|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อผมแขนหัก 0 ตอน "อนาคต...มันไม่แน่นอน(เนาะ)"
เคยได้ยินเค้าพูดกันมาว่า "อนาคตเป็นเรื่องที่ไม่สามารถคาดเดาได้"
ผมคิดว่าผมเห็นด้วยนะ(ถึงแม้ว่าจะมีคนแย้งว่า--ชั้นสามารถทำนายอนาคตได้ย่ะ!! ก็เหอะ)
เพราะอะไรน่ะหรือ? คำตอบง่าย ๆ
ก็เพราะว่าอนาคตน่ะ มันเป็นสิ่งที่ยังไม่ได้เกิิดขึ้นไงล่ะ
ถูกไหมครับ?
---
เช่นเดียวกับประสบการณ์ที่ผมกำลังจะเล่านี้(เพิ่งเกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ เลยนะเนี่ย)
ผมทำงานเป็นพยาบาลครับ เพิ่งเริ่มงานมาได้ 5 เดือน
พี่ ๆ ที่ทำงานสายนี้ก็คงจะทราบกันดีอยู่แล้วล่ะว่าเนื้องานมันทั้งหนักทั้งเหนื่อย
เวลาหยุดก็แสนจะน้อย หยุดทีก็ไม่ค่อยตรงกับเพื่อนฝูงเขาซักเท่าไหร่หรอก
(แอบบ่นนิดนึง ไม่ว่ากันนะ)
---
เมื่อเดือนที่แล้ว ช่วงปลายเดือนผมได้เวรหยุดมาสองวันครับ เลยวางแผนไว้ว่าจะกลับบ้านต่างจังหวัด
สารภาพเลยว่าดีใจมากที่ได้กลับมาเยี่ยมบ้าน เพราะว่าไม่ได้กลับมาตั้งแต่เริ่มทำงาน ประมาณ 5 เดือนเห็นจะได้
พอถึงวันก็เดินทางกลับบ้านมาอย่างสบายใจ
นอนกลิ้งนอนเกลือกอยู่ที่บ้านได้วันกว่า ๆ ก็ได้เวลากลับไปกรุงเทพ...ไปทำงานต่อตามปกติของชีวิต
แต่!! เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นครับ...
ผมลื่นล้ม ล้มในห้องน้ำครับถูสบู่อยู่แล้วเดินไปเปิดฝักบัวแล้วก็ตึ้งงงงงงงง
ล้มแบบงง ๆ ครับ ล้มปุ๊บก็สำรวจตัวเองเลย เจ็บตรงไหนบ้าง
ขากระดิกได้ไหม...สองขายังกระดิกดุ๊กดิ๊ก ดุ๊กดิ๊กได้อยู่
มือกำได้ไหม...สองมือก็...ยังกำแบได้อยู่นะ..แต่...
โอ๊ย!! มือขวา มือขวามันกำแล้วเจ็บอ้ะ แล้วแขนขวา...แขนขวาทำไมมันยกไม่ขึ้นอ่ะ
(ถึงตอนนั้นเชื่อไหมครับว่าความคิดแวบแรกที่แล่นเข้ามาในหัวคืออะไร... ความคิดแวบแรกที่แล่นเข้ามาคือ---แล้วตูจะไปดูดเสมหะคนไข้ยังไงฟะเนี่ย-=-'' เป็นไงล่ะ...พยาบ๊าล-พยาบาลเนาะ -_-")
หลังจากที่รับรู้ได้ถึงความผิดปกติของแขนข้างถนัดแล้วสิ่งแรกที่ทำเลยครับ...
เอามือซ้ายเปิดฝักบัวแล้วก็เอามาชำระคราบสบู่และล้างตัวใ้ห้สะอาดก่อน
จากนั้นก็เช็ดตัวให้แห้ง ปะแป้ง สวมกางเกงให้เรียบร้อย(ก็เค้ากลัวโป๊นี่นา555+)
แล้วก็ลากสังขารไปเปิดประตูห้องน้ำแล้วตะโกนเรียกคุณแม่ที่อยู่หน้าบ้านให้มาช่วยที
คุณแม่เห็นก็ตกใจ บอกว่าเดี๋ยวไปโรงพยาบาลนะลูก แล้วก็วิ่งไปคว้ากุญแจรถยนต์
ผมร้องเรียกคุณแม่เสียงหลง "คุณแม๊~~คุณแม่ขับรถเป็นเหรอ-_-" "
สองแม่ลูกมองหน้ากันแล้วเหวอไปเล็กน้อย คือว่าท่านขับรถยนต์ไม่แข็งน่ะครับ เคยขับไปในเมืองกับน้องสาวทีนึง น้องบอกกลับมารถคลัชไหม้เลย55+
คุณแม่ก็เลยโทรเรียกคุณพ่อที่ไปวิ่งจ๊อกกิ้งอยู่ให้รีบเข้ามาบ้าน มารับผมไปโรงพยาบาล
---
ระหว่างทางที่ผมอยู่บนรถ
รถถูกขับเร็วกว่าปกติ และแน่นอนครับ
เลี้ยวขวาทีผมก็โอยยยย
เลี้ยวซ้ายทีก็อูยยยยยย
ได้รู้เลยว่าเจ็บเข้ากระดูกดำมันเป็นไงก็ทีนี้แหละ T_T
Create Date : 16 ตุลาคม 2552 |
Last Update : 18 ตุลาคม 2552 10:22:22 น. |
|
1 comments
|
Counter : 304 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สวัสดีครับ...กระผมนาย"น้ำแข็งไสใส่นมข้น" ขออนุญาตใช้พื้นที่เล็ก ๆ บนโลกไซเบอร์ด้วยคนนะครับ
CODENAME:: ไอซ์ [IZE] ครับผม(มาจากคนในนี้นี่แหละ^^")
เป็นคนธรรมด๊า-ธรรมดาคนนึงที่กำลังก้าวข้ามผ่านช่วงวัยรุ่นเข้าสู่วัยทำงาน
ออกจะไร้สาระ เรื่อยเปื่อย ARTเป็นพัก ๆ
ยินดีที่ได้รู้จักทุกท่านครับ
---
ผมชอบดอกทานตะวันครับ...ดูแล้วสดชื่น แลดูแข็งแรงดี
---
เป็นคนชอบทำอาหารครับ...แต่ไม่ค่อยมีเวลาทำอาหารT_T
---
ฝากตัวด้วยนะครับ ;)
--- บทความและรูปภาพในเว็บไซต์แห่งนี้สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
หากผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของที่นี่ไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
---
|
|
|
|
|
|
|