ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
หลายครั้งที่ฉันเดินทางด้วยซับเวย์ในเมืองนิวยอร์ค ภาพที่มักคุ้นตาเสมือนเป็นเรื่องธรรมดาไปเสียแล้วนั่นก็คือบรรดาคนไร้บ้านยึดเอาพื้นที่เหล่านี้เป็นสถานที่อาศัยหลับนอน
ตอนมานิวยอร์คแรกๆ ฉันต้องคอยระวังตัวแจ เพราะกลัวคนพวกนี้มาทำร้าย เพราะสภาพที่เห็นทั้งเนื้อตัว ผม ความสกปรก ชวนให้จินตนาการไปต่างนานา
"กลัวมันมาขอเงิน" "เกิดมาปล้นเราทำไง กรีซซซซซ" "ถึงสวยก็ต้องอยู่ห่างไกลในระยะปลอดภัยดีที่สุด"
คนเรามักตัดสินคนอื่นจากลักษณะภายนอกเสมอ
เหมือนที่ฝรั่งบางคน ชอบถามฉันว่า "เมืองไทยทำไมมีคนยากจนเยอะจัง" หรือ คำถามยอดฮิตที่คุณต้องเจอ หากคุณเกิดเป็นคนไทยแล้วเสือกได้มาอยู่เมืองนอกคือ แต่น แต๊น แต่น......."ทำไมเมืองไทยมีโสเภณีเยอะ"
หลายครั้งที่ฉันมักตอบไปด้วยการถามกลับไปว่า มีสังคมไหนเฟอร์เฟคบ้างหรือ ถ้ายังไม่เข้าใจที่ฉันตอบดี ให้ไปดูตามซับเวย์บ้านแกล่ะกัน
ช่องว่างระหว่างคนในสังคมมีทุกประเทศ อยู่ที่ว่าใครจะเลือกมองหรือจะเลือกแกล้งชำเลืองตาผ่านไป
หลายคนมักมองข้อด้อยของคนอื่นก่อนเสมอ และหยิบยกมาวิจารณ์อย่างสนุกปาก แต่ลืมนึกถึงบ้านของตัวเองที่ยังหมักหมมไปด้วยสารพัดปัญหา
อเมริกาก็เช่นกัน ความเป็นประเทศใหญ่ ความมีอำนาจ เหมือนเป็นดาบสองคม จำนวนประชากรที่มากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งทำให้ช่องว่างระหว่างคนจนกับคนรวยในสังคมเพิ่มมากขึ้น
คนไทยที่ชอบเข้าใจว่าฝรั่งไปเที่ยวเมืองไทยรวย ไม่จริงหรอก บางทีเขาก็อาจฐานะธรรมดา ทำงานเช้ากินข้าวตอนเย็นเหมือนเราๆท่านๆกันนี่ล่ะ แต่ที่เขาเหมือนรวย เพราะไปแลกค่าเงินบาทเราได้เยอะ
คนไทยที่ชอบคิดว่าฝรั่งฉลาดกว่าก็อยากให้เปลี่ยนมุมมองเสียใหม่ คนทุกคนฉลาดเท่ากัน ถ้ามีความขยันและแสวงหาโอกาสได้เหมือนๆกัน
เด็กไทยบ้านเรา บางทีฉลาด แต่ขาดโอกาสและความเชื่อมั่นในการดำเนินชีวิต
"ยูจบอะไรมา" "ปริญญาตรี สื่อสารมวลชนฯ" "อ้าว จริงดิ" "แล้วยูล่ะ ปีหน้าเข้ายูป่ะ" "ไม่อ่ะ เรียนจบม.ปลายก็พอล่ะ"
จบบทสนทนาสั้นๆกับน้องโฮสต์ชาวเมกันที่มาทำงานพิเศษที่ร้าน เหมือนทำให้ฉันได้ฉุกคิดอะไรบางอย่าง
เมืองไทยยังโชคดีที่มีเด็กรุ่นใหม่ให้ความสำคัญกับการศึกษา แม้มันจะไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุดของชีวิต แต่มันคงเป็นโอกาสที่ช่วยพัฒนาประเทศของเราได้อีกทางหนึ่ง
คืนนี้ฉันนั่งซับเวย์คนเดียวอยู่เงียบๆ ฝั่งตรงข้ามเป็นพี่มืดขดตัวนอนอยู่ในมุมแคบๆพร้อมด้วยกองข้าวของมากมาย
เขาก็เป็นอีกหนึ่งคนไร้บ้านชาวเมกันที่ไม่มีใครตั้งคำถามว่าทำไมมานอนอยู่ตรงนี้
รถไฟฟ้ากำลังวิ่งผ่านตึกสูง มุมฝั่งขวาคือความงดงามของตึกเอ็มไพร์ สเตทในยามค่ำคืน ฉันกำลังมองดูความแตกต่างในบางสิ่งของสังคมเมกัน
บางทีฉันอาจเห็นมัน แต่หลายคนที่นี่แบ๊ะ แบ๊ะ
คำถามในรายการทีวีรายการหนึ่งรอบแพ้คัดออก เลือกสาวสวยมาแข่งกัน
"เมืองหลวงของประเทศไทยชื่ออะไร"
"ไทเป" เธอตอบสั้นๆ แล้วตกรอบไป
Create Date : 31 มกราคม 2551 |
|
19 comments |
Last Update : 31 มกราคม 2551 12:32:18 น. |
Counter : 1007 Pageviews. |
|
|
|
nosociety perfect