อ่อนแอและดราม่า


เมื่อไหร่เดือนนี้จะ สิ้นสุดลงสักทีนะ 
เดือน June มันเป็นเดือนแห่งความทรมานจริงๆ 

ทรมานร่าง เพราะเป็นช่วงที่เราหางานใหม่ เทรนงาน สามวันต่อาทิตย์ ทำงานอีกสี่วันที่เหลือ คือทำงานเจ็ดวันนั้นเอง มันเหนื่อยจนอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ 

ทรมานทางความรู้สึก เพราะเราไม่รุ้ว่า เมื่อไหร่แฟนเก่าเราจะปล่อยเราไปสักที ยังคงเข้ามาวนเวียน เข้ามาแสดงบทดราม่า ซึ่งเราไม่รู้อะไรคือความจริง และเราก็คงไม่มีเวลาที่จะมานั่งสืบหาความจริง 


เดือน July คือเดือนที่เราอยากจะ Start Over/Restart อยากจะเริ่มชีวิตใหม่ 
อยากลองออกมาใช้ชีวิตคนเดียว ออกมาจากเงาของครอบครัว 
บางทีเราก็อยากรู้นะ ว่าเราจะไปรอดไหม รึเราจะต้องซมซานกลับบ้าน 

ที่บ้านเราชอบ Underestimate เรา ชอบคิดว่าเราดีแค่กินเหล้า ไปเที่ยว แต่งตัวแรด 
คนไทยคะ ตนไทยคิดแค่นี้ ชอบตัดสินคนอื่นจากรูปลักษณ์ภายนอก 

เราห้ามความคิดใครไม่ได้ค่ะ ....  . . . ช่างแม้ง เอิ๊กกกกกก กกกก 
เราเป็นคนชอบแต่งตัว แต่งหน้า ซื้อของ เที่ยว กินเหล้า ขี้เม้าส์ แต่สิ่งที่ทำทั้งหมด มันไม่ได้ไปทำร้ายใครไหม? เงินที่เราไปซื้อของเราทำงานมา ไม้ได้ไปแบมือขอพ่อแม่หรือต้องใครมาเลี้ยง แต่คนก็ยังไม่หยุดตัดสินจากภายนอก อย่างนั้นก็แล้วแต่เพราะขนาดครอบครัวยังไม่เข้าใจเรา จะไปหวังให้ใครมาเข้าใจเราได้ 

----------------------------------------------------------------------------------

เรื่องดราม่าเอาไว้แค่นี้ดีกว่านะคะ มาเข้าเรื่องที่มีความสนุกสนานดีกว่าคะ 
อย่างที่เคยบอกนะคะ ว่าโซโห คือบ้านหลังที่สอง 
อาทิตย์ที่แล้วเลยนัดกับน้องทีทำงานใหม่ออกมาเดินสวยๆ หาอาหารรับประทานกันสองคน 


เราเป็นคนชอบกินอาหารแมกซิกันคะ เลยชวนกันไปกิน benny burrito ที่ West Side 
ร้านนี้เป็นร้านที่ค่อนข้างที่จะดังในหมู่เกย์ 
ไม่แน่ใจว่าเพราะอยุ่ในย่านนี้ หรือเป็นเพราะเกยชอบทานอาหารแมกซิกัน???

ก่อนไปร้านนี้เราโดนเพื่อนเลี้ยงเบียร์ก่อนออกจากแถวบ้าน
พอมาทานร้านนนี้สั่งเครื่องดื่มไปสองแก้ว ตายห่าเลยคะ เอิ๊กกกกกก


อันนี้คือ ที่เราชอบทานมากกกกกกกกก กับมาการิต้าปั่น ท๊อปด้วยแชมเปน 


จากนั้นเราก็เดินเล่นไปเรื่อยๆๆๆๆ เดินไปร้านเบเกอร์รี่นะ เท่าที่จำได้ เอิ๊กกกก 
จำได้ว่าทานเค้ก ทานเสดก็ภาพตัดว่ากลับบ้าน 
จำไม่ได้ว่ากลับบ้านมาได้ยังไง จำไม่ได้ว่าร้านเค้กที่ไปทานชื่ออะไร
ตลกไหม เอิ๊กกกกก ส่วนน้องที่ไปด้วยก็มีความเมาไม่แพ้กัน นางเอาชีวิตรอด ด้วยการไปอ๊วก
ในห้องน้ำร้านเบเกอร์รี่ แง้งงงงงง ส่วนเราก็นั่งคลื่นไส้ต่อไป เอิ๊กกกกกก







Create Date : 27 มิถุนายน 2560
Last Update : 30 มิถุนายน 2560 5:14:24 น.
Counter : 824 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สมาชิกหมายเลข 3772899
Location :
New York State of Mind   United States

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



Hey! It's Phan, Phonphan or Phanphan :D
มิถุนายน 2560

 
 
 
 
1
4
6
7
8
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
21
22
23
24
25
26
28
29
30
 
 
27 มิถุนายน 2560