 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
ฟิค พี ก้อง >> เมื่อไหร่ก็รักคุณ ตอนที่ 10.1 เมื่อ.. เกิดเหตุอีกแล้ว
ฟิค พี ก้อง >> เมื่อไหร่ก็รักคุณ ตอนที่ 10.1 เมื่อ.. เกิดเหตุอีกแล้ว
......
คุณกลับไปก่อนเถอะ แค่ผมทำท่าจะเปิดประตูรถตามเขาไป ก้องก็รีบห้ามขึ้นทันที
กลับไปก่อนเถอะพี มันเป็นเรื่องส่วนตัว ข้าวคงไม่อยากให้คนอื่นรู้เท่าไหร่
สีหน้าลำบากใจที่ก้องแสดงออกมา กับท้ายประโยคที่พูดออกมาแบบไม่เต็มเสียงแถมก้องยังหลบตาผมอีก
จะให้ผมแปลความหมายว่ามันเป็นแบบไหน เรื่องส่วนตัว แต่มีก้องเข้าไปด้วย ส่วนผมโดนก้องกันออกมา แล้วไง !! คิดผมจะปล่อยไปได้รึไงกัน..
คุณให้ผมเข้าไปด้วยดีกว่า มีอะไรผมจะได้ช่วยได้ไง!! ผมพยายามชี้ช่องให้ก้องเห็นประโยชน์ของการมีผมเข้าไปด้วย แต่ดูจะไม่ค่อยเป็นผลซักเท่าไหร่
ไม่มีอะไรให้คุณช่วยหรอกพี กลับไปก่อนเถอะนะ ไม่ต้องห่วงหรอก ก้องเองก็พยายามเหมือนกัน แต่พยายามชี้ช่องให้ผมเห็นประโยชน์ของการไม่มีผมเข้าไปอยู่ด้วยอะนะ ...
และสิ่งที่ผมคิดไว้ แต่ไม่ได้พูดออกไปก็คือ... ไม่ได้ผลหรอกครับ คุณก้อง!!
ผมไม่เข้าไปก็ได้ แต่ผมจะรอตรงนี้ ที่นี่ ... หยุด อย่าห้ามผมก้อง ผม .. จะ .. รอ ผมเน้นคำพูดจริงจัง ให้ก้องรู้ว่าผมตั้งใจจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ ก้องมองผม แล้วก็ทำท่าเหมือนจะห้ามผมให้ได้ ดื้อจริง ๆ คนอะไร!!
กรรมการตัดสินชี้ขาดบนเวทีถนน 2 เลนแห่งนี้ เป็นเสียงโทรศัพท์ที่ดังเสียดแทงเข้ามาในความรับรู้ของผม ตัดสินชี้ขาด .. โอเค !! ก้องไม่เถียงกับผมอีก ไม่เถียงแต่หันหลังเดินออกจากเวทีไปเลยซะงั้น ...
ตามใจคุณแล้วกันพี อยากรอก็รอ .. คุณมันอยากทำอะไรก็ทำอยู่แล้วนี่
นั่น !! ก่อนไปยังไม่วายที่จะพูดให้ผมเจ็บจี๊ด ๆ กับคดีเก่า ๆ ที่ยังแก้ต่างให้ตัวเองไม่สำเร็จ .. ก้องยอมให้รอ ผมชนะ แล้วจะดีใจได้มั้ยเนี่ย โธ่!!
.........................................................
ผมนั่งรอ ... ผมเดินรอ ... ผมชะเง้อรอ ตอนนี้ไม่ใช่แค่ใจของผมเท่านั้นหรอกที่มันเดินเร็วเกินไปแต่เวลาที่เดินไปเรื่อย ๆ ก็ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วจริง ๆ... ผมกระวนกระวายอย่างบอกไม่ถูก กระวนกระวายเพราะว่าผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมวันนี้ทุกอย่างมันถึงได้วุ่นวายขนาดนี้ จะว่าผมไม่เป็นผู้ชายคิดบวกก็คงได้ ... ก้องจะไม่ยอมบอกไม่ยอมพูดอะไรกับผม ว่าทำไมต้องรีบมาหาข้าวและผมก็ไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับข้าวคือเรื่องอะไร ..
