บ้านของคุณนั่นแหละครับโลกของความเป็นจริง
ที่เหลือก็จริงแต่แค่ชั่วคราวเท่านั้นครับ

ผมก็คิดถึงข้าวไข่เจียวของแม่เหมือนกัน
โอยย อยากกลับบ้าน อิอิ
สู้ๆนะครับ

หวัดดีคร่าน้องแนนคงจำพี่แตนได้นะคะ...ดีใจด้วยนะที่ได้กลับบ้านที่แสนอบอุ่น ...แผลในใจน้องแนนพี่แตนดูๆแล้วน่าจะป็นแผลสดคงหายได้ในเร็ววันและไม่ทิ้งแผลเป็นให้เห็นนานหรอกนะคะ อาจมีรอยจางๆให้เห็นบ้างนิดหน่อย ต่างกับหัวใจที่มีแผลเรื้องรังจะหายช้าและทิ้งรอยแผลเป็นให้เห็นได้ ชัดเจน เป็นกำลังใจให้นะคะ คิดถึงจ้า

อยากกลับบ้านเหมือนกันค่ะ
คิดถึงพ่อกับและทุกคนที่เมืองไทย

น่าจะเข้มแข็งแล้วใช่ม๊าไปหอบกำลังใจมาซะมากมายเลย สู้ๆนะน้องพี่ ส่วนคุณพี่ก็กลับมาติ๊งต๊องได้เหมือนเดิมแล้วล่ะจ้า

ป่ะตามพี่ไปเที่ยวดอยปุยกันเถอะคลายเครียดๆ

แวะมาบอกว่าพรุ่งนี้จะไปเที่ยวดอยช้างจ้า เที่ยวให้มันลืมอกหักไปเรยให้ตายสิ 555

....สวัสดีค่ะ คุณมองด้วยตา (ก้อรู้ว่าน่ารัก)
....เปงงายยยบ้าง สบายดีนะค่ะ คิดถึงค่ะ แวะมาบอกว่า กลับมาแล้วค่ะ เปิดประตูหน้าบ้านแล้ว อิอิ
หลังจากที่ หายไป หลายวัน

... เหมือนอย่างที่ คุณเคยบอกไว้ค่ะ ที่ๆอบอุ่น ที่สุดคือที่บ้านเราเอง

...เป็นกำลังใจให้และจะนั่งเป็นเพื่อนอยู่ข้างๆนะค่ะ
...ฝันดีค่ะ...

... สวัสดีค่ะ
แวะมาส่งความคิดถึง จากเมืองกาญค่ะ
ไปเที่ยวใหนบ้าง
ค่ะวันนี้ พรุ้งนี้

...คืนนี้ฝันดีนะค่ะ