ตอน 15 งาน งาน งาน

สิ่งที่ท่านจะได้สัมผัสต่อไปนี้ คือแบบจำลองของชีวิตแรงงานต่างด้าว ในมหานครนิวยอร์ค ข้อมูลอาจคลาดเคลื่อนไปแล้วแต่ว่าทำงานร้านไหน แต่ส่วนมากชีวิตไม่ต่างกันมากมาย

8.00 น. คือเวลาเคารพธงชาติในประเทศไทย ที่นิวยอร์คเป็นเวลาตื่นนอน บ้านแชค่าเช่ากันอยู่ ห้องน้ำเล็กๆ 1 ห้อง สามารถเข้าได้ครั้งล่ะ 1 คน บ้านที่อยู่ มี 5 ห้อง มีผู้ชายอยู่ 4 คนครึ่ง แต่ละคนใช้เวลาประมาณ 20 นาที เผื่อเวลาเอาว่าจะแย่งและช่วงชิงส้วมตอนไหน หากเกิดความผิดพลาดเรื่องการตื่นนอน หรือมีผู้ชายบางคนอาบน้ำนานยิ่งกว่าแม่หมูเจ็บท้องออกลูก คุณต้องเก็บธุระส่วนตัวไปทำภารกิจต่อที่ร้าน

9.30 น. แวะซื้อขนมปังจีนแบบที่บ้านเราชอบโยนให้ปลากินที่หน้าสถานีรถไฟ จากนั้นวิ่งขึ้นซับเวย์สาย 7 ระหว่างทางขึ้นลงบันได ต้องกระตือรือร้น จะอ้อยอิ่งเดินลอยชายไม่ได้เด็ดขาด เพราะไม่เช่นนั้น ร่างกายของคุณจะถูกเหล่ามวลมนุษยชาติชนซ้ายทีขวาทีอย่างกับคุณไม่มีตัวตน บางครั้งการที่คุณพลาดรถไฟเที่ยวเดียว อาจทำให้คุณไปทำงานสาย 15 นาที แล้วถูกหักเงิน 3 เหรียญ

9.45 น.บนรถไฟสาย 7 ทั้งโบกี้อัดแน่นไปด้วยกรรมกรและแรงงานต่างด้าว การหาที่นั่ง ยากพอๆกับการหาแฟนหล่อ ส่วนมากจึงเป็นการยืนไปตลอดทาง และมันจะเป็นจุดเริ่มต้นของการยืน เดิน ตลอดทั้งวัน

10.10 น. ยืนรอรถเมล์ ใช้ตั๋วเดือน 76 เหรียญ ใช้ได้ทั้งรถไฟ รถเมล์ ต้องเข้าแถวให้เรียบร้อย ไม่มีแย่งกันขึ้นเหมือนบ้านเรา ระหว่างรอต้องระวังคิวของตัวเองให้ดี ย่านฟลัชชิ่งที่ไปต่อรถ เป็นชุมชนคนจีน บางวันอาซิ้มแกล้งเซ่อ เดินมาตัดหน้าคิวของฉันเฉยเลย คนเอเชียมักมีคำว่าเกรงใจ แต่ถ้าเป็นฝรั่ง เขาจะด่าออกมาเสียงดังสนั่น อายไปถึงบรรพบุรุษ บางครั้งฉันก็อยากสวยแบบเงียบๆเลยไม่อยากมีเรื่อง

10.30 น. บนรถเมล์ จอดรับผู้โดยสารตามป้าย มีเวลาเขียนบอกไว้ชัดเจน

10.50 น. ถึงร้าน เปิดร้าน เปิดไฟ จัดเก้าอี้ ตักน้ำแข็งให้เต็มถัง เปิดหม้ออุ่นข้าว เอาสารพัดผักขนออกมาจากห้องเย็น หั่นผัก ซอยหอม คว้านไส้ในของแตงกวา เติมน้ำจิ้ม ทำทุกอย่างให้เสร็จภายใน 1 ชม.

12.00 น. เริ่มกะ Lunch ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นพวกวัยทำงานหรือไม่ก็คนแก่วัยชรา สนนราคาอาหารจะถูกจานล่ะ 7-10 เหรียญ ดังนั้นการบริการต้องให้ว่อง กินด่วน ลุกไว ไปทำงานต่อ ทั้งร้านมี 23 โต๊ะ หากลูกค้าเข้ามาพร้อมกันหมด เวท 1 คน กับรันเนอร์ 1 คน จะมีสภาพไม่ต่างอะไรกับครูตชด.ทำกับข้าวเลี้ยงเด็กทั้งโรงเรียน

โต๊ะป้าจูจะกินข้าวกล้อง โต๊ะลุงหมีขอสั่งอาหารเพิ่มทั้งๆที่เพิ่งลงเสิร์ฟ ส่วนโต๊ะปาร์ตี้บริษัทขายยาบอกว่าจะกินวันนี้นะ มีเวลาพักแค่ 1 ชม. ไม่ใช่ทั้งวัน เวทวิ่งพล่านไปทั่วร้าน รันเนอร์ยกไม่หยุด แม่ครัวก็ควงกระทะสวิงสว่อนผัดผัดผัด

15.00 น. ลูกค้าถึงจะเริ่มบางตา มีเวลาได้พักทานข้าว ทำงานกัน 2 คน หากมีลูกค้าอยู่ ต้องผลัดกันกิน ข้าวตักเข้าปากไป ฟันเคี้ยวๆกลืนลงท้อง ลิ้นไม่ได้รู้รสเสียด้วยซ้ำ

