แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
 
<<
มกราคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
24 มกราคม 2551
 
All Blogs
 

ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก





https://www.youtube.com/watch?v=x6GzYVSu_uQ


"พี่ผมตั้งขนาดนี้ ดูเกย์ยัง"
"อืม เสื้อตัวนี้โอไหม"
"โอเค พี่วัธสูงอ่ะ ใส่อะไรก็ดูดี"
"เดี๋ยวพี่ขอวอร์มก่อนนะ" ว่าแล้วพี่วัธก็เดินเข้าครัวไปพร้อมวอดก้าหนึ่งขวด


"น้องอวบจิบไวน์สักแก้วก่อนไหม ไปถึงดิ้นเลย จะได้ไม่เสียตังค์ค่าดริ้งเยอะ"
"ได้ๆพี่ แต่อวบดื่มไม่ค่อยเป็นนะ"
"ลองดู อยู่เมืองไทยพี่ชอบกินเบียร์มาก มานี่แล้วกินแต่ไวน์"
"กำลังจะบอกว่าชีวิตหรูขึ้นว่างั้นเถอะ"
"ตามนั้นเลย"



กว่าสามเกย์จะเคลื่อนขบวนออกจากบ้านได้ก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน เป้าหมายที่กำลังมุ่งตรงไปคือย่านเชลซี อันเป็นสถานที่ตั้งของเธคเกย์ชื่อดังใจกลางเมืองนิวยอร์ค พี่วัธ เกย์เกิดก่อนมาจากอีกรัฐเพื่อสิ่งนี้ ส่วนน้องอวบ เกย์เกิดหลังบินตามมาอีกจากเท็กซัส เพื่อค่ำคืนอันม่วนซื่นฮัวแซวของเกย์ใสๆยามไกลบ้าน



"สหมิง ตาพี่แดงไหม"
"ไม่นิ"
"พี่ใส่คอนแทรกส์แล้ว เพราะเวลาเข้าเธคถ้ามีคนตรวจนะ มันจะดูตาเรา ถ้าตาแดงมากแสดงว่าเมามันไม่ให้เข้า"

"อูยยยย สมกับเป็นเด็กสีลมเก่า"
"ไม่อยากคุย แถวนั้นพี่ไปเที่ยวได้กินทุกคืน"
"ข้าวมันไก่แพงๆหรือพี่"
"ผู้ชายโว้ยๆๆๆ"


รถไฟใต้ดินกำลังมุ่งหน้าไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับการพูดคุยกันอย่างออกรส แต่ละคนสรรหาเรื่องเล่าที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเกร๋ๆออกมาประจานกันอย่างต่อเนื่อง

"ถึงแล้วไปกันเร็ว"
"พี่วัธ ทำไมเดินเซๆอ่ะ"น้องอวบเริ่มทัก
"ม่ายเป็นไร พี่มึนหัวนิดหน่อย"

อากาศกำลังหนาวได้ที่ พี่วัธจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ พลอยทำให้เปรี้ยวปากขอต่อด้วยอีกมวน หนาวจนปวดใบหู ส่วนน้องอวบเป็นเด็กดีได้แต่ยืนดมควันที่พี่ๆปล่อยกันออกมา

"เห้ๆพี่ใจเย็นๆอัดต่อเนื่องแบบนี้เดี๋ยวก็เมากันพอดี"
"พี่ม่ายมาวว์"
"เอ่อ"


เราสามเกย์รีบเดินไปยังถนนเป้ามาย สองข้างทางที่เดินเงียบสงัดจนน่าใจหาย ไม่มีรถวิ่งผ่าน ไม่มีผู้คนสักคนเดินสวนมา

"มันตรงไหนนี่"
"เอ๊ะ ตรงนี้ไม่ใช่หรือ เลขที่ 555 พี่ก็พามาถูกแล้วนี่อวบ ใช่ไหมพี่วัธ"
"อ้อ แอ้ อ้อ แอ้ๆๆ"
"ไรนี่เมาแล้วหรือ ยังไม่ได้เที่ยวเลยนะ"
"มันปิดอ่ะพี่ ดูป้ายสิ"
"แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์"


อารมณ์บูดรีบเดินออกจากเธคปิดนั้นอย่างรวดเร็ว พี่วัธเริ่มเดินโซเซ พร้อมสถบคำหยาบคาย ท่ามกลางพี่มืดที่เดินสวนไปมา อูยยยยจะถูกยำตรีนที่นี่ไหมนี่ ฉันกับน้องอวบจึงช่วยกันพยุงกึ่งลากๆลงซับเวย์ไปอีกครั้ง

พอลงไปนั่งรอรถไฟ พี่วัธยังไม่ยอมหยุุด พูดพล่ามไปเรื่อย ท่ามกลางคนจำนวนมากที่เริ่มเดินเข้ามามุงดู

