุณๆ ขา ..เรียกว่าจิตตกขั้นรุนแรง...
(ถ้าถึงขั้นนี้ ขาและมือจะสั่นเหมือนคนทรงเจ้า คุมไม่ได้...ต้องกินยาคลายเครียดอย่างเดียว...)
แต่.....จิตตก...ก็ต้องรีบเก็บมันขึ้นมาเร็วที่สุด ท้อไม่ได้.....เพราะยังไงก็ต้อง.... สู้ว้อย!!!!!!! เหมือนที่พี่เพ็ญของพวกเรา...กะลังทำอยู่
*************************************
ทุกท่านคะ...นอกจากแอนนี่จะเสียใจที่ต้องมาเป็นมะเร็ง..ตั้งกะยังสาว
พอได้มาอ่านเรื่องที่พี่เพ็ญเขียนเล่าอาการเจ็บป่วยแล้ว .......แอนนี่ยิ่งเพิ่มความเศร้าใจ ให้ตัวเอง.........

นอกเหนือจากความเข้มแข็ง....อดทน....หาญกล้า......และเปี่ยมด้วยพลังพร้อมจะต่อสู้..ที่พี่เพ็ญมีอัดแน่น อยู่เต็มหัวใจแล้ว
ทำไมพี่เพ็ญถึงเขียนจดหมายได้ดูดี มีมารยาท สาระเพียบ ตรงประเด็น เข้าเป้า เนื้อหาปึ๊ก...อย่างนี้ล่ะคะ พี่คะ ........?????????????...........

นั่นเป็นสิ่งที่แอนนี่เพียรพยายามทำมาตลอดนับตั้งแต่คลอด รอดออกมาเป็นชีวิต ร้อง อุแว้...อุแว้!!!! จนถึงปัจจุบันย่างเข้าวัยรุ่นเป็น 3 ม.ม้า (แม่ม่ายและมะเร็ง) ก็ยังทำไม่สำเร็จ...
จริงๆแล้วในตอนแรกคลอด...แอนนี่ตั้งใจจะร้องเพลง "ไม่ใช่แฟน แต่ทำแทนได้" ของน้องตั๊กแตน ชลดา... ออกมาเลย
แต่กลัวท่านพ่อ ท่านแม่ตกพระทัย คิดว่าลูกไม่สมบูรณ์ครบ 32 ประการ (ที่เสียไปคือ สติ) !!!!!
เพราะโดย กฎ กติกา...มารยาทแล้ว เด็กต้องร้อง อุแว้ ก่อน......... ส่วนจะร้องมากร้องน้อย ขึ้นกับความพยายามและการฝึกฝน...ขณะอยู่ในครรภ์มารดา...
(เอาอีกแล้วตู......)
ขอประทานโทษอีกครั้งค่ะ ออกนอกประเด็นอีกแล้ว T_T

(มีผู้หลัก ผู้ใหญ่อ่านอยู่ด้วยนะ...ยัย..อา...นันนนน...ย้า ตั้งสติหน่อย!!!!!)

*************************************
ยัยแอนนี่...ขอมีสาระซักฉบับเหอะน่า.....

เริ่มใหม่ละกัน....นะคะ.......เฮ้อ
มะเร็งต่อมน้ำเหลือง ไม่ทราบสาเหตุว่าเกิดจากอะไรกัน เน่า...เอ๊ย...กันแน่....!!!???? ในวงการแพทย์ยังไม่รู้ COL (cause of Lymphoma Cancer) อย่างแน่ชัด
(ทั้งที่แอนนี่อยากออกความเห็นใจจะขาด.. ก็ต้องสงบเสงี่ยมทำเป็นไม่รู้ตามหมอไป)
เดี๋ยวเขาจะหาว่า "พวกสถาปนิก..... ทำเป็นรู้มาก รู้ทุกเรื่อง...รู้ไปโม๊ด!! มีไม่รู้ซักเรื่องบ้างไม๊เนี่ย...ฮึ??????...."
(แฮ่ะๆๆๆ.....พอดีแอนนี่จะโดนแฟนคลับท่านหนึ่งค่อนขอดเสมอค่ะ)

ต่อมน้ำเหลืองจะมีเป็นต่อมๆ (แหงล่ะ!! ถ้ามีเป็นลูกๆ เค้าคงเรียก ลูกน้ำเหลือง....) เอ๊า!!! ยังตามมาค่อนขอดกันอีก...เอ๊อ!!!

โดยจะมีอยู่เป็นกลุ่มๆตาม คอ ขาหนีบ ข้อพับ รักแร้...(ดูแลไม่ได้...ของโปเตโต้)....ทรวงอก....แล...ที่ อื่นๆ..และจะมีหลอดน้ำเหลืองกระจายขึงไปตามร่างกายเหมือนหลอดเลือด...
โดยทำหน้าที่ต่างกัน.....แต่มีความเกี่ยวพันกัน
ขอเวลานอก...คงต้องอธิบายเพิ่มนิ๊สนึงค่ะ น้องส้มทำหน้าไม่ค่อยเข้าใจ...
(จะได้รู้เรื่องไปพร้อมๆกันเลย...ไม่ต้องส่งโทรจิตมาถามพี่ให้วุ่นวาย..ตอนเช้าๆ)

คืองี้นะส้ม..นะ.....เหมือน PM ทำหน้าที่แบบนึง แล้ว IT(แบบพี่ อ.หนุ่ย) ก็ทำหน้าที่แบบนึง แต่เมื่อไหร่ระบบ IT ล่ม ก็จะมีผลกับ PM เพราะจะคีย์โปรเจค ใน CRM ไม่ได้
ซึ่งก็จะมีผลกับ Report ต่อๆไปด้วย....เขาจะเรียกว่า มันเกี่ยวพันกัน...
(คงเข้าใจแล้วแหล่ะน่า.....)
หน้าที่ของหลอดเลือด คือ.....เอาอาหารและ O2 ไปเลี้ยงเซลล์ต่างๆของร่างกาย โดยการสูบฉีด กระจายไปทั่วร่าง
หลอดน้ำเหลือง(ขนาดเล็กกว่าหลอดเลือด)...ก็ทำหน้าที่นำน้ำเหลืองจากต่อมน้ำเหลืองมาดักจับเชื้อโรค สร้างภูมิคุ้มกันให้กับร่างกาย
โดยมีต้นกำเนิดการผลิตอยู่ที่เม็ดเลือดขาวในไขกระดูก
(ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน ยิ่งกว่าละคร "สวรรค์เบี้ยว" หรือ "ยามพิศวาส" อีกค่ะ)

ถ้าคนปกติที่ไม่ได้เจ็บป่วยเป็นอะไร ต่อมนี้จะคลำไม่พบ ถึงแม้จะอยู่ตื้นในบริเวณรักแร้ คอ หรือขาหนีบ ก็ตามที และจะมีบางส่วนอยู่ลึกเข้าไปในช่องอก ดังนั้นนะ...
แฮ่ม!! ต่อให้อกโตแค่ไหน ก็คลำไม่พบ เช่นกันค่ะ ต้องใช้วิธีการแหกอก ด้วยการผ่าตัดดู เหมือนกับคนอกแบน ...แฟนตรึม เช่นกันค่ะ...
(ฮ่าๆๆๆ....เป็นไงล่ะ..ยังไง๊...ธรรมชาติ ก็ยังพอมีความยุติธรรมอยู่บ้างแหล่ะน่า....!!!.).

