แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
242526272829 
 
7 กุมภาพันธ์ 2551
 
All Blogs
 

แคชเชียร์ละเหี่ยใจ




"ร้านช้างน้อย พนักงานทุกคนต้องสามารถทำงานทุกตำแหน่งได้นะคะ"
"ครับ"
"ตอนนี้ขาดแคชเชียร์ น้องหมิวมาทำให้หน่อยล่ะกัน น้าต้อยให้ชม. 10 บาท"
"เอ่อ คือว่าน้าต้อยครับ ผมไม่เก่งเรื่องคิดเลขครับ คงทำไม่ได้"
"ไม่เก่งยิ่งต้องฝึก น้าชอบคนมีความพยายาม เริ่มพุธนี้เลยนะคะ ไปล่ะค่ะ บายๆๆๆๆ"
"อ้าว เดี๋ยวก่อนคราบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ"


เหมือนฝันร้ายที่ตามมาหลอกหลอนในทุกค่ำคืน ก่อนวันต้องลงทำงานจริง ฉันนั่งนับหนึ่งถึง 10 วนไปมาหลายรอบจะเอาไงดีกับชีวิต เพราะตั้งแต่ทำงานก็ลุยมาทุกตำแหน่งแล้ว เขาให้เป็นรันเนอร์ก็ยกจานจนเรียงล้นซ้อนไปได้ถึงหัวไหล่ พอเขาไล่ออกมาเป็นบัสบอยก็ยังเก็บจานได้เยอะครั้งเดียวเกลี้ยงโต๊ะ พอเลื่อนมาเป็นเวทก็ยังพอทน แม้ภาษาจะบ้านๆเหมือนใบหน้า แต่ก็พอเอาตัวรอดหลอกล่อขายของแพงๆให้ลูกค้าไปได้เรื่อยๆ

ส่วนแคชเชียร์ ตำแหน่งที่ฉันขยาดเป็นที่สุด แม้จะได้ค่าแรงมากที่สุด ฉันก็ไม่เคยสนใจที่จะทำ แต่พอเข้าตาจนจริงๆมีไม่กี่คนที่พอจะนับเงินได้ ไม่มีนอกมีใน ฉันจึงต้องมารับหน้าที่นี้ แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าตัวเองไม่ถนัดแค่ไหนก็ตาม

หน้าที่หลักของพนักแชคเชียร์ในร้านอาหารไทย คือ รับโทรศัพท์สารพัดสาย ทั้งจองโต๊ะ ออเดอร์อาหาร รวมถึงสั่งของในร้าน นี่ไม่เท่าไหร่ แต่ที่ฉันไม่ชอบคือการรับผิดชอบเงินจำนวนมหาศาลของยอดขายในแต่ล่ะวัน ทอนเงินไม่ให้ขาด ปิดบัญชีให้ตรง ตัวเลขๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆบวก ลบ คุณ หารทั้งนั้น กลุ้ม


"น้าต้อยครับ ผมคงทำไม่ได้ครับ ผมสอบตกเลขมาตลอดชีวิตเลยครับ คิดเลขไม่เป็นเลยครับ"
"เอาน่า ลองฝึกดู เอาแค่ช่วงน้ากลับไปเยี่ยมญาติที่เมืองไทยล่ะกัน เพราะไม่มีใครจริงๆ"
"เอ่อ ครับ"


เช้าวันพุธ


ฉันตื่นแต่เช้า นั่งซดกาแฟโฮกๆ เบิกตาให้กว้างสะลัดอาการง่วงเหงาหาวนอนทิ้งไป พยายามออกบ้านไว ไปนั่งทำใจในร้านแม็ค ก่อนถึงเวลาเที่ยงจึงเดินเข้าร้านไป เริ่มจากนับเงิน นับทีแบ็งค์ นับทีละบาท ไล่ไปจนถึงเหรียญ เหนื่อยๆๆๆๆๆๆๆ


นับไปนับมา ลืมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กลับไปนับใหม่ๆ ยืนนับๆๆๆ กว่าจะได้จำนวนครบ ลูกค้าก็เริ่มเข้าร้าน รีบวิ่งออกไปเชิญลูกค้ามานั่งที่โต๊ะ

กริี๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โทรศัพท์ดังมาๆ กดรับทันที

"สวัสดีครับ ร้านช้างน้อยครับ"
"สั่งทูโก"
"ต้องการสั่งอะไรครับ"
"ผัดกระเพราไก่"
"ครับ"
"ไม่เอาใบกระเพรา"

"ไม่ได้ครับ"
"ทำไม งุ๊งีิงึดง่าดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแว๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"สต็อปแมมมม ชื่อมันผัดกระเพรา ถ้าไม่เอาใบกระเพราแล้วมันจะมีกลิ่นมีรสชาติของอาหารได้ไง แนะนำให้สั่งอย่างอื่นครับ" ฉันแว๊ดกลับ ชิ่งๆๆๆๆๆๆ
"ถือสายรอแป๊ปนะ"