"เพื่อนยูเมามาก ทำไมยูกินเหล้ากันขนาดนี้นี่"
"พวกวัยรุ่นก็งี้ล่ะ ทำไรไม่คิดหน้าคิดหลัง"
"วัยรุ่น กรีซซซซซซซซซซซซซซซซซ" แอบดีใจนิดๆ

"ไม่แล้วนะพี่จ๋า หนู 26 แล้ว"
"โห ไอนึกว่าพวกยู 18 19 กัน แล้วนี่จะกลับไปไหนนี่"
"กลับบ้าน เพื่อนเมามากแล้วอ่ะ"

ฉันหันไปหาพี่วัธอีกครั้ง ตอนนี้แกกำลังชวนคุณป้าโก้คุยอย่างกับคนรู้จักกันมาสิบชาติ

"มาฉันจะช่วยพวกเธอเอง" พ่อมืดพูดก่อนมองหน้าฉันด้วยแววตาอันมุ่งมั่น
"ไม่เป็นไรหรอก ขอบใจมาก"

แล้วรถไฟก็มา ฉันกับน้องอวบช่วยกันพยุงช้างน้ำเข้าโบกี้รถ แต่แล้วแรงหญิงหรือจะสู้แรงควายได้ ซวนเซแล้วก็จะล้ม ก่อนที่จะมีมือมืดมาช่วยพยุงให้ลุกขึ้นอีก

พาพีวัธเข้าโบกี้รถไฟได้แล้ว พี่วัธเริ่มมีกลิ่น ทั้งที่ตัวเป็นๆ แต่ตอนนี้เริ่มพ่นข้าวปลาอาหารที่กินไปออกมาพุ่งกระจาย ผู้คนฝั่งตรงข้ามขยับตัวหนีกันแทบไม่ทัน ฉันได้แต่เดินไปขอถุงมาช่วยรองปากเวลาแกอ๊วก

ส่วนฉันพอได้กลิ่นอ๊วกอาหารก็จะขย้อนออกตามมาด้วย ในใจตอนนี้อยากจะหายตัวกลับบ้านไปในทันที เพราะสายตาอันชื่นชมของผู้คนทั้งโบกี้ที่รุมล้อมมอบให้


รถไฟวิ่งมาถึงยูเนี่ยนเราสามคนช่วยกันพยุงพี่วัธขึ้นมาข้างบน เพราะทางการรถไฟนิวยอร์ค ไม่อนุญาติให้คนเมาอ๊วกแตกนั่งต่อไปได้ จึงส่งป้ามหาภัย มาด่ากราดไล่ออกจากรถอย่างรวดเร็ว อากาศหนาวจนแสบหู

"เอาน้ำนี่ให้เขากิน" พ่อมืดยังคงช่วยดูแลกัน ส่วนฉันโทรหาพี่เจพร้อมปรึกษาว่าจะทำยังไงดี ชั่วเวลาไม่นาน พี่เจก็เดินเข้ามาช่วย

"โบกรถแท๊กซี่กลับบ้านดีกว่าหมิง"
"ได้พี่"


ฉันกับพี่เจออกไปชวนกันโบกรถแท๊กซี่ หลายคันที่วิ่งมาเข้าใกล้ๆพอเห็นว่ามีคนเมาก็เหยียบคันเร่งหนีไปอย่างหน้าตาเฉย พี่วัธเริ่มนิ่งน้ำลายฟูมปาก น้องอวบกับพี่มืดยังช่วยกันตบๆให้มีสติ พร้อมเอาน้ำล้างหน้าให้

เกือบยี่สิบนาทีถึงมีรถคันหนึ่งมาจอด ฉันกับพี่เจขอร้องด้วยแววตาอันวิงวอน ก่อนช่วยกันประคองพี่วัธขึ้นรถ ฉันขอบคุณพี่มืดกับพี่เจด้วยความรู้สึกจากใจจริง ก่อนขึ้นรถกลับบ้าน


"ไปไหนหรือครับ"
"61 Woodside"
"อ้าว เพื่อนบ้านกันนี่ครับ ผมก็อยู่แถวนั้น"
"ขอบพระคุณมากๆนะครับที่จอดรับ ขอบคุณจริงๆ"
"คนไทยใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"ผมคนเนปาล เราชาวพุทธเหมือนกัน ต้องช่วยเหลือกัน"


ฉันเหมือนน้ำตาจะคลอเบ้า ในความเลวร้ายของคืนนี้ ฉันยังคงเจอผู้คนที่มีน้ำใจอันดีงาม แม้นิวยอร์คจะเป็นเมืองใหญ่ แต่นั่นก็คงไม่เท่ากับการที่มีคนดีๆเหล่านี้อาศัยอยู่ร่วมกัน แม้เราจะต่างชาติ ต่างศาสนา ต่างเผ่าพันธุ์ แต่ความมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์ เรายังคงมีให้กันและกันได้ในทุกสังคม

