Episode เด็กบ้านนอก กับ ไอติมแสนอร่อย
สวัสดีครับหลังๆ Board เรา เงียบเหงานิ บรรดา Member ทั้งรุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ รุ่นเดอะ หายหน้าหายตากันไปพอสมควร ฝากบอกด้วยนะครับว่า เด็กบ้านนอก คิดถึง
ล่าสุด คุณมาดาม ไร่องุ่นแซวบอก ตามอ่านไม่ทัน เห็นใจหน่อย โหยๆ เครื่องผมกำลังฟิต จุดติดง่าย พอยิงได้ ก็ยิงเป็นชุดๆเลยครับ เดี๋ยวพอหมดกระสุน ก็จะเงียบๆไปเองล่ะ อิอิ
แต่ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมเอาเรื่องราวทั้งหลาย ไปเก็บไว้ใน Blog ให้แล้วไปตามอ่านได้ครับ ล่าสุดได้รับการติดต่อจากนิตยสาร ชมรมเพื่อนสัตว์เลี้ยง บอกว่า ขาดนายแบบถ่ายคู่กับสุนัขพันธุ์ชิวาว่า หานายแบบ ที่หน้าตาเข้ากับหมาไม่ได้ เลยมาติดต่อผม พอดีผม Say No ไปครับ เพราะนิตยสาร พระเครื่องติดต่อมาก่อนแล้ว ผมให้โอกาสคนมาก่อน ได้ก่อน อิอิ
วันนี้ขึ้นชื่อตอนซะน่ารักน่าชัง จุ๊มุ๊จิ๊มิ๊ เพราะว่าวันนี้ไปกินไอติมมาล่ะ กิ๊วๆ คิดไปกันใหญ่อ่ะดิ ว่าไปกับสาวไหน ไม่มีอ่ะ ผม พักยก มาตั้งใจทำงานครับ เลยมากับเพื่อนใน Lab ชื่อ เด็กชาย James
ผมรู้จัก บักเจมส์ ก็ประมาณเดือนก่อน Advisor รูปหล่อ เอามาแนะนำ แกกลัวผม เหี่ยวตายคาห้อง Lab ไปก่อน เห็นวันๆ มันไม่มีคนคุยด้วยเลย น่าสมเพช เอ้ย น่าเวทนา บักเจมส์ เป็น เด็กเมกัน เรียน Undergraduate ที่ SUNY ครับ เป็นเด็กเรียนใส่แว่นหนา เตอะ แบบโนบิตะ รุ่น Binghamton Edition
หน้าตาก็พอไปวัดไปวาได้ครับ ไม่หล่อเท่าผม (เฮ้อ คงหาคนเปรียบได้ยากหน่อย ขอโทษทีนะน้อง 148) เจ้าเจมส์มันก็ แค่ ผิวขาว ตาสองชั้น จมูกโด่ง ปากแดง แก้มชมพู ผมน้ำตาล ไม่เห็นจะมีไรดีเลย
ต้องผมสิ หน้าแบน ดั้งบี้ ตาตี่ ผมดำ กำลัง In trend ชัดๆ น้องๆ พี่ Rain ล่ะครับ ว่าแล้ว ถ้าสาวๆแถวนี้สนใจ เจ้าเจมส์บอกได้ ผมติดต่อให้ คิดหัวคิวไม่แพงครับ ขอแค่หอมแก้มผมซักฟอด ผมก็พอใจแย้ววว อิอิ เจมส์เป็น เด็กเรียน ขยันตั้งใจเรียน (ในตอนแรกที่เจอ) พออยู่ๆ ไปชักยังไง มันชอบโดด ไปดู หนังอ่ะครับ ไม่ใช่หนังโป๊นะ รู้ทัน ว่าคุณๆ คิดไรอยู่ อิอิ แล้วก็ชอบแอบไปเล่น เกมส์ PS2 (Play Station 2 ถ้า ท่านใดไม่รู้จัก ไปถามลูกเอาเด้อ!)
