<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
20 กันยายน 2553
 

ฟิค พี ก้อง >> เมื่อไหร่ก็รักคุณ ตอนที่ 9.5 เมื่อ.. เรื่องเล็ก = เรื่องใหญ่

ตอนที่ 9.5 เมื่อ....



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>


ถ้าไม่โกรธ มาก ๆ อย่างตอนนี้ .... ก็คง ไม่ใช่ผม “ก้องบดินทร์” !!!

“วางแผนไว้แล้ว งั้นเหรอพี” ผมพยายามสะกดเสียงที่พูดออกไปให้มันนิ่งที่สุด
“...”
“ผมถามว่าคุณวางแผนไว้แล้ว ใช่ มั้ย !!”

“ใช่ มั้ย !!”
.
.
“ใช่!!” เสียงตอบกลับมาหนักแน่น เหมือนเคย แต่ก็หนักแน่น แบบมีแววสำนึกผิดปนอยู่ด้วย .. แต่มาสำนึกตอนนี้ ไม่ทันแล้วล่ะพี!! เพราะผมกำลังโกรธมาก ๆ ยิ่งฟัง ผมก็ยิ่งรู้สึกร้อนไปทั้งหน้า ไม่ได้อาย แต่โกรธ

‘มันไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมากไปกว่าที่คุณจะยอมให้เกิดนะก้อง’

คำพูดนี้ของคุณ มันพูดออกมาเฉย ๆ ใช่มั้ย ไม่ได้มีน้ำหนักให้ผมเชื่อได้เลยใช่มั้ย ...

“หยุดพี ผมขอห้ามคุณเข้ามาใกล้ผมเด็ดขาด !!”

“ผมขอดูแผลคุณหน่อยไมได้เหรอก้อง คุณเจ็บมากมั้ย ”

คำถามที่เหมือนจะห่วงผมนักหนาที่พีพูดมา มันไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเท่าไหร่ เพราะยิ่งฟัง มันก็เหมือนกับคำว่า “ก่อนทำทำไม ไม่คิด ทำไมไม่คิด” ดังสวนกับคำพูดของพีตลอด..

“ถ้าคุณเข้ามาใกล้ผมตอนนี้ ผมจะโกรธคุณมากกว่าที่เป็นอยู่นะพี .. เอาแบบนั้นรึเปล่า” ผมออกจากห้อง ไปแบบพยายามจะทำไม่รู้ไม่ชี้ ว่าที่เห็นทางหางตาน่ะ ... มีผู้ชายไม่สวมเสื้อคนนึง กำลังยืนคอตก !!


.
.
.
“ยังเจ็บอยู่เหรอก้อง … โกรธ เหรอคร้าบบ”

ฮึ !! ไม่ต้องมาทำสายตาสำนึกผิดแบบนั้นเลย! ที่ยังยอมนั่งดื่มน้ำชาอยู่ด้วยเนี่ย !! เพราะยังมึนกับเจ็บแผลหรอกนะ !! อย่าคิดว่ารอให้คุณมาง้อ ไม่ใช่เลยพี !!

“โอเค ๆ ก้อง ผมผิดเอง คุณเลิกโกรธผมเถอะนะ อยู่ทานข้าวเย็นเป็นเพื่อนผมก่อน ผมเหนื่อย ผมหิว ผมเหงาจะแย่แล้วเอาไว้กินเสร็จ คุณจะโกรธผมต่อ หรือจะว่าผมยังไงก็ได้ นะ นะ ก้อง นะครับ”

ไม่มีทาง !! ผมจะกลับบ้าน !! ก็นอกจากไม่ทำตามเงื่อนไข เข้ามาใกล้ผม ทั้ง ๆ ที่ก็บอกแล้ว ว่าห้ามเข้าใกล้ ...... คุณยังกล้ามาเล่นมุขใส่ผม มาทำน้ำเสียงเหมือนผมเป็นคนผิด เหมือนผมเป็นคนแล้งน้ำใจแบบนี้นี่นะ !!

“เหนื่อยเหรอพี .. เหนื่อย..แต่คุณมีเวลาคิดวางแผนทำเรื่องแบบนี้งั้นเหรอพี .. ผมว่าถ้าคุณทำได้ขนาดนี้ แค่กินข้าวคนเดียว ก็คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง หลีกเลย!! ผมจะกลับบ้าน!!”