แต่อาการของคนที่เป็นโรคนี้....ที่จะต้องใช้ความสามารถ และความฉลาด ในการสังเกตุก็คือ..ต่อมไขมัน..เอ๊ย!!! ต่อมน้ำเหลืองจะโตขึ้นจนคลำได้ขนาดประมาณ
องุ่นดำนำเข้าจากนอก ชนิดไร้เมล็ด โลละ 350 บาท ตามโลตัสค่ะ...
T_T ก็เค้าอยากกินนี่นา....โดนคำสั่งด้วย พลังเสียง digital sound รอบทิศทางขนาด 68 dB - ของน้องแอร์ว่าห้ามกิน เดี๋ยวคาถาที่ลงไว้จะเสื่อม...(ฮือๆๆๆ ....อดมานานแล้ว...)
หรือถ้าจะกะกันด้วยสายตาสถาปนิกผู้รอบรู้ของแอนนี่ .........ก็พอจะอนุมานได้ว่า น่าจะลูกขนาดราว 2 ซม.จะ เป็นต่อมโตขึ้นมาบริเวณคอ รักแร้ ขาหนีบ ต่อมนี้ dance ได้
และสามารถคลำเล่นได้เป็นวัน...โดยที่ไม่เจ็บ...แต่อย่างใด..

แต่ถ้าเป็นก้อน บวมแดง เจ็บ อาจจะเป็นอาการอักเสบธรรมดา ต้องไปปรึกษาหมอดูค่ะ.....
(เอ่อ!!!ให้ไปปรึกษาหมอดู หมายถึงไป ปรึกษา Medical doctor ดูนะคะ.ไม่ใช่ให้ไปดูหมอกับเทพธิดาพยากรณ์ หรือหมอลักษณ์...ฟานธง)
แอนนี่เป็นประการแรก...........(ไม่เจ็บ..ดิ้นได้.....เกิดตรง...จักกะแร้)

ตามด้วยอาการไข้ขึ้น ตอนกลางคืน กลางวันปกติ..ธรรมดี้..ธรรมทอม...พอหกโมงเป๊ง...เริ่มล่ะค่ะ..ตัวจะเริ่มร้อน ชื้น เหงื่อ ออก และหนาวสั่น
หนาวขนาดต้องห่มผ้าสองชั้น ....ตัวร้อนแต่หนาวมั่กค่ะ (ฟังแปลกๆ..แต่เป็นยังงั้นเลย..จิ๊ง!!!)
แถมด้วยน้ำหนักลด อ่อนเพลีย หน้าตาอิดโรย (อย่างที่หนูแอนนี่เป็น) รวมๆแล้ว ใน 3 เดือน น้ำหนัก.จะค่อยๆลดลง 3-7 กิโล โดยไม่ต้องไป Marie France หรือฉีด Carboxyl แต่ประการใด
ลดมาก ลด น้อย....แล้วแต่การสะสมบารมีไว้เป็นต้นทุนเดิม...ก่อนหน้านี้ค่ะ..
แอนนี่ลดลงเรื่อยๆ จาก 54, 53, 52,.....48......จนผอมเพรียวบางอย่างทุกวันนี้ .......
(กะลังพยายามขุนให้กลับขึ้นไปใหม่...เพื่อจะได้มีต้นทุนสำหรับลด..ต่อได้อีกในอนาคต..ตอนนี้มา เชียงใหม่ได้ 3 วัน ขึ้นมา 2 ขีดแล้วค่ะ...ดีใจจัง..)

แอนนี่เป็นครบทุกข้อที่ว่ามา จึงเป็นสาเหตุให้เข้าไปตรวจเลือด และตัดชิ้นเนื้อ ตรงจักกะแร้ไปตรวจดูว่าใช่เป็นน้องมะเร็งหรือเปล่า....
(ห้ามมาขอเค้าดูนะ.....เค้าอายยย...แค่ไปยกให้คุณหมอรูปหล่อดู...แอนนี่ก็ต้องอาศัยความสามารถ...ทำตัวมึนชา..ทั้งๆที่อ๊ายอาย..อาย).
คำแนะนำ: ผู้หญิงทุกคนควรฟอกจักกะแร้.....หรือขาหนีบให้ขาวไว้....ถือเป็นการเตรียมความพร้อม..จะดีมากค่ะ...จะได้สุนทรีทั้งคนดู และคนให้ดู......

ต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมดคือว่า จะมีน้องเม็ดเลือดขาวชนิดนึง ชื่อ Lymphocyte เจริญเติบโตผิดปกติ ทำให้ต่อมน้ำเหลืองโตเร็วมาก
และ หากเราไม่ได้รักษา แกจะวิ่งเล่นทั่วร่างกาย และซุกซน ไปแกล้งอวัยวะเรา จนทำงานผิดปกติ หากเข้าไปเล่นในอวัยวะที่สำคัญ จนทำให้การทำงานอวัยวะะนั้นล้มเหลว ก็อาจจะเสียชีวิตได้...เช่นไปวิ่งเล่นที่ปอด แล้วไปชวนเพื่อนๆ ลุกมาซุกซน แกล้งจนพี่ปอดทำงานไม่ได้..เราก็จะเป็นมะเร็งปอดต่อ..ซึ่งหากลามไปถึงอวัยวะ ปอด ตับ ม้าม เซี่ยงจี๊
พวกเนี้ยจะทำให้เสียชีวิตเร็ว ประมาณ 6-12 เดือนค่ะ
แนวทางการรักษา
ปกติมะเร็งทั่วๆไป จะมีการรักษาหลักๆอยุ่ 3 แบบคือ
1. รักษาด้วยเคมีบำบัด Chemotherapy
(ที่ EX-Boss เข้าใจว่ามันคือไอศรีมชนิดนึงน่านนะ..ไม่ใช่เด้อเจ๊า..)
การรักษาแบบนี้จะทำโดยนำสารเคมีเข้าเส้นเลือดไปทำลายเซลล์มะเร็ง เพื่อการรักษาโดยตรง เช่น มะเร็งเม็ดเลือดขาว, มะเร็งต่อมน้ำเหลือง และใช้ร่วมในการรักษาประเภทอื่นๆ
2. รักษาด้วยการฉายรังสี (Radiation Therapy) วิธีการทำก็จะเป็นเหมือนที่พี่เพ็ญเล่าให้ฟัง ในปัจจุบันมี 2 แบบ คือแบบ 2 มิติกับ สามมิติ (2D and 3D Radiation) ซึ่งการรักษาด้วยการฉายรังสีจะใช้ได้กับมะเร็งทุกชนิดที่อยู่เป็นที่เป็นทาง เช่นมะเร็งรังไข่ มะเร็งปอด ต่อมลูกหมาก กระเพาะปัสสาวะ ปากมดลูก เป็นต้น โดยรักษาร่วมกับการทำคีโม เช่นกรณีของพี่เพ็ญค่ะ แต่อย่างของแอนนี่มีใช้ในกรณีที่น้องมะเร็งแอบไปวิ่งเล่นที่ปอดและทำท่าจะลงมารังไข่
เริ่มแรกเราก็ต้องเตรียมตัว ทำใจเข้าเครื่อง CT Scan เพื่อให้หมอขีดเส้นบริเวณเป้าหมายว่าจะฉายตรงไหน หลังจากนั้นเค้าจะส่งภาพถ่ายไปให้หน่วยที่ทำเครื่องฉายอีกเครื่องนึงที่ทำ 3D เพื่อสร้างภาพจำลองให้ขนาดก้อนเหมือนจริงที่สุด จะได้ตรงเป้า ไม่เอียงไปฉายโดนบริเวณอื่นๆ
สิ่งที่เราต้องทำประการต่อมาคือ อาบน้ำได้แต่ห้ามถูสบู่ ดี๋ยวลายสักลบ น้ำร้อน น้ำอุ่น งดไปก่อน(กินได้ค่ะ แต่อาบน้ำธรรมดาไปก่อน) ห้ามโกนขนขณะนั้น (โชคดีที่เราทำ บราซิลเลี่ยนแวกซ์...รอดตัว) แล้วคุณหมอก็จะนัดเข้าไปฉายแสงขึ้นกับการคำนวณของนักรังสีวิทยาว่าจะได้ฉายกี่ครั้ง, ครั้งหนึ่งจะต้องฉายกี่วัน, วันละกี่นาที อย่างแอนนี่ก็ทำที่ปอดไปแล้ว หมอนัดอีกครั้งนึงเดือนหน้าค่ะ
3. รักษาด้วยการผ่าตัด กรณีที่เนื้อตรงนั้นโต หรือสามารถตัดได้ โดยมากจะทำร่วมกันกับข้อง 1 และ 2 เพือตัดการลุกลามของมะเร็งไปที่อื่น

