Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
16 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
lll ประสบการณ์ที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต!! lll

ในชีวิตของผู้หญิงอย่างเราๆ มีเรื่องอะไรบ้าง ที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตค่ะ??

ฉันว่า คำตอบของหลายๆคน คงไม่ต่างอะไรกันมากมายหรอกเนอะ

และนี่เป็นประสบการณ์ครั้งแรก กับนาทีที่กลัวที่สุด ที่เคยใช้ชีวิตมาเลยแหละค่ะ
....................................................................

ช่วงนี้เป็นช่วงสอบของเด็กมหา'ลัยค่ะ...

แน่นอนว่า พวกเรา จะต้องมีนัดติวกันที่ไหนสักแห่ง

และหอเพื่อนผู้ชาย ก็เป็นเป้าหมายของที่ทุกๆคนมารวมกัน

เวลาของการติวของพวกเราจะเริ่ม ห้าทุ่ม ถึงตีสี่ หรือตีห้าของทุกๆคืน

วันนี้ก็เหมือนวันติวของทุกๆวัน...

หลังจากติวเสร็จ...ฉันก็นั่งแท็กซี่กลับออกมาจากหอเพื่อน..คนเดียว

ทุกวัน เส้นทางที่วิ่ง ฉันมักเลือกทางเลือกที่อ้อมออกมาหน่อย เพราะแสงไฟสองข้างทาง จะสว่างมากทีเดียว

แต่วันนี้เส้นทางกลับเปลี่ยนไปจากเดิม..

แท็กซี่คันนั้น พาฉันวิ่ง "เส้นลัด"

คือจริงๆแล้ว ซอยคอนโดที่ฉันอยู่ ต้นซอย และท้ายซอยจะอยู่คนละฝั่งถนนค่ะ

ออกแนวว่าเป็นถนนขนานกันสองเส้น แต่ซอยนี่ มันเป็นซอยที่ตัดผ่านถนนสองเส้น (ไม่ งง ใช่ไหมค่ะ?)

แต่ในซอยเนี้ย มันจะมีหมู่บ้าน โน่น นี่ นั่น เยอะแยะ ตรอกเล็ก ตรอกน้อย เยอะแยะไปหมด

(และคอนโดนู๋ อยู่ต้นซอยค่ะ)

อยู่คอนโดนี้มาสามปีเศษแล้ว จึงไม่เคยเข้าทางท้ายซอยเลย เพราะเพื่อนที่อยู่หมู่บ้านข้างในบอกว่า ข้างในตรอกอะไรเยอะแยะไปหมด คนไม่รู้ทางจริงๆ วิ่งแล้วหลง แน่นอน!!

แต่คุณแท็กซี่กลับเลือกทางท้ายซอย ทั้งๆที่ฉันบอกแล้วว่า "ไปเข้าทางต้นซอยดีกว่าค่ะ นู๋วิ่งจากท้ายซอยไม่เป็นนะค่ะ เดี๋ยวหลง ตรอกมันเยอะ"

"ไม่เป็นไร ผมไปเป็น"

ตอนนั้นก็อืม..ไม่ได้คิดอะไรค่ะ..เค้าวิ่งเป็น ก็เออ ออไป..เออว่ะ ไปก็ไป..!!

แต่วิ่งเข้ามาในซอยค่ะ กลับแปลกๆ...แท็กซี่วิ่งผ่านหมู่บ้านโน้น หมู่บ้านนี้..และสายตาฉัน ก็พลันหันไปมองเห็นไฟจากคอนโด

(คอนโดมัน 19 ชั้นหน่ะค่ะ...และสูงขนาดนั้น..แถวนี้มีคอนโดเดียว และแน่นอนว่า..นู๋จำคอนโดนู๋ได้!!!)

แต่อยู่ดีๆรถเลี้ยวซ้าย ทั้งๆที่ตรงไป คอนโดอยู่หน้าฉันแล้ว!!!

ความกลัว...เริ่มวิ่งเข้าชนฉันอย่างจัง!!

"อ่าว..เลี้ยวทำไมล่ะค่ะ...พี่ตรงไปก็ถึงแล้วนะค่ะเนี้ย"

"เหรอ..มันกลับรถไม่ได้แล้วอ่ะ..ตรงไปข้างหน้าก็ออกได้"

เสียงห้วนๆ แกมตะคอกของเค้า มันเริ่มทำฉันกลัวถึงขีดสุด!!

ฉันตัดสินใจโทรหาเพื่อนทันที...และทันทีที่เพื่อนรับสาย!!

"แก..ฉันกำลังกลับห้องแล้วนะ..เนี้ย เข้าทางท้ายซอย..." กำลังจะเล่าต่อ..

ก็พลันไปเห็นสองข้างทาง เป็นป่ารถทึบเลยค่ะ..หมู่บ้านไม่มี ไฟทาง แทบจะไม่มีเช่นกัน และคนขับเริ่มชะลอรถ จนแทบจะหยุดวิ่ง ทั้งๆที่มันไม่มีหลุม ไม่มีบ่อ ไม่มีลูกระนาดอะไรทั้งสิ้น!!!!