“ผมไม่ให้กลับ!!”

“คุณ!!”

เหมือนผมจะตัวสั่น .. ยังไม่พอ!! ทั้ง ๆ ที่คุณผิด คุณวางแผนจะทำอะไร ๆ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ถามความคิดเห็นของผม ไม่สนใจว่าผมจะรู้สึกยังไง คุณก็วางแผนการไว้ซะขนาดนั้นแล้ว .. ผมเจ็บตัวบนห้อง แล้วยังต้องมาเจ็บเพราะคุณลากผม คุณมาเสียงดัง ใส่ผม หงุดหงิดใส่ผม ... อย่างคุณน่ะ ไม่ใช่แค่คนไม่ยอมแพ้ อะไรง่าย ๆ แล้ว อย่างนี้น่ะ มัน คนเอาแต่ใจเท่านั้นแหละ...

“ทำไม !! ผมทำไม ก้อง!! สรุปคุณคิดว่าผมผิดงั้นสิ ... เราเป็นอะไรกันก้อง ฮึ เราเป็นอะไรกัน เรื่องแบบนี้ .. มันเป็นเรื่องธรรมดาของคนรักกันนะก้อง!! .. คุณไม่เข้าใจรึไง!! ”

ไม่เข้าใจหรอก ... มันเป็นเรื่องเล็ก ๆ เป็นเรื่องธรรมดาของคุณสิพี แต่กับผมน่ะ นี่มันเรื่องใหญ่ ใหญ่มาก ๆ ด้วย !! ถ้าไอ้การที่ผมแค่อยากมาเจอหน้าคุณ แล้วต้องโดนคุณหลอกให้ทำเรื่องอย่างนั้นด้วย โดยไม่ต้องให้ผมเตรียมใจ อะไรทั้งนั้น ทำเหมือนไม่ใส่ใจความรู้สึกของผมแบบนั้น แล้วคุณเรียกว่าเป็นเรื่องธรรมดาของคนรักกัน ...ถ้างั้น ไม่เป็นคนรักกันจะดีกว่ามั้ยล่ะ!!

“พี !! ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ ผมผิดหวังในตัวคุณจริง ๆ อยู่ดี ๆ คุณก็เป็นแบบนี้ขึ้นมา ผมไม่อยากอยู่ใกล้คุณแล้ว ถ้ารู้ว่ามาหาคุณแล้วเป็นแบบนี้ ผมไม่มาดีกว่า!! ”

สีหน้าและแววตาของพีที่มองกลับมานั้น ...มันอ่านได้ว่ายังไง ... พีโกรธที่ผมพูดแบบนี้งั้นเหรอ แล้วทีเค้าล่ะ ทำแบบนั้น ไม่ยิ่งกว่ารึไง พีไม่รักผมมากพอ ที่จะรอ .... หรือว่ารัก แต่เป็นในคนละความหมายกับที่ผมรักเขารึเปล่า ...


เหนื่อยใจ ... แต่ที่มากกว่านั้น คงเป็น ...น้อยใจ...


.
.

ผมนิ่ง และพีก็นิ่งเหมือนกัน เวลาแห่งความอึดอัดเดินผ่านไปเรื่อย ๆ แล้วจบลงด้วยเสียงถอนหายใจหนัก ๆ คำพูด และแรงเขย่าที่แขนทั้งสองข้าง..

“ ก้อง ผมขอถามคุณหน่อย... ผมอยู่ต่อหน้าคุณ ...ใกล้กับคุณขนาดนี้... คุณมองหน้าผม คุณมองตาผม คุณเห็นริมฝีปากผมแล้วเฉย ๆ งั้นเหรอ..... เวลาเราอยู่ใกล้กันจนได้ยินเสียงหัวใจเต้นของกันและกันขนาดนี้ คุณไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอก้อง ฮึ.. ไม่รู้สึกอยากสัมผัสร่างกายของคนที่อยู่ต่อหน้าคุณเลยเหรอ ตอบผมสิ ว่ารู้สึกอะไรบ้างมั้ย รู้สึกบ้างมั้ยก้อง !! ”

ฟังประโยคยาว ๆ ของพีจบ ..... วินาทีแรกผมอึ้ง
ต่อมา ... คือสับสน ผมไม่เข้าใจ! พีคิดอะไรอยู่ ถึงได้ถามผมแบบนี้
และสุดท้าย.... ผมถามตัวเอง ... แล้วผมรู้สึกบ้างมั้ย ??