แอนนี่ของทุกท่านได้รับทราบว่าตัวเองเป็นโรคนี้ ตอนปลายเดือน พ.ย ช่วงที่ย้ายไปเวียตนามนานล่ะค่ะ สาเหตุที่ทราบเพราะว่า แอนนี่เริ่มมีอาการ 2 ประการที่กล่าวมาข้างต้น (ฮู๊ย..!!! ได้ใช้คำนี้แล้ววุ้ย... นึกตั้งนานว่าจะใช้ยังไง) แล้วให้โชคดีเสียนี่กระไรที่แอนนี่มีเพื่อนเป็นหมอ คุยกันเรื่องอื่นๆ พอเค้าถามว่าสบายดีหรือ (ซึ่ง ร้อยวัน 27 ปี ที่คบกันมา คำถามเนี้ย เพื่อนสนิทเค้าจะไม่ถามกัน ) พอเพื่อนถาม จึงได้พลันระลึกนึกสติขึ้นมาได้ว่า ต๊าย!! ฉันไม่สบายอยู่นี่นา และเพื่อนก็เป็นหมอ มิใช่ดารา (ชอบคิดว่าเพื่อนเป็นดาราเรื่อยค่ะ) เพื่อนก็ช่างรักกันได้ใจจริงๆ พาไปตรวจ เช็คละเอียดยิบ หลังจากนั้นก็ตัดชิ้นเนื้อตรงจักกะแร้ไปตรวจ และคอนเฟิร์มว่าเป็นเซลล์ที่ผิดปกติ และเข้าเครื่อง CT scan ดู หมอก็บอกว่า ชิลๆ น่าจะแค่ just the beginning ทำคีโม 4-6 ครั้ง ก็หายเกลี้ยง
มีบางคนอาจจะสงสัยว่า ประสบการณ์ของการได้รับข่าวสารแบบเนี้ย เรารู้สึกยังไง....อู๊ย!!! ความรู้สึกเหมือนตอนออกเดทครั้งแรก กะหนุ่มในฝันค่ะ แต่เป็นอีกด้านของอารมณ์ มึนๆ ชาๆ หูอื้อ ตาลอยๆทำอะไรไปโดยเหมือนไม่รู้ตัว แต่ถ้าออกเดท ฟ้าจะเป็นสีชมพู เปี่ยมล้นด้วยความตื่นเต้น กระวนกระวาย งงงัน นั่งไม่ติด หัวใจเต้นเร็ว แต่เป็นด้านแห่งความสุข
พอทราบข่าว อาการจะเหมือนออกเดททุ๊กอย่าง งงๆ มึนๆ ชาๆ ทำอะไรไม่มีสติสตัง ขนาดแอนนี่ของทุกท่านซึ่งเป็นผู้เปี่ยมไปด้วยสติ และการยอมรับกับความจริงทุกเรื่องได้โดยอย่างสงบ ยังขับรถฝ่า 3 ไฟแดงรวดโดยไม่รู้ตัว คุณตำรวจออกใบสั่งให้พร้อมกับตำหนิว่า ไม่กลัวตายเหรอ จะรีบไปไหน ขอดูใบขับขี่แอนนี่หยิบเงินให้ตำรวจ 40 บาทเฉยเลย ฮี่ๆๆๆ ป่าวตั้งใจติดสินบน แต่นึกว่ากะลังจะขึ้นทางด่วน คุณตำรวจมองหน้า แต่ก็รับตังค์อย่าง งงๆ เหมียนกัลล์ ก่อนจะเทศนาอีกนิดหน่อยและปล่อยตัวมา (ดีนะเนี่ย ไม่โดนข้อหา....ติดสินบนเจ้าพนักงาน)....
จะขับรถกลับบ้าน ใช้ทางด่วน แต่ไม่ยอมลงแจ้งวัฒนะ ขับเลยไปลงศรีสมาน ต้องย้อนกลับมาอีก ยังดีที่คลับคล้ายคลับคลาหาบ้านเจอ หัวใจเต้นเร็ว หูอื้อ ขาสั่น แต่ฟ้าเป็นสีเทาค่ะ เป็นด้านของความทุกข์

ตอนนั้นหมอพูดอะไรบ้าง จำไม่ได้เลย รู้แต่ว่ากลับมาถึงบ้าน ข้าวไม่กิน น้ำไม่อาบ นอนลืมตาโพลงทั้งคืน คิดซ้ำๆ ซากๆ ว่า เกิดกับเราได้ยังไง ทำไมเราเป็น เราทำผิดคิดชั่วอะไร คิดกลับไปกลับมาแบบนี้ล่ะค่ะ แต่ไม่ร้องไห้ เริ่มเข้าใจกับคำว่า “จิตตก” เป็นยังไง


โดย: bluerose IP: 124.121.127.37 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:8:54:56 น.  

