รักแท้ อยู่กับตัวเองในวันที่เงียบเหงา ฉันเฝ้ามองเห็นผู้คน ที่คอยให้ไออุ่นกัน อยากจับมือใครก็มีแต่ตัวฉัน เหมือนดังเดิมทุกๆ วัน ฉันนั้นแทบขาดใจ https://www.youtube.com/watch?v=WF5MyL1OR9c เกือบลืมเพลงนี้ไปแล้วจริงๆ แต่พอได้กลับมาฟังอีกครั้งก็รู้สึกได้ทันที่ว่ามันโดนมากเลย จากครั้งหนึ่งที่ลืมไปแล้วเพราะคิดว่านี่หละคือคนที่เราจะอยู่ด้วยแล้วดูแลกันไปตลอดชีวิต แต่สุดท้ายมันก็แค่ สิ่งที่เราคิดไปเองคนเดียว วันนี้ได้กลับมาฟังอีกครั้ง " อยากจับมือใครก็มีแต่ตัวฉัน " ใช่แล้วมันเป็นแบบนั้นจริงๆตอนนี้ กุมมือตัวเองก็มีแต่ ความเย็นชาจะตัวเอง   Create Date : 09 ตุลาคม 2553 2 comments Last Update : 9 ตุลาคม 2553 17:24:17 น. Counter : 501 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีคร้าฟ แวะมาทักทายย ยามดึกๆนะคร้าฟ   โดย: boyalonejang 9 ตุลาคม 2553 21:30:23 น.

เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นๆ ที่ได้นำมาจากชีวิตจริงค่ะ เลยให้นิยามเรื่องนี้ว่า ความจำสั้นแต่รักฉันยายว ลองดูนะคะว่าเป็นอย่างไร อ่านไปก็คงต้องยิ้มไปแหล่ะน่า ^_^ อิอิ คุณเคยถามตัวเองบ้างหรือเปล่า ว่าอีก 20 - 30 ปีข้างหน้าจะมีใครคอยอยู่ คอยดูแลกัน คอยเป็นห่วงเป็นใย ยามเจ็บป่วยไม่สบาย...... ลองอ่านเรื่องนี้ดูนะ.....แล้วคุณจะรู้ว่าควรบอกรักคนที่คุณรัก...อย่ารอให้สายเกินไป..... มีตายายคู่หนึ่งอยู่กินกันมาหลายปี...คุณตาเป็นคนอารมณ์ดี ส่วนคุณยายขี้งอนนิดๆ แต่ก็ได้คุณตาคอยง้อคอยตามใจตลอด.... คุณตาคุณยายอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ทุกเช้าคุณตาจะไปตลาดเพื่อซื้อข้าวของมาประกอบอาหาร ส่วนคุณยายก็มีหน้าที่ปรุงอาหารรสเลิศ ถ้ามีเวลาคุณยายก็จะทำขนมขาย เช้าวันหนึ่งคุณตาคุณยายกำลังเตรียมตัวไปขายขนมกันที่ตลาดใกล้บ้าน วันนี้คุณตาอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เพราะเป็นวันครบรอบแต่งงานของทั้งคู่ คุณตาถามคุณยายว่า " ยายจำได้ไหมว่าวันนี้วันอะไร" คุณยายตอบว่า "วันเสาร์ไงตา วันนี้เราต้องไปขายขนม" คุณตาโกรธคุณยายมาก บอกว่ายายทำไมจำไม่ได้.....แล้วคุณตาก็ก้มหน้าก้มตาดืมกาแฟที่คุณยายเตรียม ไว้ให้ แต่ทว่ารสชาดกาแฟมันเปลี่ยไปไม่เหมือนกาแฟที่ดื่มมากว่า 10 ปี คุณตากลับมาด้วยความน้อยใจคุณยาย ขึ้นไปบนห้องนอน คุณตากลับพบกล่องหนึ่ง ในกล่องเต็มไปด้วยแว่นตาของคุณยาย ที่คุณยายบอกว่าหาไม่เจอ แล้วคุณตาได้พบกับเงินเพียงไม่กี่ร้อยบาท แล้วเขียนว่า " เงินไว้ซื้อที่ใส่ตาให้คุณตา".... คุณตามองไปที่ประตูห้อง มีเสียงเรียกหนึ่งบอกคุณตาว่า "ตาเอ้ยไปกินข้าวได้แล้ว" คุณตายิ้มอย่างมีความสุข อย่างน้อยภาวะสมองเสื่อมของคุณยายก็ไม่ได้ทำให้ความรักที่คุณยายมีต่อคุณตาน้อยลงไปกว่าเดิมเลย.... เมื่อรักได้ก้าวเข้ามาในชีวิต ทุกคนก็ต้องหวังว่าเราจะต้องอยูกันแก่เฒ่า แต่มีหลายคนเคยบอกไว้ว่ารักที่ดีไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ รัก และ ปราถนาดีต่อกันก็เพียงพอแล้ว มันพอจริงหรือเปล่าอันนี้อาจจะไม่ใช่ทุกคนเพราะเมื่อเรารักแล้วเราก็หวังอยากจะได้รักนั้นตอบ แต่ถ้าไม่ได้หล่ะ ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อย เราก็ได้รู้จักกับคำว่ารัก และ เสียสละให้ ซึ่ง ยิ่งใหญ่จริงๆนะคะ แรกๆก็ทุกข์เมื่อผ่านไปซักพัก สุขนั้นจะย้อนกลับมาค่ะ เรื่องราวสาระดีๆน่ารักๆมาฝากอีกตามเคยค่ะ มีความสุขและสนุกกับการอ่านเรื่องคุณตา คุณยายแล้วก็อย่าลืม มองคนข้างๆนะคะ เค้าอาจจะรอฟังคำว่ารักจากคุณอยู่ก็ได้ค่ะ รักเสมอนะคะ (เจนค่ะ) ภายใต้ ** อยากให้โลกนี้มีแต่ความรักดีๆจังเลยเนาะ **   โดย: ภายใต้ 12 ตุลาคม 2553 13:05:20 น.