แต่ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ ผมก็อดระแวงไม่ได้อยู่ดี
มันจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นจริง ๆ หรือว่าที่จริงแล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นมันมีเบื้องหลังอะไรอยู่อีกรึเปล่า !!
แต่ในเมื่อคิดยังไง ผมก็ยังสรุปคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้ สิ่งที่ผมทำได้ก็แค่ตั้งใจจับตามองตรงประตูรั้วอยู่ตลอดเวลา รอว่าเมื่อไหร่คนที่ทำให้ผมต้องเดินไปเดินมาจะออกมาซะที ....
แอ๊ดดดด ...............ออกมาซะทีสินะ แต่...
ใคร !! ไม่ใช่ก้องนี่ !!
ไม่ใช่ก้อง... แต่เป็นผู้ชายอีกคน... ผมพยายามเพ่งมองไปท่ามกลางแสงไฟสว่างจากหน้ารถที่ทำให้ต้องหรี่ตามอง ความรู้สึกแรกบอกว่า คน ๆ นี้ผมรู้สึกคุ้นตา เหมือนเคยเห็น ... ใครซักคน ที่ผมน่าจะเคยรู้จัก..
แต่ไม่มีเวลาให้ผมเพ่งใช้ความคิดนานสนัก เสียงล้อรถบดกับถนน ดังเอี๊ยดดด ก็ทำให้ผมต้องรีบกระโดดหลบให้พ้นวิถีการเฉี่ยวชนของรถคันนั้น ...
อะไรวะ!!
ถ้าเป็นคนเคยรู้จัก ก็ต้องเป็นศรัตรู กันแน่ ๆ !! ไม่มีมารยาท !! คนที่หงุดหงิดเป็นทุนเดิมอยู่แล้วอย่างผม รู้สึกโกรธจนแทบจะวิ่งไปสตาร์ทรถ ตามไปลากลงมาคุยกันให้หายโมโหซะเดี่ยวนั้น
แต่ผมลืมอะไรที่สำคัญกว่านั้นไปรึเปล่า ไอ้ผู้ชายขับรถไม่มีมารยาทนั่น ออกมาจากบ้านข้าวนี่นา แล้ว ก้องล่ะ ..
ก้อง!! ผมตะโกนเรียก เอาสิ... ถึงความผิดผมจะเพิ่ม ถึงจะต้องโดนว่า ว่า"อยากจะทำอะไรก็ทำ" ผมก็ยอม..สถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจขนาดนี้ จะให้รออยู่เฉย ๆ ก็คงไม่ใช่พีรวิชญ์แล้ว..
แต่ยังไม่ทันที่ผมจะเดินผ่านรั้วบ้านเข้าไปข้างใน ก้องก็ออกมาพอดี ดูเขาทำท่าตกใจนิดหน่อยที่เห็นผมรีบร้อนจะเดินเข้าไปหา
มีอะไร พี!!
โอ้ยยย !! คุณก้องครับ ยังมาขมวดคิ้วย่นถามผมได้อีกเหรอครับว่ามีอะไร.. ก็ดูสภาพตัวคุณก่อนเถอะ หน้าผากมีรอยเขียวช้ำ คอเสื้อยับยังกะไปโดนใครกระชากมา แล้วดูซิข้อศอกยังมีแผลกับเลือดซิบ ๆ อีก แล้วยังมาถามนะว่าผมมีอะไร!!
เฮ้ยย !! ก่อนออกมาจากคอนโด ก้องมีแค่รอยฟกช้ำที่หน้าผากนี่หว่า แล้วเลือดซิบ ๆ นี่ได้มาจากไหน !!
ก้อง !! ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ ใครทำอะไรคุณก้อง เกิดเรื่องอะไรขึ้น!! บอกผม ไอ้ผู้ชายคนเมื่อกี้ใช่มั้ย!! มันเป็นใครก้อง !! มันเป็นใคร!! บ้าที่สุด !! ไอ้คนเมื่อกี้ มันจะเป็นใครก็ตาม ผมจะรู้จัก หรือไม่รู้จัก ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป ยังไงผมก็ต้องตามไปลากมันลงมาจัดการให้ได้...