 
ตอนที่ 2
++++++++
หลังจากนั้น ทุกอย่างก็หมุนรอบตัวเราเหมือนเบลอๆ ทำงานก็ก๊ง ดูชีวิตไร้ความสุข ก่อนที่จะเป็นอะไรไปมากกว่านี้ แอนนี่ก็ตัดสินใจอีเมล์เล่าให้พี่ชายฟัง และคำแนะนำที่ได้รับจากพี่ ก็ทำให้แอนนี่หยุดความฟุ้งของจิตลงไปได้มาก
อีเมล์ที่ตอบกลับมามีใจความว่า

“แอนนี่น้องรัก

มะเร็ง ไม่ใช่โรคอย่างที่ทุกคนเข้าใจและกลัวมันครับ
มะเร็ง เป็น"เพื่อน"เรา
เค้ามาเตือนเราว่า เราใช้ชีวิตห่างจาก "วิถีธรรมชาติ"หรือ"วิถีแห่งจักรวาล"ไปแล้ว
เราใช้ชีวิตแบบเครื่องจักร ไม่ดูแลทะนุถอมเพียงพอ
พี่ว่าเราต้อง "ขอบคุณ" เค้านะครับ ที่มาเตือนเราให้กลับคืนสู่ความบริสุทธิ์อีกครั้ง
ความบริสุทธิ์ของธรรมชาติ ความบริสุทธิ์ของอาหาร ความบริสุทธิ์ของอารมณ์ความคิด ฯลฯ
มองอีกด้านถือเป็น"โอกาส"ที่ดีมากๆ
อย่างแรกเลย แอนนี่ต้องลดสิ่งที่คิดว่าเป็นส่วนเกินออก ทำงานแต่พอเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ทำสมองให้ปลอดโปร่ง สดชื่น
พี่จำได้ว่าตอนพี่ไปบวชเป็นพระอยู่ที่วัดอุโมงค์
ลางานไปเลย 3เดือนไม่ยุ่งวุ่นวายกับเรื่องราวภายนอกเลย
ดูจิตเราอย่างเดียว 3เดือน
เป็นช่วงเวลาอันมหัศจรรย์ ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน
รู้สึกว่าตั้งแต่เกิดมา
ครั้งนี้แหละที่รู้สึกถืงความเป็น"มนุษย์ที่แท้"ของจักรวาลอันศักดิ์สิทธิ์

แอนนี่! ถึงเวลาปฏิบัติ ภาวนาจริงๆแล้วครับ!
เติมแสงสว่างด้วยความรัก ความสงบ
เหยาะรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
คลุกเคล้าด้วยเมตตา การุณยภาพ
จะได้อาหารทิพย์ เยียวยารักษา
จง"รู้สึก"ถึงความมี"ชีวิตชีวาใหม่"อีกครั้ง
และขอบคุณจักรวาล
ที่มอบชีวิตใหม่ให้อีกครั้ง
มันได้ผลทุกครั้งไม่ว่าเราจะเชื่อ หรือไม่เชื่อ…………

ทราบข่าวครั้งแรก ปลายเดือน พ.ย หมอนัดทำคีโมครั้งแรก ในเดือน ม.ค โดยเข้าไปฟังหมอบริ๊ฟวิธีการทำและ ผลข้างเคียงในกรณีที่แพ้ เพื่อนหมอบินกลับจากเมกามาอยู่เป็นเพื่อน
วิธีการทำคีโม เป็นเรื่องที่แอนนี่โดนถามมาก คีโมมี 2 แบบ คือ แบบฉีด กับแบบรับประทาน ซึ่งขึ้นกับอาการของโรคและดุลยพินิจของหมอ การให้เคมีต้องอยู่ในความดูแลของแพทย์เฉพาะทางด้านอายุรศาสตร์โรคมะเร็ง (Medical Oncology) และพยาบาลเฉพาะทาง
หมอจะนัดตรวจเลือดเพื่อดูความพร้อมว่า เราจะสามารถทำได้ไหม โดยปริมาณที่ทำก็จะมีเภสัชกรคำนวณว่าจะให้ปริมาณเท่าใด ตามกำหนดเดิมคือ ทำ 4 ครั้ง เดือนละครั้ง คาดว่าจะหมด เพราะแค่ Just the beginning……
การเตรียมตัวก่อนได้รับยาเคมีบำบัด
ด้านร่างกาย
• รับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่ เนื้อสัตว์ นม ไข่ ผัก ผลไม้
• พักผ่อนให้เพียงพอ (จากเดิมแอนนี่นอนวันละ 4 ชม. เพิ่มอีก 3 เท่า = 12 ชม.) และเพิ่มการนอนพักในตอนกลางวัน 1-2 ชั่วโมงต่อวัน
• ด้านจิตใจ (สำคัญที่สุด)
• อารมณ์ จิตใจ พร้อมรับการรักษา ( ฮือๆๆๆ...ไม่เห็นจพร้อมซักกะที)
• ลดความเครียด ความวิตกกังวล (ไอ้ความเครียดนี่ย..แปล๊กแปลก พอเราตั้งใจลดความเครียด กลับเครียดหนักกว่าเดิมอีก)
• รับรู้ว่าถึงอาการข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้น (เช่นอ๊วก, อึไหล, ไส้ทะลัก,อ่อนเพลีย, เบื่ออาหาร, และ ปากเป็นแผล)
ด้วยความที่เพื่อนหมอทำงานที่เมกา จึงขอให้แอนนี่พบจิตแพทย์ร่วมด้วยเพื่อลดความเครียด และไปพบหมอฟันให้ถอดฟันเหล็กออก เพื่อป้องการการติดเชื้อ (เสียเงินฟรี ค่ะ เพราะยังไม่ครบกำหนดจะเอาออก จะอุทธรณ์ กรือ ฎีกา ท่านเพื่อนก็ยื่นคำขาดว่า ตาย กับสวยน้อยหน่อย เอาอะไร...(ก็เค้าเสียดายกะตังค์นี่..ถ้ารู้ว่าจะเป็นยังงี้ ก็ไม่ไปจัดหรอก...แง๊!!)
1.แอนนี่เข้าทำเคมีบำบัดครั้งแรกในวันที่ 8 ม.ค 2551 โดยการฉีดผ่านน้ำเกลือเข้าหลอดเลือดดำ
แอนนี่ไม่ Admit ทำเช้ากลับเย็นโดยไปพยาบาลกันต่อที่บ้าน โดยมีคุรแม่บ้าน และน้องสาวที่เรียนหมอที่ รพ.จุฬาเป็นผู้ดูแลต่อ แอนนี่มีอาการข้างเคียงทุกอย่างตามที่หมอบอกล่วงหน้า (เป็นนักฉวยโอกาส...หาประสบการณ์ค่ะ)
หลังจากนั้น หมอก็จะติดตามผล และนัดทำครั้งต่อไป
2. เดือนก พ. เข้าไปพบหมออีก เตรียมตัวทำคีโมครั้งที่สอง แต่แอนนี่โชคไม่ดีนักที่ร่างกายไม่ตอบสนองเท่าที่ควร (เรียกว่าพวกหัวดื้อเข้ากระแสเลือด) หมอตัดสินใจ ทำ scan เพิ่ม เพื่อ confirm ระยะของโรค นอกจาก ตรวจเลือด ปัสสาวะ อุจจาระ และตัดชิ้นเนื้อ ไปตรวจปกติ แล้ว ต้องเข้าเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์ช่องอก ช่องท้อง เชิงกราน เอ็มอาร์ไอ PET scan สแกนกระดูก ตับ ม้าม และตรวจไขกระดูก
และหมอก็ confirmed อีกครั้งว่า โชคดี เสียนี่กระไรที่ตรวจใหม่แล้วพบว่าที่แท้ การลุกลามมาถึงเหนือและใต้กระบังลมแล้ว นั่นหมายถึงว่า แอนนี่ของทุกท่านผ่านการแสดง และ commentator เข้าสู่รอบก่อนชิงชนะเลิศ เป็น มะเร็งระยะที่ 3 (stage 3) อย่างสง่างาม
(ยัง เสียดายอยู่เลยนา ทำไมไม่เป็นระยะ 2 ซะหน่อยก่อน..... จะได้รู้ทุกเวที)
แอนนี่โดนเปลี่ยนตัวยา เป็นยาที่องค์การยาของสหรัฐประกาศรับรองชื่อ “อินเตอเฟอรอน”โดยเพื่อนหมอเป็นผู้ carry เข้ามาจากเมกาด้วยตัวเอง เจาะเลือด test ไขกระดูก และทำคีโมครั้งที่ 2
3. ผู้ที่รับทราบข่าวดีของแอนนี่เป็นคนแรก พร้อมกัน 4 คน คือ หนุ่ย โทนี่ พี่อ้วน และนิกกี้
• หนุ่ย....สะอึกอึ้งพูดไม่ออก จากใบหน้าอมชมพู ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีขาว ก่อนจะถามว่าด้วยน้าเสียงทำเป็นตลกว่า “ จริงดิ” แอนนี่พยักหน้ารับ หนุ่ยแน่นิ่ง และ ใบหน้าที่เคยขาวอมชมพูของอ.หนุ่ย ก็
เปลี่ยนเป็นสีคล้ำเขียว ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา……(ทุกอย่างมันมีที่มาและที่ไปค่ะ....ทุกท่านคะ)
• โทนี่...อยู่เชียงใหม่แต่ต้องคอยรับสายของแอนนี่ที่โทร.ไปหาด้วยน้ำเสียงห่อเหี่ยว อ่อนล้า ว่าแอนนี่ไม่ค่อยสบายใจ..เป็นประจำอยู่แล้ว
ในวันนั้น พอรับสายปุ๊บยังไม่ฟังจบครบกระบวนความ(คาดว่าน่าจะรีบ เพราะกำลังเป็น Fa ให้กับ CDIST รุ่นสองอยู่) โทนี่ก็เริ่มต้น คลีน แอนด์เคลียร์ จิตวิญญาณของแอนนี่ด้วยภาษาของเด็กถาปัด plus CDIST plus ปัดยา อย่างรื่นไหลและต่อเนื่อง...................
(ปกติจะโดนแซว โดนขัดคอ เป็นประจำ คราวนี้แอนนี่เงียบ...แกได้ใจ เทศนาแอนนี่ไปร่วม ชม. จับใจความได้บ้างไม่ได้บ้าง)
ก่อนจะตบท้ายว่า
“พี่เข้าใจที่ผมพูดไหม...เออ! พี่แอนนี่เป็นไรเปล่า ทำไมเงียบๆ” พึ่งจะเริ่มรู้สึกตัว
“พี่เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ระยะ 3” แอนนี่ตอบหมองๆ
“อ้าวเหรอครับ....อื้อก้อดี........ห๊า !!!! อะไร..... นะพี่ ???????”
“พี่เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ระยะ 3” แอนนี่พูดเหมือนเดิม
โทนี่เงียบไปนานมากกกกกกกกกกกก..............ก่อนที่จะพูดอ่อยๆกลับคืนมาว่า
“พี่แอนนี่ delete ที่ผมพูดไปเมื่อกี๊ให้หมดนะ...เดี๋ยวเย็นนี้ผมโทรหา”????????