นอกจากตกใจ ตื่นเต้น ทำตัวไม่ถูก ... แล้วผมรู้สึกอะไรอีกมั้ย รู้สึกอะไรอีกรึเปล่า แล้วถ้ารู้สึก อะไรที่ผมรู้สึก จะใช่อะไร ที่พีอยากให้ผมรู้สึกมั้ย ??

ผมหันไปสบตาที่มองมาอย่างค้นหาและรอคอยของพี.....

“พี.... ผม .... เอ่อ ! .. ผม...”

‘ ขอแลกทั้งใจแค่ได้รักเธอ ต้องเจออะไรก็ยอม ....’ ผมสะดุ้ง เพราะเสียงโทรศัพท์ แต่คนที่จับแขนผมเขย่า เมื่อกี้ ถึงตอนนี้จะเลิกเขย่าแล้ว แต่ก็คงจับอยู่แบบนั้นไม่ปล่อยซักที
...ผมมองหน้าพีนิ่ง ๆ ก่อนจะมองเลยไปที่มือ ได้ผล ..เพราะ แค่นั้น มือผมก็ได้อิสระ ที่จะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย..

“สวัสดีครับ..”

“.......”

“ อะไรนะ !! เมื่อไหร่ !! แล้วเป็นไงมั่งอะ!! โอเครึเปล่า!!”

“........”

“ได้ ๆ ... ใจเย็น ๆ นะ เดี๋ยวพี่จะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ”


.............. โปรดติดตามตอนที่ 10 ค่า .....................


จบตอนที่ 9 แล้วค่า ^ ^ // จุดพลุ //จุดพลุ

ตั้งแต่ 9.1 – 9.5 เป็นเวลาแค่วันเดียวเอง ที่น้องข้าว มาหาพี่พีที่ออฟฟิศ จนถึงตอนที่คอนโด พี่พี ... รู้สึกมันช่างยาวนานเหลือเกิน เหอะ เหอะ

ขอบคุณทุกการติดตาม ทุกคอมเม้นท์ และทุกไม่คอมเม้นท์ นะคะ

พบกันตอน ที่ 10 ......... น๊าาาาาาคร้าาาาา





Create Date : 20 กันยายน 2553
Last Update : 20 กันยายน 2553 21:35:24 น. 13 comments
Counter : 896 Pageviews.  
 
 
 
 
ต่างฝ่ายต่างไม่เข้าใจกัน อ่าแล้วเศร้า กระซิกๆ
ก้องค่ะ ใครโทรมาอ่ะ ใช้น้องข้าวรึเปล่า
อย่าไปนะค่ะ ดูพี่พีก่อน
แล้วก็คุณพีถ้าน้องก้องจะไป กดเลยค่ะกดเลย ฮี่ๆๆๆ

ส่วนชื่อตอน อืม... เอ่อ... คิดไม่ออกอะค่ะ สมองไม่ไปเลย 555+
 
 

โดย: opor IP: 124.122.207.23 วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:16:54:16 น.  

 
 
 
ยิ่งอ่าน..ยิ่งงงค่ะ..น้องก้องโกรธคุณพีมากมายด้วยเรื่องอะไร..
เดี๋ยวต้องย้อนกลับไปอ่านตอนที่แล้วใหม่..แหะแหะ อย่าว่าเค้าน๊า..
น้องจา..พี่เป้ลุ้นๆตลอดเวลา ทุกครั้งที่อ่านฟิค..นี่ก้อลุ้นอีกว่าใครนะที่โทรมา..
เป็นกำลังใจให้นะคะ..ชื่อตอน..ผมละงงจริงๆ..ฮี่ฮี่
 
 

โดย: พี่เป้ IP: 114.128.57.139 วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:18:13:06 น.  

 
 
 
ยัยน้องข้าวโทรมาอีก คู่นี้มีปัญหากันอีกนานแน่ๆ

ปัญหาตอนนี้ก็ยังแก้กันไม่ได้เลย คุณพี น้องก้อง

ทิฐิจัดพอกันทั้งคู่เลย เฮ้อ
 
 

โดย: beemanufan IP: 117.47.124.75 วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:20:03:37 น.  