"พี่เจ ขอเบอร์พี่มืดไว้หรือเปล่าครับ"
"ขอไว้สิ"
"ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวจะโทรไปขอบคุณ"
"นี่รู้ไหม คืนนั้นนะพี่เขาเพิ่งตกงานเลย ปกติเขาเป็นยามอยู่"
"จริงดิ"
"เขาบอกว่าคืนนั้นเขาเจอสิ่งเลวร้ายมาเยอะแล้ว เขาเลยอยากช่วยพวกเรา เพื่อมอบสิ่งดีงามให้กับผู้อื่นบ้าง"


ขอบคุณอีกครั้งนะพี่มืดและลุงแท็กซี่คนนั้น ว่าแต่ว่า ดินเนอร์หรูๆสักมื้อในท่ามกลางแสงเทียนอันโรแมนติก พร้อมกับรสชาติอาหารไทยอันโอชา คงเป็นคำขอบคุณที่เทียบค่าไม่ได้กับน้ำใจคนดีๆอย่างพี่ทั้งคู่





เพลง Britney Spears feat. C-Bool feat. Yomanda - You're Free




 

Create Date : 24 มกราคม 2551
15 comments
Last Update : 30 มกราคม 2551 14:50:05 น.
Counter : 737 Pageviews.

 

เจิมค่ะ
ไปเที่ยวเหรอ ไปด้วยคนดิ

 

โดย: คุณนายก้อ 24 มกราคม 2551 2:57:49 น.  

 

ว้าย เมื่อกี้ยังไม่ได้อ่าน พี่วัธเมาอ้วกแตกอ้วกแตนอย่างนี้ บอกพี่วัธด้วย เสียชื่อ ยาดองสามใหหมด ตกลงคืนนั้นก็ไม่ได้เที่ยวใช่มั้ยหม่อง


บางทีน้ำใจอันน้อยๆ จากคนรอบข้างก็ทำให้เราชุ่มชื้นหัวใจในโรคอันวุ่นวายนี้เนอะ

 

โดย: คุณนายก้อ 24 มกราคม 2551 3:04:41 น.  

 

อิอิ เมาจนอ๊วกนี่เช้ามาแฮงค์ทั้งวัน แล้วบอกว่าจะไม่ทำอีกแล้ว เป็นเหมือนกันบ้างไหมคะ

 

โดย: thaispicy 24 มกราคม 2551 4:06:22 น.  

 

ศุกร์เมา..

เสาร์นอน..

อาทิตย์ถอน..

จันทร์ลา..

เอิ๊ก..

 

โดย: ออยไง 24 มกราคม 2551 11:08:52 น.  

 

 

โดย: mopsen dog 24 มกราคม 2551 20:27:34 น.  

 

 

โดย: whitelady 24 มกราคม 2551 21:28:47 น.  

 

 

โดย: ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์ 25 มกราคม 2551 2:17:18 น.  

 


ใช่ คนเรารู้ถึงน้ำใจกันตอนนี้แหละ.....

 

โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 25 มกราคม 2551 15:20:48 น.  

 

หมิว...พี่ขอโทษโต๊ด ต่อไปนี้จะไม่วอร์มนักอีกแย้วคับ...ฮือ ฮือ.. เจอกันเดือนมีนาคมน้าคับ คริ คริ

 

โดย: พี่วัธ IP: 68.63.161.51 26 มกราคม 2551 6:29:22 น.  

 

สวัสดีครับขอบคุณที่เข้ามาทักทายกัน อายุยังน้อยยังมีโอกาสที่จะทำอะไรที่ชอบ ขอให้ประสบความสำเร็จ
ว่างๆก็เข้ามาทักทายกันได้ตลอด

 

โดย: tingpositive 26 มกราคม 2551 16:50:50 น.  

 

แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะ

 

โดย: opleee 26 มกราคม 2551 17:24:19 น.  

 

หม่องได้เมลพี่ป่าววะ ไม่ค่อยได้คุยกันเลย คิดถึงๆ ฝากดีใจกะก้อบด้วย

 

โดย: Little monkey IP: 125.24.15.55 26 มกราคม 2551 21:40:52 น.  

 

หม่อง - อ่านเรื่องราวของพวกเธอ แล้วสนุกดีว่ะ นึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ

เมื่อไหร่จะกลับ

เดย์

 

โดย: WaN-r-Tit IP: 210.4.144.66 27 มกราคม 2551 16:09:53 น.  

 

ศุกร์เมา เหมือนกันเลยคะ เอิ๊กๆๆๆ

 

โดย: sai (ck2sugar ) 28 มกราคม 2551 2:38:42 น.  

 

เลิกกินเหล้าแล้ว







อยากกินยาดองมากกว่าประหยัด คุ้ม สมฐานะ(หรือเป่่า)


วันไหนได้เที่ยวยังไงๆก็ต้องมีเรื่องสนุก จริงไหมครับ

 

โดย: redPoTatO 28 มกราคม 2551 22:47:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.