"สั่งทูโก"
"จ้า สั่งไรจ๊ะ"
"ผัดไทยกุ้ง"
"ได้ๆ 15 เหรียญ"
"แพงจัง"

หง่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไรอ่ะ

"พี่หมิวช่วยหน่อยค่ะ"
"เดี๋ยวมานะ"

ฉันเดินไปที่โต๊ะลูกค้าสองผัวเมียนั่งทำหน้าบูด เหมือนเพิ่งทะเลาะกันมาหมาดๆ
"มีไรน้อง"
"ลูกค้าไม่พอใจอาหาร เขาสั่งผัดเปรี้ยวหวานผักแล้วเขาบอกว่าได้ผักน้อยไป"
"ไหนๆล่ะ จะเอาไปเพิ่มให้"
"กินหมดแล้ว"
"กรีฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐ กินหมดแล้ว นี่ยู ทำไมตอนอาหารลงไม่บอก ยูกินหมดแล้วจะมาคืนอาหารไม่ได้นะ ฉอดๆๆๆแว่ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆวีนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"ร้านช้างน้อย"
"คือดิฉันโทรมาจากศูนย์สำรวจความคิดเห็นเรื่องการเลือกตั้งนะคะ มีคำถามว่าจะ"
"นี่คุณ ซอรี่นะ ตอนนี้ร้านอาหารบีซี่อยู่ กรุณาโทรมาใหม่หลังเที่ยงคืนบาย"

กริ๊งๆๆ

"ร้านช้างน้อย"
"ตกลงกระเพราไก่ เอาใบกระเพราด้วย ไม่เอาข้าว เผ็ดมาก"
"10 นาที มารับได้เลย"


"ตกลงยูจะเอาผัดไทยไหม"
"เอาจ้า"
"15 เหรียญ"

ฉันเดินกลับเข้าไปที่เครื่องทอนเงิน ตอนนี้บิลสารพัดกองรออยู่ ทั้งทอนเงินในร้าน ทอนเงินทูโก รวมถึงปิดเครดิตการ์ด

"โอย จะเป็นลม" ทอนตังค์ก่อนดีกว่า รับมา 1 ร้อย กินไป 42 ถอนทั้งหมด 58 เหรียญ กดๆจิ้มๆอยู่หน้าคอมฯ

กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อูยๆตกใจ เอ๊ะ เมื่อกี้ถอนโต๊ะไหนนี่ ปิดไปแล้วด้วย เดี๋ยวนะ ถอนกี่เหรียญ กรีฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐ

"อุ๊บ ซอรี่ อิทแบดไลน์ แคนยูคอลแบ็ก อะเกน ซี่ๆๆๆซอดๆๆแซ้ดๆๆๆ"

รีบทำเหมือนสายหลุดไป ก่อนมาจิ้มๆหาโต๊ะเดิม เพื่อดึงกลับมาปิดใหม่อีกครั้ง

"พี่หมิว ลิ้นจี่ มาริ์ตินี่แก้ว"
"เอ้อ" ฆ่าฉันให้ตายเสียยังดีกว่ามาทรมาน

กรี๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มือเชคเหล้า หูหนีบโทรศัพท์ไว้ พอรินเหล้าเสร็จ เข้าไปจิ้มสั่งทูโกต่อ แล้วออกมาเก็บโต๊ะ ส่งลูกค้า แล้วรับโทรศัพท์


ตีสองคืนนี้ เปิดกล้องแชตกับเพื่อนที่เมืองไทย

"ทำไมวันนี้หน้าตาอิดโรยจัง ทำงานเหนื่อยมากเลยหรือสหมิง"
"อืม เหนื่อยจนพูดไม่ออก"
"เอาน่า สู้ๆ อยากไปเมืองนอกเหมือนนายมั่งจัง"
"อืม เราอยากกลับไปอยู่เมืองไทยมากกว่า"





 

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2551
16 comments
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2551 14:25:36 น.
Counter : 2942 Pageviews.

 

น่าสนุกดีออกค่ะ แต่ที่อ่านๆ มาดูท่าทางจะมีอะไรให้ทำสารพัดนะคะ แต่พี่ว่าใหม่ๆ ก้องี้ล่ะค่ะ สู้ๆนะคะ พอซักพักมันก้อจะชินไปเองล่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

 

โดย: ThaiKielA 7 กุมภาพันธ์ 2551 15:09:24 น.  

 


สวัสดีปีใหม่จีนค่ะ

มั่งมีศรีสุขนะคะ มีแต่ความสุขนะคะ สุขภาพดีๆ และมีแต่โชคดีดีค่ะ

ทำงานหนักๆ เหนื่อยๆ ดูแลสุขภาพดีๆ พักผ่อนเยอะๆ นะคะ

เป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันอุปสรรคไปสู่ความสำเร็จในทุกย่างก้าวของชีวิตค่ะ สู้ๆ นะคะ สู้แล้วรวยค่ะ

ฝันดีนะคะ


อิอิอิ คำว่า " ทอนตังค์ " สะกดอย่างนี้นะคะ

 

โดย: ทิวาจรดราตรี 7 กุมภาพันธ์ 2551 15:34:02 น.  