• พี่อ้วนรับฟังด้วยความเงียบสงบ ไม่ซัก ไม่โวยวาย....ก่อนจะพูดเสียงสั่นๆ กลับมาว่า
“แอนนี่ เข้มแข็งนะ......อ้วน..อ้วนจะเป็นกำลังใจให้”
และแอนนี่ก็รับรู้ว่าหลังจากนั้นว่า พี่อ้วนร้องไห้ขี้มูกโป่งทุกวัน....ด้วยความอัดอั้นตันใจ และเป็นห่วง
• น้องนิ๊กกี้ บางคนคงไม่รู้จัก น้องนิกกี้ทำงานอยู่กับพี่ป๋ำ สนิทสนมกับแอนนี่เป็นอย่างดี และ welcome มากเมื่อคราวที่แอนนี่ย้ายไปอยู่ทีม ต่างประเทศ
นี๊กกี้ หน้าซีด ผมชี้ฟู เดินตัวเบาหวิว ตาลอย กลับไปนั่งแปะที่ส่วนฯ และโทรกลับมาให้กำลังใจแบบลิ้นพันกัน..แล้วก็เงียบทั้งคู่ ก่อนจะบอกว่า “วางสายก่อนนะ ผมพูดไม่รู้เรื่อง”
(ฮี่ๆๆๆๆ....รู้ตัว.....)
ทั้งสี่คนนี้แบกภาระอันหนักอึ้งไว้บนบ่าว่า.......ห้ามบอกใคร
(แอนนี่ไม่อยากให้บริษัทรู้ ด้วยตอนนั้นกลัวมากว่า จะต้องลาออกจากงาน.... )
• ต้นเดือน มี.ค (9-10 มี.ค) แอนนี่ต้องไปทำ workshop กับทีมต่างประเทศ และจำเป็นต้องบอกน้องชายที่แอนนี่รักมากอีกคนคือ น้องเก่ง เขมร โดยมีคำสั่งกำกับว่าห้ามบอกบอสต้อม เพราะจะทำให้บอสต้อมกังวลใจ เพิ่มเป็นเรื่องที่ 1010 (ถัดจากเรื่องที่มีอยู่แล้ว 108, 1009 เรื่อง)
***ตอนแรกนั้น พี่เอ อินโดเกือบจะเป็นเหยื่อ แต่พี่เอกำลัง เหน็ดเหนื่อย กับการ Set Project Indo หัวลีบ ตาโรย มึนตึ๊บ แต่ยัง keep ห่วงยางไว้กับพุงอย่างเหนียวแน่น
(ซึ่งห่วงยางนี้เอง ที่ได้ช่วยชีวิตพี่เอ ให้รอดพ้นจากการจมอยู่ใต้น้ำเมื่อคราวอินโด น้ำท่วมใหญ่)

แต่...ทุกท่านคะ...เพียงแค่คืนแรกของการทำ Work shop ที่หัวหิน ทุกคนในทีมต่างประเทศ ก็รับทราบข่าวอย่างถ้วนทั่ว จากใครก็ม่ายรุ...??????????
ซึ่งคาดว่าเกิดจากความกังวล ห่วงใย อัดอั้น ตันใจ และโดนมอมไวน์ไป 8 ขวด.....ของคนนั้น.....

ตื่นเช้ามา ทุกคนทำเป็นไม่รู้เรื่อง แต่เริ่มทำพฤติกรรมพิลึกเป็นต้นว่า แอนนี่จะหยิบจับอะไร เป็นต้องมีมือประหลาดเอื้อมมาจากทุกทิศทางแย่งไปถือเอง แอนนี่ได้นอนอิ่ม หลับสบาย ขณะที่ทุกคนหน้าดำคร่ำเครียดกับการทำ Work shop อาหารการกินจะมีสายตาจิกกัดจากน้องเก่ง และนิกกี้ ส่งเป็น signal ให้แอนนี่รับประทานเฉพาะปลา ผัก น้ำเปล่า และอาหารรสจืด เท่านั้น......