ใจเย็นก่อนพี..ผมไม่ได้เป็นอะไร ใจเย็นๆ ผมไม่เป็นไร
ไม่เป็นไร คำพูดที่ผมเคยใช้ปลอบใจก้องเสมอ มันได้ผลแบบนี้เอง แค่คำนี้จากก้อง ก็ทำให้ผมเย็นลงได้ แต่ก็แค่นิดหน่อยล่ะนะ .. เพราะแค่เหลือบไปเห็นแผลที่ยังมีรอยเลือดของก้อง ก็ทำให้ในใจผมเดือดปุด ๆ ขึ้นมาได้อีกครั้ง
ผมไม่เป็นไรจริง ๆ พีหยุดเถอะ.. ผมไม่ได้เป็นอะไร มือนุ่มๆ อุ่น ๆ รั้งแขนผมไว้ กับสายตาที่มองมาที่ผมเหมือนขอร้อง และ เหมือนจะปลอบ.. ผมก็ไม่รู้ว่าตัวเอง กำลังทำหน้าแบบไหนอยู่ ก้องถึงได้แสดงสีหน้าแบบนี้ออกมา
แต่เมื่อผมมองก้องตอนนี้ สิ่งที่ผมรู้แน่ ๆ ก็คือ ...
... อีกครั้งแล้วสินะ ที่ผมปกป้องก้องไม่ได้ ถึงไม่ใช่ต้นเหตุ แต่เวลาที่ก้องเจ็บ ก็เป็นอีกครั้งแล้ว ที่ผมเข้าไปปกป้องเขาไว้ไม่ได้ .. ต้องรอให้เกิดเรื่องร้าย ๆ กับก้องซ้ำ ๆ อีกงั้นสิ.. คนอย่างนายพีรวิชญ์ ถึงจะมีปัญญาเข้าไปได้ ... คนที่สัญญาว่าจะอยู่เคียงข้าง สุดท้ายแล้วก็ได้แค่เข้าไปในตอนที่ก้องต้องเจ็บแล้วทุกครั้งงั้นเหรอ.... ทั้ง ๆ ที่สัญญากับตัวเองไว้แล้ว ว่าจะดูแลคน ๆ นี้ให้ดีที่สุด สัญญาแล้วแท้ ๆ ...
................................................................ TBC
สั้น มาคุ ค้าง.... เหอะ เหอะ เหอะ
| Create Date : 04 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 4 ตุลาคม 2553 23:52:45 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 658 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: keamdeang1@smile IP: 58.11.44.112 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:11:00:06 น. |
|
| โดย: daydream IP: 202.28.45.25 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:11:29:50 น. |
|
| โดย: แป้งค่า IP: 58.9.127.93 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:13:32:24 น. |
|
| โดย: beemanufan IP: 180.183.119.98 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:13:37:12 น. |
|
| โดย: hunny IP: 27.55.191.193 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:14:24:22 น. |
|
| โดย: aumaum IP: 61.47.31.49 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:17:22:33 น. |
|
| โดย: ananant IP: 124.120.98.101 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:23:43:25 น. |
|
| โดย: opor IP: 124.121.69.244 วันที่: 7 ตุลาคม 2553 เวลา:21:35:49 น. |
|
| โดย: daydream IP: 202.28.45.25 วันที่: 8 ตุลาคม 2553 เวลา:12:36:04 น. |
|
| โดย: จา IP: 58.10.80.37 วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:13:29:54 น. |
|
| โดย: daydream IP: 117.47.41.19 วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:12:28:06 น. |
|
|
|
|
| ยังคงรักจะยืนอยู่ตรงนี้ |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใคร? เกิดอะไรขึ้นกับ
น้องก้อง? .....แล้วยัยข้าวบูดเป็นอะไร?...
มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย?.......................
อ่านจบแล้วมีแต่เครื่องหมายคำถามลอย..
เต็มไปหมดเลยอ่ะ..............................
รีบมาต่อไวๆ นะคะเครียดค่ะเครียด555555
เป็นกำลังใจให้นะคะ