ตอนแรกผมเองก็ หัวเดียวกระเทียมลีบ ได้เจ้าฝรั่งน้อย เป็นเพื่อนตอนไปมหาลัยล่ะครับ คุยกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างตามประสา แรกๆ ผมเข้าใจว่า ฝรั่งน่าจะรู้ทุกเรื่อง แต่ถามๆอะไรมันไป ตอบไม่ได้ หรือ ได้คำตอบแปลกๆ
อย่างผมเคยถามมันว่า My Own กับ My Self ใช้ต่างกันยังไง มันคิดเกือบห้านาที แล้วก็บอกว่า อธิบายไม่ถูก ใช้ถูกอย่างเดียว เป็นงั้นไป
เคยคุยกับป้าคนนึง ที่ป้ายรถเมล์ตรง Walmart โอ้ยแกคุยน้ำไหลไฟดับ สารพัด แต่แกบอกว่าแกคุยเก่งขนาดนี้แกเขียนหนังสือไม่ได้นะ อ้าว ซะงั้น และเป็นแบบนี้หลายคนเหมือนกันนะครับ
ตกลง ฝรั่งเนี่ย ไม่ค่อยรู้ไรเท่าไรเลยนะครับ เรื่องความรู้รอบตัวก็เช่นกัน ผมถามเจ้าเจมส์ว่า Broome County คืออะไร มันก็ไม่รู้ หรือ ตอนนี้ รัฐบาลประกาศ Emergency เรื่องการนำของเหลวขึ้นเครื่อง มันก็ไม่รู้อีก เอ๊ะ หรือผมสอดรู้สอดเห็นเองวะเนี่ย
และเจ้าเจมส์ เองก็เป็นเด็กที่ทำงานพิเศษหาค่าเทอม ดังเช่นเด็กเมกันทั่วไป ซึ่งตรงจุดนี้ผม นับถือพวกเขานะครับ มีความรับผิดชอบตัวเอง และมองโลกในความเป็นจริง ล่าสุด แม่นายเจมส์ เพิ่งเสีย เจ้าเจมส์ ก็มาปรึกษา Advisor ว่า เขาต้องการต่อโท หลังจบตรีแล้ว จะทำงานอะไร ที่จะ Cover ค่าเทอมได้บ้าง ซึ่งแน่นอนว่า Advisor ใจประเสริฐผม ท่านไม่นิ่งนอนใจ ท่านบอกเลยว่า หาทุนไว้รอ ให้เจมส์ สอบเข้าต่อโทให้ได้ก็พอ ซึ่ง กำแพงหลักของงานนี้คือ คะแนน GRE ท่าทางจะหินสำหรับเจ้านี่เหมือนกัน
บอกตรงๆครับ ผมรักและเคารพ Advisor ท่านนี้อย่างสุดซึ้งครับ รู้ไหมครับ ผมหา Advisor เจอได้ไง ผมอ่าน Paper ทาง Engineer หลายๆฉบับตอนทำวิจัย และก็เลือกที่จะส่ง Email มาติดต่อกับ ท่าน ว่าสนใจมาทำวิจัยที่ Binghamton University ซึ่ง ท่านก็ ตอบรับทันที สาเหตนึงก็มาจาก เมื่อปีกลายท่าน เพิ่งมาเที่ยวเขมรพร้อมครอบครัว โดยมาต่อเครื่องที่ Bangkok แล้วติดใจฝั่งที่จะท่องเที่ยวใน South East Asia พอรู้ว่า มีเด็กไทยมาขออาศัยใบบุญ ท่านก็รีบตอบรับเลย โดยหวังว่า เร็วๆนี้จะได้มาเที่ยวเมืองไทยอีก อิอิ ผมมา เมกาได้ เพราะ Advisor ท่านนี้ดูแลเรื่องเอกสารให้ผมเองทั้งหมด ผมบอกจริงๆนะ เขามีความเมตตา เข้าใจจิตใจและความต้องการของเรา มากกว่าอาจารย์ที่เมืองไทย บางท่านอีกครับ
อีกนิดนะครับ สิ่งหนึ่ง ที่น่าชื่นชม ของ ประเทศ อเมริกา คือการเอาใจใส่คนพิการครับ เขาเน้นเรื่องนี้กันมาก ทั้งบนรถเมล์ ก็มีระบบ Hydraulic เพื่อลดระดับทางขึ้น ให้คนพิการขึ้นรถเมล์ได้ หรือ ระบบยึดรถเข็นให้อยู่บนรถเมล์ได้อย่างปลอดภัย