 
 
 
ชื่อเรื่องว่า "สิ่งไม่เล็กที่เรียกว่าถุงยางอนามัย"
คิดได้แค่เนี๊ยะ
 
 

โดย: เสือน้อย IP: 58.9.230.81 วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:21:06:42 น.  

 
 
 
@ opor ไม่เศร้านะคะ ไม่เศร้า แต่ว่าถ้าไม่ยอม ให้พี่พี จับกดเลยหรอคะ ... แร๊งงค์

@ พี่เป้...งง ก็ไม่ว่าค่ะ งง ก็ไม่เเปลกด้วย เพราะคนเขียนวนไปวนมา แล้วนาน ๆ จะได้ต่อซักที บางทีจามาอ่านเอง ยังงงเลย เพราะเขียนไว้แต่เดือนที่แล้ว มันไม่จบซักที มาอ่านอีกที เฮ้ยยย เค้าโกรธกันเรื่องไรเนี่ย ... บางทีจาเองก็มีอารมณ์นี้ค่ะ อิอิ

@ พี่บีสาม... ปัญหามันไม่จบไม่สิ้นจริง ๆ ค่ะ เด้วจิมีสมาชิกใหม่มาให้มีปัญหาอีก .. สาเหตุหลัก ๆ คนเขียนเวิ่นจนหาที่จบไม่ได้ .. แกร่วววว

คุณเสือน้อย ... ขออนุญาตฮาเน้ออออ อ่านแล้วปล่อยก๊ากก เลยอะ "สิ่งไม่เล็ก ที่เรียกว่าถุงยางอนามัย" มันใช่มากเลย แต่มันอาจจะเรทไปนิสสส จาขอเปลี่ยนเป็น เรื่องเล็ก กับเรื่องใหญ่แล้วกันนะคะ
ขอบคุณมากค่า สำหรับไอเดีย ...

 
 

โดย: จาค่า (ไม่พูด ไม่โวย ไม่บ่น แต่แอบเลว ) วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:21:41:56 น.  

 
 
 
หวัดดีคร่าน้องจา พี่นิดเป็นแฟนฟิคของน้องจามานาน
แล้วค่ะยังตั้งแต่เป็นชาวซุ่มอยู่เลย......
แต่ตอนนี้ยิ่งอ่านก็ยิ่งงงค่า@@@@@@
แล้วเรื่องมันจะลงเอยยังไงคะเนี่ย?????
เดาไม่ถูก ตั้งแต่ตอนที่9.........
เป็นต้นมาเป็นเวลาแค่หนึ่งวัน......
แต่เป็นหนึ่งวันที่ยาวนาน.......
ที่สับสน.......................................
ที่เริ่มจะมึนและงงงงงงง................
ขอตอนที่สิบที่เฉลยให้กระจ่างหน่อยนะคะ
(แอบสงสารสว.(สวยกว่าวัย)คนนี้ด้วยนะคะ)
ไม่อยากนอนไม่หลับเพราะคาใจกับฟิคของ
น้องจาน่ะค่ะ (แต่งไม่เป็นยังเรื่องมากนะแกร)
เมนท์ซะยาวเลย แต่จะรอตอนต่อไปอย่าง
ใจจดใจจ่อนะคะ รักคนเขียนฟิคค่ะ
 
 

โดย: keamdeang1@smile IP: 61.90.102.248 วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:23:08:19 น.  

 
 
 
สั้น
สั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มากค่าพี่จา

เครียดเเทนพีร์
ก้องไม่พร้อม
เเต่เเป้งพร้อมนะพีร์

ขอบคุณพี่จามากค่า
รอตอนสิบอย่างจดจ่อ
 
 

โดย: แป้งค่า IP: 58.9.142.239 วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:12:42:10 น.  

