บอกเล่าเก้าสิบประสบการณ์การฝึกงาน กศน (ของเรา)
ที่ที่เราฝึกงานที่ กศน บ้านโป่งนั้น บอกได้เลยว่ามันสบายมาก แต่ว่ามันสบายเกินไป เพราะไม่มีใครใช้ให้เราทำอะไรเลยสิ วันไหนอยู่ สนง แทบเบื่อตาย วันไหนลงพื้นที่ค่อยดีหน่อย มันยังดูมีอะไรให้ทำบ้าง อย่างน้อยก็ได้ลงไปถามชาวบ้านบ้างอะไรบ้าง ที่ทำงานก็น่าเบื่อ คนในองค์กรมีปัญหากัน เราก็ได้แต่ ฟังหูไว้หู ทนอยู่ไป จนถึงวันที่ 9 กรกฏา แล้วกัน ปล เสนอโครงการก็ไม่ดีพอ จะเอายิ่งใหญ่เลยเหรอ กับแค่ สองคนเนี่ยนะ แต่มันก็จริง เพราะว่าเรายังไม่ได้หา Need นี่หว่า จะทำไงได้ก้เพื่อนเร่งให้ส่งโครงการ เฮ้อกุก็นั่งเทียนสิ สรุปคือโดนว่าแหลก เฮ้อสาธุ ขอให้ไปลงพื้นที่ครั้งหน้าได้กลุ่มเป้าหมายตามที่ต้องการเถอะ ไม่งั้น คงจะเลือก ทำโครงการต่อยอดเศรษฐกิจพอเพียงที่หนองอ้อ ล่ะนะ ไหนจะต้องจัดกิจกรรม ไหนจะต้องเชิญวิทยากร ไหนจะ หาคนมารวมดครงการ อาหารว่าง โอย กูจะบ้าตาย จะบอกว่าครุ กศน เนื่องานหนักมากนะ ถ้าลงมือทำจริงๆๆนะ กับครุคนเดียวมีหน้าที่มากมาย ไหนจะบริหารทั้ง กศน ตำบลด้วยตัวคนเดียว กับแค่เงินเดือน 8000 กว่าบาท มันคุ้มกันไหม กับการเป็นส่วนหนึงของการพัฒนาสังคมและชุมชนในนั้น คิดแล้วเหนือยจริง ๆๆ การเป็นครุ กศน เนี่ย แต่มันก็ดีล่ะ ที่ไม่ใช้ให้เราทำอะไร งั้นจะได้คิดทำโครงการอย่างจริงจังวะทีไปเลย หุหุ
Free TextEditor
Create Date : 15 พฤษภาคม 2553 |
|
10 comments |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2553 15:11:12 น. |
Counter : 1244 Pageviews. |
|
|
|