เดือนมี.ค...เจาะเลือด เจาะไขกระดูก Test เตรียมทำคีโมครั้งที่สาม
แต่ร่างกายอ่อนเพลียมาก เกล็ดเลือดต่ำ แอนนี่บอกน้องเน็ต และอีเมล์บอกพี่เจือ และพี่เจือตอบกลับมาอย่างอบอุ่น เมตตา และให้กำลังใจ (แอนนี่แอบร้องไห้)
พี่พิสิฐเรียกแอนนี่ไปหา และทำให้แอนนี่ร้องไห้ต่อหน้าฝูงชนเป็นคนแรก ด้วยคำพูดอันเฉียบขาดว่า
“ห้ามเครียด ห้ามคิดมาก ห้ามคิดเรื่องตาย คิดแต่เรื่องดีๆ ลุกไม่ไหวไม่ต้องมา พักอยู่ที่บ้าน พวกเราเป็นพี่น้องกัน เรื่องงานอย่ากังวล พี่จัดการเอง เข้าใจไหม? “
แอนนี่ลงไปเข้าห้องน้ำ เพลียจัด หลับคาบันได ปีนขึ้นไม่ได้ พี่พิสิฐเรียกน้องเน็ตเสียงหลง ให้มาพาแอนนี่ขึ้นที่ทำงาน.................
Boss ใหญ่ คุณวรกานต์ เรียกไปคุยและให้กำลังใจ (แอนนี่แอบร้องไห้)
เข้าไปปรึกษา Ex-Boss พี่ตึ๋ง ซึ่งได้ทราบข่าวจากน้องนัทไว้ล่วงหน้าแล้ว ทำเนียนไม่ตกใจ... แต่ให้ข้อคิดเห็นที่มีประโยชน์มากในกาลต่อมาว่า
“จิตใจสำคัญที่สุด พี่แนะนำว่า ควรจะลาพักยาว ไปรักษาตัวให้หายก่อน ทิ้งเรื่องงานให้หมด หายแล้วค่อยว่ากันใหม่”
• พี่ดุษทราบข่าว จากพี่ต้อย ขับรถแบบไม่รู้เรื่องกลับบ้าน
• พี่แขก ทราบจากปากแอนนี่เอง ร้องไห้ฮึดๆ เพราะพี่สาวพี่แขกเสียชีวิตด้วยโรคนี้
• บอสต้อม เฉลยตอนหลังว่าทราบมานานแล้ว (จากครายก้อไม่รุ....และเป็นคนแจ้งพี่พิสิฐ)
• พี่เตย..ทราบจากพี่อ้วน นานแล้วเหมือนกัน...แต่พี่เตย ก็ยังสงบใจไว้ไม่กล้ากระโตกกระตาก
• น้องแอร์ ทราบจากพี่แอนนี่ และหายกลับบ้านนอก ก่อนจะหอบยาลงคาถากลับมา พร้อมคำสั่งเสียงดังฟังชัด “2 เม็ด ก่อนอาหาร 3 มื้อ” ห้ามลืม....เ ข้า ใจ ไ ห ม ?????”
• น้องเกตุ ทราบด้วยการติดต่อแบบวัยสะรุ่น MSN ซึ่งเรา chat กันประจำ....ปรากฏอาการเกตุกำเริบถึงกับต้องไปหาหมอ
• น้องเมย์ทราบจากพี่อ้วน พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ร้องไห้ตลอดหากได้คุยกัน
• น้องส้ม โทร.มาโวยวาย
“ทำไมพี่แอนนี่เป็นคนแบบนี้ ไม่เห็นบอกส้ม ส้มไม่ใช่น้องหรือไง ส้มไม่สำคัญ คิดว่าส้มไม่ห่วงเหรอ”
ตามด้วยเสียงสะอึกสะอื้น สั่งขี้มูกปื๊ดป๊าด บีบแตรกระแทกแป๊นๆ ……..
(คาดว่าน่าจะกะลังไปหาลูกค้า ไม่แน่ใจว่าลูกค้ารายนั้น ฟังบรรยายความรู้สินค้าเข้าใจหรือเปล่า…หา....??????)
คนป่วยต้องปลอบคนดีกว่า 10 นาที เธอถึงสงบ...
เฮ้อ!!! นั่นดิ.....ทำไมเราถึงไม่บอกน้องส้ม....ก้อไม่รู้เน๊าะ......??????????

ปลายเดือน มี.ค ข่าวเริ่มแพร่สะพัดในหมู่ SCG ว่าบัดนี้ แอนนี่ได้เป็น “เดอะ สตาร์”…….แล้ว.....
พร้อมกับที่ แอนนี่ เจาะเลือด เจาะไขกระดูกส่ง Test เลือดยังไม่ผ่าน ยังทำคีโมไม่ได้ ต้องพัก recover ร่างกายจนกว่าเลือดจะผ่าน
เดือนเม.ย แอนนี่ลาพักร้อนทั้งเดือน ขึ้นเชียงใหม่เข้าคอร์สที่บัลวี บวช และทำสมาธิ
เกือบปลายเดือน เม.ย กลับ กทม.ด้วยปัญหาเริ่มไอแห้งๆ และแน่นหน้าอก ต้อง เอ็กซเรย์ และฉายรังสีที่ปอด
6 พ.ค เจาะเลือด เจาะไขกระดูก ส่ง Test (ครั้งที่ 4)
เลือดผ่านแบบไม่เต็มใจ เพื่อนหมอกังวลใจ แต่ทีมหมอก็ตัดสินใจให้คีโมครั้งที่ สาม
8 พ.ค .ให้คีโม ได้ 3/4 Dose หัวใจ หยุดเต้น (Heart Failure) โดย Flat line ไป เกือบ 3 วินาที
10 พ.ค – 18 พ.ค เดินทางไปสงขลา อ.สทิงพระ เพื่อฝึกพลัง ปลีกวิเวก เนื่องจากจิตตกอย่างรุนแรง เพื่อนหมอบินเข้าภูเก็ต เพื่อไปหาเพื่อนหมอด้วยกันซึ่งเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว ปรึกษาหารือ และ ศึกษาแนวทางการรักษา สลับกับ ตีอกอล์ฟ คลายเครียด ก่อนบินกลับเมกา
19 พ.ค แอนนี่เข้า รพ.เจาะเลือด และดูดไขกระดูกสันหลัง (เพื่อนำไป test ครั้งที่ 5)
20-22 พ.ค พี่น้องผองเพื่อน ทราบข่าว ทยอยกันมาเยี่ยม และร่างกายแอนนี่เริ่ม weak แสดงอาการด้วยการฉี่เป็นเลือด เนื่องจากพักผ่อนน้อย และทานข้าวไม่ได้
23 พ.ค- ปัจจุบัน กลับขึ้นเชียงใหม่ เพื่อปลีกวิเวกอีกครั้งนึง