 
 
 
น้องจาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

อย่าให้คุณพีรวิชญ์ต้องรอ คอย นอยด์ หงอย เหงา เศร้า หดหู่ไปมากกว่านี้เลยนะคะ ... พี่เม่สงสารจะแย่แล้ว เง้อออ ... อยากจะลูบหัวลูบหาง เอ้ยยยย .. ลูบหลังปลอบใจด้วยตัวเองซะจริงๆเลย น้องก้องก็แสนจะงอน เคือง เอ๊ะ ... หรือจะเพราะอาย เขิน เลยโกรธกลบเกลื่อน อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก อยากเขียนบทด้วยตัวเองจริงๆ แต่... ไม่สามารถ 555555

ยัยน้องข้าวบูดยังคงมาสร้างความระหองระแหงไม่เลิก .. คุณพีก็มีทั้งศึกนอกศึกใน ... เฮ้อ .. ปวดหมองๆ

จาจ๋า ... วันเวลามันเดินไปตามปกติ แต่ความเศร้าและการรอคอยซินะ ... ที่ทำให้เรารู้สึกว่ามันช้า ช้า และช้าเหลือเกิน

พี่เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ น้องรัก และก็ขอบใจนะจ๊ะ ที่ไปเคาะประตูเรียกให้มาอ่าน แหะๆๆๆ คิดถึงนะ ... ^____^
 
 

โดย: อดีตนักเดินทาง วันที่: 22 กันยายน 2553 เวลา:11:36:15 น.  

 
 
 
พี่นิด @ 1 วันที่ยาวนาน สับสน และออกจะมึนงง 555++ นิยามได้ถูกใจจา มาก ๆ ค่ะพี่ ขอบคุณที่ติดตาม ตอนที่ 10 คาดว่าอาจทำให้งง กว่าเดิม รึเปล่า 555

ที่จริงเนื้อเรื่องตอนนี้ มันต้องเรียงลำดับเหตุการณ์เป็น 9.1 - 9.2 - 9.4 - 9.3 - 9.5 ค่ะ ก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง ว่าจะเขียนข้ามไปข้ามมาให้งงทำไม เหอะ ๆๆๆ

แป้งหอม @ สั้นที่ไหน ๆๆ 555 แป้งพร้อมแทนน้องก้อง แล้วแป้งพร้อม แต่ง pic ฟิค ต่อรึยัง พี่รอตอนต่อไปอยู่นะ

พี่เม่ @ ขอบคุณค้าบบ ตามความคิดเห็นส่วนตนของจา คาดว่ายัยข้าวคงไม่สามารถสร้างความระหองระแหง ได้มากอีกแล้วล่ะค่ะ แต่ศึกหนักของคุณพี น่าจะเป็นศึกในเนาะ
 
 

โดย: ไม่พูด ไม่โวย ไม่บ่น แต่แอบเลว วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:11:40:12 น.  

 
 
 
น่านสินะ
น้องก้อง .. ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ
เมื่ออยู่ใกล้ ๆ คุณพีร์ .. =='

P : ??
K : ??
 
 

โดย: sky IP: 124.121.186.193 วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:18:21:33 น.  

 
 
 
ขอบคุณ สำหรับฟิค นะคะ .. ^_^

รออ่านตอนที่ 10 ค่ะ ^^
 
 

โดย: sky IP: 124.121.186.193 วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:18:23:49 น.  

 
 
 
ขอบคุณคุณจาค่ะ

รอลุ้นคุณพีกับน้องก้องต่อไป
ขอให้คุณพีผ่านพ้นอุปสรรคคราวนี้ไปให้ได้ ยังไงก็เข้าใจน้องก้องเค้าบ้างนะคะ
และก็ขอให้น้องก้องยอมรับและทำตามหัวใจตัวเองบ้างน๊า

รอติดตามตอนที่ 10 นะคะ
เป็นกำลังใจให้คุณจาเหมือนเดิม
 
 

โดย: daydream IP: 118.172.77.211 วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:21:07:15 น.  

 
 
 

เพิ่งจะได้ฤกษ์งามยามดีเข้ามาอ่าน ตอนที่ 9.1-9.5

ยายน้องข้าวมาวางระเบิดให้คุณพีต้องคิดแผนปฎิบัติการรักกกกกกกกกก 555555555 แต่ก้อไม่สำเร็จ เฮ้อ เสียดายแทนคุณพีเสียนี้กระไร

แทนที่จะปฎิบัติการสำเร็จยิ่งเกิดความไม่เข้าใจกันขึ้นมาอีก สงสารทั้งคุณพีและน้องก้องค่ะ

ตามไปอ่านตอนที่ 10 ต่อ
 
 

โดย: ภัทร IP: 124.120.42.247 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:45:51 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ยังคงรักจะยืนอยู่ตรงนี้
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




[Add ยังคงรักจะยืนอยู่ตรงนี้'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com