ห้องน้ำตามห้างหรือสาธารณะทุกที่ ต้องมีห้องน้ำคนพิการ แหะๆ ห้องน้ำที่นี่ก็แปลกนะ ช่องรูเต็มไปหมด กำแพงก็เตี้ยๆ ช่องที่พื้นก็สูงเชียว เวลา ปฏิบัติกิจ ก็เขินพิกล(ไม่ติด Rate นะจ๊ะ) เด็กบ้านนอก เข้าส้วมต้องเอามือปิดหน้า ด้วยความอาย พูดเล่นนะ
เวลาอยู่ในมหาลัย จะต้องเดินผ่านตึกต่างๆมากมาย และทีมี่สังเกตอย่างนึง คือ ทุก ประตู จะต้องมีหนึ่งประตู ที่มี ปุ่มกดให้เปิด อัติโนมัติ สำหรับ คนพิการ(Disability) นั่นเอง ซึ่งจุดนี้ผมว่า เขาทำดีครับ และประตูอัติโนมัตินี้ก็มีลูกค้าประจำใช้เสมอๆ และหนึ่งในนั้นไม่ใช่ใครอื่น บักเจมส์ตัวดีนี่ล่ะครับ
เดินไปกับมันทีไร ถึงประตูปั๊บ มันจะกดปุ่ม Disability Button ทันที ประตูก็เปิดให้เราสองคนเดินผ่านอย่างสบายอารมณ์ บักเจมส์มันเป็นพวกขี้เกียจ ซึ่งหลายๆครั้ง ถ้ามี ป้าๆเดินสวนมา ก็จะมองเราสองคนแบบ สงสัยว่า ไอ้สองตัวนี้มันพิการตรงไหน สงสัยจะพิการทางหน้าตา อิอิ ผมเองก็อายๆนะ เล่นมากับเพื่อนที่ เล่นมุขขี้เกียจซะปานนี้ เราก็เลยต้องเลยตามเลยไปด้วย ที่สำคัญ มันยังมีหน้ามาบอกผมทุกครั้งที่กดปุ่มว่า Power of Disability แล้วก็ หัวเราะ ฮ่าๆ บ้าไหมล่ะ ใครไปคบกับมันได้ ต้องบ้าพอกับมันแน่ๆเลย หึหึ
อาทิตย์ ก่อน ผมติดรถเจมส์กลับที่พัก ระหว่างทาง เขาก็ชวนผมกินไอศครีม ที่ร้าน Friendy ร้านนี้ ไอติมอร่อยมากครับ แถมก่อนเข้าร้าน บักเจมส์บอก I will treat you ผมก็บอก ไม่ต้องๆ มันก็บอก เป็นการเลี้ยง เพื่อให้ผมประทับใจใน ประเทศ อเมริกา เกี่ยวไหมเนี่ย ไอติมที่นี่แพงเอาการอยู่ครับ พอได้ Menu มา ก็ ดูๆ แล้วก็สั่ง เจ้าเจมส์ สั่ง ไอติมเปล่าๆ ไม่ใส่ Topping อะไรทั้งสิ้น สองลูก (3.99 USD) มันบอก กินต่างข้าวประจำ (บ้าไหมล่ะ) ส่วนผม สั่งอะไรจำไม่ได้ มันราคา 6.99 USD พอดีลืมไปไงว่า บักเจมส์มันจะเลี้ยง พอมันเห็นผมสั่งอันนี้ ก็ อึ้งไปหน่อยๆ ตายล่ะ ผมเองก็ดันลืมไปไงว่า เออ เด็กมันเลี้ยงเรานี่หว่า เราสั่งแพงไปไหมเนี่ย เออช่างมัน เพื่อความประทับใจใน ประเทศ อเมริกา ทำไงได้ อิอิ แต่ผมบอกเจมส์ไปแล้วว่า คราวหน้าให้ผมเลี้ยงคืน มันตอบ OK ทันที อิอิ
เสร็จจากกินไอติมต่างข้าว ผมก็ กลับมาที่พัก ตีพุงนอน เป็นวันนึงที่มีความสุข เพราะมีเพื่อนเป็นเรื่องเป็นราวน่ะครับ หายเหงาได้เยอะเลย แถมบักเจมส์บอก วันหลังจะพา ไป Hang out เอาล่ะสิ จะออกมารูปไหนก็ไม่รู้ รอดูกันต่อไปแล้วกันครับ
เด็กบ้านนอก Version กินอิ่มจัง ตังค์อยู่ครบ
ปล วันนี้เอาเพลงสนุกๆมาให้ฟังกัน รู้นะ ว่าโดนใจหลายคน อิอิ
Create Date : 24 สิงหาคม 2549 |
|
14 comments |
Last Update : 24 สิงหาคม 2549 23:13:42 น. |
Counter : 921 Pageviews. |
|
|
|