แอนนี่คาดว่าทุกท่านคงจะมีความสงสัยมากบ้างน้อยบ้าง ว่าแอนนี่มาทำอะไรที่เชียงใหม่ นอกจากเข้าคอร์ส บัลวี นั่งสมาธิแล้วแอนนี่ไม่ต้องรักษาตัวแล้วอีกแล้วเหรอ
ขอเรียนให้บรรดาแฟนคลับทุกระดับ ตั้งแต่ Super VIP, Platinum, Gold silver ลงมาจนถึงระดับสังกะสีให้ทราบโดยทั่วกันดังนี้ค่ะ
• ถ้าท่านใดอ่านอีเมล์ฉบับนี้แล้ว สังเกตุบ้างตามประสานักวิทยาศาสตร์ที่ดี จะต้องเกิดความสงสัยและอยากรู้บ้างว่า ทุกครั้งที่แอนนี่ไปเจาะเลือด จะโดนเจาะไขกระดูกด้วย (เจาะทำไม...??????)
• เพราะมะเร็งต่อมน้ำเหลืองดูได้จากการตัดชิ้นเนื้อ และ scan ร่างกาย ดูการกระจายตัว และการตรวจเลือด การตรวจพยาธิทางไขกระดูก no need
• นั่นเป็นเพราะว่า...เมื่อแอนนี่สามารถทำเคมีบำบัดได้ เพื่อนหมอก็มีความคิดลับๆไว้ในใจว่า หากแอนนี่สามารถทำ BMT ได้ นั่นหมายถึงจะสามาถหายขาดจากการเป็นมะเร็งนี้อย่างถาวร

BMT คืออะไร..
Bone Marrow Transplants (BMT) คือแนวทางการรักษามะเร็งที่เกิดจากการทำงานผิดปรกติของเม็ดเลือดขาว เช่น ลูคีเมีย หรือ Lymphoma (ต่อมน้ำเหลือง) ด้วยการปลูกถ่ายไขกระดูก ซึ่งถือว่าเป็นการรักษาด้วยการปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิด (Transplantation)

หลักการของรักษาด้วยปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิดคือ การทำลายเซลล์มะเร็งให้หมดไป แล้วแทนที่ด้วยเซลล์ที่ปกติ การปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิด แบ่งออกเป็น 2 ชนิด ได้แก่
• การถูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิด โดยอาศัยเซลล์ของผู้บริจาค ซึ่งจะมีปัญหาเรื่องการเข้ากันได้ของเซลล์ผู้ป่วย และผู้บริจาค (ถึงแม้จะเป็นพี่น้องกันสายเลือดเดียวกันก็ตาม ซึ่งปัจจุบัน เฉพาะ รพ.จุฬาฯ มีคนรอรับการบริจาคมากถึง 3500 ราย

• การปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิด โดยอาศัยเซลล์ของผู้ป่วยเอง จะไม่มีปัญหาเรื่องการเข้ากันไม่ได้ แต่ตัวผู้ป่วย ต้องแข็งแรงเพียงพอ จึงจะสามารถใช้เซลล์ของตนเองได้

คุณหมอจะเจาะกระดูก โดยใช้เข็มเจาะ......(เท่านั้นค่ะ... ใช้เข็มตอกไม่ได้....)
เจาะลงไปในบริเวณที่มีไขกระดูก (สะโพก กับหน้าอก) แล้วดูดเอาเนื้อเยื่อออกมา
แอนนี่ของทุกท่านเจาะตรงสะโพกค่ะ ไม่ได้ใช้ตรงหน้าอก
(เอ่อ บังเอิญตรงนั้น แอนนี่มีน้อย ..โชคยังดีที่สะโพกแอนนี่สุดเสียงสังข์..ใช้การได้.....ฮี่ๆๆๆๆ )

ด้วยความโชคดีและอะไรหลายๆอย่างของแอนนี่ รวมทั้งการเชื่อฟัง EX- Boss หยุดทำงาน
เข้าบำบัดตามวิถีธรรมชาติ และการที่ได้เสริมสร้างสุขภาพจิตที่แข็งแรง ด้วยการแบกเป้เที่ยว และหยุดพัก…………………………..

ในที่สุด แอนนี่ ก็สามารถใช้เซลล์ของตัวเองได้ในการทำ BMT
(หลังจากโดนเจาะ Test ไป หลายครั้ง.... เกือบตาย) T_T

ในการทำ BMT ที่จะเป็นขั้นตอนต่อไป
แอนนี่จะโดนฉายแสงอย่างรุนแรง 1 ครั้ง เพื่อทำลายไขกระดูกเดิมทั้งหมด ไม่ให้มีอันเดิมเหลือเพื่อเป็นการทำลายต้นกำเนิดของเซลล์มะเร็งทิ้งไป และใส่อันใหม่ซึ่งขณะนี้เพาะเชื้ออยู่เติมลงไป และในช่วงปลูกถ่ายอวัยวะใหม่นี้ เป็นภาวะที่ Sensitive ที่สุด
เพื่อนหมอจะกังวลเรื่องนี้ที่สุด เพราะหากมีการติดเชื้อหลังการเติมเชื้อใหม่เข้าไป ก็จะทำให้การปลูกถ่ายล้มเหลว…. ไม่สามารถแก้ตัวได้อีก

ดังนั้น แอนนี่จะต้องอยู่ในห้องปลอดเชื้อคนเดียวนานถึง 2 เดือน
ถ้าเป็นเด็ก เขาจะให้แม่อยู่ด้วยตลอด และกลายเป็นคนไข้อีกคน แต่เราโตแล้ว พ่อ แม่ ก็แก่เฒ่า เราก็ต้องอยู่คนเดียว มีแต่หมอกับพยาบาลดูแล


นั่นคือเหตุผลว่าทำไมแอนนี่ต้องปลีกวิเวก มาพักผ่อน ทำร่างกายให้แข็งแรง และมีกำลังใจเพียงพอที่จะระเบิดอันเดิมทิ้ง........................................................................
และฝึกจิตให้แข็งแรง เพียงพอที่จะอยู่คนเดียวในห้องปลอดเชื้อเพื่อสร้างอันใหม่ขึ้นมาทดแทน

การปลูกถ่ายจะเริ่มปลายเดือน ส.ค นี้ค่ะ
ดังนั้น

มิตรรักแฟนเพลงของแอนนี่ทุกท่านคะ

อาทิตย์สุดท้ายของเดือนสิงหาคม จนกระทั่ง ถึงต้นเดือน พ.ย 51
แอนนี่ของทุกท่านจำเป็นต้องหายไปโดยไร้ร่องรอย

เพราะทุกคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องก็หวังผลกับการตัดสินชะตาครั้งนี้มาก