 




มีความสุขกับเทศกาลปีใหม่แบบจีนนะคะ


เก่งจังคะที่ทำได้ นี่ขนาดเราอ่านยังงงเลยคะ

 

โดย: the river of Aquarius 7 กุมภาพันธ์ 2551 17:18:42 น.  

 

โถน่าสงสาร โอ๋ โอ๋ โอ๋

นิ่งซะน่ะ สู้สู้ สู้ตายคร่า

 

โดย: Fullgold 7 กุมภาพันธ์ 2551 18:31:32 น.  

 

ลืมอวยพร ปีใหม่จีน

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้

 

โดย: Fullgold 7 กุมภาพันธ์ 2551 18:32:55 น.  

 

หม่อง ฉันเข้าใจและมองเห็นภาพเลยอ่ะ เพื่อนเอ๋ย ตัวฉันเนี๊ย ก็ตกเลขมาตลอดชีวิตเหมือนกัน ให้ทำอะไรทำได้หมด แต่มาจับเงินๆ ทองๆ มือมันสั่น

สู้ไว้เพื่อน

จำไว้เวลามั่วๆๆ ยุ่งๆๆ ท่องไว้เลยน่ะ สติจงมา สติจงมา

 

โดย: คุณนายก้อ 7 กุมภาพันธ์ 2551 18:51:55 น.  

 

พูดแล้วก็เห็นภาพจริงๆด้วยค่ะ

คือ เคยไปเวิคแล้ว ทำหน้าที่เป็นแคชเชียร์ร้านไอติม (จริงๆเป็นทุกอย่างแหล่ะ คือ ทำทุกหน้าที่) เหนื่อยจริงๆ
ทั้งรับออร์เดอร์ คิดเงิน แล้วพอกดผิด ทำเสียก็ซวยอีกอ่ะค่ะ ทำไรไม่ถูกเลย

 

โดย: Charming Girl 7 กุมภาพันธ์ 2551 19:02:46 น.  

 



นำอั่งเปากำลังใจมาฝากค่ะ

สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอ

 

โดย: ทิวาจรดราตรี 7 กุมภาพันธ์ 2551 20:36:07 น.  

 

อ่านแล้ว ฮาโครต ไม่รุ้ จะสงสาร ดีป่าว

ขอให้ทำงานอย่างสนุกนะจ๊ะ

 

โดย: nattawara 8 กุมภาพันธ์ 2551 1:11:56 น.  

 

อยากจะบอก คุณ สหมิว ว่า นี่แหละ ตำแหน่งผมที่ทำมาปีกว่า ๆ เลยอ่า
แล้วก็อยากจะบอกว่า ผมปิดบัญชีไม่เคยตรงเลยซักครั้ง
ค่อนข้างไปในทาง ขาด
เช่นเมื่อวานนี้ขาด $16

แต่เจ้านายไม่ว่านะ แปลกดี

 

โดย: pecochan 8 กุมภาพันธ์ 2551 1:46:01 น.  

 

 

โดย: มาดามอุ้ย 8 กุมภาพันธ์ 2551 3:21:45 น.  

 

55555555 เห็นใจนะ รู้ว่าเหนื่อย แต่ขอขำก่อนได้มั้ย.. อิอิ สู้สู้ค่ะ.. ยังไงก็ผ่านไปได้ด้วยดีใช่ม้า(หรือเปล่า) อีกนิดเดียวก็เก่งนะคะ ก็ทำได้ทุกอย่างอยู่แล้วนี่นา สู้สู้ค่ะ..

 

โดย: ฟ้าสวยมาก 8 กุมภาพันธ์ 2551 12:22:15 น.  

 

กลับมาอ่านต่อ


พี่หมิวพี่หมิวเหมือนมี 10 มือ 10เท้าเลยเนาะ

ป๊าดด ทำไมมันดูยุ่งนรกอย่างนั้นน่ะ

อุ้ยก้อไม่เก่งคณิตเหมือนกันค่ะ สอบทีไรตกราบคาบเลยค่ะ

อย่างพี่ต้อยบอกอ่ะค่ะ ไม่เคยก้อลองซะ

จะได้เก่งรอบด้านไงคะ

 

โดย: มาดามอุ้ย 8 กุมภาพันธ์ 2551 22:32:41 น.  

 

เหอๆ เสียดายถ้าคุณหมิวนอยู่แถวนี้จะทำกาแฟอิตาเลียนให้กินนะ กาแฟที่นี่แรง กินแล้วจะได้มีแรงทำงานมากๆ

 

โดย: บุ้ง (B Oprysk ) 14 กุมภาพันธ์ 2551 5:34:15 น.  

 

อ่านแล้วเหมือนคุณสหมิวมี สิบมือเล้ย พับผ่าดิ




 

โดย: redPoTatO 15 กุมภาพันธ์ 2551 22:41:25 น.  

 

 

โดย: Drew IP: 125.27.77.230 11 พฤษภาคม 2551 17:02:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.