16.00 น. เข้าห้องน้ำ บางครั้งยุ่งจนตั้งใจว่าจะฉี่ตอนบ่ายโมง มาปล่อยจริงๆก็เกือบ 3 ชม.ผ่านไป ได้นั่งพักแล้ว แต่ก่อนมาเมืองนอกยืนฉี่ พอมาทำงานที่นี่ การได้นั่งสักครู่เหมือนการได้ขึ้นสวรรค์ แม้จะเป็นเพียงการนั่งฉี่ก็ตาม

16.30 น. เตรียมข้าวของสำหรับใช้กะเย็น Dinner พับผ้า เซทโต๊ะ ยกจานออกมาวางเรียงราย ก่อนหายเข้าครัวไปเตรียมผัก เตรียมหญ้าต่อ

17.00 น. ลูกค้าเข้าร้าน เริ่มยกอาหารอีกครั้ง วัฒนธรรมการกินอาหาร 3 สเตป แอ๊ป อองเทร ดีเสริ์ท ทำให้ได้ยกจานตลอด เดินไปลงอาหาร ตอนกลับเก็บจานเปล่ามาด้วย ลูกค้าขอน้ำปลีกตัวไปเติมให้ แม่ครัวกดกระดิ่งเรียกเข้าครัว เพราะงงกับเวทที่คีย์สั่งอาหารเข้าไปว่า ผัดไทย S*O*S (sauce on side) คือการทำอาหารที่แยกน้ำซอสออกมาจากอาหาร จินตนาการเอาว่าจะทำไง ผัดไทยโดยไม่ใช้น้ำซอส ก็คงต้องเอาเส้นขาวๆวางมุมจานแล้วเอาน้ำมะขามเปียกใส่ถ้วย โรยด้วยต้นหอมนิดๆส่งออกไปเสิร์ฟ น่ากินพิลึก

19.00 น. แม่ครัวเริ่มอารมณ์เสีย ลูกค้าเต็มร้าน พาลหาเรื่องรันเนอร์ ทำอะไรก็ไม่เห็นดี ทำอะไรก็ผิดทุกครั้ง เครื่องปริ้นเสียงดัง ยังบอกว่ารันเนอร์เปลี่ยนกระดาษไม่ดี อาหารเริ่มช้า เวทวิ่งเข้ามาตามในครัว ทะเลาะกับเจ้าถิ่น รันเนอร์ยืนตรงกลาง ถูกด่าข้ามหัวไปข้ามหัวมา

21.00 น. ลูกค้าเมาแล้วไม่ยอมลุก จะสั่งเหล้าเพิ่ม แต่ลูกเมียไม่ให้กิน ลวนลามเวท มาตามรันเนอร์ ผู้ฉิ่งคนเดียวของร้านออกไปช่วยจัดการ ฉันก็ต้องใช้ความแมนที่แสนน้อยเข้าปกป้องเพื่อน ปวดฉี่อั้นไว้ก่อน
23.15 น. ครัวปิด แต่ชีวิตบนฟลอยังต้องดำเนินต่อไป เพราะลูกค้ายังนั่งอยู่ มีเวลาว่างสักนิด เตรียมผัก เตรียมของไว้ใช้สำหรับวันพรุ่งนี้

23.30 น.ร้านปิดแต่ในนาม ลูกค้ายังนั่งเพียบเต็มร้าน ไล่ไงก็ไม่ไป ยืนๆรอกัน ขอนั่น ขอนี่ ขอโน้น พอลุกออกก็ฝากรอยเท้าเอาไว้ด้วยการโกงทิป เหนื่อยมาทั้งวัน ขอนั่งฉี่อีกรอบ

เที่ยงคืน ลูกค้าเริ่มสงสารยอมออกจากร้าน เก็บโต๊ะ เก้าอี้ เช็ดให้สะอาดเอี่ยมอ่อง ในครัวล้างหม้อข้าวหม้อแกง เขียง มีด เก็บผัก เติมน้ำจิ้ม เติมถุง เทน้ำแข็ง พอเสร็จงานล้อมวงกันกินข้าว เม้าท์ลูกค้า แบ่งทิปกัน

ตี 1 ขึ้นรถเมล์สายเดิม แล้วไปรอรถไฟฟ้า นานๆออกที บนโบกี้รถไฟ นั่งสัปหงก พอเงยหน้าขึ้นก็หวาดระแวงโก้ที่นั่งตรงข้าม เพราะมองฉันอย่างมีเลศนัย

ตี 2 เดินออกจากสถานีรถไฟ สาวก้าวยาวๆ สายตาวอกแวก มองซ้าย ขวา หน้า หลัง ระมัดระวัง ถึงไม่สวยก็ไม่ได้หมายความจะมีหน้าเป็นอาวุธ บางครั้งโจรอยากได้เงิน มากกว่าพรากพรมจรรย์ที่ฉันไม่มีให้

ตี 2 ครึ่ง หลังอาบน้ำ นั่งทำบัญชีรายรับทั้งวันสองกะ ได้ 153 เหรียญ ค่าใช้จ่าย 2 เหรียญซื้อขนมปัง สวดมนต์ ไหว้พระ นอน

หมดไป 1 วัน จากนั้นกลับไปทำซ้ำตั้งแต่เริ่มต้นที่คุณๆได้อ่านมากัน

Create Date : 30 มีนาคม 2550		8 comments
Last Update : 30 มีนาคม 2550 10:01:53 น.
Counter : 1050 Pageviews.
Share Tweet