• ท่านเพื่อน คุณหมอสอง ลงทุนลงแรงมากมาย เพื่องานนี้โดยเฉพาะ
(บิน BKK-USA เป็นว่าเล่น)
• ครอบครัวของแอนนี่ โดยเฉพาะพี่ชาย , ชยา
• พี่หมอหนึ่ง-พี่หมอเอก น้องหมอสาม-พี่หมอสัญชัย
• พี่หมอบี คุณหมอโจ๊ก
• พี่ซัน
• พี่อ้าย
• เพื่อนหนุ่ม สุดหล่อ
• พี่เอี่ยม
• พี่แม่บ้าน (พี่นก) พี่ทิพย์ น้องนุ๊กเกอร์
• น้องก้อย และครอบครัว
• พี่กี้ และครอบครัว
• พี่ตึ๋ง พี่ดุษ พี่เตย พี่อุ๊บ พี่ตุ่ม พี่ต้อย
• พี่อ้วน พี่ตุ้ย
• หนุ่ย
• โทนี่ น้องเอ๋ น้องเนศว์
• พี่ยุ้ย พี่ใหญ่ น้องข้าว น้องกล้า
• น้องแอร์ น้องเมย์ น้องส้ม พี่โจ้ น้องเกตุ
• พี่น้อง น้องป้อ น้องเบียร์ น้องนุช น้องเอก
• น้องตูน น้องวอ น้องแน่น น้องตั๊ก น้องษา น้องบอย น้องแบงค์ น้องติ๊ก
(PM ทุกคนทุกท่าน)
• น้องนัท น้องบอย น้องบีม
• บอสต้อม บอสเทอร์โบ
• น้องเก่ง
• พี่ธนา พี่แหม่ม พี่เอ น้องตูนและลูก น้องตั้ม น้องแนนนี่ น้องนิ๊กกี้ น้องเชอรี่ คุณอนุสรณ์ (ทีมต่างประเทศทุกคน ทุกท่าน)
• ป๋าวอ พี่พิสิฐ น้องเน็ต น้องจิ๊บ น้องกุ้ง พี่ปู่ น้องวุฒิ น้องกิ๊ฟ น้องปุ๋ม น้องเชอรี่ พี่รี พี่ณรงค์
• พี่เจือ พี่แอนและน้องออ (ทีม Exp ทุกคนทุกท่าน)
• การบุคคลทุกท่าน
• คุณธีรสิทธิ์ พี่แขก พี่อั๋น พี่นา น้องธง
• พี่เพ็ญ พี่จ๊าบ
• พี่นุ่น
• พี่นุชคอตโต้ น้องกานต์ น้องเอก พี่ชัช พี่กุ้ง น้องเจียง น้องโอ๊ตใหญ่ น้องโอ๊ตเล็ก
(ทีมสินค้า ทุกคนทุกท่าน)
• พี่อ้อย Krissy พี่เสือ พี่อิน พี่ตุ๋ย น้องทิพย์ พี่หมู อิ๋ว
• พี่เจี๊ยบ พี่เต่า
• น้องตุ้ม เลขา
• พี่ชาย พี่จิ๋น
• พี่อาร์ท พี่นี
• คุณบอมบ์ น้องโจ้ พี่จิ
• พี่กบ ชื่นจิต คุณป้า
• น้องฮั้ว
• พี่ตู๋
• พี่โอ
• แน๊ก
• หนึ่ง
• บี
• ริชาร์ด น้องหญิง
• คุณลุงโค้ช และครอบครัว น้องปอร์เช่
• N.J
• พี่หน่อย แห่ง IA 49 และพี่ๆน้องๆ A49 และ IA 49
• แฟนคลับทุกๆท่านที่อาจจะไม่ได้เอ่ยนาม
• ผู้ที่ส่งกำลังใจมาให้แอนนี่ ที่ไม่ได้เปิดเผยตัว หรือแอนนี่ไม่ได้เอ่ยนาม

++++++++++++++++++++++++

โรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน จนร่างกายโดนกักขัง แต่วิญญาณยังดิ้นรนหาอิสรภาพ...


โดย: bluerose IP: 124.121.127.37 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:8:56:51 น.  

 
ขอบคุณสำหรับเพลงดีดี ที่นำมาแบ่งปัน อย่างน้อยก็ทำให้คนนอนเดียวดายอยู่ รพ. คลายความเหงาได้



โดย: bluerose IP: 124.121.127.37 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:9:01:56 น.  

 
หายป่วยไวๆนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ


โดย: Cozmen วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:3:37:43 น.  

 
ผมชอบฟังเพลง
แนวนี้มาครับ
พี่เค้าเอามาได้ถูกใจ
ผมจริงเลย


โดย: สอง IP: 58.8.94.230 วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:20:01:36 น.  

 
ชอบเพลงที่เจนนิเฟอร์คิ้มร้องทุกเพลงเลยค่ะ

เพราะสุดๆ

ฟังแล้วซึ้ง

อิอิ

เคยถ่ายรูปกับเจนนิเฟอร์คิ้มครั้งนึง

น่ารักดี

ตอนนั้นไปเล่นSaxsophoneที่ศูนย์วัฒนธรรม

กับโรงเรียนของพี่โก้Mr.Saxman

ดีใจสุดๆเจนนิเฟอร์คิ้มไปร้องเพลง

ร้องเพราะโคตรๆ

แล้วก็คิดว่าอาจจะไม่ได้เจออีกเลย

ขอถ่ายรูปคู่เก็บไว้

แต่พอไม่นาน

ก็ได้เจออีกที่สีลม

เป็นงานที่พี่โก้ Mr.Saxman

จัดขึ้นเป็นงานเปิดโรงเรียนสาขา2ที่สีลม

ส่วนสาขาแรกอยู่แถวแคราย

ดีใจมากเลยเจนิเฟอร์คิ้มไปเป็นพิธีกรคู่กับพี่โก้

ฮาดี

ดีใจสุดๆไปเลยอ่ะค่ะ



โดย: yean_saxsociety IP: 202.57.173.132 วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:0:44:28 น.  

 
ขอให้คุณแอนนี่หายไวๆๆนะคะถึงแม้จะไม่เคยรู้จักกันเลยวันนี้เปนวันแรกที่เข้ามาอ่านเจอบล๊อกนี้พอดีเลยเปนกำลังใจให้คะ สู้ๆๆนะคะ


โดย: อาย IP: 202.28.182.130 วันที่: 27 ตุลาคม 2551 เวลา:11:26:43 น.  

 
เพลงนี้เวอร์ชั่นที่เจนนิเฟอร์ร้อง เพราะมากๆ โดนใจมากๆ
โดยเฉพาะท่อน อยากจะร้องไห้ อยากให้เวลาเดินช้าๆๆๆ ขอเวลา ซะหน่อย สุดๆๆเลยพี่ บ่อน้ำตาจะแตกก๊าบ


โดย: สุดหล่อ IP: 124.121.2.213 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:0:06:00 น.  

 
พึ่งเข้ามาอ่านนี่ปี53แล้วการรักษาเป็นไงบ้างยังไงน้องแอนเล่าให้ฟังอีกนะคอยอยู่ค่ะมีน้องข้างบ้านเป็นอยู่ว่าการรักษาจะเป็นยังไง


โดย: ยุพา IP: 222.123.6.114 วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:39:43 น.  

 
ร้องไห้ อยากจะร้องไห้ อยากให้เวลาเดินช้าช้า อยากมองหน้ากัน อยากหยุดวันเวลานี้ไว้ก่อนเธอต้องไป
ซึ้งมาก เกินคำบรรยาย ฟ้ารอให้พี่เนสหลับมาอยู่นะคนดี


โดย: ฟ้า IP: 125.24.157.133 วันที่: 11 มกราคม 2554 เวลา:19:54:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.