"แก...จดทะเบียนรถนะ"

แล้วดูเหมือนเค้าจะเร่งความเร็วรถ ให้วิ่งเหมือนปกติตลอดทางที่นั่งมา..

แล้วฉันก็กลับถึงคอนโดอย่างปลอดภัย..

ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าตัวเองระแวงไปไหม..

แต่วินาทีนั้น น่ากลัวมากจริงๆค่ะ...ทันทีที่เปิดประตูห้อง น้ำตาไหลแบบสุดๆ แทบจะหยุดร้องไห้ไม่ได้..

ต้องขอบคุณที่เพื่อนฉันก็ยังไม่นอน และรับสายฉัน..

ฝากเตือนคุณผู้หญิงทั้งหลาย...ก่อนจะขึ้นแท็กซี่กลางดึก ควรจะหาเพื่อนที่คุยด้วยระหว่างนั่งแท็กซี่นะค่ะ..

และบอกเส้นทางที่วิ่ง ว่าวิ่งผ่านอะไรไปบ้าง..

เพราะความเคยชินที่ว่า...เออน่า คงไม่เป็นอะไรหรอก..ก็นั่งกลับเวลานี้ประจำอยู่แล้ว..!!

คุณอาจไม่โชคดี กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยเหมือนทุกๆวันก็ได้!!?

(ลืมบอกไปค่ะ..ทุกๆวันที่ติวกลับเกือบเช้า...ฉันจะเลือกใส่กางเกงขายาว หรือสามส่วนของผู้ชาย...เสื้อยืด แขนยาว)

ขอบคุณสวรรค์ ที่วันนี้..ฉันกลับถึงห้องอย่างปลอดภัย..

เห้อ..น่ากลัวจัง T^T


Create Date : 16 กันยายน 2553
Last Update : 16 กันยายน 2553 5:58:38 น. 9 comments
Counter : 3531 Pageviews.

 
โชคดีนะคะที่ไม่เป็นอะไร แต่คราวหน้าระวังหน่อยละกันนะ


โดย: Sugar lip วันที่: 16 กันยายน 2553 เวลา:9:08:51 น.  

 
เราน่ะ ชวนแท็กซี่คุยเลยดีกว่า

ทำตัวสนิทเข้าไว้

แต่ดีที่สุด เตรียมอาวุธไปด้วย ฮี่ๆ


โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 16 กันยายน 2553 เวลา:11:31:56 น.  

 



แวะมาทักทายวันหวยออกจ้า.. อิอิ


โดย: แอ๊ปเปิ้ลโบราณ วันที่: 16 กันยายน 2553 เวลา:15:59:29 น.  

 
แง่ม แง่ม แง่ม น่ากลัวนะนั่น

ถ้านั่งแท็กซี่คนเดียว ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
ให้ยืนยันกับแท็กซี่ให้พาไปทางเดิมที่เราคุ้นเคย
(ทางที่คุ้นเคยต้องไม่เปลี่ยวนะคะ)
ถ้าเห็นเค้าเริ่มนอกเส้นทาง ให้เค้าจอดในที่คนพลุกพล่าน และเปลี่ยนรถทันที

แท็กซี่มักมีข้ออ้างที่จะเปลี่ยนเส้นทาง เช่น
ทางที่เราไปมันอ้อม จะพาไปทางลัด
ทางนี้รถไม่ติด ทางเดิมรถติด..


โดย: Life & Learn วันที่: 16 กันยายน 2553 เวลา:16:38:45 น.  

 
ใจหายใจคว่ำหมดเลยนู๋แนน ปลอดภัยก็ดีแล้วเป็นห่วงนะจ๊ะ ไม่ได้มาทักทายกันซะนานเลยเนาะ


โดย: BooM_W วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:21:46:15 น.  

 



แวะมาทักทายวันพฤหัสบดีคะ



โดย: แอ๊ปเปิ้ลโบราณ วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:10:32:25 น.  

 
สำหรับฉัน การโกหกกัน เป้นิ่งที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต


โดย: TREE AND LOVE วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:14:16:47 น.  

 
ดีจ้า โทษทีนะ มิหายไปซะนานเลย คิดถึงนะ


โดย: nompiaw.kongnoo วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:16:40:38 น.  

 
แวะมาอ่านจร้าขออนุญาตฝากเว็บไว้ในอ้อมกอดน้อยๆด้วยนะครับ|เข้าชมเว็บ บิ๊กอายขอบคุณค่ะ


โดย: bigeye (tewtor ) วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:14:28:58 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

มองด้วยตา...หาไม่เจอ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




มองด้วยตา...หาไม่เจอ

งงไหมค่ะ..? ทำไมมองด้วยตาแล้วถึงหาไม่เจอ...?

เพราะบางสิ่งเราต้องสัมผัสมันด้วยหัวใจยังไงล่ะค่ะ..

แม้คำพูด เค้าอาจบอกว่าคุณเป็นคนสำคัญ...

คุณสามารถสัมผัสได้ด้วยหัวใจว่า เค้าเห็นคุณเป็นคนสำคัญอย่างที่เค้าพูดรึป่าว ^^



lll Spacial Thanks lll

Friends' blogs
[Add มองด้วยตา...หาไม่เจอ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.